Gevlogen

Nou de zwaluwen zijn allemaal gevlogen. De dag nadat ik mijn vorige berichtje had geschreven, waren ze allemaal weg. Althans dat dachten we. Vrijdag hebben we het nestje weg gehaald het is hier tegen de 40 graden nu. En aan de voorkant van ons huis nog een paar graadjes meer. En de vliegen en ander insectenspul, hadden het nestje ook gevonden. Afijn, wij alles keurig geschrobt en poep vrij gemaakt, zien we 's avonds 7 pissige zwaluwen op het randje naar ons kijken. Wat zijn wij toch een vreselijk soort mensen.... Gewoon hun huis weggehaald toen ze net een daagje weg waren.



Verder van de week ook bezig geweest met een ander soort vliegen. Met onze vakantie naar Oregon en Washington hadden we gevlogen met een partner van de KLM. We sparen de vliegmiles van KLM en als we met een parner vliegen, gebruiken we hun pasje. Zo houden we een beetje de vliegmiles bij elkaar, anders heb je van elke maatschappij een pasje met wat punten. Maar toen we gingen inchecken deden onze KLM passen het niet. Bij Ron was zijn voornaam niet helemaal het zelfde als op de ticket en bij mij stond op het pasje mijn meisjenaam, die ook op het ticket stond overigens, maar er achter ook nog mijn "getrouwde" naam. Beiden pasjes werden niet door de computer geaccepteerd door de verschillen. Ook menselijk hulp aan de balie mocht niet baten. De medewerker vertelde ons dan de tickets en boarding passen op te sturen naar de KLM. En dat hebben we bij terug komst gedaan. Heel vreemd, want "onze" KLM, de ooit zo koninklijke luchtvaartmaatschappij, woont tegenwoordig in Frankrijk? Vast bij Air France in de buurt. Dus heel het spul opgestuurd naar Vive La France en na twee weken kregen we een email van de KLM dat ze ook de originele aankoop bon moesten hebben, niet voor de stukken van mij, maar alleen voor die van Ron? Dus wij voor hen de betalings bewijzen gekopieerd en al weer het hele pakket opgestuurd. Had goede hoop, want bij het checken van mijn saldo was 1 vlucht al bijgeteld. Maar helaas, het bleef bij die ene, want daarna ook een email aan mij gericht, ze moesten ook van mij de kopie betalings bewijzen. En zij schrijven wel lekker emails aan ons, maar wij mogen niet emailen aan hen. Ze accepteren geen scan of zo. Het moet allemaal per officiele post, met de harde bewijzen. Waarom die eerste vlucht er dan wel bij was gegaan zonder verdere bewijzen, dat was vast die Franse slag die daar hanteren denk ik. Want een echte logica kon ik er niet in ontdekken. Maar hadden dan ook maar gelijk gevraagd of ze de tennaamstelling wilden veranderen voor onze pasjes, zodat we dit een volgende keer niet weer hebben. Want dit werd wel een langdurige kwestie zo dat heen en weer gestuur. Maar voor de derde keer nu een brief naar de Franse KLM.... En van de week kregen we weer een email van ze. Ze konden de brief, die overigens in het Engels geschreven was, niet lezen vanwege een andere taal! Let wel, de email was geschreven in het Engels en onze brief dus ook! Ja zeg, nou wordt ie helemaal mooi! Ze kunnen dus niet lezen, maar het wel schrijven? Vast een standaard brief, die naar elke Engels schrijvende Hollander die te ingewikkeld doet gaat. Waar gaat het heen met Nederland, als we bij de KLM, alleen nog maar Frans spreken??? Het moet niet gekker worden. Het deed me denken aan het vrouwtje achter de balie van een camping op een vakantie in Frankrijk. Gewoon stoicijns Frans blijven kletsen en geen enkele poging doen om ons te helpen of iets meer duidelijk te maken van waar ons plekje op de camping was. Wat resulteerde in een extra rondje van het huis, over het camping terrein met veels te smallen paden. En zie dan ook helemaal zo'n Fransoos zich buigen op onze bundel post, waar ze zelf om gevraagd hebben en het op een stapel gooien met een rode stempel er op "Verkeerde Taal". Hoogtijd dat ze die K voor de LM weg halen, want reken maar dat Bea en Alex diep teleurgesteld zijn, dat ze geen Nederlands of Engels meer schrijven daar in die Franse vestiging. Gaat lekker zo! Dus weer een brief de deur uit gedaan met al weer de kopietjes er bij van heel het spul en kijken waar ze nu weer mee aankomen. Wie weet vragen ze me wel het Franse volkslied te zingen, voor dat ik de vreselijk moeilijk behaalbare vliegpunten van ze krijg. Ben al een vermogen kwijt alleen al aan postzegels. Weer even twee weken wachten maar....

