maandag 2 mei 2011

En toen

werden we vanmorgen wakker in een veiligere wereld. Althans dat gaan we hopen. Er loopt er in ieder geval eentje minder buiten de hekken, denk ik maar. Wat er gaat gebeuren met de over gebleven club weet niemand, maar om hem voor die reden niet op te pakken, zou nietslim zijn.

Vanmorgen op weg naar het zwembad in de auto luisterde ik naar het radio station waar ik altijd naar luister in de auto. Normaal veel grapjes tussen de muziek door. Maar vandaag weinig muziek en grapjes, maar reacties van luisteraars die belden. Zo emotioneel. Ik zat gewoon te huilen in de auto. De vrouw die haar man verloren heeft toen hij uitgezonden was in Irak. De man wiens broer in 1 van de WTC torens werkte en nooit meer gezien is. De millitair die snikkend aan de telefoon zat en blij was dat het hele Irak, Afghanistan verhaal een doel had nu. En dat hij het nu een plek kon gaan geven. Zoveel leed en verdriet onder een heel groot deel van de bevolking. En die mensen voelden nu het sluiten van een hoofdstuk. Het zal inderdaad je man of broer maar zijn, die door de waanzinnige ideeen van zo'n iemand er nu niet meer is.

Ondertussen passeerde ik een aantal auto's waarbij een grote Amerikaanse vlag wapperde. Eindelijk, verzucht het in veel reacties. En er heerst een "United we stand" gevoel. Tussen mijn facebook vrienden zijn er ook mensen die hun blijdschap tonen en veelal niet met verzachtende termen. De boodschap is luid en duidelijk, men is blij! Heel blij en het werd hoog tijd. Veel lof over de strijdkrachten die er voor gezorgd hebben. En ze hopen dat degene die er nog zitten veilig thuis komen zonder tegenreacties.

Het heeft dus een enorme impact hier. Het nieuws staat er, en misschien ook wel terecht, vol van. Alle beelden van 9/11 komen ook weer in beeld. De torens en wat er er na allemaal gebeurd is. Alles komt weer boven en weer in beeld. Er is zoveel gebeurd in de 10 jaar sinds. Hopelijk geeft het inderdaad closure voor velen.

Wat is er verder nog gaande hier, niet veel.... Ben van de week weer door mijn rug gegaan dus vanochtend weer aan de zwem. En van de week nog bij de Flowerbarn aan de slag voor moederdag. Geen nieuws vergeleken bij het andere nieuws, niet waar?

Groetjes Petra



11 opmerkingen:

Petra zei

Wat beschrijf je het treffend, hier net zo.

Anoniem zei

Was de expeditie Everest toch teveel voor je rug? Ik hoop voor je dat het snel beter gaat met je rug!

Groetjes, Kaar

Monique zei

Mooi beschreven Petra!

Mary-Ann zei

Mooi geschreven, ik herken het gevoel wat je beschrijft. Zo zijn de meeste Amerikanen, en inderdaad dan huil je een potje mee. Zeker voor de militairen. Hier in NL trekken ze weer een blik amerika kenners open en iedereen heeft weer een mening, hahaha. Maar het is wel weer geschiedenis schrijven....

Bibi zei

Ja, opluchting is wat je vooral voelt overal, of alles lichter voelt.
Rot dat je door je rug bent gegaan maar lekker dat je in elk geval een zwembad in de buurt hebt!

Anna zei

Ja wat je schrijft wat gaat er nu gebeuren.
1 gek opgepakt maar er lopen meer gekken buiten dan binnen. Hier zag je het ook op de tv, het doet je wel wat.

Annemiek zei

Ik ben zo intensief met de familie bezig geweest dat ik dit alles op de achtergrond verdrongen heb. Mijn eerste reactie was ook good riddance.
Beterschap met de rug.

Anja zei

Mooi verwoord Petra ! Een opluchting maar het geeft ook nieuwe angst.

petra timmer zei

Ook hier in NY dezelfde gevoelens. Ik zie ook overal de vlaggen weer opkomen die door de tijd verdwenen waren.

gr petra

Marchiena zei

Ik ben blij dat Osama bin Laden gepakt is, maar bang voor de tegenactie. Immers geen actie zonder reactie.

Obama kan dit moment van eenheid en samenhorigheid onder het volk goed gebruiken en ik gun het hem van harte.

Beterschap met je rug en veel plezier in de Flowerbarn.

Ineke zei

Mooi gezegd Petra! Maar of de wereld echt veiliger zal worden? Ik ben bang dat er acties zullen komen vanuit de bin Laden kant.
Beterschap met je rug!