Veilig...

en wel ben ik aangekomen in NL.



Ron stuurde me dit kaartje. Heel grappig, want hij zat op de flight tracker website de vlucht te volgen en zag dat we over onze woonplaats vlogen. Ging naar buiten en zag het vliegtuig ook echt! De vlucht naar Londen is 1 van de weinige grote vliegtuigen die vanuit Raleigh vertrekt. En hij hoorde de motoren erg goed. Kwam vast door mijn volle koffer!

Ik zat bij het raampje en weet de eerste draai na opstijgen inderdaad nog. We gingen behoorlijk schuin namelijk. En ook al vrij snel. Het idee dat Ron dan in onze tuin stond. Best raar niet?



De vlucht verliep voorspoedig. Ik had niemand naast me op het twee zitter bankje en dus kon ik lekker schuin zitten. Mijn hoop op even lekker slapen heb ik maar laten varen, want het lukte me weer niet. Ik vloog dus via Heathrow. En Heathrow is groot en chaotisch vind ik. Wel veel leuke shopjes, maar wat een mensen allemaal. Zo druk.

Ik moest van onze terminal met een bus naar terminal 5 en daar vond ik al snel mijn vlucht. Maar er stond nog geen gate nummer achter. Navraag vertelde me dat dat bij alle vluchten zo is. Die worden pas bekend gemaakt een half uur voor vertrek. Vast onder het motto, laten we het spannend houden. Heel fijn als je een nacht niet geslapen hebt. Denk dat de reden is dat de mensen dan bij de winkeltjes blijven, maar vind het geen fijn idee.

Afijn toen de gate dan eindelijk onthuld werd ging ik naar de gate. A10. Maar daar had je nog a,b, of c. Jeetje het leek wel een speurtocht. Het werd b, want daar stond een bord met Amsterdam met het vlucht nummer verder niks. Ik was al eerste bij de gate en het zag er erg verlaten uit. Er zat nog een British Airways mannetje toen ik aankwam, maar mijn vragende blik jaagde hem weg denk ik. Want hij pakte zijn spullen en verdween voordat ik hem wat kon vragen. Ben er dus maar gaan zitten. En dat zitten duurde nog een poosje, want het bleek dat de vlucht vertraagd was.

Wist ook gelijk weer dat ik naar NL ging, want voorpiepen was weer de orde van de dag. Vreselijk..... En wat kunnen mensen soms vreselijk reageren op vertraging. Ik vond het ook niet leuk, maar toch... En maar klagen bij die balie. Afijn, we werden in een busje naar het vliegtuig gebracht en daar gingen we dan toch.

Achteraf viel het allemaal nog mee, want ik denk dat we nu met een groter vliegtuig dan gepland gingen. En waren er binnen 55 minuten of zo. Super snel.

En daar stonden me moeder, zus, Dylan, Toos en Gerard me op te wachten!

Zo leuk om iedereen weer te zien! Daarna op naar de autoverhuur balie. Ik had een Twingo met automaat gehuurd. Althans zo zou het moeten zijn. Ik zag op de website al dat de volgende upgrade de Fiat 500 was, maar daar pas ik niet in. Ik zit dan met mijn hoofd tegen het dak. En dus had ik bij het reserveren al aangegeven dat ik geen Fiat 500 wilde, want Ron zei, dat die dus wel in automaat te leveren is in NL. En voelde ik het dus al aankomen.

En jawel hoor bij de balie. "Mevrouw, u hebt mazzel want u krijgt een upgrade, de Fiat 500 automaat". Neeeeeeee! Jawel.... want we hebben geen andere automaat. Lekker!!! Ik nog, heeft u mijn verzoek niet gelezen? Oh had u een verzoek dan? Ga even voor u kijken. Ja ik zie het nu.... ja te laat, we hebben geen andere automaat. Geweldig!!!

Dus dat werd schakelen. Toos en Gerard hadden hun Fiat Panda al voordat ik vertrok aangeboden, maar zag een beetje tegen het schakelen op. Rij al weer zo'n poos automaat. Maarja nu moest ik ook schakelen bij die huurauto. Dus toen zij het weer aanboden heb ik hun aanbod aangenomen en de meneer aan de balie verteld dat hij zijn geweldig Fiat 500 kon houden! Inmiddels had hij ook nog een Smart automaat opgedokeld ergens, maar daar pasen natuurlijk voor geen mogelijkheid mijn koffers in. Dus nee, doet u dat maar niet. Ik mocht nu dan kostenloos annuleren.

Maar nu.... Eerst op naar Beverwijk dan. De auto van Toos en Gerard ophalen. Mijn zus, die dacht dat ik een auto zou gaan huren, was met haar kleine autootje gekomen. En daar moesten we met zijn vieren in en de koffers. Toos en Gerard waren op de motorgekomen. En daar neem je natuurlijk ook geen koffer op mee, hahaha. Nou het is een wonder, maar het paste allemaal net. Met de koffer zowaar achter in! Gelukkig wist mijn Miep dat we in Nederland waren en wees ons zo de weg naar Toos en Gerard.

Daar gekomen bleek dat Gerard, oma was gaan halen en dus zagen we die ook gelijk! Hartstikke leuk. Dat was dus een leuk voordeel, bovenop alle huurauto ellende. En zo zaten we met zijn allen aan de tafel bij Gerard en Toos. Heel gezellig en onverwacht zo.

Rond half 7 zijn we richting Barendrecht vertrokken en bij Leiderdorp kwamen we in een file terecht en dus zijn we daar bij de Mac wat gaan eten. Natuurlijk een McKroket!!! Heerlijk toch weer! Toen we daarna klaar waren was de file verdwenen en konden we overal doorrijden.

Eenmaal bij mijn moeder bij gekletst nog even en daarna ben ik om 10 uur gaan slapen. Als een blok, kunnen we wel stellen!

Op naar een nieuwe dag in NL. Vandaag ga ik naar Ton en Yvon en de beardies Ayla en Twinkle!

Groetjes Petra