They're back!!!

Allemachies, ze zijn er weer!!! Wat een volhouders zeg. Vond ze ook al verdacht lang op het plankje van de porch slapen elke nacht. Maar na goed gekeken te hebben...., ze zijn weer aan het bouwen geslagen. En nu helpt de hele zwaluwen familie.



Wij natuurlijk hartstikke blij, ha ha ha. Bij het maken van de foto kwam er ook twee keer een kamikaze zwaluw net boven me hoofd scherend langs gevlogen. Vriendelijke beestjes hoor die zwaluwen. Hoe ging dat gezegde ook al weer? Beter 1 zwaluw in de lucht dan drie in de hand? Nou ik weet het nog niet zo net! Die nesten maken ze gewoon van modder en dat is echt bagger om het op te ruimen. Letterlijk! Had het net schoon!

En het werd nog leuker deze week, want.... de Japanse Beatles zijn ook "Back"!!
Getverre...



Het zijn echt vieze slome glimmende beestjes. En dat ze glimmen kun je goed zien op de foto van hierboven, want je ziet gewoon het silhouet van mij van tijdens het foto maken.



Ze vreten zich inmiddels al weer een weg door mijn planten heen. De rozen zijn al helemaal niet meer veilig, die schijnen ze een delicatesse te vinden.... En... ze vermenigvuldigen zich bij de vleet. Ze zitten echt massaal op elkaar die beesten. De politie zou er naar moeten kijken, ha ha ha.



Na 1 week beatle invasie ziet de pruimen boom er zo uit.



Met allemaal gaten in de bladeren. We hebben nog zo'n vijf weken te gaan en dan verdwijnen ze weer. Was naar de Home depot geweest om wat "lekkers" voor ze te halen, maar dat was allemaal uitverkocht. Zegt die verkoper, het is te hopen dat u veel vogels in uw tuin heeft, want die eten ze op. Vooral zwaluwen, zegt tie. Meent u dat nou?, vroeg ik hem quasi non-chalant. Ha ha ha ha, is dat wat! Denk dat ik zelf een nestje er bij ga bouwen vanavond ;-) Hoe meer zwaluwen hoe beter! Wat drie in de hand, in de lucht die dingen. Hoop wel dat ze een beetje hongerig zijn die zwaluwen hier, ze moeten er namelijk nog een heel stel weg kauwen uit mijn tuintje.



De mannen stiefelden lekker met me mee in het rondje tuin.



En nu ik toch in de tuin aan het foto's maken was, ben ik me nog maar even verder gaan uitleven. Want er was ook goed "tuinnieuws". Moet tegenwoordig steeds aan "Anne Klapp" denken al ik door de tuin loop en mijn plantjes inspecteer ;-) Wijk weer helemaal af van mijn verhaal. Maar hier op de lokale tv zender is er op bepaalde dagen een dame die tuintips geeft. Dat stukje wordt dan 10 keer op de dag in elk uur uit gezonden. En ze begint en eindigt dan ook altijd. "For your garden, I am Anne Clapp". Vreselijk gewoon, ha ha ha. Zo ouderwets gewoon. Ron en ik imiteren haar dan ook regelmatig "I am Ann Clapp, for your garden", is hier inmiddels een stopwoord geworden. Het is zo irritant omdat elke keer weer te horen in die ander halve minuut dat ze op tv is. En dan heeft ze ook vaak van die saaie onderwerpen, over gele blaadjes of hoe een gat te graven voor een nieuwe plant. Heb der even gegoogled en heb een filmpje van haar gevonden. Veel plezier met Ann Clapp, for your garden, ha ha ha.

Maar goed toen ik in "my garden" bezig zag ik dat de druiven waarschijnlijk niet favoriet zijn bij de beatles, want die zijn op het moment hartstikke mooi. Moeten nog wat groeien, maar ben eigenlijk wel benieuwd wanneer die goed zullen zijn.



Leuk he? En dat alles zonder tips van Ann Clap, ha ha ha. Verder is het me nu dan ook eindelijk gelukt om een blauwe hortensia blauw te houden. In Hellevoetsluis en in Zierikzee kocht ik altijd blauwe hortensia's, maar na planten het volgend jaar waren ze altijd roze. Deed er roestige spijkers bij, cola en speciaal spul voor blauwe hortensia', maar altijd weer roze. Maar nu? Knal blauw!





