Niet schrikken....

Het is wel gewoon mijn blogje hoor, alleen in een nieuw jasje! Ik had op het blog van Miranda gezien dat ze de look veranderd had. En in haar comment weer op mijn blog verwees ze me naar de website, waar ze de nieuwe look had gevonden. Ik dus de website bekeken en hartstikke veel keus zeg. En, hartstikke makkelijk om te doen ook. Dus vanmiddag het nieuwe jasje 'aangetrokken'. Het is weer even wennen, maar het is de tijd van het jaar voor een voorjaars schoonmaakje toch?



Inmiddels komen ook de bollen die ik uit Nederland had meegenomen uit! Het voorjaars gevoel komt lekker los. We hebben dan ook nog maar 1 daagje januari te gaan ;-) Voor zondag, 1 februari, worden er temperaturen van 17 graden voor speld, met een heerlijk zonnetje. Een goed begin van de nieuwe maand en daar gaan we dus maar lekker van genieten, dacht ik zo. Maar vanmiddag was het eigenlijk ook al best aardig weer. Er was een lekker zonnetje, al stond er nog wel een stevige wind. Ik was met de hondjes weer naar Lake Pine geweest. En onderweg, tijdens ons loopje, kwamen we een kamikaze eekhoorn tegen. Normaal als we gaan wandelen, schieten de eekhoorntjes weg en klimmen als snel veilig een boom in. Vandaag een ander verhaal. Want Stace die op zijn gemakkie een boom aan het besnuffelen was, schrok zich het ongans van een eekhoorn die ineens uit die boom naar beneden kwam zetten en al blazend op hem af kwam. Dat was nieuw voor ons. Hij bleef ook nog even naast die boom zitten. En blies nog eens even verder naar de hondjes. Leek wel een kat. Daarna liep hij op zijn gemakkie weg en ging uiteindelijk toch weer een boom in. Maar hield ons duidelijk in de peiling.
Ik had nog nooit een eekhoorn zo horen blazen en wist ook niet dat ze dat deden of konden. Waarschijnlijk was hij pissig dat Stace nou net aan zijn boom moest ruiken of zo. Of misschien lag zijn winter buit nou net op het plekje waar Stace stond de snuffelen? Ik moest wel erg lachen om de goed sullige reactie van Stace. Die keek me echt zo aan, van vrouwtje, wat moet die nou van ons?



Omdat hij toch zo lekker in die boom bleef zitten, kon ik mooi een fotootje maken van hem. Wat een stoere eekhoorn he? Misschien wel wat levensmoe, maar duidelijk een lef eekhoorntje ;-)

Groetjes en een fijn weekend!
Petra

Zou het dan toch?

Gistermiddag was ik met Beth, onze buurvrouw, naar de bioscoop gegaan. We zouden naar de film Bridewars gaan. Op internet stond dat hij om tien over 1 zou draaien. Echter...., eenmaal bij de kassa van de bioscoop, bleek dat dat tien over 2 was. En dat kwam niet helemaal lekker uit. Of wat zeg ik, helmaal niet, lekker uit. Want Beth's dochtertje zou dan al met de schoolbus gearriveerd zijn, eer wij uit de bioscoop waren. Achter ons stonden twee vrouwen in de rij en ook zij wilden naar die film, maar besloten rechts omkeer te gaan, toen ze de tijd hoorden. Maar wij besloten ter plekke, om dan maar naar een andere film te gaan. Het meisje achter de kassa noemde een aantal films op die eerder begonnen en verwees ons naar een briefje wat aan de zijkant van het loket hing. Daar konden we een korte samenvatting vinden van die films. Uiteindelijk werd het de film, Mall cop. Begon om tien voor 1, zei de cassierre. Het was inmiddels al vijf voor 1 dus wij nog een beetje haasten, komen we de zaal in zit er gewoon niemand. En die film was ook nog niet begonnen, zelfs nog geen reclame. Hmmm, beetje vreemd. Maar we begonnen maar vast aan de popcorn en gingen verder met 'beppen'. Afijn om 1 uur nog geen beeld in de zaal. Wel een beetje vreemd? Dus ik bedenk me laat ik even kijken of we dan wel in de goede zaal zitten. Maar de zaal was goed, maar toen zag ik dat de film niet tien voor 1 maar tien voor 2 zou beginnen. Ahum...., niet zo raar dus dat er niemand in de zaal zat, zo'n 50 minuten voor de voorstelling! Lekker slim. Volgens mij waren ze een beetje in de war met de tijden daar in die bioscoop. Maarja, tien voor 2 zou ook weer een beetje krap worden weer met de school bus. Afijn.... wij griebelend die zaal uit. In de bioscopen bij ons in de buurt is er echt heel weinig controle. Ja, bij het binnen gaan wordt je kaartje afgescheurd, maar verder geen controle bij de ingang van de zaal. Dus Beth en ik zijn de gang maar afgelopen om te kijken welke film snel begon. Best een beetje spannend, want zal je zien, dat er net die dag wel controle was, hi hi hi. Maar we vonden een film die net begonnen was. En...., dat was dus Marly en Me. De film waar ik het einde nog niet van gezien had, door dat brand alarm laatst. Beth had hem ook nog niet gezien, dus die werd het. Hij was denk ik net vijf minuten begonnen. Dus in het donker een plekje gezocht en we zaten hoor! Eindelijk!