Inmiddels vliegen hier ook de "heat-advisories" om onze oren. Het is namelijk erg warm de laatste dagen. Rond de 38 graden geven ze steeds door maar met een gevoelstemperatuur van 42 graden. Bloedje heet dus en nog een paar daagjes zo en we hebben officieel een hitte golf. Ron moest van de week een dagje weg voor zijn werk naar Philadelphia en vond het daar een verademing. Daar was het een stuk koeler dan hier, vertelde hij. Moet zeggen dit is ook wel te veel van het goede, zeker nog voor de tijd van het jaar hier. Heb van de week veel gewerkt, maar misschien was dat ook wel het lekkerste om te doen. Lekker dicht bij de airco ;-)

Vandaag was ook de Dog Daze of June in Cary Bondpark, met daarbij een officiele frisbee wedstijd van de Skyhoundz. En ook daar was het warm. We hebben heel de tijd lopen twijfelen wel of niet gaan, van wege die warmte. Maar bepakt met een berg water voor Stace een parasol voor schaduw en veel luchtige kledij, hebben we het er toch op gewaagd.
De wedstrijd begon om 10.00 dus nog vrij vroeg in de morgen, maar het was toch al wel heel warm. Onder het parasolletje ging het goed, maar eenmaal daar onder vandaan was het echt warm.



Je hebt twee rondes en in elke ronde krijg je een minuut de tijd om je hond zo veel mogelijk frisbees te laten vangen en terug te brengen naar je. Hoe verder in het afgezette veld gevangen hoe meer punten. Afijn, in ronde 1 had Stace de eerste worp goed te pakken en in de lucht gevangen, wat ook weer extra punten op leverde. Maar daarna ging ie in een soort van slow motion ;-)



Hij had het warm! Bij de derde worp ging ie midden in het veld naast de frisbee zitten, zo van,Echt baas dit is WARM!!! Moest zo lachen! Wat een heerlijkerd is het toch he? Stace heeft altijd heel sterk, dat hij alleen doet waar hij zin in heeft. En weet je dat ook heel duidelijk te maken. Nu met die warmte heel begrijpelijk hoor, het was ook veelste warm. Maar bijvoorbeeld vorige week, toen Alison, Stace en Connor voor ons zou uitlaten met de trouwerij op het strand, had ze ze mee genomen naar hun tuin, zodat ze met hun honden konden spelen. Connor vond het geweldig, maar Stace stond na een kwartiertje of zo bij de deur van het tuinhek, met een blik, van breng mij maar weer naar huis. Het is wel weer leuk geweest zo. Alison had er erg om moeten lachen. En zo is ie eigenlijk altijd geweest. Dat wat ie wil zal ie niet snel opgeven en duidelijk laten blijken ook. Een sterk willetje, al kon ik hem vandaag helemaal gelijk geven. Het was ook erg warm nu. Dus die minuutin sukkelgang was zo voorbij. Hebben hem weer in de schaduw laten liggen daarna met heel veel water en tegen de tijd van ronde twee was hij aardig bij gekomen. En kon al weer flink blaffen naar alle honden die aan de beurt waren om te frisbeeen. Wat zo in die schaduw was het best lekker vrouwtje ;-)



Duidelijk dat deze foto nog van de eerste worp is....



Met een prachtige jump gevangen!



Maar PFFFFFfffff wat een een hitte baas....



Denk dat ik hier maar even blijf staan ;-)

En daarmee ook gestopt, het was ook gewoon te warm....



Al waren er wel honden badjes hoor, maarja, Stace doet daar niet aan. Hier in de tuin ook niet. Daar wordt je namelijk nat van, ha ha ha. Hier onder nog een slide show met nog meer fotootjes ook van de andere deelnemers. Die net als Stace ook konden vliegen. De KLM zou er jaloers op kunnen zijn ;-)

Groetjes Petra