Corvette

Woensdag, 4 augustus 2010

Al vroeg verlaten we Middlebury. We hebben een heel eind nog om te rijden. Heel Indiana door en een stuk Kentucky. Als we net alles klaar hebben en nog geen 5 minuten onderweg zijn, komen we in een donkere wolk terecht. Heel donker.

En donker en geen regen, betekent bij ons in NC niet veel goeds. De lucht ziet er ook dreigend uit. Even voel ik me alsof ik een ongewild een stormchaser ben.



Het ziet er echt een beetje tornado achtig uit. Ron maakt zich er niet druk om, maar ik zet toch maar even de radio aan. Wie weet moeten we wel dekking in 1 of andere greppel gaan zoeken. Net als je in de films altijd ziet ;-)





Bij het zicht van de wolken die hier en daar naar beneden komen krijg ik het toch wel warm. En op de radio klinkt nu een alarm geluid. Natuurlijk hebben wij geen idee in welke county we rijden en die berichtgevingen gaan altijd per county. Maar... het is alleen een thunderstorm warning, geen tornado. Gelukkig....



Al begint het daarna wel ineens aardig te waaien, maar dan komt ook de regen naar beneden. Tornado's komen vaak als een soort van stilte voor de storm zeg maar. Dus ik ben blij met de regen zeg maar!



Voor een tiental minuten, plenst het echt! Maar daarna komt er weer een lichte lucht te voorschijn.





En wordt het droog. VIjf minuten later is het alsof er nooit een druppel is gevallen... Moet zeggen dat ik Indiana niet de meest aantrekkelijke omgeving vind om door heen te rijden. Veel van het zelfden moet ik zeggen. Maar we moeten toch zeker 3.5 uur er door heen tuffen. We komen wel veel Hot Rods tegen. Van die leuke auto's in aparte kleurtjes. Er is vast ergens een bijeenkomst.





En deze komen we ook tegen. Mega groot bilboard met een auto er maar aan vast geplakt. Hoe verzin je het?



We passeren ook een verlaten Chrysler fabriek. Raar gezicht was dat. Aan de overkant was nog wel een GM auto fabriek, maar zag er ook wat vervallen uit moet ik zeggen. Dan komen we bij Louisville in de buurt.



En het lijkt wel of daar ineens het landschap weer veel spannender wordt.



We rijden dwars door Louisville en zien daar het honkbalstadium. In Louisville worden de honkbal knuppels "louisville sluggers" gemaakt. (ken je die van Shania Twain, "I took a Louiville slugger to both head lights" van het liedje "feel like a woman"? Het liedje schiet me gelijk te binnen en gaat niet meer uit mijn hoofd ;-) )

Even na Louisville houden we een pitstop en laten de hondjes even wandelen. Ik doe de deur van de camper open en..... pfffffff alsof ik een klap krijg met die Louisville slugger zeg! Allemachies wat is het hier warm!! Jeetje hebben we daar wel goed aan gedaan, om al naar het zuiden te rijden. Het is werkelijk waar niet te harden. De hondjes gaan ook ineens een tandje langzamer, hahaha. Grappig is dat om te zien. Connor kijkt me ook zo aan, van zeg, zet die kachel maar uit hoor vrouwtje ;-) Na een verkort wandelingetje, dus snel weer terug naar de airco! En we rijden verder Kentucky in.



Op naar Bowling Green!



Voor degene die het nog niet weten. Abraham Licoln is in Kentucky geboren ;-)



Dan komen de eerste Bowling Green borden in beeld.



Maar we moeten nog wel een stukje....



En dan.... dan.... eindelijk.... we zijn er...



Inmiddels is het museum wel al dicht het is half 7 als we daar aankomen. Maar we rijden er toch nog even langs.



Als we het terrein weer af rijden, komt er een verse Corvette voorbij gescheurd. De Corvette fabriek ligt namelijk net achter het museum. Ron wist dat je in die fabriek ook tours kunt maken en dus rijden we daar ook even langs.