Nou kan ik je zeggen dat eenmaal aan het eind van die film het tranen met tuiten is. Dus of het achteraf gezien een goed idee was geweest om toch het einde van die film te gaan kijken. Ik weet het niet. De tranen biggelde over mijn wangen, toen de kinderen van het gezin afscheid gingen nemen van Marley. En bij Beth al net zo.... Gezellig!!! Beth en ik kwamen dus allebei met dikke rode ogen de bioscoop uit en echt opgeknapt waren we er zeg maar niet van, ha ha ha. Een beetje mislukt plan uiteindelijk. Beth is onlangs ontslagen en we vonden het wel een goed idee om samen een filmpje te gaan kijken, zo door de weeks. Even gewoon wat anders, iets leuks! Maarja zo alles bij elkaar, moeten we hem misschien nog maar een keer overdoen. Bij een andere bioscoop en een andere film misschien toch maar. En natuurlijk van te voren maar even bellen of de tijden op het internet kloppen ;-)

Vandaag was ik dan zowaar bij les 10 met Evy aangekomen. En 's morgens bedacht ik me dat het misschien een idee was om een keertje buiten te gaan lopen. Guus had me van de week tijdens de lunch gezegd dat hij veel liever buiten, dan op een loopband loopt. Omdat hij lopen op een loopband veel saaier vond. Nou moet ik zeggen dat ik eigenlijk ook wel vaak kijk op het klokje van de loopband. Maarja, buiten lopen..... Dan ziet iedereen je natuurlijk wel ;-) Afijn, zo 's morgens vroeg was er vast nog niemand wakker genoeg, om te realiseren dat ik het was die daar liep. Feit was wel dat ik voor kwart over 8, weer klaar moest zijn, want dan komen de schoolbussen hier weer in de wijk. En om langs alle wachtende moeders te joggen zo voor een eerste keer, was geen optie! Dus snel schoenen aan en rennen met die hap! Natuurlijk, al in de eerste minuut van het loopje, kwam het boertje aan gereden. En die begon me spontaan aan te moedigen en maakte hardloop bewegingen achter het stuur van zijn auto en reed even met me op. Nou gaat het lopen met Evy best aardig op het moment, maar je moet niet tegen me gaan praten hoor. Dan ben ik zo van de wap. Laat staan met me meer rijden en me aanmoedigen. Waarschijnlijk kwam dat toch ook wel over bij boertje, want na een laatste "You go girl!", liet hij me gelukkig weer alleen verder lopen ;-) Nu maar hopen dat ik verder niemand tegen kwam zeg. Dit is dus niks voor mij hoor. Maar bij de volgende bocht kwam boertje nummer 2 al aan. Maar, hij reed me voorbij! Hij zag mooi niet dat ik het was. Gelukkig! Althans dat dacht ik, want ineens zag ik daar de remlichten gaan branden. Volop in de ankers ging de pick-up truck. Oh nee he? Kan ik nou niet even anoniem aan de jog? De auto stond zo'n 50 meter voor me stil, het raampje ging open en ineens kwam daar een duim omhoog naar buiten. Ik kopieerde zijn gebaar en daarna werden de ankers weer opgehaald en met een dot gas reed hij weer verder ;-) Pfffff, het is wat zo vroeg op de morgen. Hoop toch echt dat ik niemand meer tegen te komen hoor.

