Ons eerste bezoek uit NL

Vrijdag middag zouden ze arriveren. Ruud, Annemarie en hun vader en moeder en broer en zijn vrouw en de kinders. We hadden hier heel erg naar uit gekeken Ron en ik. Het is zo leuk om weer even lekker met ze te kletsen en maar ook om ons huis te laten zien. Ruud heeft ons enorm geholpen bij de bouw van ons huis in Zierikzee. En we waren erg nieuwsgierig naar wat hij van ons nieuwe plekje vond. Zijn vader en broer zijn net als Ruud ook aannemers dus we waren erg benieuwd naar hun reactie (c.q inspectie). Maar eerst afwachten tot ze er waren. Had al twee keer naar het hotel gebeld en had gevraagd aan het meisje of ze wilde bellen als ze ingecheckt hadden. Om half zes ging de telefoon. Ze waren er vertelde de receptioniste. Daarna hing ik op en gelijk ging de telefoon weer. Het was Annemarie. Oh wat raar. Het idee dat ze nu maar een paar kilometer bij ons vandaan zaten. We hadden afgesproken dat wij naar hun hotel zouden komen. Het was heel leuk ze weer te zien. Zij zelf hadden een bus gehuurd waar ze met zijn allen in paste zodat ze met zijn allen te gelijk konden reizen.



Begonnen in New York en daarna naar familie in Greenwich en daarna naar Atlantic City en nu in het hotel Cary. Heel veel kilometers al in zo'n korte tijd. Maar nu gingen ze naar Fuquay. Eenmaal thuis aangekomen heb ik genoten van hun spontane reacties. Heerlijk en zo vertrouwd. Het was reuze gezellig en ze waren allemaal heel enthousiast. Leuk toch om weer zo bij elkaar te zijn. Maar eigenlijk ook heel raar. Moest nog niet denken aan het idee dat ze over twee daagjes al weer verder gaan reizen naar Washington. Maar voorlopig was het nog niet zo ver.







Helaas vonden ze "van boven" dat onze tuin flink voorzien moest worden van een verse laag regenwater dus de BBQ liep letterlijk, maar ook figuurlijk in het water. Het plensde bakken water uit de lucht en daarbij een flinke onweer. Dus besloten we om uit eten te gaan. We zijn met zijn allen bij TGI's Fridays wezen eten. Een tafel voor 10 vroegen we en die kregen we. Met zijn allen in een "booth". Dat is zo'n tafel met van die vaste banken en met een tafel in het midden. Hoe Amerikaanser kan je het hebben ? Daarna hebben we ze terug gebracht naar het hotel en spraken we af voor morgen ochtend. Ze wilden heel graag even lekker winkelen (lees inslaan), hi hi hi. En ik wist wel een paar leuke plekjes voor ze. Dus de volgende dag op naar Crossroads. Met tussen door nog een paar woonwijken te hebben bekeken. Want de aannemersfamilie in de bus waren daar wel enorm in geinterresseerd. De vrouwen gingen naar de Marshalls en dergelijke en de heren kwamen begrijpelijk terecht bij de Home Depot en Lowes. Uiteindelijk kwamen we elkaar weer tegen bij Dick's.
Daarna zijn we door gereden naar de Crabtree Valley Mall waar er bij Hudson Belk een enorme sale was. Veel dingen waren 20% afgeprijsd en daar ging nu nog weer 30% vanaf. Hudson Belk vind ik altijd veel op de Bijenkorf lijken. Ze hebben veel merkkleding tot mooi servies goed aan toe. Al met al vloog de tijd om en waren we rond een uur of zes weer bij ons thuis. De heren gingen even de nieuwbouw bij ons in de straat bekijken. Wat wel leuk is, is dat de huizen hier vaak open zijn. Dus kun je lekker even binnen kijken. Bij de huizen die al helemaal klaar zijn, maar ook die nog volop in aanbouw zijn. Daarna gingen Ricardo en Dusty, de kinderen van Ron en Petra (toevallig he, zij heten net zo als wij) zwemmen in ons zwembadje en de BBQ ging aan.



Wat wel leuk was dat de vader van Ruud heel erg verlangde naar een lekker Hollands "prakkie". Bij voorkeur witlof. Nou had Annemarie mij dat toegefluisterd dus had ik wat aardappeltjes voor hem gekookt, jus en de witlof. Leuk om zijn verbaasde gezicht te zien toen dat speciaal voor hem op tafel kwam. Hij heeft heerlijk zitten eten! We hebben tot een uur of tien zitten tafelen en daarna hebben we ze weer naar het hotel gebracht. En nu gaan we ze strakjes weer op halen en gaan we golfen, naar Lake Jordan en naar de Outlet shops. Druk druk druk, dus......
Groetjes Petra