zondag 31 juli 2005

Het groene gras van de buren

Zoals ik al eerder vertelde is het gras wat je bij je huis hebt hier erg belangrijk. Nou was dat bij Ron in Zierikzee al een belangrijk punt, maar hier is het allemaal weer nieuw. Want we hebben nog veel te leren op Amerikaans grasgebied. Het onderhoud is toch allemaal net weer even iets anders. Zo begrepen wij niet dat de buurtjes zulk mooi groen gras hebben en wij ons gras alsmaar geler zagen worden. Zouden we te weinig water geven. Of misschien wel te veel? Enne was het spreekwoord, het gras is altijd groener bij de buren, nu echt wel waar? Afijn, we zijn er nu achter..... De buurman heeft ons zijn "geheim" verteld. Hij heeft pas lime aan zijn gras "gegeven". Kalk welteverstaan.
Dus nu bedacht Ron vandaag, zal ik dat ook maar es gaan doen? Misschien helpt het bij ons ook. We wisten geeneens hoe dat lime er uitzag.... Op naar de Lowes maar weer. En ja hoor, gevonden. Het is een wit poeder en ik zou het niet in je koffer meenemen in het vliegtuig, want het zou heel wat anders kunnen doen vermoeden. Maar dit zou het wondermiddel voor ons aanstaande mooie groene gazonnetje moeten zijn. We hadden een beetje onze twijfels want een zak lime kostte "maar"$ 2,50. Zou het dan echt wel werken? Nou moest dat wel op een adequate manier op het gras gedeponeerd gaan worden, want hoe we moesten we dat nou gaan strooien. Die zak alleen al was niet te tillen. En toen zagen we een heel handig karretje staan waarmee je geheel in stijl het kalk netjes kan verspreiden. We hadden onze buurmannen hier in de wijk er ook al es achter zien lopen, maar nu wisten we waar die dingen voor waren. Dus al het morgen even droog is, gaan we ons "grasje" verwennen met een limebeurt. En dan ook maar hopen dat het gras van deze lime-beurt opknapt en net zo "groen wordt als bij de buren" ;-)

Groetjes Petra

zaterdag 30 juli 2005

Regen.....

Vanmorgen werd ik wakker van.... de regen. Heerlijk. Zaterdagmorgen half zeven en dan regen. Dan kan ik me nog zo lekker even omdraaien en naar de regen luisteren. Zo lekker. Moet op dat soort zaterdagmorgens altijd denken aan het liedje van Blof. "Zaterdag, deed ik niets dat ook wel later mag" En sorry dat ik het zeg, maar het deed me een ook beetje aan het weer in NL denken. Het is echt heel lang geleden dat het hier in de ochtend regende. Het was ook maar van korte duur, want rond 9 uur was het droog. Het was een beetje een rare zaterdag. Eerst zijn we 's morgens richting Dunn gereden. Ron had daar een winkel gezien waar hij graag even naar toe wilde. De weg er naar toe was erg landelijk. Daar hou ik altijd wel van. We hadden Stace en Connor meegenomen en die genieten ook altijd van zo'n ritje. Stace zit echt de hele tijd naar buiten te kijken. Zo leuk altijd om te zien. Helaas was de winkel dicht en zijn we dus weer zonder bezoek aan de winkel naar huis gegaan. Maar hebben wel genoten van "de scenic route".
's Middags hebben we in de tuin gewerkt. Het was wat bewolkt weer en niet zo heel erg warm. Ron heeft het gras aan de voorkant gemaaid en ik heb de onkruidjes uit de perkjes geplukt. En aldaar gebeurde het. We kregen zomaar ineens inspiratie ideeen voor een stukje naast de oprit. Het zou wel leuk zijn als we daar ook een beetje plantjes zouden hebben. Het gras op dat stuk doet het niet zo goed, dus iets anders was wel wenselijk. Nou was het zo dat we van de Lowes onze "Giftcard" hadden ontvangen omdat we daar een droger en wasmachine hadden gekocht. Na het insturen van een kopie van beiden bonnen zouden we een "giftcard" thuis gestuurd krijgen. En die kregen we vorige week. En nu hadden we er een doel voor gevonden. Op naar de Lowes dus !!
Het kopen van planten lukt ons (lees mij) altijd aardig. En ook dit keer weer. Er waren veel planten afgeprijsd. Dus nu hebben we best mooie groenblijvers kunnen kopen van ons kadokaartje van de Lowes. Alleen het in de auto krijgen is altijd iets minder. In de winkel lijken ze nooit zo groot. Maar bij de parkeerplaats zijn ze ineens toch wel erg groot. Afijn ook dit keer is het weer gelukt om alles mee naar huis te krijgen. (Lang leve de mega Pacifica) Nu nog de grond in....... Dat ging iets minder snel. Je kon merken dat het een poosje erg droog was want bij de wat diepere kuil ging het graven ineens een stukkie minder. Het bracht weer gevoelens terug van de tuin in Zierikzee. Daar hebben we ook heel wat zaterdagmiddagen kuilen staan spitten voor nieuwe plantjes. Dejavue....... Uiteindelijkmet wat spitten en graven zijn ze allemaal gepland. En onze nieuwe zelf gemaakte plantenborder was daar ! Met de pinestraw er onder en al. De sprinkler was al aanwezig in dat stukje van de tuin dus dat was ook al geregeld. We waren net klaar en het begon te regenen. Wat een timing en wat goed voor de nieuwe plantjes !!

Groetjes Petra

vrijdag 29 juli 2005

Stukken beter

Inmiddels zijn we weer een paar daagjes verder en het gaat stukken beter met Peetje. Gelukkig maar. Het is maar niks dat gesnotter. En net als mijn gesteldheid vooruit is gegaan is ook het weer, hier nu een stuk aangenamer. Vanochtend was het sinds zeker drie weken weer de aangename temperatuur van 21 graden. Heerlijk. De honden kwamen helemaal bij. We hebben een lekker stuk gelopen en daarna nog een potje frisbee in de tuin. Daarna moest ik in de tuin het zwembad ontdoen van het gratis water wat we gisteravond hebben ontvangen. E.e.a. om te voorkomen, dat hij net als vorige week spontaan zelf besluit het water te gaan verwijderen. Dus gietertje erin en watertje eruit. Gisteravond heeft het behoorlijk geonweerd en de hele nacht geregend dus er was een behoorlijke lading water in gekomen. Later had ik Ron aan de telefoon en die vertelde me dat ik ook gewoon de pomp aan had kunnen zetten en de slang er naast kunnen doen. Tsja, dat had een stukkie makkelijker geweest, ha ha ha. Achteraf lijken sommige dingen een stuk makkelijker. Maarja, we onthouden het dus maar voor de volgende keer. Heb het nu op de oerdegelijke "Petra-manier" gefixed ;-)
Vrijdagavond vind ik altijd een gezellige avond. Zo met het hele weekend nog in het vooruitzicht en allemaal leuke plannen maken. En dit keer wilden Ron en ik naar een Mall in Durham, genaamd South Point. Het is echt een heel leuk winkelcentrum. Ze hebben een overdekt gedeelte en een gedeelte met losse gebouwen.