En gelukkig bleef het bij de twee boertjes en ging al met al best aardig het buiten joggen. En Guus had gelijk, de tijd gaat veel sneller als je buiten loopt. Vooral als je naast Evy ook twee boertjes tegen komt die je aanmoedigen. Wel merkte ik dat in onze wijk meer heuveltjes zijn dan op mijn loopband. Gek he ;-) Maar dat zijn weer extra calorien die verbranden, zullen we maar denken. Precies op tijd was ik weer binnen en ben geen moeders onder weg tegen gekomen. Zo dat was vroeg beginnen, maar dan heb je het wel al mooi gedaan. Want later op de morgen was de koffie bij Jackie. En moest ik dus op tijd weer weg. De koffie was weer gezellig. Al was het een rustig ochtendje, want het was alleen met Jackie en Jessy dit keer.

Daarna ben ik weer naar huis gereden en ben ik mijn bammetje gaan eten. En net toen ik de eerste hap wilde doen ging de telefoon. Wij hebben een nummer melder en op de display stond "de bloemenschuur". Huh? What???? Toch niet DE bloemen schuur he? Ik was daar namelijk in oktober geweest voor een gesprek. Was toen een lichtelijk chaotisch verhaal en heb er dan ook niks meer van gehoord. Maar nu belde ze me? Zo'n drie maanden na dato? Nou ja, opnemen dan maar? En zowaar, het was die mevrouw waar ik dat proefboeket voor moest maken. Ze vroeg me of ik nog beschikbaar was. Uh ja, dat was ik wel ja. "Ook in de week voor Valentijn?". Ja ook in de week voor Valentijn was ik beschikbaar. Ok, zei ze. Ze wilde deze week e.e.a. gaan rondbreien, voor het extra werk voor Valentijns dag en de te verwachten drukte en dus zou ze me volgende week terug bellen, of dat goed was? Ja hoor, dat is goed, zei ik. En bedankte haar voor haar telefoontje. Verbaasd hing ik op en dacht bij me zelf, zou het dan toch? Het had vandaag precies 3 maanden geduurd eer ik wat terug gehoord heb. Ik had destijds wel het gevoel gehad, dat ik misschien te 'anders" (lees, niet uit NC) was en ze daar even aan moesten wennen. Maar 3 maanden wennen, ha ha ha. Dat was wel erg lang niet waar? We gaan het zien, misschien is haar telefoontje van volgende week ook weer over drie maanden en kan ik met Moederdag dan echt beginnen ;-) Maar wie weet sta ik volgende week net voor Valentijn die "oermooie" Amerikaanse boeketten te maken ;-) We gaan het zien!

Groetjes Petra

De vierde foto uit de vierde map

Vorige week kreeg ik een 'tag' van Anja uit Utah. Het is de bedoeling dat ik de vierde foto uit de vierde map op mijn computer op mijn blog plaats. Nou hier komt tie dan....



Natuurlijk een foto van Beardies, want daar staat mijn laptop zo ongeveer vol mee. Maar..... dit zijn niet Stacey en Connor. Maar ze lijken wel he? Voor de leek ook niet te onderscheiden. Het vierde foto mapje op mijn computer is de Petra map en in die map is de Stacey & Connor map de vierde. En deze foto is daar de vierde in rij van. En ook al lijken deze twee als twee druppels water op Stace & Connor, ze zijn het echt niet. Het is wel familie van ze. Dit zijn namelijk de moeders van hen. De bruine Beardie, Tara, is de moeder van onze bruine Stace. En de zwarte Beardie, Annabelle, is de moeder van zwarte Connor. Mooi plaatje van twee lieve Beardie dames!
Was zeker een leuke map om weer even te bekijken, dus bedankt Anja ;-)

Zo'n leuke fotomap bekijken was ook wel een goed begin van de morgen. Gisteravond stond het nieuws namelijk vol van alle bedrijven die ontslagen hadden aangekondigd hier in Amerika. CNN noemde het zelfs "Bloody Monday". In totaal werden er ruim 71.000 banen in 1 dag geschrapt.... Enorm.....

