Wat was er allemaal gebeurd na mijn vorige blogje. Vrijdag avond zijn we nog naar het Bikefest hier in Raleigh geweest. In 2008 waren we daar voor het eerst geweest en vond het toen zo geweldig om op de motor over Fayetteville street te rijden. Weliswaar zonder Harley, (bikefest wordt georganiseerd door de plaatselijke Harley dealer), maar op mijn eigen motor. En had er eigenlijk al een beetje naar uit gekeken om dat nu op mijn nieuwe Scoot weer te gaan doen natuurlijk.
Maarja had van de week toch wel wat last van mijn rug en motorrijden is dan niet echt een strak plan. Dus met enige tegenzin met de auto richting Raleigh. Het was op de vrijdag avond een stuk minder druk dan op de zaterdag dat wij er in 2008 waren, maar het was zeker leuk om er geweest te zijn.
Wel grappig dat t-shirt. Ja, we can see you! Ik zie de beste man al helemaal zitten op zijn motor. Eentje die liever niet afgesneden wordt blijkbaar ;-)
Er kwamen van allerlei motoren weer voorbij en het geluid alleen al.
Met natuurlijk de karakters die op zulke motoren zitten. Zo mooi om te zien.
Het lopen zo over Fayetteville street ging goed. Even ergens wat zitten en naar een bandje luisteren minder met het ruggetje. Dus nog maar een rondje lopen dan.
Er was van alles te zien in ieder geval, tot stuntshows aan toe.
Van de straat tekeningen van de week er voor, zag je helaas nog maar een waasje trouwens...
Kortom, ondanks dat ik niet met de motor was, was het toch weer een belevenis. De volgende dag had ik nog een foto sessie en had om 10.00 afgesproken met de mensen. En god, wat was het al vroeg warm. Was wel een leuk stel met een babytje van nog geen 9 maanden oud. En wat een vrolijk ventje was het. Kreeg heel vaak een big smile van hem.
Alleen zo bijna halverwege de fotosessie stond ik iets voor over en maakte zo een foto en voelde me daar toch een knak in mijn rug. Allemachies, dat ging niet goed. Heb het wel weten te volbrengen en dacht eigenlijk alleen in beweging blijven, maar het zat goed fout....
Natuurlijk, eenmaal thuis toch nog even bij de motoren in Raleigh gaan kijken. Op zaterdag zijn er nog meer en Raleigh inkomen was vast een stuk moeilijker met de auto, dus zijn we bij die dealer wezen kijken.
Stampend vol met motoren stond het er....
En zoals ik al zei het was bloedje heet weer. Maarja om nou zo op je motor te gaan zitten? Je moet er toch niet aan denken als er wat gebeurd.
Deze vond ik ook wel leuk. Zijn kenteken nog meer, die was namelijk fattire. Heel toepasselijk niet?
Deze vond ik nog leuker trouwens....
Hij zat er heerlijjk relaxed bij zo met zijn brilletje op zijn koppie....
En deze is ook wel apart niet? Zit gewoon een auto stuur in? Hoe zou je zo'n ding nou noemen? Heel lang heb ik het niet volgehouden. Maar op de terug weg zijn we nog wel even gestopt bij Lake Wheeler. Daar was een houten boten bij eenkomst. En niet zomaar een stel houten bootjes. Die hele mooie Italiaans gestylde soort speed boten. Prachtig om te zien!
De stroomlijning van zo'n bootje. Hartstikke mooi. Zijn ook vaak niet te betalen die boten trouwens. Maar zo er naar kijken, is ook al leuk niet?
Je waant je zo in Italie niet? Alhoewel???
De boot hierboven, werd er ook te water gelaten. Er lag een motor in..., dat wil je niet geloven. Natuurlijk moesten we even kijken hoe dat er aan toe ging...
En echt... ongelooflijk wat een herrie er uit het ding kwam. En hard dat tie ging....
Toen hij terug kwam, kreeg hij dan ook op zijn donder van de beheerder van Lake Wheeler. De man vertelde dat hij er gewoon een auto motor in had gezet en eigenlijk wilde weten hoe het ding ging. Gewoon zelf in elkaar geknutseld in de garage, hahaha. Geweldig niet? Het kan allemaal in Amerika. Persoonlijk kan ik daar zo van genieten. De "Het-kan-eigenlijk-niet, maar-we-kunnen-het-wel-proberen-mentaliteit" ;-) De beheerder kon zijn verhaal ook wel waarderen, maar volgende keer maar niet meer proberen op Lake Wheeler vertelde hij ;-)
Daarna zijn we weer naar huis gegaan. Het was inmiddels snikkie heet!
