maandag 16 augustus 2010

DMV

Door middel van? Of department of Motor Vehicles?
Het was de laatste. Niet 1 van mijn favo bezoekjes hier. DMV bezoekjes stel ik graag zo lang mogelijk uit. Maar ik moest er vanmorgen wel heen. Ik moest er een nieuw kenteken gaan halen. En nou staat de DMV niet bekend om zijn service gerichtheid en al helemaal niet om snelle doorstroomtijden. Dus ik keek er helemaal niet naar uit. En terwijl ik er heen reed hoopte ik op een niet al te lange rij in het DMV hokje. Een hokje ja, een kantoor kan je het werkelijk niet noemen.

Ik parkeerde de auto en zag vooral veel andere auto's staan. Dat is meestal geen goed teken. Maandag morgen..., misschien ook niet zo'n goed plan om op maandag te gaan. Ze zijn vast in een pestbui de dames van de DMV. Alsof ze dat op dinsdag niet hebben, maarja. Afijn er was geen ontkomen aan en liep de hal in. En zag.... ze buiten het hokkie in de rij staan. Oh nee..... Geverdemme.... Balen!

Zeker 5 mensen stonden er buiten en dat houdt dus eigenlijk in dat er binnen ook genoeg mensen staan.... Fijn! We zullen maar gaan aansluiten dan he? Maar toen ik door liep zag ik dat ze allemaal in de andere rij stonden. De rij voor kentekens inleveren en achterstallige betalingen. Ohhhhh, snel om het hoekje kijken hoeveel er in "mijn" rij stonden. Huh??? Maar vier mensen??? Dat valt mee!!!

Nog nooit gezien, meer mensen in de kentekens inleveren rij dan in de registratie overschrijf rij. Wat een pret. Voor alles in het leven is een eerste keer, zo zie je maar weer. Zelf voor de registratie overschrijf rijen bij de DMV. Ik sloot snel aan bij de rij met vier mensen. En al gauw liep het helemaal vol achter me. Wat een perfecte timing dacht ik nog!

Er valt verder ook werkelijk waar twee keer niks te beleven tijdens het wachten in het DMV hokkie. Iedereen weet dat dit een zeer ongezellig verblijf zal zijn en zo staan de gezichten dan ook. De dames achter de balie deden er dan ook flink aan mee. Het vooral zo ongezellig mogelijk houden ;-) Ik had het wel goed ingeschat, maandag morgen is zeker niet stemming verhogend, dat was duidelijk. Er stonden bordjes op de balie dat je niet naar voren mag lopen, totdat je geroepen wordt. Vier balies, vier bordjes. Alsof ik dat uberhaupt in mijn hoofd wilde halen. Zo nu en dan klonk er een harde "NEXT!" en dan pas mocht je aansluiten. Niemand anders deed het dan ook 1 tel eerder. Vragen om ellende, bij voorbaat.

Maar er was 1 dame en die wees echt alles af van iedereen die aan haar balie aan sloot. Mensen moesten meer papieren hebben, meer indentiteits bewijzen of meer betalen. Echt een gezelligerd! Ik hoopte dan ook dat ik haar vooral niet zou treffen. Maar nee, natuurlijk ik mocht zo ongeveer een kwartier later bij haar aanschuiven. Toppie.....:-(

Ik gaf haar de overschrijvings papieren en tot op de kleinste lettertjes werd het nagekeken. Niet even een globale blik, nee regeltje voor regeltje. Ik hield mijn hart vast. Het voelde net of ik bij de "bovenmeester" mijn verzuimbriefje op school moest inleveren. Ze gaf me ook over haar brilletje de blik. De blik, van "en jij denkt hier mee weg te komen?". Ze was op zoek! Op zoek naar een fout, zodat ze me weer naar huis kon sturen, zoals ze de drie mensen voor me ook had gedaan. Naar mijn weten hadden we alles goed ingevuld en naar eer en geweten. Niks mis mee, maar ze zocht nog even verder.....