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

In het "buiten" gedeelte zat de Pottery Barn. Dat vindt ik altijd zo'n leuke winkel. Het is een meubelzaak maar met allemaal leuke hebbedingetjes erbij. En naast deze Pottery Barn was ook een PotteryBarn Kids. Dus daar moest ik ook even kijken. Zo leuk hoe ze daar alles inrichten.

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

En het leek wel of ze wisten dat we kwamen? ;-) Het was leuk om daar even rond te struinen. We hebben nog een mini-amerikaanse brievenbus gekocht. Je ziet er nog net twee staan op de tweede foto hierboven. Zo grappig.
Daarna zijn we weer het overdekte gedeelte ingegaan en opeens zag ik daar een Aerosoles schoenenwinkel. En die schoenen zitten altijd zoooooo lekker. Net pantoffeltjes. En nou zag ik daar een leuk paar staan. Beige, met een donkerbruin randje.Dus die wilde ik wel even passen... Nou zit ik altijd een beetje te hannesen met de maten hier. Maar dat wist de mevrouw uit de winkel zo op te lossen en ging mij voeten meten. Op gelost dus. Nu weet ik mijn Amerikaanse maat dus ook. Zij de schoenen halen, maar ze zaten een beetje krap. Jammer zeg. Ze waren net zo leuk. De verkoopster vertelde dat ze ze wel in het zwart een maat groter had. Kon ik even proberen. Nou die zaten inderdaad een stuk lekkerder. Ze vertelde dat ze wel wilde kijken of ze in een ander filiaal beschikbaar waren. Nou graag zei ik. Als je kan vertellen waar ze staan ga ik ze daar op pikken zei ik nog. Ze ging aan de slag in de computer. Ja hoor ze had ze. En daarna ging ze bellen. Ik vroeg in mijn onnozelheid waar ze waren zodat ik ze op kon gaan pikken. Nou mevrouw, ze zijn in New York...... Oeps, dat was wel een behoorlijk eindje rijden voor een paar schoenen, hi hihi. Ze zag mijn gezicht en moest lachen. Nee hoor, ze worden opgestuurd. Oh, gelukkig, zei ik. Mag ik uw adres gegevens?, vroeg ze. Oja, da's wel makkelijk, dan kun je me een belletje geven als ze binnen zijn. Binnen zijn? vroeg ze. Ja als de schoenen bij jullie binnen zijn, dan bellen jullie toch wel even? Haar gezicht begon weer te glimlachen. Nee mevrouw, de schoenen worden direct naar uw huisadres gestuurd. Ohhhhh, dat is helemaal super. Hoefden we niet helemaal meer naar Durham te rijden. En uiteindelijk bleek dat dat ook nog es helemaal niks kostte. Super service zeg. Was er helemaal blij van!
Groetjes Petra

donderdag 28 juli 2005

snuiten en snotteren


Het is duidelijk, in Amerika kun je ook gewoon de griep krijgen. Het begon met een koudje en nu snotter en snuiter ik door het huis heen. Met een flinke hoofdpijn en tranige oogjes was ik gisteren echt grieperig. Vandaag was de verkoudheid al wel een stuk minder. Dus er zit verbetering in, aldus "dokter Petra" Als ik buiten ben om de honden uit te laten, wordt ik omringd door een warme deken. Nee, niet dat de buurvrouw me zo zielig vind hoor. Maar de temperatuur is zo hoog dat het als een warme deken over je heen komt als je van binnen naar buiten gaat.Het was gisteren 45 graden op ons "home-weerstationnetje". Zag net op het journaal dat de onweer er aan zit te komen en dat zal zeker gewaardeerd worden. En morgen nemen de temperaturen weer normale maatstaven aan. Gelukkig dan kunnen we weer wat actiever worden want met deze warmte is het niet verstandig om veel buitenshuis te gaan doen.
In tussen snotter ik het nog even uit en wellicht ben ik tegen het weekeinde weer een eind opgeknapt.

Groetjes Petra

dinsdag 26 juli 2005

Zinderend

Image hosted by Photobucket.com
Het was vandaag zinderend warm. Bijna 44 graden op onze thermometer. Ben vanochtend gelijk op gestaan met Ron en ben vroeg in de ochtend (7 uur) een eind met de hondjes gaan wandelen. Het was toen al iets van 27 graden. Ook vanochtend ging ik naar Sunset Ridge. Daar hebben ze mooie wandelpaden en staan er veel bomen zodat we in de schaduw kunnen lopen. Maar toen we thuis kwamen om 8 uur was het al erg warm en de zon prikte al enorm. Heb de hondjes met de tuinslang nat gespoten en zelfs Stace die daar normaal niks van moet hebben genoot van het koele water op zijn buikje.
's Middags ging de deurbel. En zoals gebruikelijk gaan de hondjes dan even aan de blaf en rennen allebei naar de voordeur. Ik achter ze aan, in een iets langzamer tempo hoor. Maar er stond niemand. Ook raar, dacht ik nog. En liep terug de woonkamer in. Weet je dacht ik laat ik maar even kijken of er iemand op de oprit staat, misschien komen ze iets bezorgen of zo. Dus loop naar de garage en doe de tussendeur open en zie ik in de garage Mike staan. Schrok me rot. Bleek dat ik de garage deur vergeten was dicht te doen toen ik de honden had nat gemaakt met de tuinslang. En Mike, de handyman van de bouwer vertelde dat ik waarschijnlijk de bel niet gehoord had. Jawel zei ik, maar er stond niemand bij de voordeur. Nee dat klopt zei hij. Ik heb ook hier gebeld..... Huh???? En hij wees naar de bel in de garage. Nou die had ik dus nooit gezien, ha haha. Hij zal ook wel gedacht hebben. Al hoewel hij ook moest lachen. Was weer een scherpe opmerking van me ;-) Hij vroeg of de ramen nog bezorgd waren die nog moesten afgeleverd worden. Ik vertelde dat er 1 was afgeleverd en hij keek nog even of het de juiste was. Nog maar 1 bovenraam en een screen te gaan en dan zou alles in orde moeten zijn. Het houdt allemaal nog wat op met het ramenverhaal.
Toen Ron thuis kwam vanavond zijn we met zijn tweeen naar de bioscoop geweest. Naar de film Weddingcrashers. Hij was heel erg lachwekkend. Echt de hele film door. Vooraf werd er een preview getoond van Duece Bigalow. Ook een comedy. Deze speelde zowaar af in Amsterdam. Raar om te zien zeg. Het was even lekker een avondje "wat anders" Bovendien konden we heerlijk genieten van de koelte in de bioscoop. Wat daar stond de airco echt op 10 hoor. Even lekker opfrissen zeg maar ;-)
Groetjes Petra

