The Fair

Gister morgen eerst nog even bij Mr. Brooke langs en daarna zou ik naar de fair gaan. Het gaat een stuk beter met het ruggetje en dat vind Mr. Brooke ook. Toch voel ik me als ik bij hem geweest ben die dag altijd net iets beter weer. Hij zet het toch denk ik allemaal iets rechter elke keer.

Maarja daarna dus naar de fair. Inmiddels was het half 11 toen ik daar aankwam en ik kwam terecht in een file die gewoon 5 minuten stil bleef staan. Op zich nog geen eens zo ver van het State Fair terrein. Dus toen het eenmaal een beetje ging rijden, ben ik er af gegaan en heb mijn auto daar gewoon geparkeerd. Betekende wel dat ik verder moest lopen, maar het stilstaan duurde langer dat was zeker. Ik liep na het parkeren dan ook zo al de auto's die voor me in de file stonden voorbij. Goed plan geweest.

De State fair is elk jaar eigenlijk precies het zelfde. En had me voor genomen om dit jaar niet meer te gaan. Maarja, ik toch eigenlijk wel de foto die ik ingestuurd had zien hangen. Ik had dus twee foto's ingestuurd en van de week had ik een belletje gehad dat 1 er van "juried out was" Die werd dus niet opgehangen, maar de tweede dus wel. Het schijnt dat er veel te weinig plek is om alle foto's op te hangen dus vandaar deze schifting. Maarja nu was ik wel benieuwd welke er wel hing en welke nog meer.

Dus dat was mijn doel, voor op de fair. Onderweg lopend naar de kassa zag ik veel mensen lopen met tasjes met erin vier blikjes etenswaar. Oh... het was vandaag "hunger relief" day. Wat inhoudt dat als je vier blikwaar aan eten mee neemt en inlevert je gratis toegang krijgt. Helemaal niet aan gedacht.... Dus ik kon gewoon naar de kassa om en kaartje te kopen. Als 1 van de weinige.

Ik liep door de eerste hal. Daar worden van allerlei braderie spullen aangeboden. Maar ook was er deze...



Wat een leukerd he? Het was een jonge uil. Die langs de weg was gevonden. Op de fair stond dus deze rescue groep voor wilde dieren. Ze hadden hem een beetje laten aansterken bij hen en nu was hij dus mee naar de fair. Hij had de hele tijd zijn ogen dicht. Maar toen hij de sluiter van mijn camera hoorde klikken ging er 1 oog op een kiertje open. Meneer de Uil moest het duidelijk even checken ;-)



Daarna liep ik dus door, richting foto hal. Natuurlijk moest ik van de uitgereikte stukje Maple butter suikerspin even snoepen. Net zoals van de chocolade fudge. Dat is wel leuk van zo'n fair. Je proeft dingen waarvan je anders nooit gehoord had eigenlijk.

Eenmaal uit de hal, bleek dat ik niet de enigste vandaag was... Wat een boel mensen waren er!





Maar heb me er door heen geworsteld en kwam in de foto hal. En.... daar hing ie....



De pickup truck foto was het dus geworden. Moet zeggen er hingen echt super mooie foto's tussen hoor. En was eigenlijk wel erg blij dat 1 van mij daar tussen hing. Met enorm groot naambordje vond ik zelf eigenlijk.



Deze foto had uiteindelijk gewonnnen. Persoonlijk vond ik hem niet zo heel bijzonder eigenlijk, maar.... ik zal er wel een andere kijk op hebben dan degene die keurde denk ik. Het was een foto dus van twee gebouwen en iemand die op een fiets langs fietst.



Verder waren er ook nog andere kunstachtige uitspattingen te bewonderen en zelf vond ik deze wel leuk.



Daarna heb ik me in het fair gebeuren gestort.





Wat inhoudt kermis en harde muziek en veel HEEEEEL veeel eterijen!



Deze was volgens mij nieuw. Krokodil op een stokje.... Heb het maar overgeslagen. Maar zag er heel veel mensen mee lopen. Ik heb me zelf een corndog gegeven voor lunch.



Zo hoor je er toch een beetje bij. Het was inmiddels 1 uur en op een gegeven moment liep werkelijk waar iedereen te eten. Van Corn on the cob tot de kalkoenen bouten. En vooral die laatste vind ik werkelijk geen gezicht om dat al lopend op te eten. Het heeft een beetje oer achtig iets om iemand aan zo'n grote bout te zien knagen. Zeker niet een uitnodigend gezicht ;-)

Wat was er verder? De konijnen show, met hier onder het mooiste konijn van de show.