De tour bij de Harley Fabriek was ook erg bevallen, dus deze ook maar doen dan he?







Maar ook hier is alles al dicht als wij er aan komen. We hebben op internet de tour uren opgezocht en morgenochtend, staat er in de planning om er naar toe te gaan. Er wordt overigens nog wel gewerkt als wij er langs rijden. De parkeerplaats is nog aardig vol. Grappig is trouwens dat er veel GM wagens op het parkeer terrein staan. De werknemers zullen vast korting krijgen? We zien dan later ook dat er een aparte parkeer plaats is voor de niet GM wagens. Helemaal aan het eind van het parkeer terrein. Hier staan de Toyota's en de Honda's, hahaha. Grappig is dat zeg!



Dan rijden we Bowling Green in. We hebben er een soort van romantische voorstelling van. En we zien dan ook een oud hersteld benzine pompje. Maar dat is het dan ook wel. De naam Bowling Green doet mij aan andere dingen denken dan aan een arbeiders stad, waar het eigenlijk toch wel het meeste op lijkt. Veel oude vervallen terreinen en leegstand. Waarschijnlijk heeft de recessie hier flink toegeslagen.



We hebben een camping in Bowling Green en als we er bijna zijn, zie ik bij de plaatselijke bank de temperatuur. Ik schrik me het rambam!!! Allemachies 110F, dat is zo'n 43 graden celcius!!! Wat hebben we gedaan??? Hadden we misschien toch maar beter een paar nachtjes langer in Michigan moeten blijven, waar de temperaturen een stuk aangenamer waren. Pffff, 43 graden! Gelukkig heeft de camper airco, maar na een dag in de camper te rijden is het juist zo lekker om er vanavond even niet in te hoeven zitten. Maarja met 43 graden doe je dat ook niet zo snel ;-)

Afijn, we kunnen nu niet meer terug en zullen het er mee moeten doen! We rijden de camping op en krijgen een rustig plekje. De hondjes moeten en zullen naar buiten en puffen het nog even uit in de schaduw. Hieronder trouwens mijn American Amish doos die ik op de rommel markt gescoord heb. Leuk he? Komt in de porch te staan.



Na de lange rit van vandaag ben ik eigenlijk wel toe aan een douchje 's avonds. En dus ga ik op onderzoek uit. Ze vallen in de categorie oud maar schoon.... En dus lopen we terug en gaan we onze douche spullen pakken. Hondjes zijn de hitte inmiddels al zat. Het wandelingetje naar de douches was al te ver en willen maar al te graag de camper met airco weer in. Zo slim zijn ze ook wel. Wij daarna naar de douche. En terwijl we er naar toe lopen, lijkt het alsof ik onweer hoor. Maar we zien niks kwa lucht, dus gaan toch douchen.

Ik stal mijn spulletjes uit in het stukje voor de douche. Het is er niet ruim, maar het is er. Dus mag niet klagen, hebben kleinere douches gezien inmiddels ;-)
Dan doe ik het douche gordijn open en zie het putje. Echt, niet geloven wat een afdaling zit daar in. Ik vind het maar een raar putje. Je moet echt opletten waar je staat, want je gaat zo op je giecheltje door die rare put. Daar heeft de tegelzetter een kunstwerkje van gemaakt zeg.

Afijn ik doe de douche aan en ga douchen. Let niet meer op het putje inmiddels. Maar dan zie ik dat het putje gewoon volloopt en er een soort van bad ontstaat. Gatverdamme... Het water loopt niet weg! Shit! Ik word onpasselijk als ik naar de kleur van het water kijk wat er ontstaat. Bruin!!! Gatverdamme... Nou douche ik altijd met mijn slippers aan, dat hadden jullie vast al zo gedacht na mijn voorgaande doucheverhalen, maar het water staat me nu echt te hoog..... Ik wil er echt niet in met mijn voeten, hahaha.

