zondag 10 januari 2010

En toen...

deed ie niks meer.... Geen piepje kwam er meer uit. Geen klok, geen licht, geen afzuigkap. Helemaal niks. Volledig niet werkend. En als ik ergens niet vrolijk van word is het van niet werkende apparaten. En om precies te zijn in dit geval een niet werkende magnetron. Natuurlijk net als ik aan het koken ben kom ik tot deze conclusie. Mijn huisvrouwen logica bedacht nog even, kijk of de stekker er in zit. Maarja waar zit de stekker van de magnetron? In het kastje ernaast. Check, nee. Andere kant? Check, nee. Er boven dan? Check, Ja! Gevonden. Helaas zat die stekker er wel in dus dat was het niet. Ik de stekker nog een keer in en uit het stop contact gedaan en toch wel iets hopende op een klein zeer welkom wonder. Maar nee, er vond geen openbaring plaats. Sterker nog alle lichtjes bleven net zo donker als even er voor. Grrrrr...... Ik een pannetje gepakt voor de groenten die ik even wilde opwarmen in de magnetron en dus ging dat nu gewoon op het fornuis.

Tot ik even daarna ineens een ingeving kreeg. Misschien zijn de stoppen door geslagen? De stoppenkast zit hier in de garage en na dat ik het deurte open had gekregen, zag ik gelijk tussen de hele rij klikjes, 1 klikje de andere kant op staan. En ja hoor dat was van de magnetron! Gevonden, dacht ik. Toch nog een klein wonder op deze vrijdag middag. En ik was zo trots op mezelf dat ik het toch maar mooi alleen had opgelost. Gewoon zelf op het idee gekomen om in de stoppenkast te kijken. Erg slim, vond ik zelf, ha ha ha.

Breed smilend liep ik dan ook de keuken weer in. Maar trof daar geen werkende magnetron aan. Hey wat is dat nou? Ik had hem net weer stroom gegeven, geen geintjes nu he? Ik die stekker er weer in en uit. Maar nee hoor geen pukkel! Wel $^#&%&%&&!!! Hij is echt gaan hemelen het ding. Nee he? Helemaaaaal niet leuk! Niet dat we dat ding zoveel gebruiken, maarja eigenlijk misschien toch wel zo nu in de winter. Soepjes, chocomelkjes, alles gaat in dat ding.

Dus toen Ron thuis kwam ik hem het verhaal verteld en die is het ding gaan ontleden.

Photobucket

En het duurde even maar het bleek dat er een zekering doorgebrand was en zowaar Ron had hem weer aan de praat gekregen. Alles deed het weer. Er was weer licht, de draaiplaat draaide en zelf de klok en de piepjes waren terug van weg geweest. Geweldig niet? Oh wat een feest! Het maakte mijn dag weer helemaal goed. Het was namelijk toch al niet zo'n succes geweest die vrijdag.

Want in de nacht van donderdag op vrijdag werd er sneeuw verwacht volgens de weermannen hier. Ik begrijp dat half Nederland de sneeuw nu wel zat is, maar wij hebben hier nog niks gehad en ik vind het altijd zo leuk om met de hondjes de sneeuw in te gaan. In het midden van de nacht was ik nog wakker geworden en had snel een blik naar buiten geworpen en zag gewoon dat het regende i.p.v. sneeuw. Wat is dat nou? Spontaan warmte frontje net bij ons? Zwaar teleurgesteld was ik weer naar bed gegaan. En ook 's morgens was er niks wits te bekennen. Helemaal niks! Zal je net zien. Inmiddels was het wel kouder geworden en was het weer gaan vriezen. De scholen waren allemaal twee uur uitgesteld ondanks dat er geen sneeuw was. En het was echt heel erg koud toen ik met de hondjes aan de wandel ging.

