zondag 16 oktober 2011

Toch....

Ondanks het mankepootje hebben we ons gelukkig toch nog goed kunnen vermaken. Hartstikke goed dat Erna ook wilde rijden natuurlijk, want zonder auto kom je hier niet zo ver.En hier en daar het schema wat aangepast. Zo werd het kano en dierentuin uitje dus een shop daagje bij Crabtree mall met een lekkere lunch bij PF Changs. Ook gezellig toch. Erna had toch twee koffers mee, dus plek zat!



Dus kappie open en rijden! De volgende dag ook nog even naar Southpoint mall geweest en ook dat was erg leuk.



Daar was de nieuwe grote Crate & Barrel inmiddels open. Die eerst op Crabtree mall zat.



Daar "gelunched" bij The Cheese cake factory. Dus we kunnen wel zeggen dat we hebben het er maar even van genomen.

Was trouwens wel lief Linda, een buurvrouw kwam van de week nog een hele pasta schotel brengen.



Omdat het zelf koken vast niet zo makkelijk ging. Heb dan wel een mankepootje maar kom echt niet om van de honger. Dat is zeker! Helaas was het zaterdag al wel al weer vertrekdag voor Erna. Heel de week had Erna mijn bammetje 's morgens gesmeerd, dus het laatste daagje dan ook nog maar "uit"-ontbijten. Plan was I-hop, maar dat was zo druk dat het Perkins werd. Ook lekker natuurlijk. Als toetje nog een bakje koffie bij Starbucks in het zonnetje...



Helaas hebben we Erna, die in Nederland ook in de zorg werkt, niet kunnen overhalen om een weekje langer hier te zorgen. Wat maakt het uit niet? ;-) Dus kwam het moment van afscheid nemen toch altijd weer te snel!



En daar ging ze weer! Het was wel een ander weekje dan gepland, maar ook wel weer vertrouwd en gezellie!

De dag nadat bezoek weg gaat is altijd weer even wennen. Proberen de draad oppikken waar we gebleven waren. En omdat het zo vlak na vakantie is, en daar voor ook Nederlands bezoek en nu het mankepootje erbij, verloopt dat wat stroefer dan normaal. Maar gelukkig is het heerlijk weer en schijnt het zonnetje volop. Dat helpt de gemoederen ook weer een beetje. We zijn boodschapjes wezen doen 's morgens. Eten lekker prakkie bloemkool vanavond met draadjes vlees. Ook wel weer lekker na al het uit eten gaan van de laatste weken. En we zijn een stukje wezen rond toeren. Het was zo'n 25 graden vandaag en geen wolkje aan de lucht!



En zo reden we langs het vliegveldje in de buurt. Het was er druk, want ook voor hen was het ideaal weer. Het is gewoon een lang stuk grasveld waar de vliegtuigjes hier op landen en vertrekken. Super leuk om te zien. Dus we hebben er een poosje naar zitten kijken. Daarna onszelf nog getrakteerd op een lekker ijsje en toen weer terug naar de hondjes en lekker in de tuin gehangen. Op naar een nieuwe week!

Groetjes Petra


10 opmerkingen:

Nel zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Nel zei

Even opnieuw :

hoelang hebben de artsen voorgeschreven voor het herstel van je "pootje" ?
Lastig hoor. Je bent ook rechts waarschijnlijk dus dubbel pech.

Ik zag pas geleden dat er in Raleigh een supermarkt was die Petra heet, grappig. Wel eens geweest ? Zit aan de Capital Blvd. Is een Libanese supermarkt.

Sterkte met je pootje en het gemis van je gezellige visite. Voor zover het kan, een fijne week hoor !

Petra zei

Voorlopig twee weken gips, nu dus nog 1. En dan nog een paar weken in een plastic ding. En ja ben rechts...... :-(
Nee dat wist ik niet Nel. Misschien maar eens met een bezoekje vereren!
Jij ook een fijne week.

Anoniem zei

Hoi, Het is een flink lappie gips wat eromheen zit zeg. Ook erg lastig met douchen. Wennen weer zonder Erna. Het gaat jullie vast lukken. Succes. Groetjes, Ingrid

Marjolijne zei

jeetje voor een vinger zoveel gips. ze doen niet voor minder he daar in de vs. sterkte ermee.

Ineke zei

Je pootje ziet er indrukwekkend uit, gelukkig dat je daar maar 2 weken mee hoeft te lopen, zo'n plastic ding zal best wat makkelijker zijn. Sterkte!

Marchiena zei

Jammer dat Erna weer vertrokken is, zo'n week vliegt natuurlijk om.
Je gipsarm ziet er wel indrukwekkend uit. Hopelijk kan je je een beetje redden, beterschap!

Anja zei

Weet je zeker dat het alleen je vinger is ;-)) wat een lap gips. Het is altijd weer even wennen als de "visite” weer vertrokken is, sterkte!

Mary-Ann zei

Ik herken het gevoel wat je hebt als de visite weg is. Ik voelde me altijd een beetje unheimlich. Hopelijk verloopt je herstel goed, en kijk je alweer uit naar Halloween, Thanksgiving etc. Knuf van mij

Anoniem zei

Ja "n mens heb zo wat .Sterkte .
Groetjes uit hhw.
Ome Jan en Tante Con