weekend

We hebben een leuk weekend achter de rug. Al begon vrijdag wat moeizaam. Ik wilde gaan zwemmen en ik was toch de sleutel van de deur van het zwembad kwijt. Overal zoeken natuurlijk, maar niet te vinden. Ik had met Judy afgesproken en ben dus naar het zwembad gereden en zij had dus wel een sleutel bij. Ik die van haar geleend en er mee naar de Home Depot om er 1 bij te laten maken. Blijkt dat het een sleutel is die niet bij te maken is. Grrrrr.... dus uiteindelijk naar de beheerder van het zwembad gebeld en gezegd dat ik de sleutel kwijt was en jawel, voor $ 25,- kon ik een nieuwe krijgen.

Fijn! Daarbij vertelde hij dat dat pas op maandag kon want hij was nu niet in de buurt van onze wijk. Nog fijner! Het werd van het weekend weer warm en een plonsje was wel gewenst dit weekend. Dus met Judy afgesproken dat ik tot maandag die van haar kon lenen en zij hem onder de een bepaalde bloempot zou leggen. In geval van ernstige zwemnood zeg maar. Natuurlijk het hele weekend door het hele huis naar die sleutel nog lopen zoeken, maar mooi niet gevonden, dus vanmorgen kreeg ik dan na betaling de nieuwe sleutel. Zal je zien dat ik morgen die andere terug vind natuurlijk ;-)

Vrijdag avond hadden we nu dan eindelijk besloten om eens naar de vrijdag avond auto races te gaan hier bij een race baan hier vlak bij in Raleigh. Hadden al eerder gehoord dat dat erg leuk was. Twee collega's van Ron, waarvan 1 uit Nederland over was, zouden ook gaan. En al was het waarschijnlijk een van de warmste avonden van deze zomer, het was wel erg leuk en gezellig. Het geluid van de auto's en de mensen aanwezig waren wel heel apart. North Carolina is echt Nascar land. Eigenlijk ontstaan in de tijd dat er geen alcohol toegestaan werd. De zelf gestookte "moonshine" (een heel erge sterke drank) werd illegaal vervoerd in dit soort auto's. De ronde baantjes zijn daarna hier "verzonnen" en het leeft nog ontzettend. Hele families zie je er rondlopen op de vrijdag avond. En veel huidige NASCAR drivers zijn ook met het stock car racen begonnen.



Ik was wel weer verbaasd, dat je net als bij de Nascar wedstrijden, je eigen coolboxen weer mee naar binnen mag nemen. En dat wordt dan ook volop gedaan.



Er is wel een tribune voor families waar dus geen alcohol gedronken mag worden, maar op elke andere dus wel. Nog een beetje het Moonshin achtige denk ik.



Al snel werd het donker en na het rijden van de kwalificatie rondjes en het volkslied, wat via een heel erg oud bandje door de luidsprekers galmde begonnen dan de wedstrijden..... Er zijn verschillende klasses. En met elke race werden de motoren zwaarden. En jemig wat ging het hard. De baan is een kwart mijl lang en voor je het weet ben je dus al bij de bocht.



Zo in het zwart/wit heeft het helemaal een ouderwets sfeertje.





Het geluid is echt zo apart. Al zou je het niet kunnen zien, door het geluid van verre af, weet je dat ze razend snel gaan. Vond de foto hierboven wel leuk, met het kleine jongetje wat zijn oren dicht houdt. De auto's zaten veelal aardig vol met deukjes en kreukjes. En er kwamen er nog veel meer bij die avond. Sommige reden als een soort van kamikaze in de rondte. Als er een botsing was, werd er in een record tempo van alles aan gedaan om de auto weer op de baan te krijgen. Want na een botsing wordt er weer op nieuw gestart. Alleen de ronde telling gaat dan wel door. Maar iedereen zit weer vlak bij elkaar.



Op de foto hierboven zie je net een auto een draai maken. Met gejuich van het publiek..... Die vinden al die deuken en kreukels geweldig. Moet eerlijk zeggen dat het ook wel bijzonder is om te zien. Het deed me een beetje denken aan de Dafjes achter uit rijraces met Andre van Duin als commentator. Al heb ik niemand over het "gras" zien rijden ;-)



En na zo'n crash rijden ze net zo lang langzaam rondjes tot alles weer weg is gehaald van de baan, de groene vlag weer gezwaaid wordt en maken ze weer een vliegende start met zijn allen dicht bij elkaar.



En net in de tweede bocht ging het al weer fout. De voorste twee autos gaan spinnen en de rest vliegt er boven op.





Zaak is dus daar zonder al te veel kleer scheuren vandaan te komen. En als er wat is deze in super tempo weer maken en alle los hangende onderdelen verwijderen en weer verder scheuren. Je kan dus wel bedenken, wat voor geluid er uit sommige wagens kwam na zo'n aanrijding. Echt ongelooflijk. Zoals ik al zei, kamikaze acties hoor.



