Ik heb een dillemaatje. Dillema's heb ik wel eens vaker, maar nu loop ik er al heel de week mee. Wat is het geval? Op het
artikel op de Wral website van de laatste slordige parkeer actie van de 74 jarige dronken oma op het parkeer terrein van de Harris Teeter zijn diverse reacties gekomen. Sommige zijn ronduit grappig eigenlijk. Er was er 1 die vertelde dat ze het ook op een zuipen zou zetten als zij in Cary zou moeten wonen. En een andere zegt dat het maar goed was dat er een boom stond anders had ze zo de vlees afdeling van de supermarkt binnen gereden. Maar er staan ook berichtjes van eigenaren van een aantal van de geramde auto's en getuigen......
"As an I witness, let me tell you that Accord looked GIGANTIC. I told my wife, who also saw it, that I thought it was a big Cadillac. Got home, saw the story and was corrected. Sense fuzzed by pouring rain and adrenaline rush. First thought it was a domestic situation because right after the first car got hit, a woman came runnign form the other side of the lot yelling, "No, no! That's my car!" Then, when she got close, the driver appear to drive straight at her like a deranged significant other. Clearly the driver was trying to get away. The axle broke with her first impact out by the entrance, right fron tire all but fallen off. What is so weird is how she kept it going. Accords are FWD. The left front tire must still have had connection to the transmission. Surreal experience."en deze
"I was wondering about that too-they still owe some money on that car and I doubt they will get enough to pay it off and be able to get another car to replace it-so unfortunate! It makes me so angry!"En zo waren er meer. Het verhaal van de getuige vond ik nog het ergste. Die vertelde namelijk dat ze nog weg probeerde te komen ook. En op een mevrouw af reed. En ja, die mensen weten geen eens dat het niet haar eerste keer was. En dan krijg ik de neiging om onder al die berichten te schrijven dat ze vaker bij de Harris Teeter in deze toestand botswagentje heeft gespeeld. En toen ook vol gas haar auto in de boom gehangen heeft. Maar het kleine stemmetje in mijn hoofd zegt het niet te doen. Het voelt als een soort van klikspaan. Weet ook niet hoe het komt, maar op 1 of andere manier kan ik het toch niet doen. Misschien de gedachte van de gevolgen van zo'n melding. Zou de man van de brokkenpiloot het ook lezen? Ergens heb ik toch medelijden met hem. Hij klonk echt oprecht bezorgd toen hij mij belde na de aanrijding. Moet je het hem aandoen? De politie agent vertelde me dat hij het zelf ook tegen de politie had verteld dat dit al eerder gebeurd was. Het was niet zo dat een uitermate goed werkend computer systeem of de agent dit spontaan opgemerkt had. Best wel een pluspuntje voor hem moet ik zeggen. Maarja, dan lees ik van de mensen die geen huurwagen konden krijgen en nog restant betaling hebben op een auto en daarmee dus gewoon met een schuld blijven zitten door deze actie. Totaal onterecht. En eigenlijk horen zij ook alle details te weten, zodat zij terecht schadeloos gesteld worden.
Wij zelf zijn ook nog bezig met de afhandeling er van en ik kan je zeggen dat verloopt nog aller minst soepeltjes. Nouja, wat betreft de schade aan de auto dan. Want voor dit allemaal gebeurde werd ik vorige week opgebeld door een mevrouw van de verzekerings club van de dronken oma. Zij was van de niet materiele schade afdeling. En ze had een kopie van de brief gekregen die wij gestuurd hadden voor wat betreft de waarde vermindering van de auto.
In Amerika is er zo iets als diminished value wat je kan claimen, nadat je auto betrokken is geweest bij een aanrijding. Hier wordt namelijk alles geregistreed wat er met je auto gebeurd, onderhoud, eigenaren, enzo. Dat wordt allemaal in een landelijke administratie op basis van het chassisnummer van de auto bij gehouden. Zo staat er nu dus geregistreerd dat onze auto betrokken is geweest bij een aanrijding. Waarmee de waarde van de auto dus aanzienlijk gedaald is. En nee, daar worden wij helemaal niet blij van. Want als wij hem ooit een keer willen inruilen wordt dit natuurlijk voor onze voeten gegooid.
Afijn ik had er een brief aan gewaagd dat we daar graag een vergoeding voor zouden willen zien, buiten de reparatie kosten. In die brief had ik ook geschreven dat ik enorm geschrokken ben van deze aanrijding en er toch echt wel een paar slapeloze nachten van heb gehad. En door die brief werd er een taxateur geregeld die bij onze auto is wezen kijken en die zou rapport op maken. En dus dacht ik dat deze mevrouw daar voor belde. Maar nee dat had ik verkeerd begrepen. Zij wilde mij een vergoeding aanbieden voor de "suffering and emotional distress" die ik geleden had. Voor het bedrag van $250,-. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat ik er mee moest. Vond het zo raar dat ze dat per telefoon deed eigenlijk. Lijkt mij een beetje vreemde manier van handelen. En ondanks mijn verbaasdheid had ik de helderheid om te vragen e.e.a. op papier aan ons toe te sturen en dan naar zou ik er wel naar kijken. Nog steeds enorm verbaasd hing ik dan ook de telefoon op.
