Sterretjes

Donderdag en vrijdag waren dagen met sterretjes. Donderdag avond zijn we naar een concert geweest van Marc Broussard. Wat een heerlijke swingende aangelegenheid werd! Wat zingt die man makkelijk en mooi! Dat hij gewoon nog niet veel bekender is! Hij is echt heel goed. Al moet ik zeggen dat we het ook wel erg leuk vonden om hem weer in zo'n klein zaaltje te zien. Vorige keer in het Lincoln theater waar halverwege de airo het nog begaf met bijna 40 graden buiten. En nu dan in Cat's Cradle in Carrboro. UNC terrein, want dit ligt echt naast de campus van universiteit van North Carolina. Kaartjes kostten maar $15.- per stuk en we hadden een heerlijke avond!

Van Drop Box

En wat met muziek erbij! Dat maakt het wat gezelliger niet?





Sonja welke ik ken van het Amerika forum, had me vorig jaar over hem verteld en dat hij toen bij ons in de buurt optrad. Helaas voor haar, is hij niet meer naar NL geweest sinds 2008. Dus had ik tegen Sonja grappend op Facebook geschreven dat ik "wel eventjes" aan hem ging vragen of hij nog een keertje naar Holland ging komen. Afijn, zoals ik al zei het concert was echt heel erg leuk en na afloop liepen we terug naar onze auto. We stonden weer uitermate dichtbij geparkeerd. Wel grappig onze Miep kon het adres niet helemaal lekker vinden. Dus we parkeerden maar ergens in de buurt waar we een plekje konden vinden. Het was druk. De zaal is ook vlakbij het uitgaansgebied en het was er erg druk. We zouden daar dan wel aan iemand gaan vragen waar de zaal was. Dus we stappen uit en ik kijk nog even op mijn iPhone op de kaart. Krijg ik een melding of ik het wifi internet van 300 E. Main street wil gebruiken. Nouja! Dat was dus exact het adres waar we moesten zijn. We hadden voor de deur geparkeerd! Lekker bezig wij.

Cat's cradle ziet er dus van buiten uit als een doorsnee winkel centrum, maar de ingang van de zaal is dus aan de achterkant. En wij hadden letterlijk bij de artiesten ingang geparkeerd! Dus toen we na afloop terug liepen naar onze auto, zagen we hem ineens daar staan! mr. Marc Broussard himself! Zo grappig! En greep ik mooi mijn kans en vroeg hem wanneer hij weer naar Nederland kwam? Hij begon te lachen en vroeg of ik nou helemaal uit Nederland naar hier was gekomen om hem te zien? Ja, zei ik grappend, helemaal vanuit Holland! Hij geloofde me natuurlijk niet dus ik vertelde dat ik vlakbij Raleigh woonde en wel uit Nederland kwam.

Van Drop Box

Van

Afijn toen gevraagd of hij nou weer een keertje naar Nederland kwam. En dus, speciaal voor Sonja, hij komt naar Nederland,zei hij. Het was grappig om hem bekende namen als Giel Beelen te horen zeggen. Hij was daar namelijk geweest om op te treden. En hij had een concert gegeven in Paradiso. Het viel me wel op dat het nu zo dichtbij maar een heel klein mannetje was, hahaha. Ik leek wel een halve reus zo naast hem. Afijn, dat was dus onze meet en greet zo onverwachts na afloop en eigenlijk dat alles dankzij de niet lekker werkende Miep!

Doordat het wel een latertje was donderdag had Ron vrijdag vrij genomen en zijn we vrijdag naar de autoshow van Raleigh geweest. Ook dat altijd leuk.

Van Drop Box

Deze Camaro was ietsjes gepaintbrushed....

Van Drop Box

Grappig modelletje van Hyundai.

We hebben daar zelfs in een aantal auto's gereden. Je moet (natuurlijk) wat formulieren invullen en een alcohol blaastest doen maar dan kan je in elke gm-motors auto rijden die je wilt. Tot aan de kleine Fiat 500 toe.

