donderdag 29 september 2011

In PA

Bij de Amish zijn we op dit moment. De internet verbindingen op de campings houden niet over en om nou een blog om mijn phonetje te tikken is ook weer zo wat. Al is dit bericht wel zo ontstaan, hahaha. Dus even een teken van leven zeg maar. Bovenstaand fotootje is het uitzicht van ons plekkie hier.... Fraai he? We kijken zo uit over Amish land. Wel bijzonder want gisteravond ie je daar dus geen enkel lichtje branden. Deze mensen doen nl. niet aan moderne toestanden.
Groetjes Petra

zaterdag 24 september 2011

Waar waren we gebleven?

Cape Cod niet? Het plan was dat we nog een daagje zouden blijven op Cape Cod, ware het niet dat het weer ging veranderen. En meer naar het noorden, waar we hierna naar toe wilden was het mooi weer. Dus besloten we om het boeltje in te pakken en richting Portland te rijden. Net over de grens bij Maine.

Maar eerst nog even een ontbijtje samen met Toos en Gerard bij Betsy's diner gedaan. Dat was zo'n oud glimmende diner van weleer.



Het was nog even gezellig zo met elkaar ontbijten. En daarna zijn zij richting Boston gereden en wij naar Portland.

Photobucket

Daar gaan ze. Nog een fotootje met de 28, de weg die we zoveel gezien hadden de avond ervoor ;-)

Photobucket

Via mijn iphone appje van Allstay RV (een aanradertje voor de Amerika kampeerders onder ons. Ze hebben het appje ook met hotels overigens) kon ik al rijdende een nieuwe camping zoeken. En vond een mooie net aan de kust echt prachtig gelegen. Even gebeld en een plekje gereserveerd. Dat ging wel makkelijk zo. Lang leve de iPhone! Het regende inmiddels zoals de voorspellingen zeiden en we moesten zo'n drie uur rijden vandaag.

Photobucket
Old Orchard beach pier

Na wat stopjes hier en daar langs de kust, bijv. Old orchard beach(wat precies dat was, old :-) ) zijn we naar de Portland vuurtoren gereden en die was echt prachtig en.... Het was gestopt met regenen! Wat een perfecte planning!

Photobucket

Photobucket

De vuurtoren was denk ik wel de mooiste die ik ooit gezien heb. De ligging aan de rotsachtige kust van Portland is werkelijk waar zo mooi.

Photobucket

En door het beetje onstuimige weer wat we hadden, waren er mooie witte koppen op zee. En sloegen de gloven fraai tegen de rotsen. We hebben er een tijdje van genoten daar.

Er was ook een heel mooi park rondom deze vuurtoren. Het ft williams park. En we parkeerden de camper op een mooi plekje en aten daar een lekker zelf gesmeerd broodje ham kaas. Zo leuk!

Photobucket

Daarna zijn we naar de camping gereden. De Wild duck key camping. Prachtig gelegen en we kregen een super mooi plekje van de mevrouw waren er helemaal blij van toen we er heen reden. We stonden op een soort klein eilandje net uitstekend aan de camping met een werkelijk waar prachtig uit zicht over de marshes. Dat zijn de gebieden die vollopen met eb en vloed. Hoge riet kragen veel vogels en wilde eendjes waren er te zien.

Photobucket

Photobucket

Als we aankomen bij een camping plekje dan stap ik altijd als eerste uit en ga dan vanachter de camper richting aan geven. Ik heb nog net niet van die bordjes in mijn handen zoals ze bij de vliegtuigen hebben. Maar het lijkt er veel op. Ik wapper met mijn handen van links naar rechts en loop van voor naar achter, hahaha. Niet dat dat altijd helpt, maar het is een heel ritueeltje inmiddels. En dus ik stap nu ook weer uit. Korte broek aan korte mouwen, want ondanks de regen die we hadden gehad was het in de twintig graden geweest. Niks aan de hand zou je denken. Maar niet heus....