maandag 25 juli 2005

Heerlijk weekend

Gsterochtend zijn we weer vroeg naar Ruud en Annemarie en familie in het La Quinta hotel in Cary gereden. We hadden heel veel te laten zien zondag. Allereerst zijn we bij Ron's werk wezen kijken. Bij de huidige zaak en de nieuwbouw locatie. Daarna door naar Knightsplay, de golfbaan. Het was te warm om echt een de baan af te lopen op het tijdstip dat wij er waren. Maar het afslaan ging prima en we hebben een stuk of wat ballen weg geslagen. Natuurtalent was toch wel Ricardo. Die sloeg heel soepeltjes de ballen een pittig stuk ver weg. Hier een filmpje van hem. Tot grote spijt van Ricardo konden we helaas geen golfcart huren, want daar wilde hij wel heel graag even in rijden. Ruud en Annemarie hadden al eens vaker gegolfd en dat was goed te zien.

Image hosted by Photobucket.com

Het was heel gezellig en hierna zijn we naar Lake Jordan gegaan. Naar de botenhelling en daarna naar het strandje. Hierna door naar Smithfield naar het outletcenter. Waar er flink is ingekocht. Natuurlijk konden wij het outletcenter niet verlaten zonderde Dairy Queen een bezoek te brengen. En terwijl we daar zaten leek het net of ik Helma voorbij zag gaan. Helma?? Dus ik nog eens kijken en ja hoor het was Helma. En niet lang erna ook Rob en haar zus Sonja en haar man en zoontje. Die bij hun zijn op het moment. Met zijn allen hebben ze nog even zitten kletsen en daarna zijn we weer richting Cary gereden. En zijn wij de honden uit gaan laten. Die vonden het wel heel erg jammer dat ze niet met ons mee zijn geweest naar Lake Jordan. Als ze het toch eens zouden weten. Van de week maar es even met ze naar toe gaan. Is wel lekker kunnen ze lekker even afkoelen.
's Avonds zijn we wezen eten bij de Golden Corral. Een serieuze "vreetschuur" maar met veel keuze dus voor 10 man is er voor allemaal iets wat ze lekker vinden.

Image hosted by Photobucket.com

En vanochtend zijn we weer naar het La Quinta hotel geweest. Dit keer om afscheid te nemen. Het was zo'n gezellig weekend en we hebben erg gelachen met z'n allen. En het was net of wij ook een beetje op vakantie waren op deze manier. Bij het weggaan hadden ze een ballon gekocht met "Goodbye" erop en kregen we alweer een leuk kadootje van ze. We zijn echt verwend. Nog even een statieportret en daarna in de bus..... En natuurlijk hielde wij dames het niet droog. Afscheid nemen blijft toch wel moeilijk hoor. Ook in Amerika......

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

En daar reden ze het zonnige en warme Cary uit en gingen ze op weg naar Washington.

Image hosted by Photobucket.com

Groetjes Petra

zondag 24 juli 2005

Ons eerste bezoek uit NL

Vrijdag middag zouden ze arriveren. Ruud, Annemarie en hun vader en moeder en broer en zijn vrouw en de kinders. We hadden hier heel erg naar uit gekeken Ron en ik. Het is zo leuk om weer even lekker met ze te kletsen en maar ook om ons huis te laten zien. Ruud heeft ons enorm geholpen bij de bouw van ons huis in Zierikzee. En we waren erg nieuwsgierig naar wat hij van ons nieuwe plekje vond. Zijn vader en broer zijn net als Ruud ook aannemers dus we waren erg benieuwd naar hun reactie (c.q inspectie). Maar eerst afwachten tot ze er waren. Had al twee keer naar het hotel gebeld en had gevraagd aan het meisje of ze wilde bellen als ze ingecheckt hadden. Om half zes ging de telefoon. Ze waren er vertelde de receptioniste. Daarna hing ik op en gelijk ging de telefoon weer. Het was Annemarie. Oh wat raar. Het idee dat ze nu maar een paar kilometer bij ons vandaan zaten. We hadden afgesproken dat wij naar hun hotel zouden komen. Het was heel leuk ze weer te zien. Zij zelf hadden een bus gehuurd waar ze met zijn allen in paste zodat ze met zijn allen te gelijk konden reizen.

Image hosted by Photobucket.com

Begonnen in New York en daarna naar familie in Greenwich en daarna naar Atlantic City en nu in het hotel Cary. Heel veel kilometers al in zo'n korte tijd. Maar nu gingen ze naar Fuquay. Eenmaal thuis aangekomen heb ik genoten van hun spontane reacties. Heerlijk en zo vertrouwd. Het was reuze gezellig en ze waren allemaal heel enthousiast. Leuk toch om weer zo bij elkaar te zijn. Maar eigenlijk ook heel raar. Moest nog niet denken aan het idee dat ze over twee daagjes al weer verder gaan reizen naar Washington. Maar voorlopig was het nog niet zo ver.



Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Helaas vonden ze "van boven" dat onze tuin flink voorzien moest worden van een verse laag regenwater dus de BBQ liep letterlijk, maar ook figuurlijk in het water. Het plensde bakken water uit de lucht en daarbij een flinke onweer. Dus besloten we om uit eten te gaan. We zijn met zijn allen bij TGI's Fridays wezen eten. Een tafel voor 10 vroegen we en die kregen we. Met zijn allen in een "booth". Dat is zo'n tafel met van die vaste banken en met een tafel in het midden. Hoe Amerikaanser kan je het hebben ? Daarna hebben we ze terug gebracht naar het hotel en spraken we af voor morgen ochtend. Ze wilden heel graag even lekker winkelen (lees inslaan), hi hi hi. En ik wist wel een paar leuke plekjes voor ze. Dus de volgende dag op naar Crossroads. Met tussen door nog een paar woonwijken te hebben bekeken. Want de aannemersfamilie in de bus waren daar wel enorm in geinterresseerd. De vrouwen gingen naar de Marshalls en dergelijke en de heren kwamen begrijpelijk terecht bij de Home Depot en Lowes. Uiteindelijk kwamen we elkaar weer tegen bij Dick's.
Daarna zijn we door gereden naar de Crabtree Valley Mall waar er bij Hudson Belk een enorme sale was. Veel dingen waren 20% afgeprijsd en daar ging nu nog weer 30% vanaf. Hudson Belk vind ik altijd veel op de Bijenkorf lijken. Ze hebben veel merkkleding tot mooi servies goed aan toe. Al met al vloog de tijd om en waren we rond een uur of zes weer bij ons thuis. De heren gingen even de nieuwbouw bij ons in de straat bekijken. Wat wel leuk is, is dat de huizen hier vaak open zijn. Dus kun je lekker even binnen kijken. Bij de huizen die al helemaal klaar zijn, maar ook die nog volop in aanbouw zijn. Daarna gingen Ricardo en Dusty, de kinderen van Ron en Petra (toevallig he, zij heten net zo als wij) zwemmen in ons zwembadje en de BBQ ging aan.

Image hosted by Photobucket.com

Wat wel leuk was dat de vader van Ruud heel erg verlangde naar een lekker Hollands "prakkie". Bij voorkeur witlof. Nou had Annemarie mij dat toegefluisterd dus had ik wat aardappeltjes voor hem gekookt, jus en de witlof. Leuk om zijn verbaasde gezicht te zien toen dat speciaal voor hem op tafel kwam. Hij heeft heerlijk zitten eten! We hebben tot een uur of tien zitten tafelen en daarna hebben we ze weer naar het hotel gebracht. En nu gaan we ze strakjes weer op halen en gaan we golfen, naar Lake Jordan en naar de Outlet shops. Druk druk druk, dus......
Groetjes Petra

vrijdag 22 juli 2005

Heatwave

Denk dat ik een beetje op “Vrouw Pelleboer” begin te lijken. Want gisteren over het onweer en nu over de heatwave. Maar het is een feit. We hebben hier nu officieel een heatwave. Een hittegolf dus. Het is hier een hittegolf als het een bepaalde tijd boven de 90 (Fahrenheit) graden is. Dat is 32 graden Celsius. En dat is het ruim. Was gistermiddag boodschappen wezen doen en het was bij terugkomst op de autotemperatuurmeter 113 F. Dat is 42 C. Dat is dan wel in volle zon en uit de wind, maar toch snikkie heet. Volgens de weermannen is het zo’n 36 graden gemiddeld. Als Ron ’s morgensvroeg naar zijn werk gaat is het al zo’n 29 graden. Dus echt afkoelen doet het ook niet echt. Maar lang leve de airco!
Gistermiddag ook een afspraak met de Bugsguy. Na de Blindsguy en de Cable guy nu dus de Bugs guy. Hij is eigenlijk van Pets and Termite Consultants. Dat klinkt een stuk duurder eigenlijk, maar stelde zich over de telefoon voor als de bugsguy. Ok, geen consultant dus maar een gewone guy ;-) Hij heeft vanmiddag ons huis van binnen en buiten ingespoten tegen ongewenste gasten. Niet dat we die al hebben, maar ben graag preventief bezig zeg maar.
Hij komt nu dus vier keer per jaar en als we in hoge “bugs” nood zitten kunnen we hem bellen. Hij heeft me ook even uitleg gegeven over de gevaarlijke spinnen hier. Het schijnt dat de Black Widow het gevaarlijkst is. Die is zoals de naam voorspeld dus zwart maar zijn buik heeft een rode stip. Niet dat ik bij elke zwarte spin nu ga kijken of ze een rode buik hebben hoor. Hij vertelde, dat ze vaak in garages zitten en vrij aanvallend zijn zeg maar. Ieks….
Hij raadde aan dat als ik er 1 zag en ik had schoenen aan er op te gaan staan. Was dat niet het geval (of ik durfde dat niet) dan kon ik hem bellen. Ik moest hem vooral niet proberen te gaan vangen of hem uit het oog verliezen, want dan zou hij zich kunnen verstoppen. Ieks.
Fijn weer. Gelukkig heeft hij flink in de garage gespoten. '
's Avonds hadden we trouwens ook nog een akkefietje.... (hoe schrijf je dat eigenlijk?)
Het was zoals hierboven gezegd dus erg warm vandaag en we hebben vanwege deze temperaturen dus ook een zwembadje. Nou wil het zo zijn dat ons zwembadje omhoog gehouden wordt door een opblaas ring. Nou, gisteravond stond Ron zijn auto te wassen en hoorde een onverklaarbaar geluid. Raar?? Hij keek over de schutting en zag het water uit het zwembad gutsen..... Rennuuuuhhhh. En heeft zo snel als hij kon de zijkant weer om hoog getrokken. Wat was er nou gebeurd? Door de warmte was de opblaasrand langzaam leeg gelopen en door de regen van de avond ervoor, was het zwembad te vol. Dus tel bij elkaar op en je hebt een overstroming, ha ha ha. Gelukkig was hij buiten bezig en hoorde het, als het 's avonds of 's nachts was gebeurd hadden we nu geen water meer in het zwembad gehad. Nu is de "schade" beperkt gebleven tot (weer) een uurtje bij vullen. Gelukkig was de "Poolguy" in de buurt ;-)
Verder kregen we ’s avonds een telefoontje van Annemarie. Zij waren nu in Atlantic City en komen morgen onze richting op. Leuk. Kijk er echt naar uit om ze weer te zien. Zij zijn de eerste die wij op bezoek krijgen uit Nederland. Zo leuk!!

donderdag 21 juli 2005

Donder en geknetter

Gisteravond, of eigenlijk was het al weer eergisteravond, was de lucht hier boven Fuquay net een theater stuk. In de verte was er onweer en dat verlichtte hier de hele buurt. Prachtig om naar te kijken. De flitsen zorgden voor een spektakel en had veel weg van vuurwerk. Het was eigenlijk ook vuurwerk, maar dan verzorgd door moeder natuur.
Naderhand zijn wij naar bed gegaan en om twee uur schrokken we wakker. Wat een herrie buiten zeg. Het onweer, met die enorme flitsen, was nu dus boven ons huis. En zoals je in NL onweer hebt met een flits en dan secondes tellen voor de knallen, zodat je weet of het ver of dicht bij is, heb je hier eigenlijk niet. Nu was het flits en boem. Gelijk na elkaar.


