En zo

is het alweer maandag. Ron is wezen vissen een paar daagjes terug. Ik vond de foto die hij met zijn mobiele camera gemaakt had zo leuk.



Lekker rustgevend niet? Ze hadden niks gevangen overigens, behalve een verbrand hoofd dan. Want zo op het water wil dat wel.

Zaterdag avond hadden we een feestje bij Frank & Sharon. Het was er best druk al was we regen voorspeld voor in de avond. Ze hadden dit keer eten besteld bij Daniels', een Italiaans restaurant hier in de buurt. En dat was erg lekker.



Zoals ik al zei, het kleine cameraatje is stuk gegaan dus de foto is genomen met de telefoon van Ron. Niet optimaal kunnen we wel stellen, maar beter dan niks niet?



Het werd uiteindelijk nog een latertje en hebben een gezellig avond gehad. Niet zo heel slim dat het zo laat werd, want zondag morgen had ik een foto uitje met de fotoclub naar een paardrij wedstrijd hier in Raleigh. En dat begon om 8 uur. Wat betekende om half 8 al weg. Dat was wat minder. Maar het paarden gebeuren was wel heel erg leuk. Het terrein was echt enorm groot. Prachtig gelegen in de heuvels met oneindig veel stallen. Nooit geweten dat dat daar ook was. Wij gaan vaak met de hondjes wandelen bij Lake Johnson en het is er eigenlijk tegen over. Maar vanaf de weg helemaal niet te zien.

Iemand van de fotoclub heeft connecties met iemand van die paardenfokkerij, want dat was het eigenlijk, en had geregeld dat we met de club foto's mochten komen maken. Denk dat er zo'n 15 mensen bij elkaar waren.



Maar er waren dus ook wedstrijden zondag. En waren er dus parcoursen uitgezet met de sprongen en daar waarbij ze speciale "kuren" moesten lopen. Of hoe noem je dat eigenlijk. De sprongen waren wel mooi om te zien.



De sprong, vast gelegd door alle fotografen van de club....



Al ging het niet altijd goed.



Deze had namelijk 1 seconde ervoor zijn berijdster er af gegooid. Dat was wat minder, want het ging alles behalve zachtjes kunnen we wel zeggen. Zelf vond ik het leukste om een beetje bij de stallen en zo te kijken.



Deze mevrouw maakte zich op voor haar komende wedstrijd. Het viel me op dat ze niet zo netjes gekleed waren zoals in Nederland. Dit was vrij casual vond ik.



En deze mevrouw was ook haar ding aan het doen. Ik heb totaaaaal geen verstand wat het moge zijn wat ze aan het doen was, maar het was een mooi gezicht om te zien.



Het enige wat me verteld was bij aankomst is dat paarden met een rode strik aan hun staart bekend staan om naar achteren te trappen. En die had ik heel goed onthouden. Al heb ik geen ene rode strik gezien ;-)



Later zijn we met een kleiner groepje een stukje verder gelopen naar de stallen van de veulens.



Onder weg kwamen we nog meer stallen tegen en nog meer paarden. Het was er echt prachtig gelegen zeg. Je zou echt niet zeggen dat het zo vlak bij Raleigh is.





Na zo'n 10 minuten lopen, kun je nagaan hoe groot het daar was, kwamen we dan bij de stallen van de veulens. Alleen was er maar 1 veulen nu. Maar wel een scheetje. Fairway heette hij.



Op de weg terug zagen we nog een stal, die al weer vol met paarden stond. Ongelooflijk hoeveel er hier waren.



Foto's genoeg gemaakt dus! Wel leuk om zo met anderen fotoliefhebbers nog eens op geheel voor mij onbekende plekjes te komen.

Groetjes Petra