Vandaag op de locale tv, continue beelden voor het IBM gebouw hier in de Research Triangle. Want er waren een groot aantal 15 minuten vergaderingen gepland, volgens insiders. Inmiddels weet ik ook wat die 15 minute mandatory meetings betekenen, jammer genoeg. En heb echt met al die mensen te stellen. Het lijkt wel een olievlek die ineens ontzettend uitbreidt. Er is veel negatief nieuws. Verbaasd was ik dan ook wel een beetje, dat tussen al die sombere vooruitzichten er 1 bedrijf was die plannen aankondigde om uit te breiden. En dat bedrijf was Mac Donalds. Mensen gaan dus meer bij de fast-food keten eten in recessie tijden en vandaar de uitbreidingen en dus (nog) meer restaurants. Zo zie je maar weer, dat er ook bedrijven zijn die profiteren van deze economische situatie.

In ieder geval was vanmorgen het fotomapje en een skypje met deze en gene, een welkome afleiding. Zoals ik gisteren al zei, ik ben geen fan van januari, maar al die sombere berichten helpen daarbij dan ook nog eens niet echt. Na de skypjes, ben ik met de hondjes gaan wandelen en toen richting het zwembad gereden. Ondanks het Hollandse weertje (vieze miezer) had ik er eigenlijk wel zin in. Even een duik in het zwembad, verhelderd mijn blik altijd. Want in het water baantjes trekken zet mijn verstand op nul. En een groot aantal januari dagen, bleven daarmee in het zwembad achter ;-)

En bovendien, had ik na het zwemmen afgesproken met Guus. Guus werkt in de buurt van het zwembad en we hadden bij Panera bread afgesproken om te gaan lunchen. Het was leuk elkaar weer even te zien. Hadden heel wat bij te praten sinds onze laatste ontmoeting hier thuis! Het was hartstikke gezellig! Moesten we eigenlijk vaker doen! Eenmaal thuis weer met de hondjes gewandeld en met buurvrouw Beth afgesproken. Morgen middag gaan we naar de film Bridewars. Dus weer iets leuks op het programma en dat gewoon nog in januari!

Groetjes Petra

De laatste

Inmiddels zitten we in de laatste week van januari. Echt ik weet het niet, maar heb altijd het gevoel dat de eerste maand van het jaar, gewoon drie weken te lang duurt. Of er geen einde aan komt. Ondanks de sneeuwpret van afgelopen week, vindt ik het toch altijd een twijfelachtige maand. Geen doorkomen aan, hi hi hi.
Afijn nu dan de laatste week en eigenlijk heb ik over het laaste weekend ook niet veel schokkends te melden. We hebben wat boodschapjes gedaan, met de hondjes gewandeld en zo was er al een weekend voorbij. Nouja, er was wel 1 hoogtepunt eigenlijk. Ron's oma was ook dit weekend jarig. Ze werd 89 jaar!

We hebben haar met Skype gebeld en ze was in opperbeste stemming. Maar..., volgend jaar vierde ze haar 90e verjaardag weer lekker bij Van der Valk, vertelde ze. Vorig jaar was Ron nog naar NL gevlogen om haar 88e verjaardag mee te vieren, toen ook bij Van Der Valk. Was toen nog een verrassing voor haar. Zo'n jaar gaat dus eigenlijk wel heel snel voor bij, als je dan terug denkt.....