Ik word werkelijk waar belaagd door een plaag van muggen. Mijn benen zitten onder en armen. In die twee tellen dat ik buiten sta word ik helemaal lek geprikt zo wat. Dus nadat de camper staat stapt Ron uit en heeft precies het zelfde. Die wil dan ook meteen weer weg rijden. Maar ik vind het zo'n mooi plekje. En als het strakjes dan vloed wordt zijn de muggen misschien weg? Nou het had wat voeten in aarde en eigenlijk omdat het weer begon te regenen en we toch niet buiten konden zitten, bleven we staan. In mijn onderhandelingen om te blijven staan had ik aangeboden om dan als het droog was met de hondjes te gaan wandelen. En me als muggen diner aan te bieden.....

Lucky me :-) en dus compleet ingepakt toog ik een uurtje later de camper uit en zowaar de meeste muggen waren weg. Zo raar. Heb dus snel mijn camera gepakt en wat plaatjes geschoten. Het was er echt heel mooi. Het werd wel inmiddels al donker.

Photobucket

Photobucket
first signs of fall...


Photobucket

Maar toen ik de volgende morgen wakker werd.... Prachtig gewoon! De laaghangende mist over ons uitzicht. Zo mooi. Nog nooit gezien. Werkelijk een genot om foto's van te maken!

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Er zat een witte ibis vlakbij en daarbij zaten ook nog twee reigers. En zo in het ochtend licht mooi om te zien. En..... Geen muggen meer. Helemaal niks. Dus de hondjes nog meegenomen. Daarna lekker ontbeten en weer op pad. Het was prachtig zonnig weer. En eigenlijk wilden we de vuurtoren ook nog wel met een zonnetje zien.

Photobucket

En die was met zon ook zo mooi. Daar nog even in het park met de hondjes gelopen en toen kwamen de bussen..... Bussen vol werden er los gelaten bij de vuurtoren.

Photobucket

Later toen we door Portland reden zagen we waar ze vandaan kwamen. Er lag weer een cruiseboot in de haven. Wat een verschil zeg! Natuurlijk kwamen ze allemaal weeer op de hondjes af en staan knabbel en babbel weer op menig foto. Was wel grappig trouwens. Ik stond bij het winkeltje af te rekenen. Ik had een magneetje van de vuurtoren gekocht. Opeens laat de mevrouw die me helpt me gewoon staan. Ze was bezig het magneetje in het zakje aan het doen en legt het neer en holt werkelijk naar buiten. Ik keek nog om en denk nog nou ja zeg. Die is lekker!

Na even wachten neem haar collega die met een andere klant bezig was het van haar over. En terwijl zij bezig is, hoor ik de eerste vrouw buiten praten met Ron. Op 1 of andere manier heeft binnen de kassa kuren en dus sta ik er best een poosje en dan komt de mevrouw weer terug. Dus ik vraag haar, vond je ze leuk de honden? Zij denkt dat ik boos ben omdat ze me zo liet staan. Was ook niet echt netjes natuurlijk, maar ik vertel dus dat ik bij de honden hoor. Nou een waterval aan woorden barst er los. Ze had er zelf dus ook twee. En ze moest ze even aaien. Nou dat had ik gemerkt, hahaha.

Nadat ik mijn magneetje heb gaan we weer terug naar de camper.

De rit gaat vandaag verder naar Acadia wat en national park is.

Groetjes Petra

(we zijn inmiddels de herfst kleuren aan het bewonderen in Vermont, maar de updates volgen vast... De tijd en het internet werken niet altijd mee. Maar het is vakantie dus moet mogen niet?)

donderdag 22 september 2011

Vuurtorens



Photobucket

Vanaf de laatste camping zijn we zondag na een lekker ontbijtje buiten, richting Cape Cod gereden. Onder weg zijn we gestopt bij Mystic Seaport. Leuk plaatsje. Er was een haventje en klein straatje en een soort van open lucht maritiem museumpje.



Heel gezellig en we zijn met de hondjes de haven en het stadje door gelopen.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

We aten een lekker croissantje bij een bakkertje daar. Het was er zo leuk binnen dat ik er een fotootje an moest maken. Er stonden zelfs verse bloemen op de toonbank. Martha Stewart zou er trots op zijn, zo netjes verzorgd!