Van Drop Box

"Ikke", in de Chrysler 300 SRT8 met 465 pk en een motor van 6.4 liter HEMI. Allemachies! Hoorde van Ron dat Lancia, "ons merk ooit in NL" dit model als een Lancia Thema verkoopt. Zomaar een Amerikaanse Italiaan? Daar stond ik wel een beetje van te kijken eigenlijk.

Zo zag deze auto er binnen in de showroom er dus uit....

Van Drop Box

Van Drop Box

Zo reden we dus in een Jeep Cherokee Overlander en die Chrysler 300, met de mega power! Ron genoot duidelijk. Die ging nog even wat sneller dan ik eerlijk gezegd. Ik heb de Fiat weer gepast, maar ik zit echt met mijn hoofd tegen het dak. Niet bij deze overigens, daar ging het dakkie ruim van open namelijk. Vind ze zo lief!!

Van Drop Box

En... Ook deze stond er, net als vorig jaar! Toen ik hem zag staan kreeg ik een smile van oor tot oor en wilde er eigenlijk naast blijven staan om iedereen te zeggen die het wilde horen dat ik echt in zo een Spyker heb gereden. Echt!!!! For real, dus! En wat een belevenis dat wel niet geweest was! Eigenlijk toch wel enorm veel leuker dan die SRT. Ze zouden vast met hun mond open het aangehoord hebben :-) Maarja... Heb het toch maar niet gedaan, volgens mij word je hier voor minder ook zo maar in het busje meegenomen en heb dus even, heel even ingetogen genietend naar deze auto staan kijken. Wat een schitterend apparaat!

Van Drop Box

Van Drop Box

Met de pet van Evelyn! (heb je mijn mailtje nog gehad Evelyn?)

Daarna zijn we naar de film gegaan. De nieuwste van Denzel Washington en Ryan Reynolds. Safehouse heette hij. En wat een super spannende film. Ryan Reynolds, ja de kleinzoon van Burt Reynolds, speelt inmiddels heel wat beter vind ik. En Denzel was op zijn best vond ik. De man acteert echt heel goed. Echt een lekkere spannende film waar ik me twee keer het rambam schrok van rond vliegende kogels ;-)



Tijdens de film zag ik dat ik een telefoontje kreeg. Mijn schermpje lichtte op en het was van een onbekend nummer. Een telefoontje waar ik stiekum op wachtte... Die morgen had ik namelijk een advertentie zien staan van een hele mooie lens op Craigslist. Van de week heb ik "de EPG boeken van 2011" afgesloten en aan de taxmevrouw gegeven die onze papieren invult. Moet zeggen dat ik het echt geen leuk werk vind het boekhouden. Echt helemaal niet, maar de cijfers waren wel leuk om te zien. En had ik nu wel het geld om die lens te kopen. De Nikon 70-200 2.8 VR. DE lens der lenzen!

In de advertentie stond met originele dozen en handleidingen bijna nooit gebruikt. Ja ja, had Ron nog gezegd. Wie koopt er nou zo'n lens en gaat hem daarop volgen nou niet gebruiken. Er stonden geen foto's bij en dat is natuurlijk helemaal verdacht als je fotospullen verkoopt. Ron had me aangeraden om zo'n 15% onder de vraagprijs te bieden eerst per email. En ik had het gedaan, in de hoop dat niemand anders de lens voor me wegkaapte want de prijs was al heel erg goed. Ik kreeg er de kriebels van en het is maar goed dat er met de email niet mijn blije gezicht doorgemaild door gemaild was. Het zal toch niet waar zijn dat het zou gaan lukken. Ik had een mailtje terug gehad en daarin had hij een tegen bod gedaan. Nog blijer was ik!!! Ik wilde al gelijk ja doen we zeggen. Maar daarop weer op aanraden van Ron, in het midden gaan zitten met de prijs. En mijn telefoon nummer er bij gezet dat als hij daar mee accoord ging hij me kon bellen en ik de lens contant zou betalen. Jaaaaa, wat een onderhandelaar, hahaha. Contant betalen is hier vaak een probleem, dat hebben we zelf ook al mee gemaakt met Craigslist. En dus als verkoper zou je daar blij mee moeten zijn. Maarja nu ging mijn telefoontje midden in de film. Ohhhh wat was het moeilijk niet op te nemen. We zaten wel al tegen het eind, maar de spanning natuurlijk om te snijden (in de film en door het net ontvangen telefoontje) En aangezien ik bijna niks zie in zo'n bioscoop ook niet slim om in het donker mijn weg naar de uitgang te zoeken. Dus.. ik antwoordde heel cool niet... Onderhandelingstechniek ;-)