Ik had me voorgenomen om in de hottub even mijn ruggetje rust te gunnen. En dus eenmaal thuis daar snel in. Maar het mocht allemaal niet baten. 's Avonds wist ik niet meer hoe ik moest gaan zitten of liggen. Mijn rug en vooral mijn linkerbeen, hadden heel andere plannen dan wat ik voor ogen had. Die nacht was dan ook drama en eigenlijk de hele week erna. Ik kan wel goed lopen, maar niet zitten en liggen. En vooral 's nachts is dat een probleempje. Slaapwandelen is niet mijn sterkste kant.
En na twee nachten zonder slapen, zat ik er behoorlijk door heen. Daarbij had ik ook een soort van buikgriepje en dat wat ik at kwam er ook nog eens uit. Dat kon er nog wel bij.... Mijn hemel.... Wat een gedoe. Natuurlijk gaat een normaal mens dan naar de dokter, maar ik heb eigenlijk voor mijn gevoel in mijn leventje al te veel doktoren gezien en het weerhoudt me er nu vaak van om er naar toe te gaan. Niet slim, maar door de jaren zo gegroeid, denk ik. Gelukkig bij dag 3 begonnen mijn oefeningen die ik jaren terug al mee gekregen had van de talloze therapeuten, die ik natuurlijk nu pas weer ben gaan doen, resultaat op te leveren en kwam mijn onderrug een beetje los. Ik moet die dingen gewoon altijd doen en niet wanneer ik last heb natuurlijk. Maarja zo achteraf gezien is hadden vaak te laat ;-)
En inmiddels is de stand dat ik zo'n 10 minuten kan zitten op de barkruk. Handig voor als je wat wilt eten.Al wandelend je bammetje eten gaat nog wel, maar dat gaat wat minder bij een kop soep, niet waar?
Het liggen gaat nu ook weer wat beter. Het best lukt dat in ons oude nog Nederlandse soort van Auping bed op de logeerkamer. Want in tegenstelling tot ons Amerikaanse "Prinses-op-de-erwt" bed, met maga dik matras is ons oude bed een stuk harder en dat ligt een stuk beter. En bij dit bed kun je het voeten gedeelte omhoog doen, wat uitermate prettig is op dit moment. Dus......., ben ik tijdelijk van slaapkamer verhuisd.... Tot groot genoegen van de hondjes, die die kamer altijd erg gezellig vinden om 1 of andere reden ;-) Al houdt het totaal geslapen uurtjes nog niet over eerlijk gezegd. Het is nu bijna een week geleden dus en hoop dat het vanaf nu toch wel een stuk beter zal gaan. Ben het wel een beetje beu allemaal. Al moet ik zeggen, kwa weer is de timing perfect. Want het regende hier de afgelopen week pijpenstelen. En zo onder het schuine dak van de logeer kamer heeft dat wel een knus gevoel. Je moet er toch een positieve kant van kunnen zien niet?
Groetjes Petra
21 opmerkingen:
Jeemig zeg wat een ellende met je rug.
Schiet niet echt op zo!!!
De boys vonden het natuurlijk een feestje zo bij dat bed.
Heel veel sterkte, hopelijk gaat het gauw de goeie kant op.
Erna
Jeetje, wat ellendig! Kun je niet rechtstreeks naar een of andere fysiotherapeut die het een beetje los masseert? Of zo'n chiropractor? En natuurlijk voortaan de oefeningen doen ;)
Jeetje, wat waardeloos!
Goed je oefeningen blijven doen en hopelijk ben je er snel vanaf joh!
Hou je taai!
xx Mariet
Ach, arme jij! wat ellendig dat je zoveel pijn hebt.
Heel veel sterkte en hopelijk heb je als je dit leest alweer wat minder last.
PS..hoe blijf je toch altijd zo optimistisch bij tegenslag? en humoristisch.....zie je zo lopen met je koppie soep..:-))
Hopelijk neem je wat Ibuprofen voor de pijn. Je kunt best 600-800 mg drie keer per dag innemen (met wat eten), niet alleen voor pijnstilling maar ook om de zwelling die nu rond die zenuwen zit wat weg te halen. Ijs kan ook helpen.
Heel veel beterschap!
Getver,d'as zwaar kl#$%te! Heel veel sterkte....dit zelfde verhaal...ook pijn tot in de benen, diaree derbij, 2 nachten niet slapen...morfine om de pijn te stillen heb ik afgelopen weekeinde ook gehoord van een vriend van ons. Deze blijkt een beginnende hernia te hebben en een beknelde zenuw! Voorzichtig hoor...
Dikke knuffel
Wat een ellende zeg! Kun je niet naar een fysiotherapeut of zo?
Als het spit is helpt een spierontspanner meestal, tenminste die hielpen bij mij.
