Asheboro zoo

Vandaag zijn we naar de dierentuin in Asheboro gegaan.



Het weer was ideaal er voor vandaag. Niet te warm en wat bewolkt en het was duidelijk dat de dieren het ook een lekker weertje vonden, want ze waren vrij actief. Het was overigens heerlijk rustig in de dierentuin en ook dat was best prettig!
Ik was al eens eerder met mijn zus, zwager, neefje en moeder naar deze dierentuin geweest en wist dat het veel lopen is.



Heel anders dan bijvoorbeeld in Blijdorp, waar de dieren vlak bij elkaar zitten. Hier is het echt uitgestrekt en heuvel op en af. En met het oog op het lopen van Ron's moeder hebben we dus een electrische rolstoel voor haar gehuurd.



Wij konden echter zelf wel aan de wandel en ik was eerlijk gezegd wel blij dit bord op een gegeven moment te zien, want het was toch best een eindje naar boven lopen.
De dierentuin op zich is heel groen en is prachtig gelegen, met mooie wandelpaden en ruime verblijven voor de dieren. Er is ook een soort van steppe in het Afrika gedeelte. In het Noord-Amerika gedeelt waren twee jonge zwarte beren die hun verzorgers hoorden aankomen en heel hard aan het rennen gingen. En ook de ijsbeer liet zich van de beste kant zien. Hij was eerst aan het spelen in het water en daarna ging hij lekker liggen rollen op de kant. Waarna hij ook nog zijn poten af ging likken. Leek net de Coca-Cola kerst reclame. Zo mooi om te zien.



Wat wel grappig was dat de aapjes ook heel actief waren. Vooral de jonkies. Ze waren elkaar echt aan het pesten. Dit apenverblijf is gemaakt op een soort rots met een hele diepe greppel.



En terwijl ze zo aan het ravotten waren, gleden ze een paar keer uit. Het ging steeds net goed, maar in ene vielen ze allebei naar beneden en kwamen zo in die greppel terecht. Voor ons uit het beeld, maar je zag de andere apen een beetje zenuwachtig reageren. Ze kwamen allemaal naar voren om te kijken waar ze uit hingen. Wij zelf zagen ze niet meer, tot dat ik ineens een boom aan onze kant van de greppel hoorde ritselen. En niet zo'n beetje ook. De halve boom ging heen en weer. Oh mijn hemel dacht ik nog. Die klimmen er vast uit!
Wat nu??? Zal je net zien hoor, sta ik in de dierentuin, ontsnapt er een een mini Bokito, ha ha ha. Ron ging op onderzoek uit en kwam met een big smile terug gelopen.
Nee, het waren niet de aapjes die de boom deden doen schudden, zei hij lachend. Het was gewoon de tuinman die net die boom aan het snoeien was, ha ha ha. Wat een toeval dat dat nou net even nadat die aapjes naar beneden gingen was! Het leek net echt ;-) Afijn met een gerust hart zijn we dus maar weer verder gelopen, maar had bijna Bokito-hartkloppingen!



Maar, zulke lieve oogjes zullen toch niks doen?

Verder heel veel foto's gemaakt en heb ze in een slide show gezet.

Ook nog wat kleine stukjes gefilmd voor de liefhebbers ;-)



Groetjes Petra