Foto van http://wvlightning.com/

Ron was blij, want bij de flits en boem hoorde we ook een enorm gespetter en dat betekende gratis sprinklers van moeder natuur en die zijn "goed voor mijn gras". Stace was een stuk minder blij en had zich een plek tussen ons in veroverd en snurkde hier verder. Ben zelf even bij Connor gaan kijken, maar die lag in diepe coma in zijn mand en deed 1 oog open en die ging ook weer met dezelfde vaart dicht. Afijn, alleen ik was dus wakker. De knallen duurde zeker een uur.
De volgende morgen was het ook op de tv dat de weerspiegelingen van de flitsen in de lucht hier ook inderdaad een zeldzaam iets is. En dat veel mensen, net als wij, hadden genoten van het flitsvuurwerk. Daarna ook de plaatjes van de bomen die waren omgevallen na een bliksem inslag. Helaas ook dat hoort er bij.

Groetjes Petra

dinsdag 19 juli 2005

Skype

Misschien zijn er nog mensen die niet weten wat Skype is. Maar ik denk dat de meeste die dit blog lezen het wel weten (en ons dus ook weten te vinden). hi hi hi.Skype is dus een programmaatje dat je kunt bellen via de computer. Helemaal gratis, en ook nog es voor noppes ;-) De mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik het wel gezellig vind zo nu en dan even lekker bij te beppen. Zo ook vanochtend. Ik had reuze plannen, ik zou gaan stofzuigen, wassen en hier en daar nog even wat opruimen en boodschappen gaan doen. Maar eerst even de mail kijken en toen kwam mijn eerste "Skypje" van vanochtend. Mijn moeder belde. Ze had weer wat post gehad voor ons, dus even wat dingen genoteerd en even gebabbeld. Daarna met Erna aan de Skype. Ook over van alles en nog wat en samen hebben we op internet zitten kijken naar Behendigheids toestellen die je via het internet kan bestellen. Zou namelijk heel graag wat speuledingetjes voor Stace en Connor willen hebben. Daarna heb ik zelf via de Skype naar onze verzekerings maatschappij in NL gebeld over een ongevallen inzittende verzekering, waar mijn moeder post van had ontvangen. Na enig doorverbindwerk kwam ik bij de juiste persoon die er voor zou gaan zorgen dat ook deze polis (hopelijk voor nu echt voor de laatste keer ) in NL geroyeerd gaat worden. Toen daarna Ada aan de Skype. Met Ada had ik het natuurlijk over Stace en Connor in het zwembad. Ada is de fokster (en vriendin) waar Stace en Connor vandaan komen. Dus die vond de zwembadfoto's erg leuk om te zien. Ik had het er met Ada nog over dat ik nu echt op moest gaan hangen want ik moest nog wat boodschapjes halen. En terwijl ik bezig was de computer af te sluiten ging de telefoon. Dit keer de echte..... Het was Karin, mijn zus of eigenlijk Dylan, mijn neefje. Die bedankte voor de kadootjes voor zijn verjaardag. Ook leuk natuurlijk. Hij is eind juli jarig en had wat "Bob de bouwer" specialteiten opgestuurd naar hem. Daarna ben ik gaan stof zuigen en halverwege de stofzuigsessie ging de telefoon weer. Dit keer weer de Skype telefoon. Oja de computer stond nog aan natuurlijk. Het was Yvonne. Met Yvonne kan ik meestal wel een eind weg kleppen. En ook dit keer lukte dat aardig. Halverwege belde Ron's moeder via de Skype ook nog, dus Yvonne gedag gezegd en door met Skypen met Ron's moeder. Afijn daar vliegen de minuutjes ook zo voor bij en voor ik het wist, lag de stofzuiger nog half in de kamer en ik had nog steeds geen boodschappen en was het al bijna twee uur. Dus uiteindelijk de computer uit gedaan en snel afgestofzuigd, gedweild en met de honden en daarna naar de winkel. Uiteindelijk terug de boodschapje opgeruimd en toen was Ron al weer bijna thuis. Hij vroeg hoe mijn dag was gegaan. Lekker opgeschoten vandaag vroeg hij, ha haha.... Nouwwwwww, wat zal ik zeggen ;-)

