Oh jeetje

Deze rozen had ik van de week gekocht bij de Aldi. Zo nu en dan ga ik daar es kijken. Ze hebben daar altijd mooie bloemen en niet duur. Deze rozen waren drie dollar per 6 stuks. Had er twee bosjes van mee genomen. Het zijn Columbiaanse rozen en die hebben altijd een hele grote bloem echt heel mooi. Ze staan ook altijd heel lang. Er onder (onder de tafel) ligt het leesvoer wat ik van Erna via de post heb gehad. THANKS weer Erna!!! Hartstikke lief!! Had trouwens achteraf gezien wel een bloemetje en rustgevend leesvoer nodig voor gisteren en vandaag.... Ik was namelijk niet in optima forma en voelde me misselijk en niet helemaal fit. Maar ik had een afspraak bij de tandarts gisteren en moet zeggen dat ik me er al niet erg op verheugd had, maar wilde het ook niet verzetten. Dus gistermiddag heen geweest.
Nou dat was "other koek" dan in Nederland. Allereerst kreeg ik een papier mee in de wachtkamer wat ik aan de voor en vooral ook achterkant in moest vullen. Bij inleveren werd al gelijk gesignaleerd dat ik geen Social securitynummer had, dus dat was verdacht zeg maar. Verhaal uitgelegd dat mijn man een nummer heeft en ik als echtgenoot meeverzekerd ben op de polis. Nou, dat zou wel, maar ze ging wel even bellen. En gelukkig, had de verzekering aan de andere kant van de lijn het zelfde verhaal als ik verteld had. Het was in orde en ik kreeg mijn verzekeringspasje terug. Daarna mocht ik weer wachten. Ik had al gezien dat er twee deuren waren, waar patienten door verdwenen. Beiden glazen deuren. En achter deur nummer 1 was een gezellig meisje die telkens big smilend de deur open deed en een vriendelijk indruk bij mij achter liet. Achter glazen deur nummer twee was een korte forse dame, die een stuk minder smilend rondliep en een norse indruk bij mij maakte. Afijn ik zat te wachten welke deur er open zou zwaaien en mijn naam zou gaan roepen. Het was..... (helaas) deur nummer twee. Ze riep me en wees me naar een kamertje met een tandarts stoel en ik mocht daar plaats nemen. De stoel stond gericht, zodat je zo naar buiten kon kijken. Buiten was een soort van bos en pal voor het raam stond een vogelhuisje. Op zich wel een leuk idee vond ik. Maar helaas zag ik geen enkel vogeltje voorbij komen. Misschien ook niet gek op bezoekjes aan de tandarts. Geef ze es ongelijk. De norse mevrouw was wat aan het rommelen aan haar bureautje en ik had al snel door dat ze haar functie zeer serieus nam en weinig tot een praatje te verleiden was. Ik lag derhalve dus binnen no-time met mijn mond open en was ze van alles en nog wat aan het doen in mijn mond. En er volgde eigenlijk weinig uitleg, maar het bleek zij was de "tandschoonmaakjuf". Allereerst was ze hevig aan het schrijven en daarna voelde ze met een haakje in alle hoekjes en gaatjes. Daarna ging ze met een soort van polijst machine mijn tanden insmeren met een naar tandpasta smakend goedje. Daarna werd alles geflost, tot de kiezen aan toe. Wat toch wel een naar gevoel was twee vingers achter in je keel, maar ze was doortastend en ging door tot het laatste "flosje", zeg maar. Na het flossen ging ze tandsteen verwijderen en niet zoals de tandarts in NL deed met een soortachtig boortje, maar met een haakje al "pullekend". Getsie... natuurlijk ging mijn tandvlees bloeden, want ze mompelde wat van onder de "gumline". Lekker.... Afijn toen ik dacht nu zal ze toch geen truukjes meer weten kwam ze met een kartonnen dingetje waar ik op moest bijten. En dat herkende ik uit NL, dat was om foto's te maken. En tot vier! keer aan toe kwam ze met een kartonnetje. Hmmm, dacht ik bij me zelf nog, als ik hier naar buiten kom zonder gaatje, dan is dat een klein wonder....... Maar er volgde nog meer. Ze duidde dat ik mee moest lopen naar een ander kamertje en daar stond weer een ander apparaat. Ik moet mijn kin er in doen en bijten op een klein plastic dingetje wat uitstak. Dit was ook voor een foto vertelde ze. En eindelijk hoorde