Alweer een dag in the "US of A"

Tweede paasdag daar doen ze hier niet aan. Dus hebben we deze dag gebruikt om wat papierwerk in orde te maken. Eerst naar Ron’s werk om daar even te kijken. Al begint Ron vrijdag met werken, was het ontvangst heel leuk. Ik zelf vond het wel leuk om te zien waar Ron gaat werken. Hierna zijn we met een collega van Ron naar de Bank gegaan om een bankrekening te openen. Dat ging allemaal voorspoedig. Daarna zouden we op pad gaan voor een sofinummer aan te vragen. Hiervoor heb je een portie geduld nodig, een groot portie geduld, want het was daar erg druk en het verliep niet bij iedere bezoeker even vlotjes. Hoop dat het bij ons goed gegaan is en dat we binnen niet al te lange tijd Ron’s nummer zullen ontvangen. Daarna naar het belastingkantoor. We hadden al gehoord dat het helemaal ligt aan wie je aan de andere kant van de balie treft. Voor ons was dat een nogal conform de regels denkende man, die praatte alsof er een bandje op stond die eerst helemaal afgespeeld moest worden voordat jij weer een vraag kon stellen. Uiteindelijk had hij uitgevonden dat mijn kopie van het paspoort genotariseerd moest worden. Wat dat betekent mag Joost weten, maar we gaan het proberen in orde te maken……Tussen de bedrijven door en het wachten in diverse wachtruimtes hebben we nog wat huizen bekeken, maar we kunnen toch nog niks kopen eerdat we Ron’s sofinummer hebben. Dus ook hier weer geduld…. Het blijft een schone zaak ;-)

Vandaag zijn we naar Lake Wheeler geweest met de hondjes. Even lekker wat anders. Het was heerlijk weer met een lekker zonnetje een zacht windje en zo’n 23 graden.
De hondjes genoten en wij ook. Even lekker in het zonnetje zitten en gedachten op wat anders.





In de namiddag zijn we op pad gegaan voor een GPS –systeem, oftewel een “wegwijsmiep”voor in de auto. We zijn hier wel es eerder geweest, maar het zoeken naar de juiste weg en plaats, levert soms de nodige fratsen op. Een ieder die op vakantie wel es met een kaart op zijn schoot heeft gezeten zal het kunnen beamen. Dus om de algehele stemming in onze auto te verhogen, wilden we maar zo’n wegwijs miep aan gaan schaffen. Dus naar diverse elektronica zaken geweest en waarschijnlijk zullen we hem morgen gaan kopen.
Dus hopelijk raken we dan de weg niet meer kwijt.
Daarna kwamen we “ineens” op de autoboulevard terecht. Gek genoeg kon Ron de weg hier naar toe wel vinden. We waren hier dus ook zondag geweest en toen waren de autobedrijven dicht. Nu niet, en dat zouden we weten ook. De verkopers kwamen als horzels op ons af. Nog niet koud uit de auto of er stond al een mannetje naast ons. Of we wilden proefrijden, zitten of even naar binnen wilden en ze wilden maar al te graag ons telefoonnummer, wat we maar niet gegeven hebben, gek he? Het was zo erg dat bij de Jeep dealer ze in een golfkarretje op ons afkwamen met verkopers. Zo groot is de parkeerplaats met autovoorraad, dat ze alleen op die manier snel bij ons konden zijn. We hebben er een foto van gemaakt. Wat een giller zeg…..

Ron vindt een Chevrolet Equinox erg mooi dus hij wilde daar zeker even gaan kijken. Gelukkig was deze verkoper niet zo opdringerig. We hebben hem eerlijk verteld dat we nog bij andere modellen zullen gaan kijken om ons te orienteren. Hij begreep dat en Ron mocht een stukje rijden in de Equinox.



Ook liet hij ons nog even de voorraad zien van Equinoxes, zodat we alle kleurtjes konden zien. Verder deed hij ons een aanbod, maar was niet opdringerig. Wat een belevenis dat autoshoppen…..De keus is er na vanmiddag weer niet makkelijker op geworden…. Ja ja ja, over luxe problemen gesproken…..

Oja vergeet ik nog te zeggen dat bij het shoppen voor een wegwijsmiep we nog een hele aparte koelkast zagen. 1 met een dubbele deuren en met een flatscreen tv er in. Ik stond echt met open mond. Hoe kunnen ze het verzinnen, dat kan alleen maar in Amerika ;-)

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl