Choco te laat

Gister morgen had ik weer een fotosessie. Dit keer weer in Raleigh bij Historic Oak View. Deze marinier kwam precies op dezelfde dag thuis als de vorige homecoming. Dus had ik met hen afgesproken om op een later tijdstip foto's te maken. En dat was nu dus.



We begonnen in de officiele kleding en daarna wat meer casual. Het was gisteren ook behoorlijk warm, dus het moment dat het officiel marine pak uit kon, was niet vroeg genoeg ;-)



Het is zo leuk om dit te doen! Je ontmoet zoveel verschillende soorten mensen en families. Heel bijzonder! Morgen als alles volgens de planning verloopt ga ik naar een homecoming. En donderdag foto's maken voor een familie waarvan de man op dit moment uitgezonden is. Zij hebben ook twee hondjes die ook op de foto gaan! Dus helemaal leuk!

Vanmorgen zijn we rond half 10 weer een stuk gaan motor rijden. Nou vind ik het altijd wel leuk om een doel te hebben om heen te rijden. En ik vind dan ook alijd wel een leuk doel. En vandaag had ik Stam Chocolatier als doel gevonden ;-) Deze van oorsprong Nederlandse chocolatier zit o.a. in Chapel Hill. En had er al verschillende smaakmakende verhalen van gehoord. Sterker nog er zitten nu ook gewoon Stam winkels in Nederland.

De route naar Chapel Hill ging over allerlei binnen wegen. Heerlijk om te rijden. We zijn ook nog bij het verzamelpunt gaan kijken waar we voorheen ook geweest waren. Daar komen elke zondag motoren bij elkaar en gaan ze een eindje rijden.



Er waren er wel eens stel, maar voor heen waren dat er wel een stuk meer. Voorheen was er ook een restaurantje naast waar ze dan gingen ontbijten voor de rit. Maar die is nu gesloten, waardoor de vaart er een beetje uit is. Het blijkt maar weer dat wij niet de enige waren die het warm hadden, want iedereen stond mooi in de schaduw te kletsen.



Mooi rood is niet lelijk ;-) Een echt buikschuivert. Ik kwam aan de praat met een man die op een hele oude Moto Guzzi was gekomen. Uit 1981 was ie, vertelde hij me. Hij was er helemaal vol van. Het was de beste motor die hij ooit gehad had. Hij stond naast die van Ron en leek wel een dinkie toytje naast dat grote ding. Hij vertelde dat hij hem helemaal uit elkaar had gehad en er wel wat werk aan had gehad, maar het ding reed als een trein vertelde hij. En toen zei hij:"Van alle 38 motoren die ik heb, rijdt deze het lekkerste". Huh??? Van alle 38? Ik was er even verbaasd van. "You have 38 bikes?", vroeg ik hem. Ja zei hij, allemaal ouwetjes hoor. Veel Moto Guzzi's zei hij. Dat was toch wel zijn merk, had hij in de jaren gemerkt. Ongelooflijk en ik bedacht me waar hij die 38 motoren geparkeerd zou hebben. Onze garage is op dit moment al vol gepropt en hij heeft gewoon 38 motoren. Geweldig he? Hij vertelde het ook zo terloops als of het de gewoonste zaak van de wereld was. Heerlijk toch? Waarom zou je stoppen bij 1 motor, als je er ook 38 kan hebben, hahaha.

Op een gegeven moment kwam er een jongentje uit een auto. Het plan was volgens mij dat ze naar de winkel tegen over waar de motoren stonden zouden gaan. Maar de jongen kwam gewoon gelijk op de motoren af gerend. Zo leuk. Woooooow, zei hij steeds. Denk dat hij zo drie, vier jaar was. Wat een heerlijk mannetje. "I looooove bikes!!!" zei hij. En zijn ogen werden maar groter en groter. Totdat hij bij een groene motor kwam. "Kijk pa, een Ninja turtle motor", zei hij. Zo grappig, wat een open ventje!



Al snel had hij het voor elkaar dat hij op een motor mocht zitten. Helemaal onder de indruk was ie. Toen ze even later ook nog met zijn allen gingen starten was ie helemaal blij.



