Nederlandse Cultuur

Nou het was inmiddels al weer een paar daagjes terug dat ik geschreven heb. Het bekeuring gebeuren is inmiddels weer wat vergeten. (zucht) En ik heb ook nog leuke dingen gedaan ;-)

Zo gingen Ron en ik naar de film "Limitless", die heel goed was. Bradley Cooper en Robert de Niro spelen daar in mee. Hele goede actie film vond ik. Met mooie beelden uit New York er in.

Verder ging ik afgelopen vrijdag naar een foto expositie Ducht Delight in Cary. De foto's waren o.a. gemaakt door 1 v/d Nederlandse koffie dames. Ik had al eerder over haar geschreven en wist toen helemaal niet dat zij met fotografie bezig was. Maar nu had ze dus een foto expositie met foto's van de Keukenhof. Guus en Sascha (van dutch in America.com) waren er ook en ook Helga en de kids kwamen een kijkje nemen. Het was eigenlijk wel gezellig zo in het super moderne (was wel een schokje voor me hoor) gemeente huis van Cary.

Ik ben eigenlijk door al het geklets helemaal vergeten er een foto van te maken, maar.... gelukkig heeft Guus daar wel aan gedacht. Dus ik "leen" even zijn foto. Vind hij vast wel goed, hahaha.



Naderhand zijn Helga en ik nog naar het Page-Walker hotel gelopen. Wat naast het gemeentehuis ligt. We zagen er de lichten branden en het bleek dat daar ook andere kunst exposities aan de gang waren en bij allen was het openings avond. Ik zei al tegen Helga deze houden we er in, want bij elke expositie werden we rijkelijk onthaald met eten. En alle entree was gratis. Toch wel weer super niet?



Het Page-Walker huis in Cary is al heel oud en in de bovenste verdieping is er heel wat historie te zien over hoe de omgeving er vroeger uit zag. Over de "North & South" oorlog. En over de treinrails die door Cary gaat. En zo was er info over High House, waar nu dus High House Road van gekomen is. En Kildaire farm, waar nu dus Kildair farm road is. Vond het wel grappig om te zien eigenlijk. En na achten verlieten we Page-Walker house eigenlijk pas weer.

Nou en toen was er dinsdag avond al weer zo'n culturele avond. Want Helga had namelijk kaartjes besteld voor ons om naar het Nederlands Dans Theater te gaan. Het is natuurlijk hoogst uitzonderlijk dat zij naar North Carolina komen. Dit optreden was voor de Nederlandse Ambassadeur die in Chapel Hill was bij de Universiteit van North Carolina (UNC). Paul Lightfoot, een Amerikaan, is de creative man achter het Nederlands Dans Theater en hij heeft vroeger dus gestudeerd aan UNC en zo is het allemaal gekomen zeg maar.

Nou hadden wij Helga, Jackie, Denise en ik dus het plan gevat om vooraf wat te gaan eten op Franklin street in Chapel Hill. Daar zitten echt veel leuke restaurantjes. En dat is vlak bij het UNC Campus waar het optreden zou zijn. Het parkeren op Franklin street is betaald, dus dat moest ook nog even geregeld worden en toen gingen we naar Crooks Corner. Dit zou een heel goed restaurant zijn hadden we gehoord. Nou eenmaal daar, zag het er binnen meer als een fast food restaurant uit, dus hadden we allemaal zoiets van ik weet niet. (Achteraf bleek dat het restaurant inderdaad heel goed aangeschreven stond, maarja....) Dus we liepen door naar Vespa, het Italiaanse restaurant dat vroeger in Cary zat, maar nu dus op Franklin street. En daar besloten we te gaan eten.

Natuurlijk met wat kletsen en babbeltjes hier en daar. En zo was het ineens al bijna half 8. En om half 8 zou de voorstelling beginnen. Dus snel afrekenen en de auto halen en toen weer een parkeerplek op campus vinden. Die er dus niet waren. Helga en Denise stapten toen uit en gingen de kaartjes alvast op halen. Want die lagen klaar bij een aparte balie in het gebouw. Jackie en ik zouden toen een parkeer plek gaan zoeken. En gelukkig ging er toen net iemand ergens weg en konden Jackie en ik de auto snel parkeren en gingen we half hollend terug naar Memorial Hall waar het optreden was. Inmiddels was het zeker tien over half 8 en bij de deur kregen we dus te horen dat we niet meer de zaal in mochten.......

Heel erg jammer..... Ik kan me het zeker voorstellen dat het goed is dat ze dat doen, want je stoort natuurlijk wel de voorstelling. Maar pfffff wat is het zwaar "vervelend", zullen we maar zeggen, als je aan de andere kant van die dichte deuren moet wachten. Er hing wel een tv waarop we de voorstelling konden zien, maarja dat was natuurlijk diep triest...



Wij nog naar boven, waar we de kaartjes voor hadden, maar ook daar mochten we er niet in. Dus het was nog zeker een poosje wachten voor ons dan. Het zag er veel belovend uit op tv, maar ja daar waren we niet voor gekomen natuurlijk. Zo ontzettend balen. Toen dan eindelijk de pauze was, waren wij natuurlijk de eersten die binnen zaten, laten we duidelijk zijn.



En het bleek al snel dat het helemaal niet uitverkocht was. En we misschien zonder al te veel storen, best naar binnen hadden gekund, in onze optiek. Maarja dat is altijd achteraf. Het feit was zo en we besloten om vooral dan van de "2e helft" te gaan genieten. De zaal was in ieder geval heel sfeervol. Heel ouderwets en het deed me aan de Titanic denken.



Echt hoor! ;-) Misschien kwam het door de enorme lamp in het midden van de zaal, maar ook de kleuren en de ouderwetse stoeltjes. Heel sfeer vol wel.

En toen begon dan eindelijk de voorstelling voor ons.



De dansers stond voor drie grote schermen en daar was de zee en een pier te zien. Voor mijn gevoel een best wel Hollands plaatje. Je hoorde ook het ruisen van de zee. Heel mooi en ontroerend vond ik.


(foto van het Nederlands Dans Theater)

Daarna liep dat over in andere beelden en andere dansers. En zo kwam er ook een danseres met een enorme grote sleep uit de buhne. Prachtig om te zien. Er werd een, waarschijnlijk met een grote ventilator, wind onder geblazen en dat gaf een prachtig effect. Moeilijk uit te leggen, maar ik heb op Youtube er wat filmpjes van gevonden, voor de liefhebbers.





Tot slot nog even een filmpje wat ik zelf gemaakt heb, van de staande ovatie die ze kregen na afloop. Erg mooi om te zien!



Vond het zeker leuk dat ik heen was gegaan, al had ik vooraf mijn bedenkingen wel een beetje. Ik ben helemaal niet van het ballet, dat is helemaal neit mijn ding. Maar dit was anders, heel anders. Ik heb een hele gezellige avond gehad en het was zeker de moeite waard geweest om heen te gaan. Volgende keer moeten we alleen wat vaker op ons klokje kijken....

Groetjes Petra