Verder kwam ik er gisteren achter dat 1 deelnemers van Biggest Loser, het tv programma waarin mensen enorm afvallen, bij ons uit het 'dorp' komt. Zijn vriend komt van het 'dorp' hier naast zeg maar. Ze zijn het zwaarste duo wat ooit aan Biggest Loser heeft mee gedaan. En het ergste is nog, dat zij maar 19 en 23 jaar oud zijn. "So much for the all-you-can-eat buffet restaurants", hier in de buurt...... Beiden zijn het "oranje" team en 1 van hen heeft het gepresteerd om in de eerste week 33 pond af te vallen.... Moet je je voorstellen, 15 kilo in 1 week tijd. Ongeloolijk gewoon.
Vind het altijd een leuk programma om te kijken en ben altijd zeer onder de indruk van het gewichtsverlies van alle deelnemers. En wat er na drie maanden voor andere mensen te voor schijn komen, nadat zij zoveel zijn afgevallen. Bovendien is het het enigste programma, waarbij ik geen "snaai"-neigingen krijg als ik het zit te kijken. Het zou eigenlijk elke avond op tv moeten zijn ;-)

Groetjes Petra

Als sneeuw voor de zon

Zo verdwijnt de sneeuw vandaag. Alleen op de plekken waar de zon niet schijnt ligt er nog een ijzig laagje. Het werd vandaag denk ik weer zo'n 15 graden in het zonnetje, dus zo gek is het niet.



Zo was het ook bij Lake Pine vanmiddag. Alleen op de plekjes waar het zonnetje niet schijnt ligt nog sneeuw. Het wandelpad was wel helemaal sneeuw vrij. Dus konden we lekker aan de wandel.



Het gaf wel leuke plaatjes vond ik. Zo ook dit stroompje bij Lake Pine, waar dus duidelijk geen zonnetje schijnt.



En voor het eerst sinds dat we hier wonen, zag ik nu ook ijs op het water. Stukken van Lake Pine waren bevroren. Op de foto hierboven is het een soort van moeras stukje en die was nog helemaal dicht gevroren. Ook het meertje bij ons in de wijk was van de week dicht gevroren. Normaliter is het 's nachts wel koud, maar komt het overdag al snel boven nul en zie je hier bijna nooit ijs op het water. Maar van de week dus wel. Je zou je bijna in Nederland wanen ;-)

Groetjes en een fijn weekend!
Petra

Om het af te leren....

nog wat foto's in de sneeuw. Vandaag was het een heel stuk aangenamer om buiten te zijn. Het zonnetje scheen weer en er viel geen sneeuw meer naar beneden.








's Morgens lag er nog een aardige laag sneeuw. Alleen was het op de weg aangevroren en was het behoorlijk glad geworden. De sneeuw was ook wat harder geworden en plakte niet meer zo aan de pootjes van de hondjes.



Knabbel en Babbel samen op pad.




Zo en nou wil ik niet meer op de foto....


Of toch wel???


Geintje!!!! Ik kom er aan.....

Onderweg kwamen we deze ook nog tegen.



Na ons rondje hebben ze ook nog even in de tuin gerend.



Wie het eerst de bal heeft...


Hebbes...


Wacht op mij...


Stace is meestal wat sneller....


Maar het lukte Connor toch ook ....


Samen aan het rotzooien... oeps betrapt.



He wat is het toch lekker die sneeuw!

Later op de dag werd het zonnetje al weer wat warmer en begon de sneeuw te smelten. Al bleef het op de plekken waar het zonnetje niet kwam, nog liggen. Morgen lopen de temperaturen weer wat meer op en dan zullen de laatste restjes ook verdwenen zijn. Maar vandaag was een heerlijke dag om buiten te zijn en daar hebben we het dan ook van genomen.

Later zijn Ron en ik nog naar Apex gereden. We moesten bij de Target zijn en zijn toen ook bij Circuit City naar binnen gegaan. Afgelopen vrijdag werd bekend dat het bedrijf failliet gaat/is. In navolging van Linen & Things. Op de gevel van de winkel hing een grote banner



En binnen waren nog meer van die banners. Alles wordt er nu met 10% korting verkocht. En sommige artikelen met 20% of 30%. Er waren nog maar een paar werknemers te bekennen. En die stonden voornamelijk bij de kassa. Vond het er een aparte trieste sfeer en eigenlijk waren we ook snel weer de winkel uit. Vind het toch wel erg triest dat zo'n grote landelijke keten met zoveel personeel hun deuren moeten gaan sluiten.