En toen vroeg ze om mijn rijbewijs. Ik gaf haar die en alweer kwam er een blik over het brilletje. Of ik het wel echt was. Maar helaas, ik was het echt. Geen twijfel mogelijk, het was echt mijn foto op het rijbewijs. Daarna ging het weer regeltje voor regeltje.... Pfffff, ik kreeg het er warm van. Ze had zo'n brilletje waar aan een kettinkje zat. En die bungelde steeds. Er hing een bedeltje of wat aan en mijn ogen vielen daar steeds op. Echt, ik probeerde niet te kijken er naar, maar kon mezelf er iedere keer niet van weerhouden. Wat was dat nou voor bedeltje.

"Proof of insurance", hoorde ik toen. Net toen ik ernstig naar het bedeltje keek. Niet meer doen, Petra. Niet meer kijken. En snel haalde ik het verzekerings bewijs uit mijn mapje. En alweer.... een grondige check. Polisnummer werd gecheckt, namen weer gecheckt en nu vroeg ze me ineens naar mijn adres. Was vast een steek vraag van der, want dat staat ook op mijn rijbewijs. En terwijl ik het haar vertelde, keek ze op de computer en ook op mijn rijbewijs, weer net over haar brilletje uit.

Pffff, goed geantwoord. De bovenmeester zou vast trots op me zijn geweest. Onder zoveel druk, toch kalm proberen te blijven. Al vergat ik bijna zo af en toe adem te halen. Wat is het hier toch altijd vreselijk. Toen ging ze rammelen op de computer. Er kwam een papier uit. "Print en sign", zei ze toen. Gelukkig had ik bij de vorige overschrijvingen opgelet en wist ik dat print betekent voluit je naam en dan er onder je handtekening. Doe het niet andersom, want dan wordt het afgekeurd. Dat hadden we ook al eens meegemaakt. Maar ik was scherp vanochtend, ik was helemaal scherp en gericht op het doel! Een nieuwe kenteken plaat.

Weer keek ze de papieren na toen ik ze geprint en gesigned inleverde. Jemig, wat een Pietje Precies zeg. Ik was er nu bijna dat kon niet anders. "hoe ga je betalen", vroeg ze me. Contant, zei ik haar. Je kan hier namelijk niet met je debit of credit kaart betalen, echt waar. Wel met het eeuwenoude check systeem, maar niet te digitaal als je blieft. Daar zijn ze nog niet aan toe bij de DMV. Maar ik was voorbereid en had vante voren gepind. En pakte mijn portemonnee en betaalde het bedrag contant.

En dus had ze me nog steeds niet op een fout kunnen betrappen! Ik was er nu echt bijna! De finishlijn was bijna in zicht. Ik kon het kenteken bijna ruiken zeg maar. Maar nee...., ik moest nog een papier tekenen van haar. "Sign bij the checked box.", zei ze. Mijn god als ik weet waar het formulier voor was. Had ook niet de moed te vragen waarvoor. Het zal er vast allemaal bij horen, dacht ik. En mijn ogen dwaalde over het formulier zoekend naar een checked box. Wat even duurde, want het was niet meer dan een vinkje ergens in het midden. Ik plaatste mijn handtekening en ik hoorde de beveiling van een soort van kluis ratelen. Ooooooh dat is vast voor de kenteken kluis! En jawel.... er kwam een kenteken te voorschijn.

Maar ik kreeg hem nog niet. Ze pakte weer een ander formulier en daarop zaten twee stickers en die ging ze op de kentekenplaat plakken. Toen pakte ze een envelop en jawel..... de kentekenplaat ging er in. Ik kreeg mijn rijbewijs en verzekerings papieren weer terug en met een "here you go" en een twijfelende glimlach kreeg ik het nieuwe kenteken! Yes!!! Het was gelukt en wel in 1 keer! Ik was vast de eerste die alles goed had gedaan vandaag. Wat een geluk zeg! En wat een eer ;-) En zo ging ik bijna huppelend, als kleine Petraatje, het hokkie uit. Ik had het kenteken voor mijn nieuwe motor!

