zaterdag 31 augustus 2013

Weesklompjes



Ben weer terug.... terug van drie heerlijke weken op pad met camper....

New England hebben we gezien. Het was prachtig! Enorm geboft met het weer. Alleen maar zon en aangename temperaturen in de 20 graden. En ik zit op het moment dan ook wel een beetje opgezadeld met de post-vakantie opstart problemen. Het draadje oppikken is even wat moeilijker na een tijd lekker vakantie vieren. Maar heb geen andere keus, want de vakantie is echt wel voorbij. Heb natuurlijk een gazillion foto's gemaakt deze vakantie. Maar wilde deze fotoo even delen. Onderweg naar de volgende kampeerplek aan de kust in Maine kwamen we langs een vlooiemarkt. En daar hingen ze. Gele klompen met reclame van Heineken er op. Het Hollandse droop er gewoon van af. Moest een beetje glimlachen bij het aanzien ervan. Hoe kwam de Heineken reclame in hemelsnaam op die klompen? Kreeg je ze kado bij een kratje bier? Of moest je doppen verzamelen en kon je bij 100 doppen ze inruilen voor klompen? Mijn inlevings gevoel ging ermee aan de haal. Zoals wel vaker het geval is.

De eigenaar van de klompen was een oude man. Blauwe bloes, dito blauw petje waar zilver grijs haar onderuit piekte. En hij hield zich amper staande met een wandel stok. Toen hij doorhad dat de klompen mijn interesse hadden, keek hij me aan. En ik vroeg hem hoe hij aan deze klompen kwam. Hij mompelde wat binnenmonds. En er kwam helaas geen smeuig verhaal uit. Geen Nederlander en geen Dutch roots te bekennen. Hij had ze op een inboedel veiling gekocht met veel andere zooi, zei hij.

Ach gossie..... het waren weesklompen! Ja triest niet? Per opbod verkocht. De man glimlachte een beetje toen ik na zijn verhaal weer naar de klompen staarde. You're Dutch right? Ik knikte mijn hoofd. Ik had mijn gedachtes niet met hem gedeeld, maar had het zo te doen met de klompjes. Ik geef je drie dollar voor ze, zei ik, geheel in een opwelling. Vier, zei de man. En zoals het een echte zuinige Nederlandse betaamd zei ik 3,50? Beetje minder zelfverzekerd dan mijn 3 dollar bod van even ervoor. Denk dalijk krijg ik toch een mep met die wandel stok van hem. Ik kon hem niet zo goed peilen deze man. De glimlach van even er voor was namelijk al weer verdwenen en ik dacht echt dat hij "No way" zou gaan zeggen.... Al leek het er wel een beetje op, want hij zei, "I hate 50 cent prices!". Oops... en het klonk een beetje boos. Maar toen klonk er "Give me three girl" met een glimlach! Geen vier maar drie! Ik moest lachen. Hij gunde ze me... Leuk!

Moest nog even aan Ron zien te vertellen dat we (nog) meer bagage hadden om mee terug te nemen, maar ik was blij! De freddie weesklompjes hebben weer een huis! Geadopteerd door de Glories ;-)

Groetjes Petra