Het publiek komt dan allemaal even van dichtbij kijken hoe groot de schade is en wat er nog meer te zien is. Bij deze crash werden er drie auto's weg getakeld en twee daarvan kwamen gewoon weer terug bij de herstart. Zonder motorkap, of met wat schrapende geluidjes bij het schakelen. Maar finishen zullen we, hahaha.

De 1 na laatste race had echt zo veel aanrijdingen, dat er ontzettend veel opnieuw gestart moest worden. De auto's zagen er steeds gehavender uit en uiteindelijk eindigden er maar een paar nog over de streep na de 40 rondjes. Maar wel zeer vermakelijk moet ik zeggen. Kost bakken met geld voor de rijders ben ik bang, maar er was (gelukkig) niemand gewond en er was een blije winnaar.

Voor de liefhebbers nog een filmpje met bewegend materiaal en vooral geluid!!! Er zit een crash en een oplas sessie in het filmpje, dus vooral blijven kijken tot het eind ;-)



Vond het, ondanks de hitte een hele belevenis!! Denk dat we daar nog wel een keertje naar toe zullen gaan.

Zaterdag morgen zijn we naar de Farmers marktet geweest en heb ik een fraai bosje bloemen weten te scoren. De Zinni's staan nu hier in bloei en waren te koop in allerlei kleuren. De standaard bosjes hebben alle kleuren door elkaar, maar je kon dus ook je eigen selectie maken en zo had ik dus voor $ 3.50 een leuk boeketje. Uitzonderlijk goedkoop. Helemaal voor hier, want bloemen zijn erg duur hier. De hitte die we op dit moment hebben, maakt het dus denk ik nog een stukje goedkoper, want lang houdbaar zijn ze naturlijk niet op zo'n buiten markt.



Rond vier uur ging de bel. Het was Richard de postbode!! Met een pakketje. Ik had op Ebay een nieuwe lens gekocht en ik zat er met smart op te wachten. Natuurlijk was mijn bruine fotomodel bereid om voor me te poseren. Alle aandacht is aandacht, volgens Stace. Ook vrouwtje met dat klik ding vlak bij mijn giecheltje is aandacht. En daarvan kan je nooit genoeg hebben.





Je vraagt je af wat hij allemaal niet aan het denken is. Volgens mij ook wel een paar keer, ben je nou nog niet klaar joh? ;-)



De bruine oogjes zijn zo lief niet? Al viel hij op een gegeven moment wel in slaap van al dat foto modellen werk. En waren zijn bruine oogjes even weg...



Maarja dat was allemaal binnen werk. En buiten moet die lens ook getest worden dus ook voor de actie aan de gang!



Knabbel en Babbel samen weer in hun element. Het is nu drie weken na de operatie en je ziet dat zijn conditie steeds weer een beetje beter wordt. Zo fijn om te zien.



En... hij is Connor nu dus weer te snel af. Niet dat Connor daar nou zo blij mee is, hahaha.





Al haakt die zonder blikken of blozen gewoon onderweg weer aan. Het trekken met zijn twee is namelijk ook een erg leuk spelletje.

De nieuwe lens is een macro lens en dus ook wat blommetjes op de kiek. De 3.50 bloemetjes....







Ze kunnen zo lekker genieten met zijn twee. Ook al was het zo ontzettend warm zaterdag. Zaterdag avond stond er een uitje op het schema. Op mijn facebook pagina, had Sonja een berichtje achter gelaten van de week. Ze vertelde dat Marc Broussard bij ons in Raleigh zou optreden. En net als met Adele en Alain Clark had ik dus nog nooit van hem gehoord. Ze had er een link bij gezet op Youtube van de zanger tijdens een optreden bij Paul de Leeuw target="_blank. En ik vond het heerlijk klinken en begon verder te zoeken op Youtube. En wat een swingende nummertjes allemaal. Hoog Motown gehalte. En ook een beetje Gooische vrouwen, hahaha. Weet niet waarom, maar kan het me zo in de serie indenken. Lekkere feel good muziek zeg maar.

Dus ik kijken voor de kaartjes. Nou had ik nog niet mijn Adele verhaal hier verteld. Adele komt namelijk ook naar Raleigh in oktober. Precies in de week dat Erna hier zal zijn. En dat had natuurlijk heel leuk geweest om daar samen heen te kunnen gaan. Maar het is me dus niet gelukt om kaartjes daarvoor te krijgen. Binnen vijf minuten uitverkocht. Ze heeft inmiddels een nummer 1 hit in Amerika, maar drie maanden geleden hadden volgens mij nog maar weinig mensen van haar gehoord. Het ergste komt nog. Een uur na de uitverkochtte mededeling op de website van het theater waar ze zou optreden, stonden de kaartjes van haar op Craigslist (Marktplaats) voor honderden dollars. Echt niet normaal!!! Kaartjes van $40 dollar gingen voor $250.-. En die van $100,- een beetje vooraan zag ik voor bijna $1000,-. Echt niet normaal. Ik word er nog pissig van terwijl ik het tik, hahaha.

