Wat zegt U?

Maandag stond op het programma, dat ik naar de DMV zou gaan om de theorie test voor "Motorcycles" te doen. Nou was ik er twee weekjes terug nog met Ron geweest en die moest ook een nieuwe foto op zijn rijbewijs. Natuurlijk had hij een hele aardige mevrouw en niet die chagrijn die ik had destijds. En dus liep ik naar binnen in het kantoortje hier in het dorp, in de hoop die dame aan te treffen. Maar helaas zag ik haar al zitten. DE chagrijn en nog een andere meneer dit keer. Ik schreef mijn naam op het lijstje en nam plaats op 1 van de stoeltjes. Het was druk! Dat werd wachten. Naast me zat een Chinese mevrouw en meneer en die mevrouw werd al snel geroepen. Mevrouw Shoe, riep de man, die een vrolijkerd bleek te zijn. Hij praatte wel wat hard naar mijn idee, want ik zat achter in het zaaltje en kon alles letterlijk verstaan wat hij tegen mevrouw Shoe zei. Mevrouw Shoe kon geen Engels begreep ik. En ze ging voor de tigste keer de theorie test doen. Meneer Shoe had dan ook een dik boek bij zich om de tijd door te komen. In de tussen tijd las ik nog maar een keertje het theorie boek. Op zich is het allemaal niet zo heel in gewikkeld en ik sta toch weer verbaasd over hoe het volgens de DMV belangrijk het is om te weten met hoeveel alcohol je nog verantwoord kunt rijden. Wacht minstens een uur voor elk gedronken glas alcohol. Lijkt mij dat dat niet echt zaken zijn om aan te raden als DMV, maar het staat duidelijk in het boekje, met een hele berekening erbij. In de tussen tijd had ik ook alles weer een beetje in de gaten gehouden, maar ik hoopte toch echt dat ik bij die vrolijke meneer mocht plaats nemen. Die chagrijn was er namelijk nog steeds niet vrolijker op geworden. Ook verbaasde ik me dat de radio aan stond, best hard en dat er heel veel kinderen aanwezig waren die heerlijk in de rondte aan het rennen waren. Nou maakt dat niet zo heel veel uit natuurlijk, maar de twee computers voor de theorie test die staan midden in diezelfde wachtzaal. Heel raar vindt ik. En terwijl ik me net weer in het theorie boek verdiept had hoor ik heel hard: "PIETRAH" en dat kwam natuurlijk uit de mond van die sjachie. Ja hoor, heb ik weer! Feest compleet! Ik nam plaats en er kwam nog steeds niks te veel uit. Het viel me op dat ze op haar buro een handgranaat had staan. Echt waar! Geen gein. Er onder een bordje, "complaining customers, pick a number". En dat nummer hing dan achter de pin van de handgranaat. Nou het zette in ieder geval weer de stemming. Het was weer erg gezellig!...... Afijn net toen zij mijn gegevens in aan het voeren was, zag ik iemand naar de andere computer naast mevrou Shoe plaats nemen. Die moest een commercial vehicle test doen. Die zijn moeilijker en dubbel aantal vragen. En chagrijn vertelde me dat ik dan op het stoeltje moest gaan zitten wachten net voor haar buro, tegen over de computers. En daar te wachten tot er 1 vrij kwam. En dat deed ik dus braaf, vrouwen met een handgranaat op het buro, die spreek je liever niet tegen ;-) Eenmaal op het stoeltje, zo een met een tafeltje er aan vast, kon ik zo mee kijken met Mevrouw Shoe. Mevrouw Shoe was pas bij vraag 9 en ze deed zo ongeveer 10 minuten over 1 vraag, dat werd een lang durige kwestie. Er is namelijk geen tijdslimiet aan het theorie gedeelte hier. Vanzelf sprekend ontstond er een lange rij wachtenden voor de theorie test. Maar Mevrou Shoe trok zich er niks van aan en waarschijnlijk verstond ze ook al het tumult niet wat er achter haar ontstond. Want ze sprak natuurlijk geen Engels. Maar opeens zag ik bij vraag 15 dat de computer stopte (50 minuten later dus) Ze was gezakt..... Naast haar zat ook nog steeds de man die die andere test moest doen. Sjacie riep me bij zich en vertelde dat ik wel mocht gaan zitten achter de computer, maar dat ik moest wachten op haar teken. Toen ik zat zag ik dat ze de verkeerde test voor me klaar had gezet. Een Auto test. Ik zag het scherm veranderen en er stond nu motorvoertuig test. Maarja nog geen teken he? Dus ik braaf wachten, nog eens kijken en zag dat ze aanstalten maakte om weg te gaan. Dus ik stond op, met gevaar voor eigen leven natuurlijk, want die handgranaat zat me toch wel dwars, en vroeg haar of ik al kon beginnen. HUh? ze keek me verschrikt aan. "Wat beginnen?", zei ze. Oh fijn, ze was me dus helemaal vergeten. Dus ik vertellen, u zou me een teken geven. En toen zowaar het was niet te geloven, maar ze lachte! Ze kon het dus wel. En ze zei begin maar gewoon hoor. Op 1 of andere manier kon ik niet naar haar terug lachen, want het leek niet helemaal echt, zeg maar. Het was duidelijk dat ze niet vaakt lachte, volgens mij. Maar ik ging snel weer achter de computer zitten, voordat ze zich bedacht en begon aan de test. Had het boekje al een paar keer doorgelezen, maar de vraagstelling was heel erg tricky vond ik. En zo had ik er na 15 vragen, al drie fout, oh jee dat gaat niet goed zo! Je krijgt 25 vragen en van die 25 mag je er 5 fout hebben. Toen kwam er ook nog iemand in paniek het zaaltje ingelopen dat er buiten iemand onwel geworden was en of er een stoel was voor die mevrouw en of er een ambulance gebeld kon worden. Nou alles zat helemaal sjokkie vol, maar er was wel iemand die een stoel afstond en er liepen wat mensen naar buiten. En gelukkig kon ik weer verder. Maar jeetje die vragen.... Het zijn meerkeuze vragen, maar er blijven er altijd twee over die het kunnen zijn. Maar nu waren het er soms wel vier. Bij voorbeeld.
Hoe kan je een dodelijk ongeluk op de motor voorkomen?
A. door een helm te dragen
B. door goed vooruit te kijken tijdens het motorrijden,
C. door de juiste beschermende kleding
D. door de motor waar je op rijdt eerst goed te kennen.

