Er was er eens...

Van Drop Box

Een zonnebrilletje op sterkte.... Die meeging op camper vakantie naar het Noord Oosten van Amerika. Het brilletje werd gebruikt tijdens allerlei leuke uitstapje. Zon, zee en vuurtorens, alles had het zonnebrilletje meegemaakt tijdens de trip. Hij was er zo blij om geweest. Maar tijdens het bezoek aan het Dutch Maple terrace hotel in Oneonta werd de bril even tijdelijk van de neus gehaald onder het genot van wat drinken en het eten van donutsen. En...... Daar was hij vergeten. Op de picknick tafel....

Maar geen nood na een belletje naar de eigenaresse van het hotel werd brilletje op de post gedaan en zou toch weer heel binnenkort op de neus van de eigenaresse dienst doen in North Carolina. Het was zelfs zo snel gepost dat de bril er nog eerder zou zijn dan de camper gangers. Maar, daar ging de planning mis. Waarschijnlijk is het pakketje waarin het brilletje zich bevond een eigen leven gaan leiden en is in Syraceuse in de staat New York, tegen een klein oponthoudje opgelopen. Een oponthoudje van zo'n zes maanden....

Brildraagster en hotel eigenaresse raakte al ongerust, waar was brilletje gebleven? Tot twee weken terug! Want brilletje had zich een weg terug naar Oneonta gevonden. Het was een wonder!! Zes maanden in Syraceuse? Of zes maanden de wereld over gezworven? Wie zal het zeggen? Het feit was dat hij weer boven water was..... Dus opnieuw een poging om het pakketje naar North Carolina te krijgen werd onder nomen en zowaar...... Sinds vorige week prijkt hij weer op de neus van de suffe eigenaresse die hem op de picknick tafel in Oneonta had laten liggen. Hoop dat ze er van geleerd heeft ;-)

De dank voor het twee keer versturen is natuurlijk enorm dat begrijpt u. Een original Hansje Anders wil je niet graag missen. Dus thanks Petra voor je hulp!

Wat is er verder gebeurd? Het concert van de Red Hot Chili peppers was onwijs goed. E gaven echt een heerlijke show weg in een swingen RBC center in Raleigh.

Van Drop Box

Niet vaak zag ik zoveel mensen dansen tijdens een concert hier in Amerika. Bijna iedereen stond of danste en blehrde mee. Heerlijk!

Verder zijn we vorige week zondag naar de kust gereden en hebben we bij het restaurant genaamd Oceanic wat gegeten. Dit restaurant heeft zijn eigen pier en daarop zijn terras. Perfecte plek!!!! Zo zalig.

Van Drop Box

Dit was het uitzicht vanaf ons tafeltje. Het was eerste paasdag en dus veel mensen vrij en mooi weer. Wat wil je nog meer? We waren trouwens ook nog naar het aqaurium daar in de buurt geweest. Aan Kure beach. Met het pasje van de dierentuin, mag je ook gratis in het aquarium dus gelijk maar even meegenomen u we er toch waren.

Van Drop Box

Verder hebben we afgelopen weekend weer bootje gevaren. En dit keer verliep alles soepeltjes en bleef de motor van de boot in werking. Had Ron goed gemaakt!

Van Drop Box

Het was gewoon zelfs heerlijk relaxend te noemen dit keer! Dat moeten we er maar in houden :-) en omdat het Stace zijn verjaardag was zijn we de dag erna weer naar Jordan lake geweest zodat de hondjes even lekker konden zwemmen.

Van Drop Box

Van Drop Box

Van Drop Box

Verder ben ik sinds afgelopen vrijdag legaal overdag zonder spalk. Lichte oefeningen En bewegingen mochten zonder spalk en sinds gisteren dus helemaal. Alleen nog 's nachts er mee slapen. En met oefenen de bandjes om mijn pulleys rondom de vinger. Had ik geloof ik nog niet verteld, maar die waren na mijn actie van vorige keer in gescheurd. Normaliter gebeurd dit niet snel het scheuren van de peesbanden in een vinger. En eigenlijk normaliter ook alleen bij berg beklimmers. Maar in de operatie zijn die weer hersteld door dr. Sam en moet ik er nu dus zuinig op zijn. Hoe ik het voor elkaar gekregen heb weet ik niet, maar berg beklimmen zit er in mijn nabije toekomst even niet meer in. Wat een gemis niet?

