Hummingbirds

Gisteren kreeg ik een telefoontje van een pakketten bezorgdienst uit Raleigh. En de treadmill, lees mijn verjaardagskado, wordt donderdag bezorgd. Tussen 11 en 3 uur. In 1 zucht deelde de meneer aan de andere kant van de lijn dat mede. In die zelfde zucht deelde hij mede of ik wel wist dat ze maar tot aan de "frontdoor" leverde. En na nog een zucht als ik niet thuis zou zijn dat ze het boeltje dan weer mee zouden nemen. Nadat hij uitgezucht was zei ik hem dat ik gewoon thuis zou zijn en dat ik wist dat ze maar tot aan de deur zouden afleveren. Na een bedank zucht hing hij weer op. Tjemig, die had er ook zin in zeg! Maar morgen komt hij! In voorbereiding op de nieuwe loopband heb ik een aantal podcasts gedownload. En hopelijk ga ik in training samen met Evy Gruyaert. Moet eerlijk zeggen dat ik me nog nooit in podcasts had verdiept. Maar het is dus een geluidsbestandje wat je op je Ipod kan zetten. En met name met deze podcast speelt Evy je personal hardlooptrainster en zorgt ze voor de toepasselijke muziek. Dus sneller tempo bij het joggen en rustiger tempo voor het leren opbouwen en dus wandelen. Nou...., als het dan nog niet gaat lukken?
Volgende week, 9 juni, is trouwens ook de Susan Komen race for the cure. Ik was helemaal in voorbereiding, maar met onze vakantie, het bezoek van mijn moeder en nu een zieke Stace is mijn voorbereiding helemaal in het water gelopen. Ik kan nog net 1 weekje met Evy aan de gang en dan is de loop al. Lang niet genoeg ben ik bang. Had het er vanmiddag nog met Erna op de skype nog over dat ik bij de start maar net moet doen of ik wel kan hardlopen, hi hi hi. Zie het al helemaal voor me. Ik sta vol spanning te wachten en het startschot luidt en alles en iedereen om me heen spurt weg en ik sta nog stil en maak aanstalten voor mijn wandelpas, hi hi hi. Waarschijnlijk ga ik dus als laatste over de startlijn heen. Dat worden mijn angstige dromen komende week, denk ik. Waarschijnlijk moet ik maar de eerste tien minuten gewoon stom doorlopen en doorbijten en daarna zien we wel weer. Er zal toch nog wel iemand zijn tussen die 18.000 mensen die meedoen, die ook nog niet zo lang kennis hebben gemaakt met "Evy van de podcast....."?

Maar bovenal denk ik dat het bij deze loop toch meer gaat om het meedoen dan om de prestaties. In de link hierboven heb ik in het Nederlands uitgelegd waar de "Susan Komen Race for the cure" voor staat voor de geinteresseerden. Het geld wat ingezameld wordt met deze loop wordt besteed aan de bestrijding van en onderzoek naar borstkanker. Begin maart heb ik me hier voor opgegeven. Het is een goed doel, zeker nu er bij ons in de familie ook sprake van is en met het oog op wat Wendy op het moment allemaal meemaakt. Het zou ideaal zijn als er zo snel mogelijk een goede behandelwijze gevonden wordt om deze ziekte ooit in de toekomst te kunnen voorkomen. Volgende week zaterdag de loop dus!

Vanmorgen ben ik even naar Cary geweest. Een collega van Ron is voor drie weken hier en zijn vrouw is ook meegekomen. Nel was er vorig jaar ook en gister belde ze me dat ze weer in Cary in het appartenmentencomplex zaten. We hadden dus voor vanmorgen afgesproken en onder het genot van een watertje hebben we even "bijgebept". Daarna zijn we samen naar Trader's Joe geweest. Deze winkel zit er nog niet zo lang en Nel was er ook nog niet geweest. Het is eigenlijk gewoon een supermarktje, maar wel Europees getint. Ze verkopen er gewoon net wat andere dingetjes. En hij zit niet zo heel ver van het appartementencomplex dus voor Nel best handig om daar zo nu en dan eens te kunnen snuffelen. Daarna ben ik weer op huis aan gegaan.

Gisteren viel me ook op dat de voederdingetjes in onze tuin die je met nektar vult alweer leeg waren. In de middag is het hier nu al een poosje ver boven de 30 graden en dacht dat de inhoud gewoon verdampt was van de warmte. Dus 's middags had ik ze bijgevuld. Maar gisteravond zagen we ineens hoe het eigenlijk kwam dat ze zo snel leeg gaan steeds. De hummingbird, in het Nederlands de kolibri, hebben in grote getalen de voedertankjes gevonden en drinken van de nektar of hun leven er van af hangt op het moment. Het is zo'n apart klein vogeltje....



De hummingbird is hooguit 5 centimeter groot en slaat zijn vleugeltjes heel snel uit. De eerste keer dat ik er 1 zag dacht ik dat het een soort van grote libelle was. Zo snel gaan de vleugels. Ze hebben een hele dunne lange spitse snavel. Waarmee ze zo de nektar uit de tankjes halen. Zo'n leuk gezicht.





De nektartankjes hangen bij ons voor het raam en vanaf de bank kan je ze steeds af en aan zien vliegen. Ze zijn alleen zomers in Noord Carolina. 's Winters gaan ze naar warmere oorden. Ze blijven hier tot ongeveer september/oktober en dan vertrekken ze. Tot die tijd hebben ze ons al waarschijnlijk arm gedronken aan nektar ;-)

En nog een filmpje van de hummingbird.....





Groetjes Petra