Groetjes Petra

15 opmerkingen:

Bibi zei

Nou, ik vind wel dat ze je een extra mooie sticker had mogen laten uitzoeken hihi, ze zal wel gebaald hebben dat ze je nergens op kon pakken!

Petra zei

Ik lig dubbel en vooral, omdat ik het eens niet was. Ik zag laatst een nummerbord: I H8 DMV. LOL! Ik verbaas me, dat dat mag!

Anja zei

Gelukkig kom ik er nooit. Als ik je verhaal lees is het geen uitstapje om je op te verheugen!
Goed dat je in 1 keer zonder fouten bent geslaagd ;-))

Birgitte aka Bietje zei

Zo'n bezoekje is een goede examentraining lijkt me. Ik zag laatst hier (in Nld.) in een comedy dat het blijkbaar hetzelfde verhaal is voor een rijbewijs verlengen. Dan kun je toch beter in Nederland wonen. Op ieder postkantoor kun je een kenteken over laten schrijven, schorsen of weer in werking zetten. En op ieder gemeentehuis een rijbewijs of paspoort verlengen (liever gezegd nieuwe krijgen). Maar daar moet je wel 2 keer voor gaan.

Elke zei

Ik had op het einde verwacht dat er ergens een speciale bel of zo af zou gaan, om jou eens extra in de bloemetjes te zetten omdat je alles zo piekfijn in orde had!

Anja L. zei

Spannend geschreven hoor. Ik verwachte steeds te lezen dat ze iets kon afkeuren.
Wat een apart slag mensen werkt daar toch. Ik heb nog nooit gelezen dat er iemand werd geholpen door een vriendelijke persoon bij de DMV.
Groetjes,
Anja L.

Trudy zei

Schitterrend verhaal weer...je boek moet nu toch bijna klaar zijn???????
x groetjes Trudy

www.vandijkjes.punt.nl zei

Hoe ze het voor elkaa rkrijgen weet iki niet maar jou DMV klinkt exact als die hier. Inclusief de sjagrijnige types die gewoon de mond hoeken naar beneden hebben hangen van het pruilend kijken.
En compleet met die aan ketting hangende brilletjes...

Maar bij ons can je wel pinnen en credit card.. So wij hier in rural NY zijn dus modern vergeleken bij jullie...? Jeetje...

Maar ook bij die betaling moet je niet toevallig een credit card van je man bij je hebben want dat werkt niet... Dat checken ze ook tot op de letter....

gr petra

Anoniem zei

Wat een heerlijk verhaal! Je ziet het voor je gebeuren! Je hebt echt een gave voor verhalen schrijven!

Anoniem zei

Jee, je maakt het wel spannend zeg, ik heb met ingehouden adem gelezen!

Petra Postma zei

Maar nou weten we nog steeds niet wat voor bedeltje ze aan haar bril had

Bianca zei

Ha ha, die zijn echt verschrikkelijk daar he ? is bij jullie de gemiddelde leeftijd ook rond de 68 of ouder bij die DMV-ers ? ik snap werkelijk niet dat het niet een beetje moderner en vooral VRIENDELIJKER kan. Gefeliciteerd dat je in 1 x "geslaagd" bent ha ha

Marchiena zei

Hahaha, dat was een pittige maandagochtend.

Martin zei

Hahaha, wat spannend geschreven! Ik zat echt te wachten tot je zou zeggen dat ze toch nog ergens een foutje had ontdekt en je had weggestuurd.

Wat si dat toch met als die DMV's in Amerika, ongeacht waar je woont?

Ik moet er niet aan denken om daar heen te moeten. Gelukkig kunnen wij nu alles online afhandelen. Hopelijk gaat dat ook goed en moeten we straks niet alsnog in persoon bij DMV verschijnen. Wachttijden zijn gemiddeld zo'n 4 a 5 uur... en de sfeer is niet bepaald huislijk en gezellig te noemen. Ik zit nog liever bij de tandarst op de stoel, daar ben je sneller vandaan dan bij DMV.

Kristel Holsbeek zei

Heel leuk geschreven, maar jeetje wat een gedoe zeg...