Op naar... Gatlinburg

Vrijdag, 6 augustus

Van Crossville rijden we naar Gatlinbrug waar we een volgende camping hebben gevonden. In de reviews staat namelijk dat hier de schoonste restrooms waren die mensen ooit hadden meegemaakt. En daar zijn we naar op zoek!





Het wordt steeds groener en groener hoe dichterbij we bij de Smokies komen.



De rit is niet zo lang, maar het blijkt dat ze aan de weg bezig zijn in Pigeon Forge. En we moeten nog wat boodschapjes halen. De boodschappen voorraad raakt op. In een voorstad van Knoxville, haal ik wat boodschapjes bij de Walmart. Het plaatsje heet Faragut en ziet er erg fraai uit. Leuke winkels en mooie omgeving. Dan rijden we door naar Pigeon Forge. En het staat er helemaal vast. Twee keer, twee banen dik. Ze zijn aan de weg bezig. Ze zijn overigens overal in Amerika aan de weg bezig. Er is een groot bedrag aan stimulus geld naar wegenbouw gegaan. En overal zie je dan ook "your stimulus money at work". Leuk, maar half Amerika ligt zo'n beetje open op het moment volgens mij. Maar er wordt gewerkt!

Pigeon Forge is trouwens ook een verhaal apart. Het lijkt veel op een mix van Orlando’s International drive en Las Vegas. De gekste dingen zie je langs de weg.







Dollywood, het pretpark van Dolly Parton is hier ook te vinden.





Persoonlijk trekt het ons helemaal niet. De bungee jump, dinosaurus, midgetgolf banen laten ons koud. Maar we gaan er nu in zo’n langzaam tempo doorheen dat we het ons allemaal kunnen op nemen. Het is echt van groot, groter, grootst formaat.



En net als we denken dat we het allemaal gezien hebben, zien we een Titanic boot langs de weg staan. Huh??? Echt waar de Titanic in Tennessee? Dit schijnt een theater te zijn waar een musical van de Titanic wordt op gevoerd. Iets te veel van het goede als je het mij vraagt.
Uiteindelijk zijn we Pigeon Forge dan uit en zijn we op zoek naar de highway 321. Daar ligt de “Twin Creek” camping aan. We zien een bordje met die weg aanduiding en we slaan af. Het blijkt de meest kronkelige weg te zijn ooit. Niet prettig met een camper in ieder geval en het blijkt de 321 ook niet te zijn. Nou dat werkt stemming verhogend in de camper…. (Kuch kuch) Gelukkig komt er uiteindelijk wel een einde aan deze weg en eindigt die in de 321.... Dan toch….

We zien de camping dan al snel en gaan inchecken. Ik had in de morgen gebeld of er nog plekjes waren en die waren er, maar we moesten minstens twee nachten blijven in het weekend. Dat waren we eigenlijk niet van plan. Dus had ik niet gereserveerd. Eerst maar eens kijken of het iets is deze camping. Maar het zag er echt heel netjes verzorgd uit. Dus we wilden er wel blijven, maar toch nog eerst voor 1 nacht. Dus Ron en ik naar binnen en vraagt of we een nachtje kunnen blijven. Ja, hoor, zegt de mevrouw. “Ohja???”, dacht ik. Vanmorgen anders niet. Misschien gelden er andere regels als je daad werkelijk op de camping zelf staat ;-)

De vrouw is verder hartstikke aardig hoor en geeft ons een mooi plekje. De plekken zijn mooi geasfalteerd en hebben behalve de picknic tafel ook nog een lange bank.



Het bevalt ons hier prima en we bedenken dat we misschien toch die twee nachten kunnen blijven. We willen graag de rit naar Cades Cove maken, welke 25 mile naar Cades Cove is en dan is Cades Cove zelf nog 11 mile, aldus de incheck mevrouw.

We besluiten om eerst eens even te gaan zwemmen om het allemaal te bedenken. En als we naar het zwembad lopen zie ik dat ze ook auto’s verhuren. Misschien een beter plan om een auto te huren dan met de camper er door heen te rijden? Ron zit niks in mijn idée overigens en vindt het juist leuker om met de camper die route te doen. Kan je nog eens ergens stoppen en in de camper een broodje maken of zo. Daar is natuurlijk ook wat voor te zeggen.

