Twee uur 44

En toen weer om twee uur 48 en daarna om 2:51! Midden in de nacht dus!! Ik werd er niet goed van. Die stomme uil heeft weer zijn plek in onze tuin gevonden. En "oehoet" er lekker op los. Net naast ons slaapkamer raam, wel te verstaan. En nee niet even lekker achter elkaar, nee de wijzerd doet het met een interval schema. Zodat hij je, als je net weer een beetje in slaapt dreigt te vallen, je weer fijn wakker oehoet. Van de zomer had hij ook zo'n actie en toen ben ik in mijn pyjama naar buiten gegaan en toen was het stil erna! Zo wijs was hij dan ook wel weer. Maar ja het is nu wat kouder 's nachts en dat weerhield me er van om dat vannacht weer te herhalen. Maar wee je gebeente als hij er vannacht weer zit... Ik ga dan toch echt naar buiten! En met de volle maan heb ik hem vast zo gevonden ;-)

Zo.. dat u maar weet! De natuur te dichtbij is niet altijd handig zeg maar, hahaha. Heb nog wel leuk nieuws, want in mijn vorige blogje schreef ik over de foto wedstrijd bij de Raleigh fotoclub. Bij die club zitten echt hele goede en talentvolle en techniek sterke foto mensen. Ik heb nu een twee keuringen mee gemaakt als gast en die zijn best heftig. Dus ik had mijn dikke huid opgezet die avond, want de kritiek kan best hard aankomen soms. Op elk klein detailtje wordt gelet. Een horizon scheef,, compositie uit balans of detail niet scherp genoeg het wordt allemaal in de groep gegooid. En die groep is toch zo'n 50 mensen. Dus daar moet je tegen kunnen.

En toch had ik toch mijn vier foto's ingeleverd. Het onderwerp was "planes,trains & automobiles", wat het merendeel van de leden (mannen) duidelijk aansprak. Er waren extra veel deelnemers. Er wordt naast kritiek ook cijfers gegeven aan de foto's die stuk voor stuk aandachtig, door een "judge" worden bekeken. Ze hebben daar een soort grote schilders ezel voor, met een speciale lamp, zodat geen enkel detail bespaard blijft. De judge was Dick Cicone, een foto expert hier in Raleigh en geeft ook les op scholen. Maar had al eerder gezien dat hij ook zegt wat hij denkt. En dus had ik een "veilig" plekje op de tweede rij uitgezocht, zodat er een soort van fysieke buffer tussen mij en de judge was. Alsof daardoor de kritiek wat minder hard aan komt, zeg maar ;-) Ik was dus op het ergste voor bereid, hahaha. Al wordt de keuring wel anoniem gedaan altijd. Er worden geen namen genoemd en de judge weet ook niet van wie de foto's zijn. Dus als het een hele slechte kritiek is, kun je ook net doen of het niet jouw foto is natuurlijk ;-)

De keuring begon en behalve achten en negens, ook de eerste zevens vielen. Er wordt becijferd in zevens, achten en negens. Een negen is het ultieme cijfer in dit geval en krijg je alleen bij hoge uitzondering. En krijg je een zeven, dan heb je als bonus ook vrij veel kritiek..... Toen mijn eerste foto, die van een gril van een oude Chevrolet in het zwart/wit op de ezel verscheen hield ik dan ook mijn hart vast. Maar er kwam alleen maar lof van de "judge". Mooi detail, goed gecropped, en superscherp... Hij deed twee stappen naar voren daarna en keek nog eens een keer goed van dichtbij.... Nee prachtig gedaan. Een negen! Nou het was goed dat ik zat, want dat had ik echt niet verwacht hoor. Zowaar een negen en alleen lovende kritiek?! Yes!!!!

Daarna volgde nog meer andere foto's en uit eindelijk ook mijn sepia foto. Ik vond zelf dat die wat scherper had gekund en dat kreeg ik dan ook te horen. Mooi bewerkt, maar kan scherper. Ha, goed ingeschat. Deze kreeg toch nog een acht. Uiteindelijk gingen alle zwart/wit foto's met een 9 op een grote tafel en daar ging hij dan de winnaar uit kiezen. Er waren zoveel mooie foto's bij ongelooflijk, dat ik eigenlijk al heel blij was met mijn negen. En mijn foto werd ook niet geplaatst in de zwart/wit categorie. Er is een eerste, tweede, derde en een honorable mention prijs in elke categorie. Wel worden alle cijfers op een speciaal etiket achterop de foto's geschreven. En zoals ik al zei, ik was al blij. Ik had een mooie kritiek gehad en dat was al perfect niet?

Na de pauze was de keuring van de kleuren foto's. Ook hier weer zoveel mooie foto's van treinen met stoom stomend in volle pracht en volop in actie. Detail foto's super scherp, waar mijn mond van open viel. En verhoudings gewijs veel negens. Toen mijn ballonnen foto op de ezel kwam, kreeg ik het dan ook wel heel warm. Maar de "judge" had alweer alleen maar lovende kritiek. Ik viel bijna van mijn stoel gewoon. Perfect uitgevoerd en prachtige compositie herhaalde hij en jawel een negen! Super!!!! Bij de keuring van mij tweede kleuren foto, de twee oldtimer pick ups bij een benzine station, viel hij stil. Oh oh, niet goed......., dacht ik nog. Hij liep er op af en bekeek de foto van heel dichtbij. Maar had nog steeds niks te zeggen..... Dat kan nooit goed zijn, dacht ik nog. Hij deed weer twee stappen naar achteren en begon toen pas te praten. Hij vond hem super mooi en een perfecte compositie met enorm veel detail. Wat hij ook stuk voor stuk op ging noemen. De klokken op de wand, het naambordje, de merken van de twee pick ups. "very special" zei hij. En echt het leek net of het niet over mijn foto ging. Dit kan toch niet waar zijn? Ik was super blij, maar ergens verwachtte ik dat er nog een "maar"... zou volgen. Maar dat kwam niet, er volgde een 9!

Echt!!! Gebeurde dit nou gewoon, drie negens bij vier foto's!!! Ik kon het gewoon niet geloven. Ik was super blij!!! Afijn daarna dus alle negens op de tafel en deed hij de eindkeuring. Ik zag dat hij de ballonnen foto op de stapel van uitgekozenen deed en dus was ik blij!!! En bij het bekend maken van de winnaars kreeg de ballonnen foto een honorable mention. Super! Maar toen kwam het er volgde een nummer drie en twee en toen verscheen mijn foto van de oldtimer pick-ups gewoon op de ezel! Eerste plaats gewoon!!! Echt ongelooflijk!! Die had ik toch echt niet zien aankomen hoor!!! Geweldig!!! Er volgde applaus en daarna kwamen er van allerlei mensen naar me toe om te vragen hoe, wat en waar ik de foto gemaakt had. Allemachies...... Ik was er echt perplex van, hahaha. Maar ook wel heel erg leuk. Op de weg terug naar huis zat ik werkelijk dan ook op cloud 9! Ik was echt zo verbaasd en blij tegelijk. Gewoon gewonnen! En dat met auto foto's tussen al die mannen ;-) Kan nu natuurlijk nooit meer meedoen daar aan een fotowedstrijd, want dit resultaat is vast niet te overtreffen.

Groetjes Petra