Daarna gebeurde er nog meer leuks, want ik was boodschappen gaan doen en tegen over de super zit ook de nieuwe O2 fitness, waar ik het van de week nog over had. Ik zat er aan te denken om daar lid van te worden. En ik dacht ga even vragen wat het kost en kijken hoe het er van binnen uit ziet.

Dus ik naar binnen en daar stond een iets te breed smilende receptioniste me op te wachten. Ik vroeg haar of ik iemand kon spreken over de prijzen voor een abonnement. Ja hoor zei ze zonder haar smile te verliezen, alleen dat duurt wel zo'n 30 minuten. Want hij was nu al met iemand bezig en er stonden nog twee dames te wachten en zij kon echt niks vertellen. Alsof het een groot geheim was wat het kostte. Dus of ik even mijn gegevens op wilde schrijven en dan kon hij me ook terug bellen als ik het te lang wachten vond. Dus ik vulde braaf het formuliertje in. Ik wilde namelijk niet de veroorzaker zijn dat haar smile zou gaan verdwijnen natuurlijk. Maar ik vroeg haar wel of ik even op mijn eigen houtje door de zaal mocht lopen. Ja natuurlijk, zei ze, ga vooral je gang. En zo liep ik door de hal. En al snel zag ik dat er eigenlijk alleen mannen aanwezig waren. Hele brede mannen. Kleine Arnoldjes zeg maar. Hmmmm, nog even om de hoek kijken. En daar werd het nog erger. Daar waren de super heavy weights en waren het namelijk langharige Arnoldjes.... Oeps.... Nou doet u mij dat maar niet, ha ha ha. Niks voor mij. Zwaar afgetraind, tikkie te bruin en te glad. Hmmm ik geloof dat ik het wel gezien heb. Dus al smilend, (ja ik kan dat ook) liep ik richting de deur en wierp mijn smile richting de receptioniste en baande me een weg naar buiten. Zo snel mogelijk! Dit fitness centrum werd dan wel overgenomen en het nieuwe bedrijf heeft een ietwat ander imago, maarja de fitnessbezoekers zijn daarmee nog niet zo snel veranderd.

En zo liep ik al denkend naar buiten. En toen gebeurde het. Ik liep ter hoogte van de invaliden parkeerplaats en daar ging ik..... in een soort van mislukte spagaat. Oh geweldig weer.... Lag ik dan weer op mijn gat, nog niet wetende wat er nou in ene met me gebeurd was. Natuurlijk weer knietje en handjes geschaafd en een kloppend hart van de snoekduik. Ik keek nog even om me heen, maar niemand op de parkeerplaats. Maarja, natuurlijk waren er in dat fitness gedoe alleen maar glazen deuren en ik wist bijna wel zeker dat de smile van de receptioniste nog groter zou zijn nu. Uitermate genant, ha ha ha. Er lag dus een klein stukje opgevroren plasje water nog van de regen denk ik en wie gaat daarover onderuit. Juist ja, de zeer athletisch gebouwde, niet fitness centra gaande Petra. Geweldig! Gelukkig was mijn broek nog heel, maar 1 laars, had ook schaafwonden op zijn neus. Minder allemaal en ik wist niet hoe snel ik weer naar me auto moest gaan. Zo snel mogelijk vergeten!!! ;-)

Zaterdag begon goed. Ron en ik zijn een stuk gaan wandelen met de hondjes en zijn daarna wat boodschapjes gaan doen. En zo hadden we spinazie artisjok dip meegenomen en die wilde ik opwarmen in de magnetron. En toen kwamen we erachter dat alles het doet behalve de magnetron zelf. De draaiplaat draaide keurig, maar er werd niks warm. Hmmmm dat is minder. Ron heeft er nog een poging aan gewaagd, maar waarschijnlijk is er toch ergens een kortsluiting geweest, waar er behalve de zekering nog meer was doorgebrand. En konden we concluderen dat verdere reanimatie niet meer mogelijk was. En dus zijn we internet af gaan spitten naar prijzen van magnetrons. Dat is toch wel makkelijk tegenwoordig. Ging je vroeger meerdere winkels af, nu kun je dat gewoon online checken. We wilden graag weer een Whirlpool magnetron, want wij dachten dan slim te zijn, want dan zal vast de aansluiting hetzelfde zijn. En het bleek dat bij Bestbuy er nu een actie was voor 10% korting op keuken apparatuur.