Om het berichtje van vandaag toch positief af te sluiten, dit artikel over Richard Branson. Hij was van de week in Nederland en gaf een lezing op een bijeenkomst. Mensen konden hem op die bijeenkomst emailen of sms-en met vragen. Na deze lezing zou hij namelijk door vliegen naar de inauguratie van Obama. En nu waren er twee studenten die gevraagd hadden of zij "twee arme studenten" dan niet met hem mee konden vliegen. En daarop zei hij spontaan, ja. En zo zaten die studenten later in zijn privejet richting Washington! Naar blijkt waren ze niet op tijd voor de inauguratie, maar mochten ze wel mee naar een bal. En bovendien overnachtten ze in het Sheraton hotel in Washington. Toch wel een hele leuke en spontane actie niet?

Groetjes Petra

Er zijn nieuwe bewoners....

in het "Witte Huis". Nou nu nog niet direct, want er moeten vanavond nog 10 "inaugural balls" bezocht worden. Althans dat vertelden ze bij CNN. Dus het zal waarschijnlijk vannacht worden eer ze er echt zullen gaan wonen. Vond het vandaag, net als zondag, indrukwekkend om op tv te zien. Vooral de mensen massa die aanwezig was en de duidelijke speech van Obama. Volgens de huidige schattingen waren er twee miljoen mensen op de been. Ongelooflijk zoveel. En echt warm was het niet in Washington vandaag. Tevens was er ongelooflijk veel bewaking, vooral bij de parade. Waarbij er ook een paar stukjes gelopen werd door Obama. Het aantal politie agenten aanwezig, zal vast ook een record zijn. En eigenlijk is het zo jammer dat het heden ten dage nodig is. Morgen, na alle feestvieringen, kan hij aan de slag. Het zal een hele klus worden, maar het was een duidelijke boodschap in zijn speech vandaag. Amerika komt eraan en gaat de schouders er onder zetten.



Wij hadden vandaag ook een "witte" dag. Want gister werd er al een Winter-weather-warning" voorspeld. Nou is dat hier wel vaker voorspeld, maar wordt er al snel paniek geslagen. Maar...., vanmorgen werden we wakker in een witte wereld! Heerlijk! Ik kan daar zo van genieten. En de hondjes zeker ook!


Kom op nou!!!


Een dik pak sneeuw voor NC-maatstaven...




Stacey nog enigzins sneeuw vrij




En ook Connortje...


Helluppie, ik zak weg...


Inmiddels een witte snoet...


Jippie zoooo lekker


Wat zeg je vrouwtje...


Ik ga er even bij liggen hoor...




Wie? Wat? Wij?




Hou nou es op met dat foto-ding.... Er ligt sneeuw ja!


Kom nou!!!!

Later ben ik nog met ze wezen wandelen en omdat er bijna niemand op de weg was, kon ik ze in het nieuwbouw gedeelte lekker los laten rennen.



Het was wel koud, maar heb er zo van genoten! Daarna heb ik de hondjes ontdaan van alle sneeuw. Vooral aan hun pootjes en ben ik zelf nog wat foto's gaan maken in de buurt.






Gisteren was er nog cement gestort bij het zwembad "gat". Toen was het ook nog iets van 11 graden. En vandaag was het dus onder nul en zeker 15 cm sneeuw. Met als gevolg een wit "gat".

En nog een slide show.

Toen Ron thuis kwam zat zelfs de auto nog onder de pegels. Echt, dat hebben we hier nog niet meegemaakt...



Natuurlijk ook nog even met baasje spelen!





En nog wat plaatjes van vanavond.....





En dan, dan ga ik strakjes..., iets doen waar ik de hele dag al naar uit heb gekeken. Want zomers in het zonnetje is het ding zalig. Maar in de winter MET sneeuw is de hottub echt geweldig ;-)



Groetjes,
Petra