ik haar even lachen. Want het apparaat moest zo hoog dat ze er niet meer bij kon. Ik met mijn 1,85 m had haar aan het lachen gemaakt, hoe was het mogelijk. Ze kon het dus wel, wat een geruststelling. Afijn er ging een apparaat om mijn hoofd heen en ik moest stil blijven staan, zei ze alweer met hetzelfde norse gezicht. Dus dat deed ik netjes. Met deze mevrouw moest je geen mot krijgen, want dan ging ze vast vertellen aan de tandarts dat ze een gaatje had gezien, hi hi hi. Afijn ik mocht daarna weer gaan zitten en ze vertelde dat de tandarts zo zou komen. Al die tijd had ik stiekumpjes gehoopt dat ze zou zeggen, goh mevrouw wat zien uw tanden er keurig schoon uit. Want dat vertelde mijn tandarts in NL altijd. Ik drink geen koffie en thee dus veel aanslag en tandsteen heb ik niet. Ik poets altijd keurig en flos altijd trouw. Ik hoefde ook altijd maar 1 keer per jaar te komen van hem, omdat ik gewoon nooit wat heb. Maar deze mevrouw zei zo wie zo al niet veel.... Afwachten op de tandarts dan maar.... En daar kwam ie. Een lange man van eind vijftig, schat ik. Hij was vriendelijk en stelde zich voor als Jim, Jim de tandarts. Hij begon gelijk een heel verhaal over Nederland. Hij was er namelijk geweest. Twee hele dagen zelfs!! Hij had een trein een uur naar links genomen en een uur naar rechts. Dus heel Nederland gezien. Ik moest eigenlijk wel een beetje om hem lachen en was al lang blij om even een ontspannen gesprekje te hebben, na mijn ervaring met de assistente. Toen zei hij dat hij even ging lezen. En kwam twee tellen er na terug en vertelde me dat niet gezond tandvlees kan leiden tot hartziekte, dat was onlangs geconstateerd in een onderzoek. Ok, zei ik en nam dit gegeven voor waar aan, waarna hij verder ging met lezen en ging zitten. Om daarna met een zwaai weer met een rollende kruk waar hij op zat richting raam te gaan. Ik dacht nog die gaat me wijzen op de vogeltjes die er niet waren, maar totaal verkeerde gedachte, ha haha. Hij hield een foto van waarschijnlijk mijn gebit in het licht en wees me op een licht vlak waarvan hij me vertelde dat dat mijn verstandskies was. En of ik wist dat ik die nog had. Nou kan het zijn, dat mijn verstandskies leeg is, want ik antwoorde met nee. Als mijn verstandskies namelijk goed zou werken, had ik zeker ja geantwoordt, hi hi hi.
Maar nee ik zou het echt niet weten, antwoorde ik. Daarmee moest ik naar een chirurg en die zou mij moeten aanraden wat ik er mee moest gaan doen. Lekker laten zitten, dacht ik bij me zelf. Maar zei dit niet overigens, want de tandarts vond het belangrijk zag ik. En bedacht me ineens dat mijn tandarts indertijd verteld had dat ik daar inderdaad nog een verstandskies had boven, maar dat dat geen kwaad kon in het bovengebit. Dus ook dit nam ik aan als gegeven. En ik zat klaar om mijn mond open te gaan doen, zodat na 50 minuten nu eindelijk de tandarts mijn gebit zou gaan bekijken. Maar nee hoor, hij begon weer over NL en dat hij de mensen in Amsterdam zo aardig vond en vriendelijk. En dat het strand zo mooi was in NL. En ik kon niets anders zeggen, dan dat hij gelijk had. Hij vroeg me ook hoe ik nou hier terecht was gekomen, of all places.... ? En hoe ik het hier vond. Hij was echt niet onaardig hoor. Maar hij moest nog wel in mijn mond gaan kijken, dus helemaal vertrouwen deed ik het niet. En eindelijk... hij vroeg of ik mijn mond open wilde doen. En ging kijken. Hoorde hem van alles tegen de assitente kletsen en verstond er niet veel van. Allemaal nummers en bedacht nog dat wordt een berg gaatjes zeg..... En voelde me niet helemaal om mijn gemak. Hij vroeg me naar mijn "bite" Uhh?? zei ik. Of ik even wilde bijten... Ja hij zag het al. Hij vroeg of ik geen probleem had met eten. En bedacht nog dat hij niet goed gekeken had naar me, want dan had hij het antwoord op zijn vraag al gehad. Want als ik ergens geen probleem mee heb dan is het wel eten, het probleem ligt eerder andersom, hi hi hi.