En heb er niks aan gedaan alleen gepland. Zo simpel ;-) Ook geen Ann Clap, for your garden, bij nodig gehad.



Verder bloeit het allemaal nog wel lekker hoor.



De bramen beginnen zachtjes aan te verkleuren al weer.



Roosjes in bloei.....

Goh wat een spannende dingen toch allemaal weer, "I am Ann Clapp, for your garden", ha ha ha.

Over spannend gesproken. Gisteravond zou Andy, de collega van Ron weer komen en zouden we weer gaan rijden hier achter. Maar hij had aan Ron aan geboden om zijn motor aan hem te lenen, zodat Ron met mij kon gaan rijden buiten de wijk. Dus inderdaad erg spannend! Na het eten ben ik dus met "gehele" motor bepakking, jas, handschoentjes helm, met Ron de weg op gegaan. Hartstikke spannend. Het ging goed hoor. En nu ga ik alweer afdwalen, maar in Nederland had je vroeger een reclame, met een stel dat "Fijn een stukje ging rijden". Afijn en dan zeiden ze "Druk?, Druk?, helemaal niet druk" en je ziet dan voor hen ook helemaal niemand op de weg, maar achter hen een hele file. Nou zo zou je het je voor kunnen stellen. Nou niet zo heel erg dan, maar dat gevoel had ik wel. 40 mile is toch wel het matje nog voor mij hoor, ha ha ha. Dat is toch al wel 65 km per uur. Holletjes af, en die heb je hier best veel, zij ook best spannend en de vaak daarop volgende bochten ook. Nou zijn we ook door allerlei wijken heen gereden en dan weer een stukje snel en dan weer een wijkje. "Fijn een stukje rijden dus". Moet wel zeggen dat de mensen heel erg beleefd en rustig blijven. Zo kwam ik een hol op gereden en net aan het eind van die heuvel staat een stop bord. En er komt ook een auto van de andere kant af. Dus een "Hollywood stop" (beetje remmen, maar wel doorrijden) was niet gepast ;-). Is nooit gepast, dat weet ik, maar op holletjes als deze, had ik hem graag ingevoerd. Ik stoppen en natuurlijk slaat de motor af op zo'n hol. Ron kwam al naast me gereden en daar achter stond een auto. De auto aan de andere kant was al over gestoken, maar omdat je zo schuin staat, moet je en flink gas geven, je koppeling gebruiken, maar ook je rem in houden, anders ga je kei achteruit in het begin natuurlijk. Nou dat was nog wat. Maar die auto achter me, bleef gewoon staan he? Niks boos kijken of met een dot gas om me heen en nog even een boze blik. Niet dat het mij minder gespannen maakte, maar het is toch wel wat prettiger. Het wegrijden wilde echt niet lukken, want het was echt heel steil en die rem los en hard gas, vond ik toch wel eng. Dadelijk maak ik ineens een "wheely", ha ha ha. Niks voor mij. Dus Ron uitleggen en nog steeds die auto erachter. Dus ik gebaarde, ga er maar langs hoor, dit gaat nog wel even duren. En met een vriendelijk lachje en een zwaaitje, ging de meneer er langs. Zooooooooo anders, dan dat dat in Nederland zou gaan. Nou zijn daar ook niet zo veel heuvels, dus heb je dat probleem ook niet natuurlijk, hi hi. Vanavond en morgenochtend gaan we het weer proberen. Heb het gevoel dat morgen ochtend het fijnste is, want dan ligt iedereen nog lekker te slapen ;-)

Verder ben ik op het moment in mijn semi-oranje outfit, want ik ga strakjes naar Cary om in een sportsbar DE wedstrijd te kijken. Ron heeft vandaag zijn "eerste-schiet-ervarings-daagje" met zijn collega's. Had al eerder verteld dat het wel heel apart was dat Ron nog nooit een geweer of pistool gezien had. Het blijkt dat de schoonvader van die collega, de Sheriff is en een hele verzameling van die apparaten heeft, dus dat wordt nog een hele ervaring voor Ron vandaag. Ze gingen in ieder geval kleiduiven schieten, dus schieten zal hij wel vandaag ;-) Ben benieuwd.

Groetjes Petra