En net als ik denk, ik ga er uit, loopt het water over in het putje in de douche naast me. Pffffff, wat een opluchting, net op tijd. Ik kijk het nog even aan en richt me op het over gebleven, nog "veilige" stuk douche. Wat niet groot is overigens. Dus ik douche snel verder en verwijder mijzelf daarop snel uit die douche, hahaha. Wat een gedoe toch weer! Snel weg hier! Ik draai de douche dicht, maar ik hoor het nog steeds kletteren.... Hoe kan dat nou toch weer?

En dan vat ik hem pas. Het regent buiten! Fijn! Met bakken komt het naar beneden!!! En het onweert als een gek. Ik kleed me snel aan, want ik word niet goed van het stil staande bruine water in mijn gezichtsveld. En wil eigenlijk zo snel mogelijk weg uit dat douche hok. Maar eenmaal aangekleed zie ik dat het niet regent, maar plenst!! Lekker, zit ik nog opgesloten in dat douchehok ook. Ik probeer niet aan het doucheputje te denken, maar aan mooie alpenweides en heldere rivieren ;-) Het helpt niet echt in ieder geval. Weet zeker dat dat putje ooit nog eens terug komt in mijn dromen c.q. nachtmerries, ha ha ha.

MEt half de deur open kijk ik steeds of het al wat minder regent. Maar het ziet er niet naar uit. Dus ik sta er zeker nog 10 minuten.... Dan lijkt het minder te gaan regenen en doe ik de handdoek gespannen boven mijn hoofd en begin mijn tocht naar de caravan. Je zou denken de regen brengt verkoeling, maar niets is minder waar. Het is zo ontzettend benauwd. En net als ik halverwege ben, begint het weer te storten. Hij is fijn!!! Met blubber voeten en zeik natte, net schone, kleren, komt ik dus bij de camper aan. Gelukkig is de luifel uit en kan ik mijn voeten daar even schoonmaken. En terwijl ik het doe, komt het putbeeld me zo weer te boven. Al die bruine blubsie, getver!!! Kan eigenlijk weer douchen, maar geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt ;-)

Ron, die net in de camper was toen het begon te regenen, moet er om lachen. Ja zijn douche had ook zo'n gek steil putje, maar deed het prima ;-) Ik had dus echt gewoon de mazzel om het verkeerde hokje te kiezen denk ik.

De hondjes doen het trouwens goed in de camper met de onweer. De fan van de airco maakt zoveel herrie dat ze het gedonder geen eens horen! Dat is dan wel weer fijn niet? Zo heb elk nadeel, weer zijn voordeel niet. We maken het niet laat, want we willen eigenlijk de tour van half negen 's morgens in de Corvette fabriek doen en je moest er een half uur van te voren aanwezig zijn.


Donderdag, 5 augustus

Nou het lukt! We zijn op tijd wakker. Al word ik tig keer per nacht wakker om te beseffen dat het nog geen tijd is om er uit te gaan. En als het dan tijd is, ben ik nog in een diepe slaap natuurlijk. Maar we laten de hondjes uit en rijden naar de fabriek. Waar we om 8 uur aankomen. Ik zit nog te twijfelen of ik wel of niet zal gaan. Het is warm, maar Ron heeft de generator van de camper aangedaan en dus zitten de hondjes koel bij de airco. Dus ik besluit om met Ron mee te gaan als ik zie dat de hondjes na de wandeling neer ploffen in de camper om even verder te tukken.

Je mag helemaal niks mee nemen op deze toer. Geen camera's, maar ook geen telefoon en handtassen en je moet net als bij de Harley fabriek dichte schoenen aan. Eenmaal bij de wacht ruimte van de rondleiding van de fabriek, zien we dat we tesamen met twee andere mannen de eersten zijn daar. Nou dat wordt een prive rondleiding denken we nog. Totdat ik de klok zie in de wacht ruimte. Die staat op 7 uur. Zeker nog vergeten terug te zetten of zo? Maar het blijkt dat het hokje waar je kaartjes moet kopen ook nog dicht is. Wat raar toch? Waarom zetten ze dan op internet dat je een half uur van te voren aanwezig moet zijn als ze er zelf geen eens zijn. En dan valt het kwartje..... Bowling Green valt in een andere tijdzone!!!

