dinsdag 5 juni 2007

Weer op pad met Stace

Vanmorgen vroeg moest ik met Stace weer naar het NC-State vetinary hospital. Tussen 7 en 8 uur moest ik hem weer brengen. Ze zouden hem weer een daagje houden en weer bloed onderzoek doen en indien nodig verdere onderzoeken. In de middag belde de dokter dat ze uitslag van zijn bloed hadden. Zijn PVC/Hematocrit was weer 1 % gestegen naar 27 %. Nog steeds geen 36 dus..... Vorige keer toen hij terug moest komen voor het lever onderzoek, hadden ze ook gezegd dat het toen 29% was, dus ik vroeg aan de dokter hoe dat kwam. Ze vertelde dat de uitslag van 26 en 27 door het laboratorium waren gedaan en dat die het meest betrouwbaar waren. Die van 29 % was door hen zelf op de afdeling gedaan. Door een andere machine en andere personen. En daar zou het verschil in zitten. Zijn gehele bloedplaatje verder was het zelfde gebleven. Waarbij ook de Platelet count. Dat zijn de cellen die er voor zorgen dat wondjes snel genezen. Die waren helemaal in het begin verontrustend laag, maar nu op normale waardes nog steeds. En bovendien klonk de dokter bijzonder opgewekt en dat kwam door het feit dat de ritoculyten telling naar 55.000 was gestegen.(hier voor 46.000) Bij deze telling worden de nieuwe cellen geteld en die waren dus flink gestegen en in zijn lichaam gebleven. Wat een teken was dat Stace nieuwe cellen aanmaakt, maar ook dat zijn lichaam niet meer die nieuwe cellen direct afbreekt. Zijn lichaam reageerd dus nu op de nieuwere medicijnen en dit betekent dat hij nu "mildly regenerative" is en eerst non-regenerative. Ze was echt heel enthousiast terwijl ze dit vertelde. En als de dokter blij is, ben ik het ook, niet waar? Dus dat was goed nieuws.
Hij was ook weer wat in gewicht aangekomen en weegt nu weer 22 kg. Er was net iets minder dan een halve kilo bij gekomen in die twee weken. Voorheen woog hij 23 kilo, dus ook dat is weer stijgende.
Het jammere vond ik wel dat de prednison dosering niet verlaagd werd. Later toen ik Stace op ging halen probeerde ze me uit te leggen waarom. De reactie van de afgelopen twee weken was zo goed, dat ze eigenlijk het nog twee weken met deze samenstelling wilden proberen. Dus nadat ze dat een beetje verklaard had kon ik dat beter begrijpen. Uiteindelijk was het half vier toen ik hem mee naar huis kon nemen en het was een lange dag voor hem geweest. Hij was echt doodop en plofte in de auto neer. Hij krijgt zoveel indrukken bij zo'n ziekenhuis mee. Eenmaal thuis ging hij breed uit in de kamer even rollen. Zo van he, he, ik ben weer lekker thuis. Daarna heeft hij zijn medicijnen weer gehad en zijn eten en nu ligt hij lekker te slapen. Fijn weer bij ons en Connor!
Dus nog steeds algeheel rust houden voor Meneer De Bruin. Over twee weken moeten we weer komen voor weer een bloedonderzoek en zo houden ze hem goed in de gaten. Hopelijk hebben we dan weer te doen met een blije dierenarts, want daar worden wij ook blijer van!

Groetjes Petra

17 opmerkingen:

Anoniem zei

Er zijn nog meer blije mensen
en daar hoor ik ook bij.
Het zal wel even duren maar ik ben er van overtuigd dat stacey weer de oude wordt.
groetjes uit Barendrecht

Petra zei

Nou, zeker goed nieuws, dat het de goede kant op gaat met hem, hoe langzaam ook!

Anoniem zei

Wat fijn dat je toch goed nieuws hebt gekregen, toch lijkt het voor mij (een leek opdat gebied) wel lang te duren voordat de waarden omhoog gaan.
Hopelijk gaan over 2 weken de prednison ervan af...
Groetjes,
Ps Aniek wilde wel je boontjes doppen:)

Petra zei

@ Bianca
Het probleem zit in de auto immuun reactie. Zijn lichaam dacht dat de nieuwe bloedcellen fout voor zijn lichaam waren en breekt ze daardoor af. Daardoor stijgen de waardes langzaam jammer genoeg. Maar langzaam komt daar nu dan door die nieuwere pillen verandering in, gelukkig ;-)
Enne... Ben heel blij dat Aniek me wil komen helpen doppen !

Groetjes Petra

Annemiek zei

Dat gaat langzaam toch maar wel de juiste kant op. Gelukkig.

Anoniem zei

Gelukkig dat het beter gaat. Al is het inderdaad erg langzaam. Ik kan me voorstellen dat het voor jullie erg lang duurt.

Gr petra

Anoniem zei

Al gaat het langzaam, het gaat beter en daar zijn ook wij hartstikke blij mee!!! Geef onze meneer de bruin maar een hele dikke knuf!

Anoniem zei

Zeker goed nieuws al gaat het langzaam, maar Stacey blijft vooruit gang boeken en dat is het belangrijkste!!!

Groetjes,
Kaar

Anoniem zei

Ik heb je blog gevonden. Fijn dat er vooruitgang zit in de gezondheid van Stacey.
Groetjes.

Anoniem zei

Geduld is een schone zaak............zucht!!!!!!!!!!!!!

Dikke knuf voor Stacekind.

Erna

Anja zei

Fijn dat je goed nieuws heb gekregen. Het gaat wel langzaam maar toch iedere keer een stapje vooruit.

Anoniem zei

Hoi
Heel langzaam maar zeker gaat hij in ieder geval vooruit. En vooruit is vooruit nietwaar. Al zou je hem af en toe wel ietsje verder willen duwen.
Groetjes Ingrid

Nel zei

Gelukkig het gaat steeds beter met meneer de Bruin. Hardstikke fijn.

Anoniem zei

Haaaaa Petra! Superlang niet bij je gelezen, maar nu helemaal op de hoogte. Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Beetje laat, maar niet minder gemeend.
Die Stacey, wat een gedoe voor het beestje. Gelukkig was oom dokter vandaag blij! Dat is mooi.
Zaterdag al je race for the cure! Gaat je lukken hoor. Nog even met Evy aan de gang en dan hoppa, gaan zaterdag. Hopelijk is het niet te warm, neem maar veel drinken mee. Alvast heel veel succes!!

Groetjes van ons en de hondjes een blafje van Spot.

Anoniem zei

Wat een goed nieuws, geduld wordt beloond.
De looptrainer zag er ook flitsend uit, nu hoef je niet meer naar de sportschool je hebt hem boven.
De natuur is wel verder dan hier ,het ziet er allemaal mooi en goed uit.
Groetjes de dogs een knuffel.
Toos en Gerard

blips zei

Wat is dat een fijn gevoel om goed nieuws te krijgen. Er zit vooruitgang in dat is zeker.

Anoniem zei

Oh wat fijn om te lezen dat er vooruitgang in zit. Als echte hondenliefhebbers weten we maar al te goed hoe het is om dit soort "ellende" mee te moeten maken. Heel Wolphaartsdijk duimt mee voor jullie en Connor & Stace.