Beestjes

Ja ben er nog steeds.... Bij thuiskomst wachten er altijd weer 1001 dingen die nog gedaan moeten worden. Zo "mocht" ik weer bellen met de ziektekosten verzekeraar en het incasso buro van de anesthesist. Omdat ik twee operaties vlak achter elkaar had gehad, heeft de verzekering de betalingen van de laatste operatie aan de anesthesist maar ingetrokken. Zij dachten namelijk dat hij dubbel geclaimd had. Natuurlijk niet even de datums vergeleken. Wel nee, dat is te voor de hand liggend. Maar huppatee gelijk 2.000 dollar terug boeken. En wie kreeg dus de nieuwe rekening van die 2000 dollar? Precies, wij ja. Nou had ik daar voor de vakantie al voor gebeld, en een "Och ja, ik zie het nu, wat vervelend"....., volgde er van de verzekeraar. Maar nu konden ze echt niet meer aan de anesthesist zelf betalen, maar ze gingen mij een check sturen en daarna kon ik dan weer de anesthesist betalen. Hoe bedoel je onhandig?

Maar afijn voor de vakantie kreeg ik inderdaad de check van 2000.- en dus had ik de rekening netjes betaald. Natuurlijk waren ze daar bij de anesthesisten club waarschijnlijk zo van geschrokken en vonden daarop nog ergens in een laatje een openstaand bedragje en of we dat ook nog even wilde gaan betalen? En zo belde ik dus bij thuiskomst weer met beiden. Verzekering en incasso buro. Zucht.... Na weer veelste veel tijd aan de telefoon moet het opgelost zijn nu. Maar het is maar afwachten, ik dacht dat namelijk drie keer geleden ook....

Verder zagen we veel beestjes.... Bij het wandelen met de hondjes zaterdag in Crowder district park zagen we een Barrer uil. Die wijsheid, van de naam van het beestje, had ik niet van mezelf, maar van een toevallig op zijn golfkarretje passerende park ranger. Die vertelde ons de naam van het beestje. Er schijnen er drie in hun park te leven. Nou zijn we er al meerdere keren geweest, maar had hem nog nooit gespot. En echt goed te missen was ie niet, want het ding was mega groot. Denk echt wel zo'n 65 cm.

Van Drop Box

Van Drop Box

Hij was echt super mooi en statig, zoals het een Meneer de Uil betaamd. De manier hoe hij zijn kop omdraaide en zijn ogen even op ons spiesde. Heel indrukwekkend. Ik had nog nooit een uil in het echies gezien. Ja in de dierentuin, maar dat telt niet natuurlijk. Was er echt helemaal blij van. Baalde wel dat ik mijn camera niet bij had. Maar misschien lukt het me om hem nog een keer te spotten. We komen vaak genoeg in het parkje en wie weet heb ik nog een keer geluk.

Verder had Ron zaterdag een sterke actie. Hij ging rondom het pampusgras en het "normale" gras, wat hoog gegroeid gras strimmen. En terwijl hij dat doet schieten er ineens twee jonge konijntjes onder vandaan. Eentje verdween weer net zo snel als dat hij tevoorschijn kwam. Maar de tweede bleef versuft in het gras zitten, in oogbereik van meneer De Bruin. Die natuurlijk dat bunny evenement net gemist had. En er dus als jan doedel naast zat.

Van Drop Box

Hij zag hem echt niet..... Nou was ie ook niet zo heel groot natuurlijk, maar een beetje hond zou het op zo'n afstand toch minstens kunnen ruiken niet?

Van Drop Box

Het dingetje bleef er nog een poosje zitten ook en was echt in shock. Omdat we toch wel een beetje bezorgd waren of de strimmer niet een pootje per ongeluk express er af had geknibbeld, deden we een wat nader onderzoek. Maar ook toen bleef hij zitten.

Van Drop Box

Van Drop Box

Moet eerlijk zeggen dat ik niet zo heel erg blij was weer twee jonkies te zien, want de lieverdjes eten zich gewoon een weg door onze tuin. En niet bepaald het gras, wat soms best wat gekortwiekt mag worden. Ze houden meer van het duurdere plantensoort en doordat ze dat doen, komen er ook steeds meer want ze gedeien er goed bij. Maarja, zo'n strimmer aanval is ook weer iets barbaars niet? Dat gun je zo kleintje ook niet. Zelfs niet op onze konijnen heuvel....

Maar gelukkig, na een minuut of 5 kwam het ding weer op adem en huppelde daarna op eigen houtje weer onder het pampus gras terug. Met alle vier pootjes, twee oortjes en zonder andere lichamelijke schade, zeg maar. Pak van mijn hart toch.