Het is er gewoon een uur vroeger! En wij zijn er tesamen met die twee andere mannen, gewoon 1,5 uur te vroeg!!! Wat een stunt weer. Kan er ook nog wel bij, hahaha. We kijken dan nog maar eventjes bij de hondjes in de camper en die zijn totaal van de wereld en liggen lekker te slapen. Dan lopen we terug en dan kunnen we wel kaartjes kopen en wordt er een film over Corvette gestart.

Dan wordt het ook ineens erg druk en loopt het zaaltje aardig vol. Wij zitten door onze vroege aankomst tijd wel in de 1e groep die vertrekt. Moet wel zeggen dat ik het zaaltje wat knullig ingericht vindt. Niet echt wat je van een sportauto merk zou verwachten. Wat dat betreft zag het er bij de Harley fabriek een stuk moderner uit.

Als we dan mee mogen de fabriek in, blijkt wel dat we een veel langere tour krijgen dan bij de Harley fabriek. Hier zie je ook echt de wagen gebouwd worden. Best bijzonder om een keertje te zien. Je ziet alle onderdelen op de wagen gezet worden. Het is er ook voor mijn gevoel ook minder geautomatiseerd dan bij de Harley's. Maar daar werden natuurlijk alleen de motorblokken gebouwd. Hier een hele auto.

Ron kijkt zijn ogen uit. De mooiste Corvettes worden er namelijk gebouwd. We lopen achter de dame aan die ons rond leidt en bij de eerste stop vertelde zij zelf eerst wat, maar zet dan een bandje aan. Beetje knullig en onpersoonlijk vind ik. Maar het werkt blijkbaar zo. Het is in ieder geval erg leuk om dit van zo dicht bij te kunnen zien. De fabriek is echt heel groot en de tour duurt meer dan een uur. Het is ook een echte Amerikaanse werkplek moet ik zeggen. De Amerikaanse vlaggen, zijn overal aan wezig. Op de vorkhefttrucks en op de machines zelf ook. Er galmt country muziek door sommige werkstations en er werken real Americans die praten met een prachtig accent ;-) Bijzonder, dat zeker!

En zo zien we dan de auto steeds completer worden en aan het eind worden het chassis en het carroserie aan elkaar gezet. En gaan dan door allerlei keuring heen. Een daarvan is een soort van mega douch. Kijken of er ergens iets lekt. Wat wel grappig is om te zien. Dan rijden ze de fabriek uit en gaan over een test terrein.

Ik vind het allemaal harstikke leuk om gezien te hebben. Zelfs als vrouw zeg maar. Jammer genoeg geen foto's, maar heb er een filmpje van Youtube over gevonden.



Hierna gaan we naar het Corvette Museum. Zoals ik al zei deze liggen vlak bij elkaar. De hondjes vinden het allemaal best, zolang de airco het maar doet volgens mij. Het is er nog steeds erg warm en veel actie kan ik niet bij ze uitlokken.



Stace gaat namelijk de wandeling en het maken van een fotootje gelijk liggen en gaat daarna nog even uitgebreid rollen.





Toch wel fijn zo'n agregraat op de camper, zeg! Het Corvette museum ziet er in tegen overstelling van de fabriek gelikt uit. Het begint in een mooie filmzaal.



En daarna verschijnen er de mooiste exemplaren staan er. Het begint met de vroege witte Corvette met het rode interieur.





Maar al snel volgen de snellere modellen, zoals de pace cars van de Indy 500.



En daar tussen in van alles!



Maar vooral alles lekker Amerikaans, vind ik.