Afijn ik ben spalkloos en vind het heerlijk. Ik was het ding echt wel zat. Buigen doet de vinger tot 40 graden, dus hij werkt, maar niet echt lekker nog. Maar de tijd heelt alle wonden zullen we maar denken. Er wordt niet meer gesneden in Petra. Over wonden gesproken trouwens.... Met de fysio, in tegenstelling tot in Nederland, is dit altijd een soort van overlopende afspraken. En er zit dus heel regelmatig iemand naast je aan de oefen tafel als ik fysio heb. Zo heb ik al heel wat gebroken polsen gezien en mensen met hetzelfe als ik. Onlangs een meisje waarbij een paard op haar hand had gestaan en een vrouw die geschept was door een auto. Veel stoerder dan mijn "ik heb een glazen vaas proberen op te vangen" verhaal niet? Gisteren nog iemand die het topje van zijn vinger half had afgezaagd met de cirkel zaag. (ja je moet niet een zwakke maag hebben hoor bij therapie) Als er iemand naast je komt zitten wordt er eigenlijk standaard gevraagd, wat heb je gedaan? En nu dus ook weer. We wisselden onze verhalen uit en ik vroeg hem zat er dan geen beveiliging op de cirkelzaag? Jawel, zei hij, maar hij had een t-shirt met lange mouwen aangehad en zijn t-shirt was in de zaag terecht gekomen die nog na draaide en daardoor was zijn hand er zo ingetrokken..... Wat een verhaal he?

Inmiddels na meer dan een half jaar therapiën zowat, ken ik er een heel stel van dat soort griezelige verhalen... Ook van de vrouw (mijn leeftijd) die ruzie met haar dochter had gekregen omdat ze twee dagen niet thuis was gekomen en ipv haar slaan, sloeg ze haar frustatie af op een muur.... Ze bekende het eerlijk... Hand en vingers helemaal in gruzelementen.... Niet doen dus... Echt, mijn glazen vaas verhaal is zo niet cool. Wat een watje ben ik zeg... Moet nog even het verhaal van afgelopen vrijdag vertellen dan hou ik er mee op. Jullie hebben toch vast al weg gezapd na het cirkelzaag verhaal, want dat doet mij pn tenen ook een soort van krommen hoor. Maar.... Er zat afgelopen vrijdag namelijk een jongen naast me die ipv 1 doorgesneden vinger zoals ik, er maar liefst drie had door gesneden. Dus bij het plaats nemen..... Wat heb jij gedaan dan? De bekende vraag. Hij had met een mes iets door willen snijden en had dus zo in zijn hand gesneden. En de drie vingers gesneden.

Dus ik vraag is het pas gebeurd? Zijn vingers zagen er namelijk werkelijk nog niet uit. Nog helemaal open en dik in het verband. Heel verschil met hoe het er bij mij uitziet. Waar de wond eigenlijk al genezen is. Dus hij zegt nee vijf weken terug.... Ik was toen 5,5 week na operatie en ik geloofde het eigenlijk eerst niet. Dus de therapeute zegt, dat de jongen inderdaad moeite heeft met de genezing van zijn wond. En zegt tegen hem dat zij en de dokter echt dachten dat hij rookte. Nee zegt de jongen, ik rook echt niet hoor. En vertelde dat zijn arts er inderdaad ook al een paar keer naar gevraagd had.

Dus therapeute begint een verhaal over wat nicotine doet met je lichaamscellen en dat die daar door krimpen en daarom is herstel zoveel ingewikkelder dan bij niet rokers. Het werd even stil aan de andere kant van de tafel en toen vroeg hij komt dat door de nicotine alleen dan? Ja, zegt ze dat is echt funest vooral na een operatie. Veel chirurgen willen daarom ook rokers niet graag opereren als er geen noodsituatie aan verbonden is. Oh....., zegt hij....., ik kauw wel namelijk wel pruimtabak.....

Neeeeee, schreeuwde ze. Nou de mond van de therapeute viel zo wijd open dat hij bijna op tafel viel. Daar ga je gelijk mee stoppen!, zei ze. Kijk naar Petra's hand en die van jou... Zie je het verschil? Ja dat zag hij ook wel. Hij had niet gedacht dat het niet dicht groeien van zijn wonden van de nicotine kwam. En dacht dat alleen roken slecht was. Per direct stoppen zei ze en ook niet aan kauwgom of pleisters beginnen want daar zit ook nicotine in. De jongen was er helemaal ontdaan door geweest. En ik moet zeggen dat zijn hand een enorme indruk ook bij mij achterliet. Wat een verschil! Echt gewoon niet te vergelijken! Als je nog niet met roken gestopt was, zou je per direct stoppen als je zijn hand zag. Beschrijving laat ik verder maar achterwege, jullie krijgen vast het plaatje door. Voor mij echt een enorme eyeopener en dan te bedenken dat er voor de operatie gevraagd wordt of je rookt en dat ze het gezien de moeilijke heling het al vaker aan hem gevraagd hadden. En dan 5,5 week later wordt het pas duidelijk. Weer wat geleerd zullen we maar denken ;-)

Groetjes weer,
Petra