dag nr. 4

Gisteren verliep eigenlijk vrij rustig in de klas. Toen ik aankwam, zag ik Mevr. Knoop met mijn buurvrouw in de gang staan praten. Ze waren duidelijk iets prive's aan het bespreken, dus liep maar snel door. De les ging vandaag over computers en public speaking. Dus weet nu weer precies wat RAM en ROM is in de computer. Daarover moesten we direct erna weer een test maken. En bij de uitslag schrok ik, want ik had duidelijk geen 100%. Het mooie, nou ja in dit geval minder mooie, van blackboard is dat je je test gelijk terug kan zien en uitprinten indien nodig. Want ik had namelijk 65% gescoord voor de test. Oeps..., dat is wel een heel stuk lager dan 100%. Ik daarop gelijk de test terug kijken en zag maar 1 fout, maar hoe kwam ik dan aan 65%?

Nu werd ik toch ineens een beetje peuneveu van dat Blackboard zeg. Zal je net zien, zit ik de dagen er voor over "de dames" te praten en nu heb ik gewoon zelf 65%. Wat natuurlijk nog net voldoende is. Maar ben inmiddels een Amerikaantje en ga voor die 100% niet? En 65 is duidelijk geen 100%. Daar wordt Petra niet vrolijk van.

Toen hoorde ik dat er vrouwen waren die 40% en 50% hadden. Hoe kan dat nou, dacht ik nog, zo moeilijk was het toch allemaal niet. En toen kwam het verlossende woord van Knoopie. Je kon maar max. 70% halen voor die test. Beetje raar, maar dat was nodig voor gemiddelden en een ander ingewikkeld verhaal. En er klonk een verlichtende collectieve zucht door het klaslokaal. Iedereen weer blij en dus was mijn 65% was helemaal zo slecht nog niet.

Na de testen werd er zeer uitgebreid gesproken over het spreken voor een publiek. Dit alles voor de "presentation" voor a.s. dinsdag. Ik heb inmiddels mijn interviews gedaan en moet nu nog een powerpoint gedoetje in elkaar zien te flansen. Maar in de les werd besproken wat je houding moet zijn, waar je vooral op moet letten, maar ook een heel briefje waarop Knoopie je op gaat beoordelen. En dat waren er heel wat. Wordt nog een leuke middag a.s. dinsdag ;-)

Daarna kregen we ook de uitslag van het essay. En dat kwam wel gewoon op een geprint blaadje met een cijfer terug. Geen Blackboard, maar op de ouderwetse manier. Ik had er een 98% voor gekregen. Ze vond het inhoudelijk "uitmuntend" (ja ja, Petra en inhoudelijk en uitmuntend in 1 zin) Maar, ik was een punt vergeten en ik had vermeldde cursuskosten op zijn Nederlands neer gezet. Dus $ 50,- ipv $50.00. En daar kreeg ik aftrek voor. Zonde, maar moet gewoon beter nakijken, want Mrs. Knott ziet ALLES!

Want....., ze zei na afloop van het teruggeven van de essays, dat als het goed was, had iedereen hun essay terug gekregen en als dat niet zo was moet je even bij haar langs komen. En mijn buuf had hem niet terug gehad. En dus vroeg ik haar of ze dat niet even moest zeggen. Maar het bleek dat zij en Knoopie dit al besproken hadden, voor de les op de gang. En ze het essay over nieuw moest doen. Oh jeee....., zou ze gezien hebben dat haar dochter het gedaan had? Of had ze ons gehoord? Durfde het niet goed te vragen, maar buuf was niet zo blij en kon nog meer doen van het weekend. En trok er en wenkbrauwen opgeheven gezicht bij..... Ben benieuwd...
Maandag weer verder.

Gisteravond zijn Ron een stukje wezen fietsen hier in de buurt. En net buiten de wijk stond drie herten in het veld. Prachtig gezicht. Zij vonden ons een heel stuk minder leuk en sprongen dan ook met enorme grote jumps zo het veld uit. Dat was een mooi gezicht. Wat gaat dat snel zeg. Binnen een paar secondes waar ze weg. Helaas niet de camera bij ons, dus geen beeldmateriaal. Maar vond het zelf wel heel mooi om gezien te hebben. Vanmorgen toen ik op de terugweg van mijn loopje was stond er ook ineens eentje aan de achterkant van onze tuin. Heel verschrikt keek hij op van zijn eetpartij van onze grasjes. Maar bleef wel staan toen ik langs kwam. Zo'n mooi gezicht. Die ogen en het in de gaten houden van wat er nu weer langs komt. Ben rustig doorgelopen, zodat hij lekker door kon eten. Maar alweer geen camera bij de hand. Het lijkt of ze ineens overal zitten de herten. Van de week staken ze overdag al ineens over en nu al weer twee keer ze gezien. Misschien lukt het vanavond om ze op de foto te krijgen.

Groetjes Petra