Je kon op de foto verkleed als banaan, mocht je dat ooit al een keertje gedaan willen hebben ;-)



In weer een andere hal zaten mensen die allemaal een ambacht uitoefende. Zo was er een mevrouw die paaseieren maakte. Een heel priegel werkje, dat kunnen we wel stellen.



En deze mevrouw maakte quilts en poppen. En toen ik haar zag vond ik dat ze eigenlijk wel een beetje op haar poppen was gaan lijken. Weet niet wat het was maar er was een gelijkenis op de 1 of andere manier, hi hi hi.



Daarna liep ik door naar het stukje waar ze altijd oude ambachten buiten vertonen. En kwam dit stil leven tegen.



En de appelboer...





En de tabaksboer....



Deze man vertelde mooie verhalen hoe hij vroeger de tabak van het land haalde. Mooi om te horen met zijn enorme Southern accent. Hij maakte zijn verhalen het hele "North Carolina, Tar Heel state" meer dan levendig bij me. Om hem heen lagen dan ook alle tabaksbladeren en de geur daarbij was al bijzonder.

Daarna ben ik doorgelopen naar de show tuinen. Die zijn altijd wel bijzonder om te zien.



Er stonden van allerlei planten en veelal ook mooi in bloei.







En deze roos rook ook nog eens heerlijk!



En wie was er ook aan jureren.... "Anne Klap for your garden"! Ik moest van binnen grinniken toen ik haar zag. Zij heeft op de locale tv een programmaatje waar ze in vijf minuten verteld hoe je planten moet verzorgen. Maar op zo'n eentonige manier. En Anne klap.... pauze.... for your garden.... dat is haar slogan zeg maar. Echt vreselijk saai altijd. En nu zag ik haar in levende lijve. Ze was weer geheel in eigen stijl aan de gang. Het lag op het puntje van mijn tong, om op haar toe te stappen en zeggen. Hey Anne Klap...... for your garden, hoe is tie nou meid? Maar ze was zo ontzettend serieus het berengras aan het bekijken.... hahaha. Daar moet je haar maar niet in storen ;-)



Verder leuke artistieke kunstwerkjes in de tuintjes. Waar bij deze CD/wasknijper vlinder toch wel mijn favoriet was. Ze stonden op stokjes door die hele tuin verspreid. Hartstikke vrolijk gezicht.



Daarna moest ik nog even de grootste pompoen van het jaar zien....



En in die zelfde hal zag ik ook deze dappere held...



Ook hij reageerde op het geluid van de sluiter. Wel bijzonder want in die hele hal was het een behoorlijke herrie want er was ook een schapen keuring gaande. Maar hij keek zo verbaasd naar me onder zijn heerlijk warmer rode lamp plek vandaan ;-)
Zijn broertjes en zusjes lagen even verder op heerlijk op 1 hoop te snurken.



Verder viel me dit op gisteren ....



Zeg nou eerlijk... Het ziet er toch niet uit? Maar dit is waarschijnlijk mode nu.. Zag er verschillende meiden mee lopen. Een verschillend paar lange kousen onder een korte broek en dan van die bootschoentjes er onder. Je zou er toch niet in gezien willen worden. Maar hordes dames liepen er mee. Ik voelde mezelf dus weer van een andere planeet komen, want hier in wil je toch niet geizen worden? Ben benieuwd of dit ook in Nederland de trend is. Of misschien wel was, dat ik die allang voor bij had moeten zien komen natuurlijk. hahaha. Ze kunnen hier in NC ook behoorlijk achter lopen. Maar misschien is het een Southern trend en loopt volgend jaar Nederland er mee. Nou ik ga voor jullie hopen van niet ;-)



Hierna vond ik het wel mooi geweest en ben richting uitgang gelopen. Mijn voeten hadden het zo een beetje wel gezien. Balen was wel dat nu de auto zo'n end weg stond. Wat vanmorgen nog een strak plan leek, was nu een heel stuk minder kan ik je wel vertellen. En was blij dat ik hem toen eindelijk in de verte zag staan. Even zitten!!!

Groetjes Petra