Photobucket

Photobucket

Midden in het dorpje was een oude hefbrug. Best grappig om te zien.

Photobucket

Photobucket

Het maritiem museum vroeg wel heel veel entree dus dat hebben we gelaten voor wat het was.

Photobucket

Want we wilden die dag ook nog naar Newport Rhode Island. We waren daar al eens eerder geweest en dat was toen goed bevallen. En een uurtje verder rijden was daar dan Newport. En daar was het druk!

Photobucket

Er lag een cruiseboot van Princess in de haven en er was een hele grote boten show gaande. Wat een volk was er op de been, maar wel super gezellig. Alleen...., waar parkeer je je camper? Het was inmiddels midden op de dag en alles stond al vol met auto's. Op een gegeven moment zagen we een klein winkel plaza-tje met nog genoeg plek. Alleen was er een bord alleen voor klanten van die plaza. En... er was een bewakingsagent die alles in de gaten hield.

Photobucket

Dachten we, van dichterbij bleek dat hij rechtop zat, maar zijn ogen waren hartstikke dicht ;-) Vast net als Bassie alles aan de binnenkant van zijn ogen aan het bekijken. Dus wij de camper er neer gezet en ik ben gaan vragen of we er mochten staan. (nadat ik bovenstaande foto gemaakt had, hi hihi) De beste man schrok zich het rambam toen ik hem uit zijn dromen wereld hielp. Nee natuurlijk mochten we er staan van hem! Geen enkel probleem!

Photobucket

En zo liepen we richting haven. Aanspraak zat weer onderwijl want de hondjes trokken weer de aandacht. Maar we hebben het tot de haven gebracht. En wat zagen we daar..... Een Gaastra winkel!

Photobucket

Photobucket

Zo leuk! De Nederlandse vlag wapperde er en er was Sale gaande. Ron heeft dus mooi wat gescoord daar. Zoals ik al zei was er een botenshow gaande en het was erg gezellig.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Daarna liepen we naar de kreeften vangst hal. Daar vandaan heb je mooi zicht op de haven en konden we even uit de stuit met de hondjes de boten show zien. Heerlijk in het zonnetje!

Photobucket

Het was hier zo gezellig. De kreeften boer was ook erg aardig om ons met de honden door te laten.

Photobucket

Newport is overal trouwens erg hond vriendelijk. Overal staan drinkensbakken en we mochten bij de (overigens Griekse) Italiaan ook zo het terras op met de hondjes. Zo leuk! De honden waren inmiddels doodop en ploften neer onder tafel en wij genoten van het heerlijke eten in Newport!

Photobucket

Inmiddels zijn we op een camping in Cape Cod aangekomen. En.... Daar hadden we weer afgesproken met Toos en Gerard. Bij ons vandaan zijn die naar Boston gevlogen en die zijn daar van af aan het rond toeren geweest. Maar nu waren zij ook in East Falmouth in een hotel beland. En zo zagen we elkaar zondag avond op de camping. Best wel bijzonder om elkaar dan hier weer te treffen zo ergens anders in Amerika!

En zo spraken we af om op maandag met zijn allen op vuurtoren toer te gaan. Zij pikten ons en de hondjes dus op met hun auto en zo gingen we op pad.

Photobucket

Even kijken bij de pond naar Martha's Vinyard. Waar Toos en Gerard naar toe waren geweest de dag ervoor.

Photobucket

Al gelijk viel me daar het super heldere water op. Even later op weg naar de vuurtoren van Falmouth was het ook al zo mooi. De hondjes hebben vlak bij de vuurtoren op een strandje even lekker kunnen hollen.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Wat een heerlijk gezicht om Stace weer zo te zien genieten. Dat hadden we in juli ook niet durven hopen. Ongelooflijk hoe hij is opgeknapt na de operatie. We zijn zo blij om hem zo weer te zien. Het is echt een vechtertje die Stace!

Photobucket


Daarna naar de vuurtoren van Falmouth. En die, Nobska light house, was erg mooi vond ik.



Falmouth was ook een gezellig dorpje. Daarna gingen we door naar de volgende vuurtoren. Al misten we "even" die van Eastham. Gelukkig vonden we wel Nauset light house. Ook al zo'n mooie.