Inmiddels was het half 12 en zijn wij richting Stam gereden. We waren er daar vandaan eigenlijk zo en tien voor twaalf waren we er. Maar de winkel was dus nog dicht. Op de website stond namelijk dat ze pas om 12 uur open gaan.





Dus we gingen even op het bankje in de schaduw voor de winkel zitten.



En wachtte en wachtte... Maar om kwart over 12 nog geen Mr. Stam te zien. Jeetje... daar gaan mijn chocolaatjes... De winkel ernaast wist er ook niet veel over te vertellen. Ze dacht dat ze dicht waren op zondag, maar misschien ging ie ook wel om 1 uur open. Tikkie wazig, maarja we hadden nu dit eind gereden en ook zonde om weg te gaan en dan later horen dat ze om 1 uur open gaan op zondag. Dus we besloten bij het Thai restaurant aan de overkant op het terras wat te eten.



Het is er trouwens een super modern stukje daar in Chapel Hill. Er is gewoon een heuse flat met balkonnetjes boven deze winkels. Leek Nederland wel ;-)
Afijn we zaten dus daar op het terrasje en we kregen de kaart... Ohhhh ze hebben er sateh!!! Lekker! Mijn keus was dus al snel gemaakt. Ron nam een sweet en sour kip.
Nou ik was benieuwd of het lekker was....



En of het lekker was. Echt de smaak was heerlijk. Er zat zelfs ook zuur bij. Verse komkommertjes, tomaatjes en uitjes in het zuur. Ron zijn Sweet en Sour chicken was ook niet de standaard sweet en sour. Alles was van verse groenten geroerbakt. En een heerlijk sausje. De kip was zalig gekruid, echt wat een heerlijk eten hadden ze hier. En helemaal niet duur!



Ondertussen was het kwart voor 1 en nog geen leven bij Stam te bekennen....
Dus ook nog maar een toetje dan besteld bij Archira ;-) Ze hadden namelijk ook gebakken banaan.



En de Nederlandse stijl gebakken banaan. Met een een deegje er om heen. Heerlijk gewoon! Dat maakte het hele Stam verhaal weer een beetje goed. De ober van Archira dacht niet dat ze op zondag open waren. Dus na de gebakken banaan zijn we weer op de motor richting huis gereden. Die doen we dus nog maar een keertje over op een zaterdag ofzo, dan zullen ze vast wel open zijn.

Via de 751 zijn we weer op huis aan gegaan. Dat is allemaal over binnen weggetjes. En zo kwamen we uiteindelijk ook langs de camping van Poplar Point langs Lake Jordan. Zo'n 20 minuten bij ons thuis vandaan. En eigenlijk wilde ik daar altijd al eens een keertje kijken. Zeker nu na onze camper avonturen.

We meldden ons bij de ingang en ik vroeg of we er even overheen mochten rijden. Nou nee, dat ging niet zo maar en dat kostte $6.- en hij begon een heel verhaal. Nou dat was niet helemaal onze bedoeling. Er stond een andere man bij hem in het kantoortje en die liep net naar buiten. Ik vertelde de jongen dat we in de buurt woonden en niet nu wilden gaan kamperen of zwemmen aan het strandje wat er ook bij, maar wilden kijken voor evt. in de toekomst. Inmiddels stapte de andere man in de auto en reed weg. En als een blad aan een boom veranderde de jongen toen. En ineens mochten we wel van hem zo even het terrein oprijden. Dat was namelijk de Ranger himself vertelde hij en dan kan ik jullie niet zo door laten rijden. Maar nu wel hoor, rij maar rustig een rondje. Oh.... OK. Wat een verhaal weer! hahaha. Maar we mochten door, gratis!

Het was leuk om de camping te zien. Wat een grote en mooie plekken hadden ze hier. Het is dus een state camping en ligt aan Jordan lake. Echt heel mooi hoor. Met ook hele fraaie plekken zo aan het water.



Misschien ooit? Gewoon een keertje in de achtertuin kamperen? Het zag er super uit in ieder geval. Daarna op naar huis en de airco opzoeken. Het was inmiddels behoorlijk warm geworden!

Groetjes,

Petra