Hij heeft het wel ontzettend naar zijn zin gehad en kwam met allemaal verhalen thuis. De cabin was super met een super mooie porch en uitzicht over de rivier.
Het gezelschap zo gezellig en die bezem wagen wel heel luxe!
Die op zondag ook het bier mee kon nemen, omdat in Tennesse op zondag geen alcohol verkocht wordt.
Wie het eerst aankomt heeft een parkeerplekje in de schaduw ;-)
Deze foto vond ik ook wel leuk. Het heet de tree of shame. In de boom hangen allemaal spulletjes en onderdelen die langs de Tail of the dragon gevonden zijn. (wel of niet in originele staat na een crash natuurlijk, oef....)
En allemaal weer verzamelen!
En natuurlijk dan ook nog bewegend beeld materiaal...
Blue ridge parkway from Duttch on Vimeo.
Duidelijk waarom hij zo genoten heeft. Dit was ook wel een echt mannen weekend voor hem. In totaal hebben ze in die dagen 1400 kilometer gereden. Heel wat en dan ook nog met wel heel veel bochtenwerk!!
Inmiddels is het overigens al weer weekend. Ik heb aan de foto's gewerkt van afgelopen weekend. En ik had nog wat uitgestelde "klusjes" te doen. Niet echt blogwaardigs eigenlijk. Alhoewel, ik was wel weer verbaasd. Zo moest ik ook naar de bank om wat zaken te regelen. Die eigenlijk heel simpel moesten zijn. Ik had namelijk een brief van hen gekregen dat ik een bankpasje moest hebben met mijn persoonlijke naam er op. Niet alleen mijn bedrijfsnaam, zeg maar. Heel begrijpelijk, lijkt me ook.
En omdat onze bank onlangs is overgenomen door een andere bank gaat dit wijzigen. De nieuwe bank vereist dit bij bank pasjes voor bedrijven. Of ik dus naar de bank wil komen met een identiteits bewijs. Alsof ik dat bij het openen van de rekening niet gedaan heb. Maarja, ik ging dus met ID naar de bank. Maar ik kom dus bij de bank en vertel mijn verhaal en wil mijn ID laten zien. Een groot vraagteken gezicht kijkt me aan. Gelukkig heb ik die brief mee genomen. Je weet namelijk maar nooit. Nog nooit gezien deze brief, zegt ze. En daarna volgt, ik ga er iemand bij halen voor u hoor! Hmmmmm, ik zal toch niet de enigste zijn die die brief heeft gehad? Er zullen toch nog wel meer bedrijven zijn?
En dus komt nummer 2. Hoort het verhaal van collega en gaat de brief lezen. Nee nog nooit gezien, zegt ook zij. Of ik nog wat meer tijd heb, want het schijnt door een speciaal iemand geregeld moeten worden. Althans dat denken ze. Dus ik wacht en wordt dan een kantoortje ingeroepen. Alsof ik het weet niet wat net aan ze gevraagd heb. Het is nota bene een brief van hen zelf. Ik voel me alsof ik een sollicitatie gesprek aan ga. U had een vraag, klonk er aan de andere kant van het buro. Nou, nee... U had een vraag, dacht ik.
Omdat ik het hele verhaal niet weer wilde vertellen, liet ik hem maar gelijk de brief lezen die ik ontvangen had. De man begon te lezen... Hmmmm Hmmmmm, klonk het. Dus ik zeg, U gaat me toch niet vertellen dat u die vraag en brief nog nooit eerder heeft gezien? Uh ja..., zegt hij. Nog nooit gezien..... Nee!!!!! Afijn, ik vraag hem of ik dan wel mijn ID moet laten zien aan hem. Ja, uuhhhh, ja laten we dat maar doen. Inmiddels ben ik denk ik al een half uur binnen bij de bank en vind het zo'n zonde van mijn tijd!
Zij weten het geen eens. Hoe het dan ooit goed gaat komen? Maarja, hij rammelt wat op zijn computer en ziet waarschijnlijk dat ik een visa heb. En daarbij gaan alle alarmbellen af. Vreselijk, vind ik dat. Mensen gaan dan ook ineens langzamer tegen je praten als ze weten dat je op een visa in Amerika bent. Afijn.... Ik herhaal nog even, ja voor mij hoeft het niet hoor als het een probleem is. Ik kom alleen vanwege de brief die jullie mij sturen.
Ja nee natuurlijk, ik heb gelijk, maar hij moet toch even gaan bellen.... Jeeeetje.... Wat een gedoe! Afijn hoor ik het gesprek aan en gelukkig de man/vrouw aan de andere kant van de lijn, die vind mijn brief geheel legaal en verteld de man wat hij moet doen.... Pfffff wat een gedoe!
Maar mijn rijbewijs nummer wordt opgeschreven en ik teken een formulier en het gaat helemaal goed komen nu. Natuurlijk..... eerst zien en dan geloven ;-)
Verder is vandaag het zwembad hier in de wijk open gegaan. Het is de hele week een beetje wisselvallig geweest. Wel dik in de twintig graden, maar bewolkt. Veel onweer en zo nu en dan een flinke bui. Dus nog geen echt zwem weer, maar het kan! En dat is wel zo prettig. Ook goed voor mijn rug. Dus heb er zin in om weer te kunnen gaan plonsen.
Vandaag ook Connor geplonsd. In het bad welteverstaan. Sukkeltje vind het allemaal wel best en loopt zo het bad in en gaat er lekker voor zitten. Het borstelen vond hij een stuk minder, maar hij ruikt dus weer fris en fruitig! Stace is ook weer netjes aan kant en dus kunnen de heertjes er weer even tegen aan. Morgen even een fotootje van ze maken. Nu ze nog allebei mooi zijn. Dat kan zo verkeren, met die twee ;-)
Groetjes Petra
4 opmerkingen:
Fijn dat Ron zo genoten heeft en die enkel......ach dat gaat wel over ;-))
Wat een gedoe bij de bank, gelukkig komt het allemaal goed....toch?
Fijn dat het zwembad weer open is, wij moeten hier nog even wachten.
Wat leuk dat Ron zo onverwachts een prachtig weekend heeft meegemaakt!!!
Super gewoon!!
Ha en het zwembad weer open, leuk toch!!
Wat een schitterende rit heeft Ron gemaakt. En wat een geweldig uitzicht, bij de cabins. Super gewoon.
Fijn als een bank zelf ook op de hoogte wordt gebracht van bepaalde zaken. Wat een zonde van je tijd, voor alleen een nieuw pasje. Ben benieuwd of het allemaal goed gaat komen. Wordt ongetwijfeld vervolgd...
Wat een mooie cabin! Daar zou ik zeker maar eens samen met Ron en de hondjes naar toe gaan.
Schitterende kinderfoto's heb je de afgelopen week weer gemaakt.
Een reactie posten