Deze staat echt op een heel hoog duin, met prachtig strand ernaast. Toen we in 2005 hier waren, hadden we deze ook gezien. Mooi plekje!

Toen, inmiddels al tegen drie uur hoor, afstanden op Cape Cod zijn aanzienlijk, naar Highland light house. Ook een plaatje.



Photobucket

Met uit kijk deck naar zee. Waar...... Zeehondjes volop aanwezig waren.

Photobucket

Photobucket

De zeehondjes waren echt aan het dobberen. Zo leuk om te zien.

Photobucket

Toen weer door naar Province town, het uiterste puntje van Cape Cod. Toen wij hier de vorige keer waren waren de straten afgeladen, nu viel dat reuze mee. Wel aparte dingen daar gezien. Zo als deze auto. Verder staat Province town bekend om zijn gay community. Alles is vrolijk en vrij. Heel anders dan soms in de rest van Amerika, kunnen we wel stellen.

Photobucket

Maar waarschijnlijk omdat het door de weeks was een stuk rustiger dan toen we hier in 2005 waren. Ook hier een lighthouse gezien, maar die stond een heel eind weg. En je kon er te voet niet bij komen.


Photobucket

De oude pier van Province town.

Photobucket

Daarna zijn we het stadje zelf in gegaan. Met de hondjes waren we weer de bezienswaardigheid van het jaar en er was werkelijk geen door komen aan. Het is leuk een beetje aandacht, maar je komt werkelijk geen stap verder. Iedereen wil ze aaien en op de foto zetten. Zelf Connor die echt niet vies is van wat aandacht had het op een gegeven moment wel gehad.

Photobucket

Bovendien had de twee bener baas inmiddels honger en we wilden ergens wat gaan eten. Maar de terrasjes gingen dicht en die open was mochten geen honden. Nog net voordat er een restaurantje dicht ging scoorden we nog een duur bakje fish en chips. Overigens ondanks de prijs, enorm lekker! En we aten dat op een bankje net voor de haven op. (hondjes half verstopt, hahaha. Want anders kwam er van eten niks. Mensen staken gewoon de straat over en kwamen hollend aan om ze even te zien. Net wat voor Ron....

Afijn, het was kwart over zes toen we klaar waren en hierna nog even snel wat kiekjes maken in de haven. Het licht was er zo mooi nu.

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Daarna snel weer terug naar de auto. De zon ging bijna onder en op het uiterste puntje van Cape cod hebben we de zon onder zien gaan met zijn allen. Ook met zeehondjes in zee. Mooi plaatje!

Photobucket

Photobucket

De gebouwen net aan het strand hadden door de zonsondergang wel iets mysterieus vond ik. Altijd leuk om foto's van te maken ;-)

Photobucket

En toen moesten we het hele stuk nog terug rijden naar Falmouth. En dat werd een uitdaging. De Miep van Toos en Gerard vertoonde wat kuren en liet ons rechts gaan waar geen weg was en al met al was het een hele rit met 5 stuurmannen aan boord. Waar Miep de grootste stoorzender was hoor. Die snapte er werkelijk geen bal meer van in het donker en stuurde ons via bocht en kronkel. En in pikkedonker niet echt een goed plan.

Maar we zijn er gekomen. We zullen de 6, 6a en de 28 snelwegen niet snel vergeten ;-) Bij de camping heeft Ron snel een kampvuurtje aan geslingerd en daar hebben we de tompoezen (hier genaamd Napoleons) die we bij de Portugese bakker in Province town kochten opgegeten.

Photobucket

Inmiddels was het negen uur en na het daagje toeren was het goed even bij te komen en nakletsen tijdens het fikkie steken en marshmallows branden. ;-)

Photobucket

Morgen (inmiddels eergisteren) voor ons nog een daagje Cape Cod. Toos en Gerard gaan richting Boston, waar zij donderdag (vandaag dus) weer terug zullen vliegen.

Groetjes Petra

** Dit was een eerder blogje, waar nog wat fotootjes bij moesten. We hebben nu een camping met internet, dus er volgen binnenkort vast nog meer updates! ;-)