En zowaar van de week kregen we die brief. Die vol stond van allerlei kreten en termen en juridische uitsluitingen. Want als ik deze brief tekenen kwam het er dus op neer dat ik van enige andere claim af zag. Nou waren wij nog bezig met die diminished value gedoetje, dus ik dacht je kan me wat. Laten we dit maar eerst even afwachten. En had dus niet verder gereageerd. Maar van de week belde de verzekerings tante weer. Of ik de brief had gehad en of ik er over nagedacht had. Dus vertelde dat ik nog even de diminished value vergoeding af wilde wachten voordat ik wat tekende. Ze vertelde dat haar aanbod van een hele andere afdeling kwam en niets met de waardeverminderings claim te maken had. Ik vroeg daarop dat ik dat eigenlijk niet zo uit haar papieren op kon maken. Dat kleine stemmetje van mij maakte inmiddels overuren in mijn bovenkamer, dat begrijp je zeker wel. Niet te vertrouwen die verzekerings maatschappijen ;-)Al zei zij telkens dat het los stond van elkaar.
Maar tijdens dit gesprek vertelde ik haar dat ik op tv gezien had dat onze brokkenpiloot weer had toegeslagen. Nouja ik zei niet brokken piloot, maar vertelde er wel bij dat dit toch wel een beetje "scary" was niet? En zonder 1 keer te blikken of blozen, maakte ze van de eerder aangeboden $250,- ineens $750,- voor de "suffering". Seriously?? Ik die dit allemaal nog niet helemaal bevatte vroeg haar of ik het nou goed verstaan had. Ja dat had ik goed verstaan. Echt? Zo maar in ene? Duidelijk dat ze nattigheid voelen daar bij de verzekerings club. Ik mag dan wel uit het verre Europa komen, maar ik kom niet uit een ei, natuurlijk. Wat een verhaal toch weer.
Nou na dit epistel is Ron gaan bellen naar die taxateur hoe het nou zit met het rapport. Hij zou het binnen vijf dagen af hebben en het was inmiddels twee weken geleden. En wij willen eigenlijk zo snel mogelijk af van dit gezeur. Het is inmiddels twee maanden geleden, maar de afwikkeling ervan is nog lekker gaande. En toen de taxateur Ron dan later op de dag terug belde, volgde er toch een smoes die we zelf niet hadden kunnen bedenken. De man zei letterlijk tegen Ron, "I ran into some cops, so I was unable to finish your report". Ron die daar ook weer verbaasd van was vroeg daarop op hij er dan nu wel aan ging werken. Ja dat zou hij wel gaan doen. Vaaaaaaaag! Toen Ron het mij vertelde zei ik gelijk, heb je dan niet gevraagd of ie in de bak zit nou dan? Misschien moet hij nog wel een poosje brommen en kunnen wij misschien nog wel weken wachten op ons rapport. Maar nee, Ron was natuurlijk net als ik zo verbaasd en had dus opgehangen.
En vandaar heb ik maar weer gebeld naar de verzekerings maatschappij of zij al weten of er een rapport aan zit te komen uberhaupt? Natuurlijk krijg je daarbij geen mens aan de telefoon, maar alleen antwoord apparaten. Vandaag maar weer een keer inspreken, want we zijn nog niet terug gebeld met enige bericht geving.
Zucht...... en zo zit ik dan nog steeds met dat dillema. Want het ge-ouweneel wat wij hebben, hebben nu de 8 nieuwe slachtoffers van de brokkenpiloot ook. Nouja 9 eigenlijk, want de boodschappenwagentjes eigenaar was ook de pineut. En die krengen zijn ook niet goedkoop. En misschien ben ik, zoals
Petra in de comments schreef, dan ook wel een "enabler" als ik mijn mond hou? Want als meer mensen weten van het feit dat ze toch iets vaker de Harris Teeter onveilig maakt met een slokkie op, dan zal er wellicht meer druk uitgeoefend worden? Of dat zou je misschien mogen hopen niet?
Maar ja, denk ik dan weer, er zijn natuurlijk ook weer veel ergere zaken dan rondvliegende dronken oma's op een parkeerplaats. Denk aan Haiti. Daar is het allemaal nog wel een paar tandjes erger niet? Dus waar maak ik me druk om? In ieder geval ben ik nog steeds denkende. En mocht 1 van de lezers de knoop door willen hakken en de nieuwste verse slachtoffers van grannt op de hoogte willen brengen,
door middel van een kort berichtje , dat deze ladder zatte parkeer actie een terugkerend feit blijkt te zijn, "Be my guest" ! Ben ik gelijk van mijn dillema af ;-)
Groetjes,
Petra
