Ik zwem, hij zwemt, wij zwemmen....

Van de week voor het eerst dat Stacey ziek was geworden weer naar de sportschool geweest. Het buitenbad is inmiddels open en dat maakt het zwemmen een stuk leuker, niet waar? Lekker met het zonnetje erbij, geeft zo'n vakantie gevoel. Eerst even zwemmen en daarna heerlijk bijkomen op een ligbedje ;-)





Het was tot mijn verbazing helemaal niet druk. Vorig jaar was het een stuk drukker in ieder geval. In Cary is er pas een hele nieuwe flitsende sportschool geopend en ik denk dat ze toch wel wat leden aan hen hebben verloren. Voorheen waren zij hier in de buurt de enige sportschool met buitenzwembad erbij. Nu dus inmiddels niet meer. Een paar maanden terug zag ik al dat ze in aanloop op de komende concurentie nieuwe cardio apparatuur hadden aangeschaft. Loopbanden en elepticals met lcd tv schermpjes er in. Zo kon je onder het lopen naar je eigen programma kijken. Ook hadden ze de kleedkamers weer wat ge-up-date zag ik vanmorgen. En ik zag dat er veel nieuwe lessen waren bij gekomen. Ze doen dus wel hun best, maar zo aan de mensen aanwezig, valt dat nog niet mee. Maar voor mijzelf moet ik zeggen dat ik zo'n leeg zwembad helemaal niet erg vindt eigenlijk ;-)

Vanavond zijn we ook nog even wezen zwemmen met Connor. Hij is natuurlijk niet ziek, maar doordat we Stace zo rustig mogelijk moeten houden, komt hij wel een beetje te kort. Dus zijn we met hem naar Lake Jordan gegaan. Stacey is thuis gebleven. Ook wel een beetje zielig, maar laten we nog maar even volhouden in het rustig aan doen met hem. Hij wil het allemaal wel, maar het is zo belangrijk dat we strakjes die prednison kunnen gaan afbouwen.
Dus Connor in de auto en op naar Lake Jordan. We hadden tijdens het bootje varen een nieuw strandje ontdekt. Dus daar zijn we nu naar toe gegaan. En Connor heeft nu dan eindelijk ook met zijn nieuwe knalgele zwemvest gezwommen. Ziet er flitsend uit he? hi hi hi.




Wat nou? Ik kan heus wel zelf zwemmen hoor!

Moest wel lachen, want hij had niet zo snel door dat hij gewoon bleef drijven met dat vest aan. Dus toen hij naar me toe kwam hield ik hem vast, maar zijn pootjes bleven gewoon doorzwemmen. Geen gezicht, volgens mij stonden die op de automatisch ingesteld. Net zoals in een tekenfilm ;-) Het was even lekker voor hem af te koelen, maar ook voor ons. Het is hier dik in de dertig graden op het moment. Connor bleef dus ook lekker in het water.





Daarna weer naar huis gegaan. Even nog in de tuin gezeten voordat de onweer er aan kwam. Het rommelde in de verte wat, maar weet niet of het ons gaat bereiken vanavond.
In ieder geval doet de hibiscus het heel goed. Hij blijft hele mooie bloemen geven steeds. Ze zijn ook super groot die bloemen. Echt heel mooi.






Sta ik er ook op vrouwtje???


Groetjes Petra