Verder was ik naar het arboretum geweest en zag daar mooie vlinders.

Van Drop Box

Maar ik was er niet voor de vlinders, maar voor foto's te maken van dit meisje.....

Van Drop Box

De avond ervoor had het enorm geplensd hier (tropische storm Beryl kwam over waaien) en dus was het een beetje een modderboel in de tuinen geweest en dat is niet altijd even handig bij het foto's maken van een 1 jarig meisje. Maar ik has een plastic kleedje mee en een ander sierkleedje daar weer over heen en dus konden we de kleertjes toch schoon houden van het 1 jarig meisje. Natuurlijk was ik de aanwezigheid van mijn kleren even vergeten, dus ik zelf zat wel half in de blubsie met mijn knietjes. Weer wat geleerd, in het vervolg twee plastic kleedjes. Eentje voor het onderwerp en eentje voor de fotograaf.....

Verder was ik vrijdag ook gewoon ineens weer een jaar ouder geworden. Zo maar! :-) Gewoon 42 jaar geworden. Zonder dat je er erg in hebt. De zeer lieve skypjes, telefoontjes, facebook berichtjes en emailtjes worden zeker gewaardeerd. Dus dank hiervoor! Maar verder werd het een rustig daagje met een lekker etentje 's avonds met Ron. Iets wat de jarige wel kan waarderen ;-)

Verder hebben we gisteren ook nog een nieuwe ervaring op gedaan, namelijk een bezoek aan een Amerikaanse tandarts. Nou hadden we die al eens eerder geprobeerd en dat was toen niet zo echt prettig bevallen, want de tandarts in kwestie zag allemaal vullingen en die moesten zeven jaar geleden met spoed vervangen worden voor kronen. Daar wij daar niet echt de noodzaak van zagen (en het geld voor in totaal 8 kronen voor ons beiden beschikbaar hadden) waren we er eigenlijk gelijk op afgeknapt. En stonden daarna niet echt meer te springen om een nieuwe tandarts te vinden. Ik ben nog wel een keertje naar mijn NL tandarts terug gegaan en die zag echt geen 1 kroon noodzaak, dus dat versterkte onze keuze en waren we er klaar mee. Ware het niet dat bij Ron onlangs een stukje kies was afgebroken en dat nu dus wel zeer ging doen. Het kloppen begon zaterdag en zondag nacht was het geen pretje meer.

En zo belde ik op maandag morgen een tandarts die "in network" was met onze verzekering. Gelukkig kon hij diezelfde dag al terecht bij deze tandarts. En zo gingen we naar die praktijk toe. En echt.... Je wil niet weten hoe het gebouw er aan de buitenkant eruit zag. Denk aan de Taj Mahal... die stijl... Grote dikke pilaren bij de entree en dit was de wachtkamer.

Van Drop Box

Echt! We raakten toch wel een beetje in shock. Want komende van de Ikea klapstoeltjes bij mijn oude tandarts was dit toch wel een ander kaliber. De twee jaar oude story's en Prive's waren ook niet te bekennen en ik zag alleen een 60inch plasma beeldscherm en wat glossy magazines. Hmmmmmmm..... Dat wordt nog wat.

Afijn de tandarts en assistente waren erg aardig en doordat we een tandarts verzekering hadden was de schade voor de pijn weghalen en een mooie fraaie kroon slechts $ 1000.-. Oef..... Als je het snel zegt klinkt het vast minder, maar ik vond het nog heel wat geld voor iemand die gewoon een tandarts verzekering heeft. Maarja pijn hebben is ook zowat. En ik nam dus plaats in de sjeike wachtkamer en Ron in de tandarts stoel met eigen tv scherm. (Ja echt er hing daar ook een ultra dun tv scherm in de behandelkamer. Wat zeg ik, ik telde in die gang zeker 8 behandelkamers en elk had vast zo'n tv gewoon!). Afijn ik nam plaats in het pluche van de wachtkamer en mezelf voornemend dat ik elk glossy magazine in die wachtkamer moest hebben gelezen voordat Ron klaar was. Hadden we tenminste nog waar voor ons geld gehad niet?

En na zo een uurtje had ik die inderdaad allemaal wel doorgebladerd, maar nog geen Ron. Na twee uur nog geen Ron! Het duurde gewoon drie uur en een kwartier voor hij klaar was..... Echt! Het kost een paar centen, maar dan heb je toch wel een middaagje tandarts voor je zelf zeg maar. Allemachies.... Arme Ron! Die had al die tijd in de stoel gezeten. Na het afrekenen van de $1000.- mocht Ron met de nood kroon het luxe pand weer verlaten. Over twee weken terug voor de echte kroon.... We zijn er dus nog niet helemaal vanaf!

Groetjes Petra