Maar ik zei dat niet, en antwoordde heel netjes, nee hoor.... En geen last van je kaak? Ook toen zei ik nee. Het bleek dat mijn "bite" niet helemaal goed was wat ik er van begreep, en dat mijn kiezen daardoor verkeerd belast werden. Ok, zei ik. Maar toen kwam het. Hij zag dat ik op vijf plaatsen een "crown" nodig had. Even moest ik denken, een "crown". Zou dat op zijn simpelst vertaald gewoon een kroon zijn? Hij zag waarschijnlijk mijn vragende blik en vertelde over een kapje over mijn kies. Ja ik had het goed begrepen dus. Maar vijf????? In Nederland had ik nog nooit wat gehad, zou hij binnenkort op vakantie willen of zo? En geld nodig hebben. Dat is wel heeeel frappant. "Jim de tandarts" vroeg me daarna of ik wel altijd onder controle was geweest??? Jaaaaa, zei ik volmondig en ik had eigenlijk nooit wat bij mijn tandarts. Hmmmm antwoordde hij, de vijf in een keer was misschien dan niet nodig, maar links onderin was een precaire situatie.... Hmmmm, ik had er een beetje naar gevoel bij moet ik zeggen en wilde even een pauze in lassen en vertelde dat ik daar even over na moest denken. En daarop gaf hij me een vriendelijke hand en we namen afscheid. Mevrouw "norsje" bleef in de kamer en vroeg of ik vragen had. Ja die had ik wel. Wat was precies een crown en hoe werkt dat en vooral wat kost dat? Nou ze vertelde over het kapje en over dat je dan moet happen en dan weer terug komen en over de kosten kon zij niks vertellen, maar de assitente achter de balie wel. Dus na het krijgen van een tasje met een tandenborstel en tandpasta en flos liet ze me bij deze mevrouw achter. En vertelde tegen haar dat ik meer over de kosten van twee kronen wilde weten. Zij op haar beurt begon een heel verhaal, dat het normaal 800,- dollar kost, maar ik had mazzel want mijn verzekering was aangesloten bij deze tandarts en andersom en kostte het nu 550,- dollar en mijn verzekering betaalde daar 50% van. Dus dat was een koopje, toch? Nouwwww, ik vond dat wel mee vallen eigenlijk, hi hi hi. Ik heb namelijk helemaal geen last van die kiezen en of het nou slim was om daar aan te gaan rommelen. 1 kies kan ik me nog wel iets bij voorstellen, daar is wel es een stukje vanaf gebroken, maar het verhaal deed denken dat mijn gebit in algeheel verval was. Moest het even laten betijen en dat zag ze aan mijn gezicht. "Ik wil wel aan de verzekering vragen wat ze precies van deze behandeling gaan betalen hoor?, zei ze. Alleen duurt dat 3 tot 4 weken. Nou dat is goed zei ik, en bedacht me dat ik dan nog even wat tijd had om hier en daar nog even wat na te vragen.
Poeh hey, als ik maar eerst buiten ben. Ik die bang was voor gaatjes moest ineens "dealen" met kronen.... Daar was ik niet op voorbereid zeg, hi hi hi.
In de auto zag ik dat ik meer dan een uur binnen had gezeten. Normaal als ik naar de tandarts ga ben ik binnen tien minuten al weer buiten en nu bijna 70 minuten. Goeiedag..... Verlang terug naar mijn gezellige Chinese tandarts in NL en zijn "flauwe glapjes"........

Groetjes Petra