Groetjes Petra

zondag 17 juli 2005

druk, druk, druk

Vrijdag was een chaotisch daagje. Moest boodschapjes doen en aankomende vrijdag komen Ruud en Annemarie en hun familie voor een weekend naar ons toe. Daarom deze vrijdag een hotel voor hun reserveren in Cary. Het is een leuk hotel en vlakbij waar wij eerst in het appartement zaten. Het La Quinta hotel. Ze waren erg aardig en lieten me spontaan een kamer zien. Net zoals het zwembad en de ontbijt zaal. Dus gereserveerd en daarna naar de Harris Teeter. Thuis gekomen boodschappen opruimen en de foto's van het hotel mailen naar Ruud en Annemarie. Daarna aan het eten begonnen. En halverwege mijn culinaire hoogstandje (kip in braadzak in de oven) stond er een man aan de deur te bellen. Een beetje sjachie vroeg hij of ik "Glorie" was. Ja, zei ik, dat was ik. Mooi, zei hij, waar wil je de kabel. Uh.... vroeg ik. Wat voor kabel. Nouw.... "DE" kabel. En toen viel bij mij het kwartje. Deze gezelligerd was van Time Warner Cable en die kwam de kabel ingraven die nog steeds over onze oprit liep. Maar die kwamen toch pas 20 Juli? Hij wuifde met zijn hand mijn opmerking weg als of die afspraak dus helemaal niks in hield. Wat hij belangrijker vond is "waar wilde ik nou die kabel"? Nou, wacht maar even, zei ik, dan loop ik wel met u mee. En ik geloof dat hij daar niet blij mee was, althans hij keek niet blij. Het was duidelijk, deze meneer hield niet echt van al te veel inspraak. Hij stelde voor om met zijn graafmachine onze tuin in te gaan. Ik had eigenlijk liever dat hij de kabel aan de buitenkant van de schutting ging begraven zodat ons gazonnetje een beetje bespaard bleef. Na enige uitleg en vrouwelijk overredingskracht had ik hem overtuigd dat dat toch wel het mooiste zou zijn. Ook al hield dat in dat zijn graafmachine lichtelijk schuin moest gaan graven. Afijn 1-0 voor Petra. Maar ondertussen had hij mij wel een taak toe bedeeld dat ik in de huiskamer moest aangeven of internet en de tv nog signaal door gaven. Hij vroeg hier vanuit de garage met een luide gil om de 2 a 3 minuten om, waarna ik hem voorzag in een "Yes-gil" of een "No-gil". Lekker hoor, zo onder het eten klaar maken. Halverwege mijn Yes/No gillerij, kwam Ron thuis van zijn werk, die allerminst blij was met de bergen aarde die hem tegemoet lachten toen hij aankwam rijden. Yippie, lekker begin van het weekend, maar niet heus. Afijn, nadat Ron thuis was heeft hij mijn giltaken overgenomen en heeft tevens gezelligerd en zijn graafmachine in de gaten gehouden.
Al met al ging de berg met aarde gelukkig ook weer weg en kwam het allemaal goed. Ook de kip is nog door ons verorberd en is het weekend ook gewoon weer goed begonnen.
Voor zaterdag waren we uitgenodigd bij een collega van Ron, Rudi en zijn vrouw Jessica. Hun zoontje was jarig en is 1 jaar geworden. Het feestje was in de tuin met BBQ en al. Het was erg gezellig en kleine Alexander genoot van het gezelschap. Leuk toch als ze zo klein en dan ook nog es jarig zijn ook. Zondag morgen zijn we met Rudi, Rian, Ricardo en Nel wezen golfen. Het was weer warm. Maar gelukkig stond er wel een verfrissend windje. Het was druk op de golfbaan, zodat we soms even moesten wachten om af te slaan. En dan was het helemaal warm. Al met al ging het eigenlijk heel lekker en vonden we het weer erg geslaagd. 's middags hebben we lekker in ons eigenste zwembadje rondgedobberd. Het was echt warm vandaag.

Image hosted by Photobucket.com

En als het zo warm is, is het voor Stace en Connor met die bontjas helemaal warm. Dus die hebben zich even afgekoeld tijdens een dobberpartijtje....

Image hosted by Photobucket.com Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Lekkerrrrrr zeg.....

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

En natuurlijk Connor ook even afkoelen.

Hier een filmpje van Connor aan het dobberen

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Lekker hoor baasjes!!!

Image hosted by Photobucket.com

Zo daar knapt een Beardie van op zeg!

Groetjes Petra

vrijdag 15 juli 2005

Weer heldere raampjes

Gisterochtend zouden ze de ramen die krasjes hadden komen vervangen. Om acht uur zouden ze er zijn. Netjes op tijd stond Mike aan de deur. Het bleek dat 1 van de bestelde ramen niet goed bezorgd/besteld was. Dus die is opnieuw besteld. Maar ze gingen aan de slag. Met veel horten en stoten ging het eerste raam er uit. Het is gek, maar ik heb dan altijd zoiets van gaat het wel goed komen met het nieuwe raam. En toen Mike opmerkte van ojee ik heb die nieuwe eigenlijk niet nagemeten, werd dat gevoel nog even versterkt. Maar gelukkig het paste. Uiteindelijk na een paar uur, waren de ramen verwisseld. En waren alle krassen verdwenen. Die krassen komen er meestal in als het huis wordt schoongemaakt. Dan zitten er cement resten op het raam en gaan ze soppen en dat krast lekker en de doek gebruiken ze dan voor meerdere ramen. oei oei..... Maar nu nog maar 1 raam te gaan. Mike had ook een screen besteld voor bonus kamer want 1 paste er niet. In plaats van een screen was er een houten raam bij ons bezorgd. Niet helemaal goed dus. Al met al een ochtend bezig geweest. Daarna ben ik met Nel en Ricardo naar Crossroads geweest. Ik had gister wat bij de Target gekocht, en dat moest ik ruilen. Uiteindelijk ook nog bij de Kohl's terecht gekomen. Ik wilde daar voor een korte broek kijken, maar er waren al heel veel spullen verkocht, dus geen korte broeken meer. Maar we waren toch flink geslaagd want Ricardo had een golfset gekocht. Eerst waren we bij Dick's wezen kijken, maar daar hadden ze hem niet en omdat ik naar de Target moest ook daar nog gekeken en daar stond de set die hij op internet bij de Dick's had gezien, voor dezelfde prijs ook nog es.
Super dus! Die kan zich heerlijk gaan uitleven op de golfbaan.
Groetjes Petra

woensdag 13 juli 2005

Bedankt!!

Wilde even bedanken voor alle leuke kaarten die we met onze verhuizing hebben gehad.
Image hosted by Photobucket.com
Echt hartstikke leuk. Ondanks dat de postbezorging zo nu en dan kuren heeft zijn er aardig wat kaartjes aangekomen. Zoals ik al eerder heb gezegd vind ik het erg leuk om post te krijgen. Dus de kaartjes hebben een ere plaats op het randje van de openhaard.
Dus nogmaals hartstikke