Het zwembad is wel wat ouder maar keurig schoon. Echt niks ligt er in. Het schoonste zwembad wat ik in de hele vakantie gezien heb. Heel netjes bij gehouden. En het is hier lekker koel ook, omdat het in de bergen ligt. En dus besluiten we om 1 nacht langer te blijven. Maar eerst ga ik douchen!!! Zo na het zwemmen wel lekker. Even fris de avond in. En ooooooh wat een genot!!! Kraakie schoon zijn ze. En…... geen douche gordijn, maar een douchwand! Die je gewoon dichtschuift. Die dingen zijn denk ik al zo’n 20 jaar geleden uitgevonden en oh zo handing niet ;-) Ik geniet van de douche! Wat kan je toch blij zijn met zo iets he?

Ik loop daarna naar de mevrouw van de camping terug om te vertellen dat we toch een daagje langer willen blijven. We raken aan de praat en vraagt me waar ik vandaan kom. Mijn naam Petra, klinkt een beetje Duits, zegt ze. Dus ik vertel dat we in NC wonen, maar eigenlijk uit Nederland komen. En er volgt een heel gesprek. Zestig jaar geleden is zij uit Duitsland naar Amerika verhuisd. Ze heeft een Amerikaanse soldaat leren kennen en zo heeft ze in heel Amerika gewoond zo ongeveer. Het is een aardige vrouw. Die me nog wat tips geeft over de route van morgen.

‘s Avonds maken we een hamburger op de BBQ en eten daarbij een salade van de Walmart. Dan bedenk ik me dat ik nog van die popcorn dingen had.



Ik zou ze zo weer ongebruikt mee naar huis nemen. En dus, nu de BBQ nog warm is, doe ik het soort van pannetje op de BBQ. Erg grappig om te doen, by the way. Je hoort de popcorn sudderen en daarna ploffen en al snel groeit het pannetje.



Daarna lopen we een rondje met de hondjes over de camping. Er loopt een riviertje langs en we gaan er even bij kijken.





Natuurlijk trekken we daarbij weer ongewild de aandacht en vier keer vertellen we het ras weer. Dan komen we ook langs een mega camper waar een man buiten op een flatscreen scherm, tv zit te kijken. Prachtig toch!!!!



Hij heeft ook een groene bol naast zijn camper staan en daar komt allemaal stoom /rook uit. We kijken er even naar en de man ziet ons, springt op en komt enthousiast op ons af. Wat zijn dat nou voor honden vraagt hij ons. Met zijn dike grote sigaar nog in zijn ene hand. En ik zeg, wat is dat nou voor groene bol? Hij moet er om lachen en aait de hondjes even. Ik vertel hem daarna dat het Bearded Collies zijn, maar nu toch echt wil weten wat dat groene ding is.

Het is een green egg zegt hij. En daarin maak je het lekkerste vlees ooit in klaar. De ei sluit helemaal af en daardoor blijft het natuurlijke vocht in het vlees, of zoiets dergelijks. Hij had dit ooit in Japan gezien en moest en zou zo’n ding hebben. Hij vraagt ons waar we vandaan komen en vertellen weer Raleigh, maar oorspronkelijk uit Nederland. "Wacht", zegt hij, "ik moet even denken…". Hij was ook in NL geweest zei hij voor zijn werk en moest toen naar een grote snoep fabriek in Rotterdam. “Van Melle”, vraag ik hem. Jaaaaaa, zegt hij!!! Die ja. Afijn er volgt weer een heel gesprek en hij blijkt piloot te zijn bij en grote kauwgom fabriek in Chicago. Heerlijke man. Wat een verhalen had hij. Prive piloten, kom je namelijk niet zo vaak tegen. Zeker niet zo'n gezellige als deze. Zijn vrouw blijkt uit Schotland te komen en mist de Europese chocola. En laadt als hij in Engeland is, het halve vliegtuig vol met chocola voor haar, hahaha. Dat is nog eens makkelijk. Daarvoor hoef je dus niet naar Van Der Veen als je man piloot is en zijn eigen jet heeft ;-) Niks geen twee koffers per persoon ;-)

We lopen dan weer terug naar ons plekje en ik type dan nog een blogje want behalve schone douches hebben ze op deze camping ook supersnel internet! Heel fijn. Ron gaat nog even bij de piloot z’n ei kijken ;-) Als hij terug komt heb ik het blogje ook klaar en gaan we slapen, want ‘s morgens moeten we vroeg op pad richting Cades Cove om hopelijk beren te gaan spotten.

Groetjes Petra