@ Erna
Inderdaad de boys waren tenminste blij dat de logeerkamer open ging ;-)
@ Aïda
Ik heb mij het zeker voor genomen om ze trouw te blijven doen nu. Maar moet eerlijk zeggen dat ik dat al eerder heb gezegd ;-)
Je kan hier inderdaad zo naar de chiropractor. En misschien komt het er ook wel van hoor. Kijk even aan hoe het van het weekend gaat en anders ga ik maandag aan de bel.
@ Mariet
Dank je wel meid!
@ Karin
Ik loop al jaren met van allerlei klachten en heb inmiddels wel geleerd dat een positieve kijk beter voor je is. Je pijn worden er namelijk gewoon niet minder op door gesip. Al was ik zaterdag nacht eerlijk gezegd een heel stuk minder optimistisch hoor. Maar.... het kan altijd erger dan wat jij op dat moment doormaakt.
@ Annemiek
Dank je wel voor je berichtje en advies. Dat is precies wat ik doe! Ibuprofen en icepacks.
@ Miranda
Jeetje dat is toevallig.... Moet zeggen dat als iemand me van het weekend morfine snoepjes had voorgehouden ik ze denk ik wel had opgesnoept ;-) Het was echt drama. En ik wist echt niet meer wat ik moest doen. Wens de persoon in kwestie maar veel sterkte ook hoor!
@ Marjon
Jaaaaren terug heb ik een auto ongeluk gehad en die zijn de overblijfselen ervan. Om de zoveel tijd komt dat terug. Alleen was het nu wel heel ernstig dit keer. Maar.... ik ga mijn oefeningen blijven doen nu! ;-)
Groetjes Petra
Wat ellendig die rugpijn. Ik hoop dat alle adviezen werken, wat lastig dat de pijn toch steeds weer terugkomt.
Hopelijk gaat het snel beter!
Balen meid dat je nog steeds zo'n last hebt van je rug....
Sterkte en beterschap!!!
HOI, Dat is een tijd geleden dat je weer zo erg pijn hebt in je rug. Heb je die pillen nog staan die je moeder ook slikt en Richard ook. Veel sterkte en groetjes uit Hellevoetsluis Doei Ingrid
Oei, dat is niet lekker. Hopelijk ben je er weer snel van verlost, beterschap.
Ik moest lachen om die motorhond:p
Jemig Petra, wat een ellende met je rug. Ik wens je heel veel beterschap en ik hoop dat het snel weer een stuk beter gaat.
Je foto's zijn trouwens weer prachtig!
Een knuf uit Muiden!
Hopelijk gaat het inmiddels wat beter met je. Rugpijn is zoo vervelend, ik weet er alles van heb ook een rugpijn verleden.
Wat een schattige foto met dat kleintje.
Pijn is zeker niet fijn! Ik hoop dat het snel beter wordt.
Hopelijk een fijn weekend!
Jakkes, Petra, wat een ellende. Gelukkig dat het nu een klein beetje beter gaat. Sterkte meid, hopelijk gaat het de komende dagen nog verder vooruit en anders.... toch maar naar een of andere peut/dokter gaan.
Sterkte!
Wat een pech, maar het heeft toch ook weer wat positief.
We denken gauw, als alles goed gaat de oefeningen weer op een laag pitje te schuiven. Maar je wordt er toch weer aan het herinnert.
Die 2 doggies hadden hier door de tijd van hun leven bij jou op de slaapkamer.
En zachtjes tikt de regen op het zolderraam.
Petra, hou de moed er in! En hopelijk voel je je snel terug in orde.
En dan natuurlijk niet je goede voornemen vergeten: elke dag trouw je oefeningen doen! Maar er een soort van ochtend- of avondroutine van!
Zeg heb je een date met -mijn- Ron of zo. Loopt hier met precies dezelfde klachten in het rond, nee nee natuurlijk niet meer springend haha.
Gisteravond verkeerd bankie (waren op visite) en dan gaat t fout he. Wij hebben geen prinses op de erwt matras hier dus ik lig gelukkig nog naast m.
Maar tussen alle gekheid door, herniaatjes en spitjes zijn niet onbekend bij de van Berkeltjes he!!! Niet te lang proberen of het vanzelf overgaat want zo een lamme poot als ik heb wil je er vast niet aan over houden!
Dikke kus en hoop dat je gauw uitgespit bent.
Dit is balen. Hoop dt het nu weer wat beter gaat. Wens je veel sterkte en beterschap toe.
Groetjes uit Burgh-Haamstede
dit is echt niet leuk, ben aan het bijbenen...verzorg je maar goed en zorg dat je je oefeningen blijft doen hé!!
Een reactie posten