Dus wij naar de Bestbuy en daar de magnetron ingeslagen. De prijs viel ons nog ontzettend mee. Onze magnetron hang namelijk boven het fornuis en in die magnetron zit ook onze afzuigkap verwerkt. En dus de nieuwe magnetron moest dat ook hebben. Ja nog nooit gezien in Nederland, maar hier hebben magnetrons een afzuigkap knop. Geweldig niet? De maten van de nieuwe magnetron waren precies het zelfde als de oude, dus dat moest goed gaan. Ron is altijd van laten we dat maar gelijk doen, dan zijn we er maar van af. En zo waren we op zaterdag avond de magnetron aan het ontmantelen. We, zeg ik, want dat ding is natuurlijk te zwaar om alleen te ontmantelen. Dus schroeven er uit en het hele ding deed helemaal niks. Nouja hij ging een klein stukje naar voren, maar dat was het. Hij zat dus nog ergens vast, maar hoe? Wij nog kijken bij die nieuwe maar daar werden we niet veel wijzer van. Er was een soort van beugel, maar we konden met geen mogelijk het ding iets om hoog krijgen.

Nou na een echtelijke vergadering, de schroeven er weer in en de magnetron weer vast. Hiermeen waren we dus niks opgeschoten. Nou het boekje van het oude ding bestudeerd te hebben, bleek er een soort van hendel te zijn die je moest verschuiven. Nouja verschuiven? Met een rotgang moest porren en zowaar er kwam beweging in het ding. Toen bleek dat er aan de onderkant zoveel kit was gespoten dat de hele magnetron daar nog aan bleef hangen. Dus weer alle schroeven er in en eerst de kit eraf peuteren. Geweldig leuk klusje! NOT! Maar daarna kon de oude magnetron dus van de muur. En hadden we een gat.

Photobucket

Natuurlijk paste de nieuwe magnetron niet in de oude beugel, dat zou allemaal wel erg makkelijk zijn geweest. (zucht) En moesten er nieuwe gaten in het keukenkastje geboord worden. Dus konden we onze gedachte van laten we het zelfde merk nemen, dan zal de bevestiging het zelfde zijn, wel laten vliegen. Niks van dat dus. Dus grof geschut er bij en boren maar! Hartstikke leuke tijdsbesteding op een zaterdag avond. Maar....., ook goed nieuws. Want toen eenmaal de gaten geboord waren en de nieuwe beugel vast zat, ging met de allereerste keer proberen zo de nieuwe magnetron erin.... Wat een feest! Alles paste en alles deed het nog ook. We kunnen weer magnetronnen en afzuigkappen, zeg maar ;-)

Even het "voor en na" visuele effect!

Photobucket
Voor

Photobucket
Na

Vandaag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan. Vanmorgen zijn we hier in de wijk wezen wandelen en tijdens het wandelen zagen we zoveel ganzen op het ijs in het meertje in de wijk. IJs komt hier helemaal niet zo vaak voor. Het is namelijk wel vaak 's nachts koud, maar overdag lopen de temperaturen al heel snel op. Zo zullen mensen hier in de buurt als er sneeuw is ook niet hun oprit sneeuw vrij maken, want na twaalf uur is hier vaak de sneeuw al weg. En daarom ook geen ijs op het meertje. Maar het is nu al een paar dagen flink onder nul en ook overdag. Dus ben ik na het wandelen terug gelopen met mijn camera.

Photobucket
De gansjes nog lekker op het ijs zittend.

Photobucket
Hmmmmm wat is dat voor tweebener?

Photobucket
Weg wezen hier!!!

