Bijna

is het dan Kerssemus.... Ben er klaar voor hoor. Van de week nog even wezen shoppen in Crabtree mall hier in Raleigh waar het toen ik er aan kwam redelijk rustig was. Toen ik weg ging stond de (eigenlijk heel grote) parkeer plaats stikkie vol en had ik grof geld voor mijn plekje kunnen beuren. Niet echt een lieve kerst gedachte misschien, maar er waren wel twee gegadigden die allebei het plekje wilden. Eigenlijk had ik even moeten blijven kijken wie er won uiteindelijk.

Met twee kleine kerst kadootjes verliet ik de mall weer. We doen daar eigenlijk niet aan, maar vond deze wel leuk. Verder ligt er niks onder de boom. Als we iets nodig hebben of iets graag willen, kopen we het eigenlijk wel. Om daar nu speciaal voor met Kerstmis mee te wachten is ook zo wat toch? of omdat het nu kerst is ineens allerlei onnodige dingen te gaan kopen. Voor mij niet echt nodig vind ik. Wel had ik vorige week, (daarom stond ik in de rij bij de Bed, Bath & Beyond, een paraffine spa ding gekocht. Een wat? Een paraffine wax apparaat, ja echt... Voor mijn poedelige handjes!



Nou niet echt hoor... Zal het verhaal even vertellen, want volgens mij zijn de mensen die mij een beetje kennen nu van hun stoel afgevallen. Ik, Petra bijt namelijk al 41 jaar mijn nagels. Herstel beet, mijn nagels. Sinds het gips en de spalk heb ik het licht gezien nu. En heb ik voor het eerst van mijn leven langere nagels. En om dan maar gelijk nu ook mijn handen te gaan verwennen met paraffine wax baden, ligt niet geheel in het aard van het beestje. ik besteedde nooit aandacht aan mijn handen. Verstopte ze eigenlijk altijd een beetje. Al heb ik wel eens mijn voeten met zoiets verwend, maar dat is een ander verhaal. Dit ding was voor mijn handen. Lees eigenlijk mijn wijsvinger.

Want ik ben inmiddels ook weer bij de occupational therapeute geweest. En daar mocht ik in plaats van de fluidro therapie (ook lekker hoor) vorige week in een wax badje. Mijn vinger werd dan getaped en dan in de hitte van de wax en dan 20 min. in een plasticzak en warmte dekentje. En och, och, wat was vinger blij! Nou dacht ik dat dat soort apparaten enorm duur waren, maar dat viel reuze mee. Voor 30 dollar (met 20% kortings bon!) kocht ik er 1 bij de BB&B.




En zo gaat het handje dan in de paraffine.... Dat buigen van zichzelf, dat doet hij namelijk nog niet, dus zo wordt alles een beetje gerekt met de warmte. En dat helpt, zeg maar. In de weken dat ik in NL was, was het niet veel beter gegaan volgens de therapeut en haar buig meting statistieken. Toch te weinig geoefend ben ik bang en was hij dus minder flexibel dan er voor. Niet goed, dus we gaan er keihard tegen aan. Al ben ik inmiddels voor het laatst bij de therapeute geweest. Onze verzekering betaald maar voor 60 dagen therapie en die zijn nu voor bij. Maar ik heb een heb een hele riedel aan hulp apparaten mee gehad van haar. En ook oefen spalkjes. Echt ik stond er echt van te kijken!








Speciaal op maat gemaakt. Best goed he? (en zie dan die mooie nagels eens zeg!) Als het daar niet mee gaat lukken. En dan ook nog dat wax badje er bij. Heb goede hoop! Na de kerst nog een keertje terug bij Dr. Sam, kijken wat hij te vertellen heeft er over. En dan volop aan het oefenen!

Verder heb ik van de week nog wat kerst licht fotootjes gemaakt van ons huis.





Vind het wel gezellig zo hoor. Heeft Ron allemaal gedaan toen ik weg was. Zo leuk thuis komen.





En terwijl ik foto's aan het maken was, kwam Judy langs gelopen. Helaas gaat het niet zo goed met George, haar man. Hij heeft altvleesklier kanker en de prognose is erg slecht. Er zijn nu meerdere uitzaaingen bij hem aan getroffen. We stonden zo buiten wat te praten over de lichtjes bij de verschillende huizen. En ik vroeg hen zal ik ook van jullie huis foto's maken dan. En dat vonden ze beiden heel leuk. Die avond was het prachtig weer. Nog een graad of 19 en geen zuchtje wind en dat om 8 uur 's avonds. Zo ging ik met statief en camera richting hun huis.



Hun huis is echt prachtig versierd. George was vroeger een engineer en heeft de kerstboom met alle lichtjes zelf in elkaar geknutseld.
Elk jaar een super mooi gezicht om te zien. Binnen in huis is het ondanks alle ellende die ze hebben ook tot in de puntjes versierd.



Ik had uit Nederland ook wat kerstversiersels meegenomen voor haar en die pronkten nu ook in huis. Een kleine geste. Ik zal niet in staat zijn om te geven wat zij beiden eigenlijk het liefste willen. Het zet je zeker te denken en alles wat je lief hebt te waarderen. Niets in het leven is zeker en mensen hebben zoveel wensen en een man als George heeft er maar 1....

Dus vandaar van ons, geniet van de aanstaande kerstdagen en wees lief voor elkaar en de medemens. Wij hopen dat 2012 voor iedereen veel wensen doet gaan uitkomen en dat men daar ook zeker met volle teugen van gaat kunnen genieten!

Dikke kerst knuffels uit North Carolina!