Waar waren we gebleven?

Cape Cod niet? Het plan was dat we nog een daagje zouden blijven op Cape Cod, ware het niet dat het weer ging veranderen. En meer naar het noorden, waar we hierna naar toe wilden was het mooi weer. Dus besloten we om het boeltje in te pakken en richting Portland te rijden. Net over de grens bij Maine.

Maar eerst nog even een ontbijtje samen met Toos en Gerard bij Betsy's diner gedaan. Dat was zo'n oud glimmende diner van weleer.



Het was nog even gezellig zo met elkaar ontbijten. En daarna zijn zij richting Boston gereden en wij naar Portland.



Daar gaan ze. Nog een fotootje met de 28, de weg die we zoveel gezien hadden de avond ervoor ;-)



Via mijn iphone appje van Allstay RV (een aanradertje voor de Amerika kampeerders onder ons. Ze hebben het appje ook met hotels overigens) kon ik al rijdende een nieuwe camping zoeken. En vond een mooie net aan de kust echt prachtig gelegen. Even gebeld en een plekje gereserveerd. Dat ging wel makkelijk zo. Lang leve de iPhone! Het regende inmiddels zoals de voorspellingen zeiden en we moesten zo'n drie uur rijden vandaag.


Old Orchard beach pier

Na wat stopjes hier en daar langs de kust, bijv. Old orchard beach(wat precies dat was, old :-) ) zijn we naar de Portland vuurtoren gereden en die was echt prachtig en.... Het was gestopt met regenen! Wat een perfecte planning!





De vuurtoren was denk ik wel de mooiste die ik ooit gezien heb. De ligging aan de rotsachtige kust van Portland is werkelijk waar zo mooi.



En door het beetje onstuimige weer wat we hadden, waren er mooie witte koppen op zee. En sloegen de gloven fraai tegen de rotsen. We hebben er een tijdje van genoten daar.

Er was ook een heel mooi park rondom deze vuurtoren. Het ft williams park. En we parkeerden de camper op een mooi plekje en aten daar een lekker zelf gesmeerd broodje ham kaas. Zo leuk!



Daarna zijn we naar de camping gereden. De Wild duck key camping. Prachtig gelegen en we kregen een super mooi plekje van de mevrouw waren er helemaal blij van toen we er heen reden. We stonden op een soort klein eilandje net uitstekend aan de camping met een werkelijk waar prachtig uit zicht over de marshes. Dat zijn de gebieden die vollopen met eb en vloed. Hoge riet kragen veel vogels en wilde eendjes waren er te zien.





Als we aankomen bij een camping plekje dan stap ik altijd als eerste uit en ga dan vanachter de camper richting aan geven. Ik heb nog net niet van die bordjes in mijn handen zoals ze bij de vliegtuigen hebben. Maar het lijkt er veel op. Ik wapper met mijn handen van links naar rechts en loop van voor naar achter, hahaha. Niet dat dat altijd helpt, maar het is een heel ritueeltje inmiddels. En dus ik stap nu ook weer uit. Korte broek aan korte mouwen, want ondanks de regen die we hadden gehad was het in de twintig graden geweest. Niks aan de hand zou je denken. Maar niet heus....

Ik word werkelijk waar belaagd door een plaag van muggen. Mijn benen zitten onder en armen. In die twee tellen dat ik buiten sta word ik helemaal lek geprikt zo wat. Dus nadat de camper staat stapt Ron uit en heeft precies het zelfde. Die wil dan ook meteen weer weg rijden. Maar ik vind het zo'n mooi plekje. En als het strakjes dan vloed wordt zijn de muggen misschien weg? Nou het had wat voeten in aarde en eigenlijk omdat het weer begon te regenen en we toch niet buiten konden zitten, bleven we staan. In mijn onderhandelingen om te blijven staan had ik aangeboden om dan als het droog was met de hondjes te gaan wandelen. En me als muggen diner aan te bieden.....

Lucky me :-) en dus compleet ingepakt toog ik een uurtje later de camper uit en zowaar de meeste muggen waren weg. Zo raar. Heb dus snel mijn camera gepakt en wat plaatjes geschoten. Het was er echt heel mooi. Het werd wel inmiddels al donker.




first signs of fall...




Maar toen ik de volgende morgen wakker werd.... Prachtig gewoon! De laaghangende mist over ons uitzicht. Zo mooi. Nog nooit gezien. Werkelijk een genot om foto's van te maken!















Er zat een witte ibis vlakbij en daarbij zaten ook nog twee reigers. En zo in het ochtend licht mooi om te zien. En..... Geen muggen meer. Helemaal niks. Dus de hondjes nog meegenomen. Daarna lekker ontbeten en weer op pad. Het was prachtig zonnig weer. En eigenlijk wilden we de vuurtoren ook nog wel met een zonnetje zien.



En die was met zon ook zo mooi. Daar nog even in het park met de hondjes gelopen en toen kwamen de bussen..... Bussen vol werden er los gelaten bij de vuurtoren.



Later toen we door Portland reden zagen we waar ze vandaan kwamen. Er lag weer een cruiseboot in de haven. Wat een verschil zeg! Natuurlijk kwamen ze allemaal weeer op de hondjes af en staan knabbel en babbel weer op menig foto. Was wel grappig trouwens. Ik stond bij het winkeltje af te rekenen. Ik had een magneetje van de vuurtoren gekocht. Opeens laat de mevrouw die me helpt me gewoon staan. Ze was bezig het magneetje in het zakje aan het doen en legt het neer en holt werkelijk naar buiten. Ik keek nog om en denk nog nou ja zeg. Die is lekker!

Na even wachten neem haar collega die met een andere klant bezig was het van haar over. En terwijl zij bezig is, hoor ik de eerste vrouw buiten praten met Ron. Op 1 of andere manier heeft binnen de kassa kuren en dus sta ik er best een poosje en dan komt de mevrouw weer terug. Dus ik vraag haar, vond je ze leuk de honden? Zij denkt dat ik boos ben omdat ze me zo liet staan. Was ook niet echt netjes natuurlijk, maar ik vertel dus dat ik bij de honden hoor. Nou een waterval aan woorden barst er los. Ze had er zelf dus ook twee. En ze moest ze even aaien. Nou dat had ik gemerkt, hahaha.

Nadat ik mijn magneetje heb gaan we weer terug naar de camper.

De rit gaat vandaag verder naar Acadia wat en national park is.

Groetjes Petra

(we zijn inmiddels de herfst kleuren aan het bewonderen in Vermont, maar de updates volgen vast... De tijd en het internet werken niet altijd mee. Maar het is vakantie dus moet mogen niet?)