Photobucket

En terwijl ik daar stond riep Judy me. Judy woont aan het meer en vroeg me of ik wat warms te drinken wilde. En zo zat ik ineens aan de ontbijttafel van Judy en George. We spraken over van alles en nog wat. En Judy had gelezen over een fotografie club in Holly Springs. En aanstaande dinsdag was er een bijeenkomst van ze. En dus besloten we daar nu samen naar toe te gaan. De bijeenkomst is bij Bass Lake en dat is vlak bij waar we wonen. Weet nog niet zo goed wat ik me er van bij voor moet stellen, maar we gaan het allemaal beleven!

's Middags zijn Ron en ik trouwens nog even wezen wandelen bij Bass Lake. Het zonnetje scheen heerlijk en ondanks de kou vond ik het lekker om buiten te zijn.

Photobucket

Photobucket

Bass Lake was bijna dichtgevroren. Het is een stuk groter dan het meertje bij ons in de wijk en er is meer stroming. Maar het ijs was best dik ook hier.

Photobucket

En ja zwemmen mag dan wel niet, maar het ging ook niet.

Photobucket

Photobucket

De schommel stoelen stonden er nu niet, maar het is altijd een heerlijk plekje om te genieten van het zonnetje en het uitzicht.

Photobucket

Groetjes Petra

16 opmerkingen:

Martin zei

Oh, wat heb je je rot gevoeld toen je plat ging buiten het fitness center!!! Ik zou me ook rot gevoeld hebben en snel maken dat ik weg kwam, hahaha...

Wij hebben een keer hetzelfde met de magnetron meegemaakt, dat alles het deed, behalve dat het eten werd opgewarmd. Er was iets stuk dat vervangen moest worden, maar ondanks de magenetron al uit de garantie was kregen we het onderdeel toch gratis. Het bleek vaak stuk te gaan namelijk. Alleen de voorrij kosten moesten we betalen.

Kristel Holsbeek zei

Goh ik zou me ook zo gevoeld hebben zoals jij. Ik hoop alleen dat je je geen pijn hebt gedaan.

goed gewerkt, mooi verschil!!

Anja zei

Oh, wat erg zo'n mislukte spagaat, gelukkig ben je niet erg gewond geraakt.

Anoniem zei

We zijn echt zussen, want ook ik ben afgelopen vrijdag languit gegaan. Resultaat een zere, geschaafde knie. Bij mij waren er getuigen (jammer genoeg) waaronder 2 moeders en de juf van Dylan, wat voel je je dan opgelaten zeg....

Jullie hebben puik teamwork geleverd alles ziet er weer prima uit en de chocomelk, soep etc. kunnen weer warm gemaakt worden.

Groetjes, Kaar

Petra zei

@ Martin
De magnetron was nu bijna 5 jaar en een nieuwe kostte $200,- Dus we hebben voor een nieuwe gekozen.
Bij de vaatwasser was het trouwens ook zo. Er was een recall geweest en de computers mochten gratis vervangen worden, behalve dan de voorrij kosten.

@ Kristel
Zoals gewoonlijk bij mijn snoekduiken, een geschaafd ego was het ergste ;-) Niks anders, hi hi hi

@ Karin
Ha aha ha, zie je wel de appel valt niet ver van de boom. Ben wel benieuwd wat Dylan zei eigenlijk.
Zullen we samen een praatgroep beginnen, hi hi hi.
Kan er niks aan doen maar mijn dag begint een stuk beter dat jij collectief met me mee gleed, ha ha ha.
Groetjes
Peet

Erna zei

Jeemig zo voor de sportschool op je giechel, gelukkig zonder letsel.
Jullie zaterdagavond ook weer fijn bezet met zón "gezellig" magnetron klusje.
Ziet er koud uit bij Bass Lake maar wel lekker dat de zon schijnt.