En de modellen van tegenwoordig zijn er ook.







En als we alles zo een beetje gezien hebben, komen we in de winkel ;-)





Als liefhebber kun je daar je hart wel op halen. Corvette is echt een apart soort type auto. En dat zie je in dit museum des te meer!





Dit vond ik overigens wel heel erg leuk gedaan....



Een onwijs grote afbeelding van de eerste Corvette. Gemaakt van hele kleine foto's van allerlei soorte Corvettes..



En een collage van allerlei Corvette kentekens.




Denk alleen dat het voor ons bij dit formaat Corvette zal blijven ;-)



Dan lopen we de winkel uit en zien we dat iemand zijn nieuwe Corvette op komt halen. Sinds kort is er namelijk een mogelijkheid om je Corvette rechtstreeks vanuit de fabriek in het Corvette museum op te halen. En hem daar over de drempel te rijden.



Even kijken we hoe dat er aan toe gaat....





Best bijzonder zo je nieuwe auto op te halen!



We eten dan wat in het restaurant daar.



Heel leuk een beetje jaren vijftig achtig en gaan dan weer verder op pad. De volgende camping ligt even verder dan Nashville Tennessee en dat is nog zo'n drie uur rijden.



Knabbel en Babbel zijn er ook klaar voor en dan gaan we weer!



Al snel rijden we langs de Kentucky Downs paarden race baan. Best groot nog en er zijn veel gokhallen om heen ook.



Onderweg treffen we nog wel een buitje hier en daar trouwens.



De wegen worden steeds een beetje heuvelachtiger en groener.



En dan zien we heuse bergen. We hebben een camping in Crossvile, net na Nashville en voor Knoxville. Wat een villen heb je hier in de buurt zeg! En we hopen dat het in de bergen wat koeler zal zijn dan in Bowling Green.



En dat is gelukkig ook zo. We krijgen een plekje op de camping toe gewezen en net als we alles klaar hebben begint het hier ook te regenen. Niet lang overigens en het blijft een aangename temperatuur.



Stacey Pelleboer voelt met zijn bruine dopneus of het al droog is inmiddels ;-)



Het is ook zo'n gezelligerd!



Daarna doen we een rondje over de camping en nemen de laptop mee naar de office. Want op mijn vraag of ze Wifi hadden, werd door beiden eigenaren volmondig ja geschud. Ron en ik blij natuurlijk, maar het bleek alleen in het kantoor te werken. Niet bij onze plek ;-) Dus ik doe een blog vanaf de porch bij de ingang.



Wat nog reuze gezellig is, want er verzamelen een aantal gepensioneerden mannen zich onder die porch. Ik krijg alle ins- en outs van de camping te horen. En dan begrijp ik ook waarom ze daar verzamelen. Om deze tijd komen namelijk de meeste gasten aan en dan kunnen ze campers kijken (en goed of af keuren, hoor ik later) Het is een mooi koppel wat er zit. 1 van de mannen die er zitten heeft een KOA camping in Las Vegas gehad. Was gewoon een asfalt plaat midden in de "dessert", zei hij ;-) Maar druk!!! Hij verteld er allerlei verhalen over. Mooi om te horen. Al we vertellen dat we import zijn uit Nederland, verteld hij dat hij veel Nederlanders op zijn camping had gehad. Ja die Hollanders reizen best veel he?, zegt hij. Ik vertel hem het aantal vakantie dagen dat de gemiddelde Nederlander heeft, en hij valt haast van zijn schommelstoel, hi hi hi.

Het werd een geanimeerd avondje en moet zeggen dat ik erg lang erover deed om mijn blogje af te krijgen die avond. Moest natuurlijk wel van alles horen he?

Rond 10 uur gaan we terug naar de camper. Morgen weer een ritje te gaan. Minder dan voorgaande dagen gelukkg. Maar het is toch nog twee uur rijden naar Gatlinburg Tennessee.

Groetjes Petra