Province town

Province town

Nou het balkonnetje aan de hotelkamer is een succes voor de honden. Die zitten en liggen er graag op en kijken naar alles wat er voor bij komt. En vooral wat er in het zwembad afspeelt. En Aappie van Stace geniet ook mee, want die is ook weer mee op vakantie ;-)
Waar zouden we zijn zonder onze gillende aap, hi hi hi…..





Gisteravond zijn we naar het uiterste puntje van Cape Cod gereden en we wilden naar de vuurtoren daar. Nou was er een soort van dam gemaakt van stenen brokken. Stace vond het geweldig om daar over heen te jumpen en te zigzaggen, maar Connor vond die uitdaging veel te groot en trok aan zijn rem, hi hi hi. Op zich nog niet zo erg als we er wat langer over zouden hebben gedaan, maar met vloed is deze dam onder water en grote kans was dat als we aan de andere kant waren we niet meer terug konden. Dus we zijn niet tot het einde gekomen.Maar het was wel een leuk gezicht.





Daarna zijn we bij Race Point Beach naar de ondergaande zon wezen kijken. Toch wel apart om aan de Oostkust van Amerika de zon in zee te zien ondergaan. Dat gebeurt natuurlijk alleen maar aan de westkust en in Florida bij de Golf van Mexico. Maar vanaf dit punt van Cape Cod ging de zon heel mooi onder. En om het plaatje compleet te maken, lagen er een paar bootjes voor anker en kwamen er een heel stel zeehondjes voor bij zwemmen. Zo’n leuk gezicht.







Foto van de voorbij zwemmende zeehondjes.



Na Connor’s klimtocht op de life guard stoel van gistermorgen op het strand, had hij al snel op dit strand ook zo’n stoel gevonden. Heerlijk vond hij het boven op dat ding. Lekker met je neus in de wind, naar alles koekeloeren en een beetje Beach Beardie uithangen.



Stace hield wacht onder de stoel……



Helaas wordt je als Life Guard best moe ;-)







Vanochtend zijn we eerst naar Meadow beach geweest met de hondjes.







Toen we even een stukje hadden gelopen op het strand werd het ineens bewolkt. Ideaal strand weer dus voor de honden die zich heerlijk konden uitleven op het strand. Er was helemaal niks en niemand te bekennen. Dus even lekker los rennen en sjesen met zijn twee. Wat een pret.
Voordat we naar het strand gingen hadden we bij een bakkerijtje in Province town wat broodjes gekocht en na het wandelen hebben we die op het strand op gegeten



Beardie on the Beach…..



Daarna zijn we naar Provincetown zelf geweest. Er is daar 1 hele grote straat met allemaal winkeltjes en restaurantjes. Gisteravond waren we al door deze straat gereden. Ontzettend druk was het. Het leek een beetje op Key West, vond ik. ’s Avonds allemaal mensen op straat. En halverwege die straat, vonden we het toch wel een beetje apart. En kwamen we tot de conclusie dat er wel heel veel setjes waren van “hetzelfde soort” zeg maar. En ineens kwam het verhaal van Liesbeth naar boven. Die was hier volgens mij ook geweest en had toen ook niks in de gaten, vertelde ze. Dit moest haast wel het zelfde plaatsje zijn. Want zo open en vrij zijn ze niet overal in Amerika volgens mij. Leek Amsterdam wel, hi hi hi.



Er liepen dragqueens en nog meer verklede mannen, of moet ik zeggen vrouwen. Vond het wel prachtig om dat allemaal te aanschouwen. Maar gisteravond was Province town dus afgeladen en met geen mogelijkheid konden we een parkeerplek vinden. Die overigens schreeuwend duur kosten hier. Maar vanochtend was het toch bewolkt en zijn we met de hondjes door de hoofdstraat gelopen. Nou ja gelopen…. Met die twee er bij kom je niet ver, want er zijn zoveel mensen die vragen of ze ze mogen “petten”, wat inhoudt dat ze ze even willen aaien. Moet zeggen dat er veel mensen waren die het “merk” wisten vanochtend. Veel mensen ook uit Engeland die we tegen kwamen.









Ik vond Whalers Wharf wel leuk om te zien. Het is een soort klein winkel centrumpje, maar heel oud met veel ijzeren details en grappige winkeltjes.





Dit bordje vond ik het leukst. Het hing bij een winkeltje met allemaal hondenspulletjes. Stace en Connor kregen ook allebei een snoepje van de verkoopster. Na een knuffel natuurlijk.



Na al het geshop en geknuffel om de twee minuten zijn we gevlucht naar de haven. En inmiddels brak het zonnetje ook door. Vanuit de haven gaan allemaal bootjes die veelal naar walvissen op zoek gaan. Al die haventjes hier vindt ik wel heel erg leuk. Terwijl Ron even foto’s aan het maken was van bootjes, hield ik voor de tigste keer mijn praatje over de honden en van welk merk ze zijn…..




Daarna besloten we naar het hotel terug te gaan en even lekker te gaan relaxen bij het zwembad. En we hadden zowaar een prive zwembad. Zo, dat was even nodig na al die actie vanmorgen.

Voor vanavond hebben we een italiaans restaurantje op het programma staan die “Calzones” verkoopt. Bij ons in NC zie je die dubbelgevouwen pizza’s niet zo veel. Vandaar dat ik ineens daar weer es trek in had..Toevallig kwamen we daar in onze zoektocht naar een Wifi verbinding voor internet gisteravond achter. Want we hadden tegenover dit restaurant, wat trouwens van alle markten thuis is, een perfecte verbinding en hebben we zo het blog kunnen uploaden en de mail gecheckt. Morgen gaan we door naar Boston en zitten we in een La Quinta hotel. Die hebben altijd internet in de hotelkamer, dus daar kunnen we weer “legaal” bloggen.

Groetjes Petra