Maarja... nu Marc Broussard. Ik voorzichtig toch eens kijken wat de prijs was voor kaartjes voor hem. Hmmmm.... gewoon... $15.-??? Dat is wel even wat anders niet?



Hij trad op in het Lincoln theater. We waren er nog nooit geweest, maar wist wel waar het was, want op de muur van het theater is een mega grote muurschildering van een Lincoln. Heel apart vind ik altijd. 's Avonds ook Ron enthousiast proberen te maken. En toen hij zag dat hij zelfs bij Edwin Evers was geweest en in Paradiso en De Goffert had opgetreden, was ie om. En dus.... bestelde ik kaartjes en gingen we zaterdag heen.



En dit... dit vind ik nou het geweldige aan Raleigh! Geen gezoek naar een parkeer plek. We stonden dus echt letterlijk pontificaal voor de ingang van het theater. En legaal ook zeg maar. Hoefden niet te betalen en konden zo naar binnen schuifelen zeg maar. Zo blij word ik daar van!

Afijn, het Lincoln theater was echt een heel klein theater. Meer een discotheek eigenlijk. Nouja, discotheekje. Wist eigenlijk niet zo goed wat ik me er van moest verwachten.



Bij de ingang werden er CD's verkocht en ernaast was de bar. Echt heel gezellig klein allemaal. Binnen waren er soort van leun muurtjes en langs de kanten kon je boven langs lopen. Zoals je dus bij een discotheek hebt zeg maar. En dan was er een klein open stukje en het podium dus. Niet veel meer was er nodig natuurlijk. Maar was nu wel benieuwd naar wat er komen ging. Er waren twee voor concerten en dacht die moeten we maar even uit zitten. Maar poeh hey, die waren ook mega goed. Eerst waren er Sarah & Christian Dugas. En wat een stem had die Sarah zeg. Heel mooi. Dus dat was een treffertje. Dat viel reuze mee en de sfeer zat er al gelijk goed in.

Daarna kwam Scars on 45.



Een Engels band, met een geweldig mooi accent. En die klonken een beetje als Coldplay. Ook helemaaaaal niet verkeerd. Wat een goede band. De zangeres was best grappig. Ze had een aanbidder in de zaal (dronken) maar ze ging er zo leuk mee om. En vooral door het accent was het super grappig. Amy heette ze, maar ze zei het als Emma. En die dronken jongen snapte er natuurlijk geen bal van. Maar mooie muziek! En dus voor we het wisten kwam de hoofd act, Marc Broussard.

En die swingde ook al zo!! Wat een heerlijke muziek. Het zaaltje ging ook helemaal in hem op. Vol enthousiasme. De normaal toch een beetje terug houdende Amerikanen gingen los! Vooral met het nummer Home. Die was wel een toppertje. Hij zong ook het nummer wat hij bij Paul de Leeuw had gezongen. Come in from the cold.



En zijn nieuwere nummer Lucky. Wordt daar echt vrolijk van als ik het nummertje hoor. Tijdens dit nummer nam hij een mobieltje van een fan die dicht bij dit nummer stond te filmen. En nam een closeup van hem zelf. Zo grappig. Die fan was dus ook even Lucky!



En zoals ik zei home! Al was het toen wel enorm warm inmiddels in het kleine zaaltje. Wij hadden er niks van gehoord door het enorme geluid van de muziek, maar er was dus een onweersbui aan Raleigh gepasseerd en die had er voor gezorgd dat de airco kapot was gegaan. Echt peentjes zweten was het. Ik dacht nog dat het aan mij lag. Maar er werd dus over gegaan op een soort van reggea muziekje en toen werd er dus verteld van de airco.



Man wat was het warm!! Al die mensen in het kleine zaaltje, maar toch ging er niemand weg na die mededeling volgens mij. Het heeft ook totaal geen zin om de deuren of wat open te zetten, want na zo'n bui wordt het hier vaak niet zo veel koeler, alleen plakkeriger. Dus we zweette met zijn allen het concert uit. Marc Broussard zelf ook, want die had een soort van sweater aan met capouchon. Nou die was inmiddels zeik nat. Zo ook de drummer van de band. Compleet doorweekt. Maar gewoon doorspelen! Mooi niet?

Afijn we hebben dus een heerlijke avond gehad. En ben heel blij dat Sonja de tip doorgegeven had. Wat een feestjes was het geweest!! Heerlijk!!!
Thanks!!!

Groetjes Petra