bezoek

Gisteren kregen we twee mailtjes, alle twee over twee herplaats beardies. Heel goed en minder nieuws. Het goede nieuws was dat Riley de Beardie die ik vorig jaar om deze tijd uit het asiel in Chapel Hill had gehaald voor BCCA het zo goed doet bij zijn nieuwe baasjes. Heel toevallig had ik het er nog over met mijn moeder. We waren naar Southern Season geweest en daar vlakbij is het dierenasiel waar ik Riley toen had opgepikt. En nu vandaag een mailtje via de rescue afdeling dat het zo goed gaat met Riley en hartstikke leuke foto's.





Hij en zijn baasje doen aan gehoorzaamheid en heeft nog veel te leren, maar is weer het vertrouwen in de mens aan het terug winnen. En zo aan de foto's te zien heeft hij het vertrouwen in zijn eigen baasje zeker gevonden.
's Avonds minder leuk nieuws uit Nederland. We hoorden dat Guus een Beardieherplaatser die bij ons uit Zeeland kwam ernstig ziek was. Guus is via allerlei omwegen, waaronder het asiel bij een hele lieve familie terecht gekomen, die hem op zijn oudere leeftijd toch een fijn huis hebben gegeven. Destijds was ik zo blij dat deze mensen deze wat oudere heer een kans gaven en het bleek dat hij het zo ontzettend goed deed bij ze dat veel van zijn medische klachten spontaan verdwenen waren. Echter nu dit bericht en vanochtend kreeg ik de gevreesde mail dat ze Guus hebben in moeten laten slapen die nacht. Ontzettend triest en wat moet het moeilijk zijn voor de huidige baasjes om afscheid te moeten nemen van hem. Het was een trouwe lobbes die nu denk ik nog zeker vier jaar bij deze familie heeft mogen genieten. Alle lof aan hen en ik ben zo blij dat zij hem die tijd hebben kunnen geven, al zal het gemis nu ontzettend moeilijk zijn voor ze..... Heel veel sterkte en een dikke knuf van ons!

Vanmorgen ook nog even bij Linda langs geweest. Ze had nu haar tweede chemokuur gehad en die was toch wel tegen gevallen vertelde ze. Haar man is zo'n lieverd en heeft het er ook heel moeilijk mee. Daarom voor hem dit keer chocolaatjes mee genomen. Ze vertelde dat Alison ook was geweest en die had een Lasagna bij haar gebracht en zo hadden al meer buurtjes haar een bezoek gebracht deze week. Zo lief van hen en ik merk dat Linda het heel erg fijn vindt. Over twee weken begint nummer drie en na die is ze over de helft.
Bij mijn werk was het van de week ook een lichtelijke chaos en vandaag was de deadline voor het inleveren van de documenten. Van de week is er een nieuwe software voor het verwerken van de documenten ingevoerd en dat verliep niet vlekkeloos helaas. Met daarbij op dinsdag en woensdag een hele poos geen mogelijkheid om te werken en wat vreemd soortige foutmeldingen. Dus dat betekende ook dat die uren ingehaald moesten worden. Moet zeggen dat ik heel erg moet wennen aan het weer plannen en zo, maar het is me toch weer allemaal gelukt en ben een paar keer errug vroeg opgestaan van de week om alles af te hebben en zo overdag ook nog leuke dingen te doen met mijn moeder natuurlijk. In tussen weet ik al weer heel wat meer af van het hele computer gebeuren en de documenten beginnen wat duidelijker te worden en woorden als datacenters, blade servers, Linux en SOA's, wat overigens duidelijk niet het zelfde is als de Nederlandse vertaling van deze afkorting, maar staat voor Service oriented Architectures. Ja ja, je hoort het ik spreek tegenwoordig al in computer technische termen! Had vorige week mijn eerste zelf verdiende paycheck in de bus en dat was toch wel heel bijzonder. Maar in tegenstelling tot wat zeker verwacht, ben ik niet gaan shoppen hoor! Heb het heel Nederlands op een spaarrekening gestort ;-)



Voor vandaag stond er een lunch gepland met Petra en Katja. Petra "ken" ik via haar blog en het alles Amerika forum en Katja is op haar beurt de vriendin van Petra, die voorheen in de buurt van Washington woonde. Nu kwam Petra bij Katja op bezoek en hadden we vandaag afgesproken om te gaan lunchen. De keuze was gevallen op Lucky 32 in Cary. En vandaag was het heerlijk weer en hebben we lekker buiten op het terras van dit restaurant kunnen lunchen. Ik blijf het een vreemd iets vinden hoor, zo'n ontmoeting met iemand die je via internet hebt leren kennen en eigenlijk al veel van elkaar weet. Maar nog nooit in het echt ontmoet hebt. Ik was er iestjes eerder dan zij en ondanks dat ik Petra nog nooit ontmoet heb, zag ik ze al gelijk aan komen. Zo raar maar ook zo leuk. We hebben heerlijk zitten kletsen over van alles en nog wat en de tijd vloog om. Toen ik weer om mijn klokje keek was het al drie uur en waren we nog de enigste op het terras inmiddels. Echt harstikke leuk om elkaar nu een keer in het echt ontmoet te hebben. Omdat ik vandaag eigenlijk met van alles en nog wat bezig was, was ik helemaal mijn camera vergeten mee te nemen. En dus hebben we er geen foto materiaal van, maar het was zeker heel erg leuk om zo met zijn drietjes even te praten over dingen over het bloggen, het forum en nog zoveel andere zaken.

Groetjes Petra