Erna

Bibi zei

Hihi daar ging je weer, hoop dat dit je enige val is voor dit jaar!
De magnetron ziet er goed uit hoor. Ben zelf geen fan van de magnetron, gevoelsmatig denk ik dat het niet zo gezond is, al weet ik er het fijne niet van.
Wat een lekker stekje bij Bass Lake.

Miranda zei

Och jeekes, wat een ellende. En ja met die kou! Maar die handy Andy van jou regelt het maar weer mooi!
Groetjes vanuit Centaal Virginia, waar er sneeuw verwacht wordt vanavond....
ps: was het jou opgevallen dat we dezelfde keuken en tegels lijken te hebben?

Anoniem zei

Ha Petra,
Ik hoop inderdaad dat je geen blauwe plekken hebt op gelopen!
Lijkt wel dezelfde magnetron als ons, hopen dat deze het wel langer volhoudt, 5 jr vind ik niet zo lang?! Wel super zo'n handige 'husband'! Dat heeft F toch niet in zich helaas ;-(
gr Jackie

Anoniem zei

Weer een heerlijk verhaal. Moest zo lachen. Kan me voorstellen hoe je je voelde met zoon snoekduik voor de fitniss miss......
Gelukkig goed afgelopen.

groetjes Trudy

www.vandijkjes.punt.nl zei

Gunst wat een gedoe, even een nieuwe magnetron.

Die beschrijving van de binnenn kant is nu precies wat ik in gedachten heb en waarom ze mijn daar dus nooit zien.

Je mag trouwens van ons wel wat sneeuw hebben hoor. Ik stuur de volgende lake effect wel richting jullie.

gr petra

Anoniem zei

Eerst dat auto ongeleuk en nu een niet bestrooid stoepje, je kan ze aanklagen en nog rijk worden ook.

Veel plezier met je nieuwe magnetron.

Elke zei

Da's voor je rug echt niet zo goed, zo onderuit gaan...

Zal ik een beetje sneeuw jullie kant op blazen, wij hebben er hier genoeg! Onze Dusza duikt verschillende keren per dag met haar snoet in de sneeuw. En nadien moet ze natuurlijk uitgebreid op haar rug gaan liggen rollen...

Marjon zei

Wat een mooie foto van die opvliegende ganzen.

Dat was een hele operatie om de nieuwe magnetron erin te krijgen. Maar hij ziet er wel hele mooi en modern uit.

Bij zo'n fitness school zou ik ook rechtsomkeerts gemaakt hebben. Ik wil wel naar gespierde mannen kijken tijdens mijn workout, maar het moet wel een beetje normaal gespierd zijn. En aan mannen die meer in de spiegel kijken dan ik heb ik ook een hekel.

En wat moest ik lachen om je verhaaltje van je spagaat. En wat herkende ik mezelf erin. Hoe vaak ik niet en plein public languit gegaan ben, dat wil je niet weten. ik schaam me al niet eens meer.
gelukkig is alles heel gebleven bij je.

Ineke zei

Kan me voostellen dat je je vreselijk l.lig voelde toen je onderuit ging bij dat fitness center.
Wat voel je dan meteen onthand he, als de magnetron het niet meer doet.

Guus zei

Bij ons ging het lichtje van de afzuigkap uit zondag, maarja.. ook de waterkoker en de magnetron aan, kon hij schijnbaar niet trekken.

Herkenbaar hoor van de sportschool. In de tijd toen ik nog ging moest ik vaak op mijn vriendinnen wachten omdat ik dichterbij werkte. Vol verbazing hoorde ik de verkooppraatjes daar aan. Een veel gestelde vraag was: wat wil je uitgeven aan de sportschool? Dan hadden ze voor bepaalde mensen weer allerlei kortingen. OOk als lid van de FNV hoor je korting te krijgen, echter bij de onze alleen als je nieuw lid was. Wij, die zeker 5 jaar lid waren, betaalden de volle pond.

Eigenlijk wil ik zeggen dat ik de benadering om leden te werven erg agressief vond..