Afijn eenmaal uit de bioscoop de man gebeld en die vroeg of ik echt het geld die middag kon geven aan hem. Ja, dat kon ik, zei ik. Nou dan ging hij accoord met de prijs en we spraken bij een parkeerplaats voor een supermarkt in Cary af "om de deal" te besluiten. Wat inhield dat wij snel naar huis moesten mijn camera halen, want ik wilde natuurlijk wel kijken of het ding het deed op mijn camera en er niks met de focus was of zo. Dus naar huis, hondjes uitlaten en weer terug naar Cary.

Hartstikke spannend zat ik daar dan te wachten op de afgesproken parkeerplaats. We waren er ruim op tijd geweest en als herkennings punten hadden we de signalementen van onze auto's door gegeven. Hij reed in een rode Honda. En bedacht me een oud en gammel Honda Civicje, waaruit een coole handelaar met een "What's up dude?" zou uitstappen. Was zo blij dat Ron er bij was. Ik werd er met de minuut zenuwachtiger van. Het zou toch maar niet waar zijn dat ik een bija nieuwe super lens zou vinden op Craigslist voor deze prijs. Ron had me al gewaarschuwd dat het waarschijnlijk dezelfde kreet was als bij het kopen van auto's. Altijd binnen gestaan, weinig kilometers en bereden door een oude vrouwtje. Net zoals de Volkswagen reclame ooit, hahaha. Afijn, maar daar kwam een rode Honda aangereden. En hij kwam rechtstreeks op onze zilveren Dodge af gereden. Dat moest hem zijn! Het was een soccer mom busje geweest, maar dat maakt het minder spannend in het verhaal, natuurlijk. De man was dan ook alles behalve een coole dude. Hij was op leeftijd, witte veel te grote gympen. En droeg een enorme Nikon doos voor zich uit toen hij uitstapte.

En overhandigde die daarna aan mij. Heel voorzichtig pakte ik alles uit en echt het zat nog allemaal vers in het plastic. Natuurlijk vroeg ik hem, waarom verkoop je het. Nou zei hij, ooit wel eens een hobby begonnen, die het toch net niet was? Uh ja, dat herkende ik wel een beetje. Nou dit was het van hem en hij vond het maar eens tijd om de boel te verkopen. Mijn hart maakte een sprongetje en probeerde rustig te blijven. Wat uitermate moeilijk ging. De lens was ook echt helemaal nieuw. Nog geen stofje op te vinden. Ik vroeg of ik hem op mijn camera mocht proberen en dat vond hij vanzelfsprekend. Dus ik gedaan. Als een zonnetje, om het bij de autotermen te houden. Zoomen als een tierelier en alles werkte zo als ik kon zien perfect.

Daarna de lens er weer afgehaald en nog eens tegen het licht gehouden, maar er was echt helemaal niks mis mee. Helemaal niet! Dus..... Ik heb hem gekocht en ben zo blij!!! Helemaal zelf verdiend met mijn fototoestandjes. Wat een dag met een sterretje!!!!



En wat een mooie lens! Zoooo scherp!!!





De hondjes spelen graag fotomodel voor me ;-)



Verder "giet it oan" hier.... Nee er wordt hier geen Elfsteden tocht gereden, maar er wordt binnenkort dus wel gesneden. In mijn vinger wel te verstaan. Op 20 februari mag ik me melden en gaat het gebeuren. Jippie! (kuch kuch)

Fijn weekend gewenst en groetjes!!!

Petra