Vanmorgen ben ik naar Eugenie geweest waar we dit keer samen kwamen met de andere Nederlandse vrouwen. Saskia vertelde dat ze naar Boone en naar Grand father mountain was geweest en dat ze over de hangbrug geweest was. Het lijkt me heel erg leuk om daar heen te gaan. Toen ik haar vroeg of er ook honden waren, vertelde ze dat je met je hond over de brug heen kan. Moet nog even bedenken of ik dat aandurf, hi hi hi. Maar het schijnt dat de brug niet wiebelt. Maar het is echt wat voor Connor om halverwege te blijven staan..... In de herfst lijkt het me helemaal een pracht gezicht. Jesse vertelde dat ze naar Ashville en naar de Biltmore Estate waren geweest. Ook hadden ze Chimney Rock bezocht. Hier kun je dus met de lift naar boven gaan. Vind het leuk om al hun verhalen en ervaringen te horen. Ik kan daar erg van genieten en het is altijd handig, omdat wij al die mooie stukjes van North Carolina ook zekers willen gaan bekijken.
Daarna ben ik naar Crossroads geweest. Even lekker geshopt. En eigenlijk wilde ik naar Kohl's want daar was weer een Sale. Maar eer ik mijn lijstje met dingen die ik nog moest halen had afgewerkt, was het al weer snel laat. Dus weer terug naar de hondjes. Ik kwam net op tijd thuis want onderweg had ik al een flinke bui gehad en toen ik thuis kwam was het bij ons nog droog. Dus snel met Stace en Connor naar buiten en toen ik net met ze terug was begon het te plensen!!! Dus echt net op tijd.
Heb nog wat foto's van Stace gemaakt, die in diepe slaap lag. Op een van de tuinstoelen. Als er 1 hond is die onnozel kan kijken, is Stace het wel. Die heeft altijd iets sulligs over zich en moet er altijd heel erg om lachen. Het is zo'n lekker uitgekookt sukkeltje.....

Image hosted by Photobucket.com

Zoek de Beardie.......

Image hosted by Photobucket.com

Heerlijk hoog en droog op vrouwtjes tuinstoel.

Image hosted by Photobucket.com

In diepe, diepe slaap verzonken.....

Image hosted by Photobucket.com

Huhhhhh???? Wat gebeurt er? En toen was het gedaan met de rust, ha ha ha

Groetjes Petra

dinsdag 12 juli 2005

Nog meer geslaagd

Gisterochtend heeft Ron ook zijn theorie examen voor zijn motorrijbewijs gehaald. Hij heeft de smaak te pakken ;-) Hier houdt het in dat als je je theorie hebt, je mag motorrijden, met de restrictie dat je geen pasagier achterop mag nemen. Deze "learnerspermit" is 18 maanden geldig en kan nog eens 18 maanden verlengt worden. In die tijd moet je een keer je praktijk examen doen en dan heb je je motorrijbewijs helemaal. En dat is Ron's doel dus. Het praktijk examen houdt vooral in dat je de bijzondere verrichtingen onder de knie hebt. Ben zelf altijd een beetje terughoudend geweest over het motorrijden. Dit nadat een motor voor onze neus in een bocht zijn evenwicht verloor en via de vangrail ergens in de berm terecht kwam met een mega smak. Dus vandaar mijn terughoudendheid. Maar dat ligt een beetje aan mij waarschijnlijk, want Ron heeft dit ook gezien en heeft daar dus helemaal geen last van, hi hi hi. Hij kan nu in ieder geval wel een motor huren en es kijken of het wat voor hem is. Vind het in ieder geval wel heel knap dat hij deze test ook weer gehaald heeft. Het was toch iets anders dan de theorie voor het autorijbewijs.
Verder gisteren weer het gras gemaait. Het was een flinke bewolkte dag dus het maaien ging een stuk makkelijker. Toen ik halverwege was, zag ik Ron al met zijn handdoekje en zwembroek richting het blauwe gevaar in de tuin lopen en niet lang daarna nam ik diezelfde route. Dat is toch wel heel erg superdeluxe lekker zeg. En ozo ontspannend.

Groetjes Petra

zondag 10 juli 2005

Mijn handicap vandaag

Zoals ik gisteren al vertelde, vanmorgen zijn we wezen golfen met Rian, Nel en Ricardo. Lekker vroeg op pad want dan is het lekker rustig op de golfbaan en hopelijk niet al te warm. Nou rustig was het, maar warm zeker ook. En omdat ik gister wat verbrand was aan de achterkant van mijn benen, had ik ook nog es een lange broek aan. En dat maakte het geheel niet lekkerder. En het leek wel of ze van boven mijn gedachtes konden lezen en dit probleem op een natuurlijke wijze wilden oplossen. Want wat gebeurde er? Bij hole nr. 3 bukte ik om mijn golfballetje uit de hole te halen en alsof bovennatuurlijke krachten mij uit mijn lijden wilde verlossen scheurde spontaan mijn broek ;-)))) Dat is wat, met recht golfen met handicap. Jemigdepemig, zouden van Kooten en de Bie zeggen. Sta ik daar met een scheur van achteren, van heb ik jou daar. Ik moest wel ontzettend lachen, maar moest nog wel 6 holes....... Ron lachte zich natuurlijk ook suf en Rian en Nel ook. Ach misschien wordt het nu wel mode hier, ha ha ha..... Verder was het gezellig om op de zondagmorgen lekker met zijn allen te golfen. Het was zweten, maar met mijn nieuwe ventilatie broek, ging het een stuk beter, gniffel gniffel.
Verder zijn we vandaag bezig geweest met onze nieuwe aanwinst. Ons nieuwe zwembad.
Image hosted by Photobucket.com
Gisteren al hoor, maar er gaat behoorlijk wat water in dus nu pas gaat het vormen aannemen van een zwembad. En vanavond hebben we onze eerste duik er in genomen. En het was heerlijk!!! Wat een verademing. Het was vandaag echt warm. Zo ongeveer 35 graden, dus een lekkere plons aan het eind van de dag met zoveel golfhandicaps was een verwelkoming ;-)

Image hosted by Photobucket.com

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Oh bijna vergeten, nog even de foto van ons Beardiebeeldje voor Yvonne ;-)

zaterdag 9 juli 2005

Cindy en Dennis

Nee Cindy en Dennis zijn geen leuk stel die we ontmoet hebben hoor. Cindy is een tropical storm die afgelopen donderdagavond ons een bezoek bracht en Dennis is een hurricane die in aantocht is. Maar die langs ons heen zal gaan. De foto hieronder is genomen van tv donderdag avond. En gedonderd heeft het. Zo flink dat we vrijdag de hele dag zonder tv en internet hebben gezeten. Bij onderzoek van Ron bleek dat in het kastje waar onze kabel op aan is gesloten, de aarde aansluiting er uit was gesprongen. Gelukkig kon Ron het weer aan de praat krijgen.

Image hosted by Photobucket.com

Hier onder de laatste prognose hoe de verwachtingen zijn hoe Dennis de kust zal gaan aandoen. Wij zitten precies onder het witte vlakje. Wellicht zullen we wel regen er van gaan krijgen maar blijft het ergste ons bespaard.