Nou raden jullie maar? In mijn volgend berichtje zal ik het goede antwoord er opgeven ;-) Ben namelijk wel benieuwd wat jullie hadden gekozen.
Afijn ik was dus bij vraag 18 en had weer zo'n rare vraag. Ging over remmen in de bocht. In het boekje stond nooit remmen in de bocht, behalve als je een ervaren rijder bent, kun je heel voorzichtig met beiden remmen remmen en dan je motor recht op brengen. Dus ik had gekozen voor zacht remmen. Maar nee, het was nooit remmen. Dus toen stopte de test bij vraag 18 en was ik gezakt..... Balen! Ik keek om en zag dat ons chagrijntje waarschijnlijk lunch pauze had en er niet meer zat. Daarom liep ik naar de meneer die er nog wel zat, die me eerder wel aardig leek. En ik vertelde hem dat ik gezakt was. Maar hij zei: "Wat zegt u?". En toen begreep ik ook ineens waarom hij zo hard praatte. Hij had waarschijnlijk een gehoorprobleem. Dus ik herhaalde nog een keer dat ik gezakt was. "OHhhhhhhh, you failed!!!!", klonk het keihard door het hele zaaltje. Fijn!, nu wist een ieder ander het ook, ha ha ha. Altijd goed voor je zelfvertrouwen, al die blikken op je gericht. Maar de beste man gaf me nog wat tips voor een volgende keer en ik was hem niks verschuldigd. Als je zakt hoefde je niks te betalen. Mooi he?, zei hij. Ja dat was inderdaad mooi, maar ja eerlijk gezegd was ik liever geslaagd geweest. Hij vertelde ook dat ik het morgen gewoon weer mocht komen proberen hoor. En zo gezegd zo gedaan. Alleen had ik nu zoiets van ik ga zo vroeg mogelijk, zodat het hopelijk nog wat stiller is en minder afleiding aanwezig. En zo stond ik er om 8 uur en was ik de eerste! En....., de deur werd geopend door de vrouw die Ron laatst had gehad en er volgde een vriendelijke "How are you doing". Pffff, dit begint al een stuk beter dan gisteren. Ik mocht al snel plaats nemen bij een man aan loket 3. Weer een andere dan gisteren. Deze man was vast familie van sjachie, want echt vrolijk was ie ook niet. Moest echt al mijn papieren zien en vond me bij voorbaat met mijn visa al verdacht. Jammer genoeg voor hem had ik alle goede papieren bij me en zette hij de computer voor de theorie test voor me klaar. Inmiddels was het zaaltje al weer helemaal volgelopen met mensen. Wat een drukte toch weer, maar ik liet me niet meer afleiden. Vragen die ik niet begeep of twijfelachtige keuzes hadden, heb ik over geslagen (want dat mag) en zowaar....... I passed!!! Joepie!!!!
Na nog wat geneuzel en gezeur over mijn I94 kaart van die meneer, kreeg ik mijn permit. Op naar de Basic trainer Course dan maar en ik mag nu ook officieel rijden op Ron's motor. Al zal dat voorlopig alleen nog maar op het bouwterrein bij ons achter zijn ;-)

Groetjes Petra