Na dit weerpraatjes nu dus alsnog de beloofde foto's van de nieuwe plantjes ;-)

Image hosted by Photobucket.com

2 x een buxus achtige plant en 1 x een hulst struik. Inmiddels zijn de nieuwe planten uitgebreid, want we hebben nu ook een palm en een hortensia in ons plantenbestand. Bovendien kwamen Nel en Rian gisteravond ook met twee prachtige planten langs en die staan nu ook in twee potten. Zoals jullie lezen begin ik me lekker thuis te voelen ;-)

Image hosted by Photobucket.com Image hosted by Photobucket.com

Vanochtend zijn we naar de vlooienmarkt in Raleigh geweest. Het was een beetjes ala de Zwarte markt in Beverwijk, maar dan anders ;-) Gelukkig waren we er vroeg want het was erg warm, maar wel heel leuk. Ik heb een leuk oud Pepsi flesje op de kop kunnen tikken en Ron twee oude autokentekenplaten uit Noord Carolina. Ook was er een winkeltje met allemaal honden spulletjes en laten ze daar nou een leuk beeldje hebben van een Bearded Collie voor $ 5,-. Natuurlijk niet kunnen laten staan. Had wel mijn fototoestel mee, dus hier onder wat foto's van de vlooienmarkt.

Image hosted by Photobucket.com Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com

Image hosted by Photobucket.com


Image hosted by Photobucket.com Image hosted by Photobucket.com

Zo en nu gaan we ons voorbereiden op morgen ochtend, want dan gaan we met Rian en Ricardo aan het golfen. Hoop dat het niet te warm is want ik ben vandaag een tikkie verbrand van alle buiten bezigheden.

Groetjes Petra

donderdag 7 juli 2005

The Garden hut

Vandaag voor het eerst echt naar een tuincentrumpje hier in Fuquay. De "Garden hut".
En drie mooie planten gekocht. Verbaasd was ik over de vriendelijkheid in deze winkel. Ze kwamen toen ik binnen vroegen ze of ze konden helpen. Maar dat doen ze hier bijna in elke winkel. Maar daarna heb ik op mijn gemakkie rond lopen snuffelen en had drie leuke planten gevonden en op een karretje gezet. Geheel in stijl ala "Intra tuin" zeg maar. Toen ze me bezig zag met de derde plant in het karretje te zetten, kwam ze naar me toe en vertelde dat ik haar had moeten roepen want dan hadden zij de planten voor me in het karretje gedaan. Huh??? Echt?? Dus daarna liepen we samen naar de kassa. Let wel, zij trok de kar en ik liep prins(es) heerlijk ernaast. Daarna ging ik betalen bij een andere mevrouw en toen ik weer naar buiten liep stond ze te wachten en vroeg of ik plastic wilde. Ja dat wilde ik wel om de aarde zoveel mogelijk uit de auto te halen. Daarna kwam ze dus met twee plastic beschermlaagjes en zette ze alle drie de planten in de auto. Huh???? dacht ik weer. Wat een vriendelijkheid. En ondertussen kletste ze over van alles en nog wat. Echt heel vriendelijk. Haar vrolijkheid stak mij echt aan. Dus bij thuiskomst bedacht ik me dat ik gelijk wel aan het scheppen kon gaan en de planten te gaan planten. Dus na met de hondjes te zijn geweest, de schep uit de garage gehaald en aan het kuilen graven gegaan. En ojee, ik was het weer vergeten. Om drie uur veelste warm!!! Maar toch maar weer afgemaakt. En de border achter het huis ziet er nu heel anders en een stuk gezelliger uit. Toen Ron thuis kwam had hij ook zoiets van leuk en gingen we gelijk door naar de home depot om het sprinkler drip systeem uit te breiden, zodat de nieuwe aanwinsten ook water gaan krijgen. En ook dat is gelukt. Morgen zal ik er foto's van maken want op dit moment onweert het hier nu behoorlijk.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

woensdag 6 juli 2005

Aan de wandel, koffie en golf.

Vanmorgen vroeg ben ik met de hondjes naar een wijk vlak bij ons wezen wandelen. Hier staan lekkere hoge bomen dus is er flink wat schaduw. Vanmorgen om half 8 was het hier al 24 graden. Het leuke van zo vroeg wandelen is dat de sprinklers van alle verschillende huizen volop aan staan tot groot genoegen van Connor, die dus lekker daar door heen huppelt.

Image hosted by Photobucket.com

Deze wijk ligt aan een golfbaan en de huizen staan er om heen gebouwd. En Stace staat dus op de foto te loeren of hij 1 zo'n balletje te pakken kan krijgen ;-)

Image hosted by Photobucket.com

Door de hele wijk zijn keurige voetgangerspaden en is het heerlijk lopen met kleine heuveltjes.
Ook hier een stuk minder last van slangen, maar wel een ander soort gevaar waar je voor gewaarschuwd wordt.

Image hosted by Photobucket.com

klein filmpje van onze wandeling in Sunset Ridge

Bij thuiskomst lag er een pakje bij de voordeur. Het was de Beardie vlag met standaard die ik op Ebay gekocht had. Natuurlijk gelijk uitgepakt en bij de brievenbus gezet. Hieronder het resultaat !!

Image hosted by Photobucket.com

Daarna de cake en de appelflappen klaar gezet, want vandaag kwamen de "Nederlandse vrouwen" bij mij koffie drinken. Het was gezellig en ik heb ze natuurlijk de "Grand tour" door het huis gegeven hi hi hi. Het is leuk om zo elke week bij elkaar te komen. Even lekker Nederlands klessebessen over van alles en nog wat. Van Helma en Helga kreeg ik een mooie hibiscus met prachtige grote bloemen. Die ik die middag nog in de tuin heb gepland. Moet eerlijk zeggen dat de grond hier toch makkelijker in "te scheppen" valt dan in Zierikzee. In Zierikzee was het echt hele erge vette klei zeg maar. Hier is het ook klei, maar toch weer anders. Nu maar hopen dat de hibiscus een beetje aan de warmte kan wennen.
's Avonds kwam Ron thuis met het idee om 's avonds na het eten nog even te gaan golfen. Zijn collega Andy en zijn vrouw zouden ook komen. Het was heerlijk relaxend om even in de avond te golfen. Bovendien is het nu best vlakbij. De temperatuur was nog best behoorlijk warm, maar gelukkig was het wat bewolkt. Al met al was het wel zweten hoor. Maar dat is weer goed voor de lijn niet waar ;-)

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl