Vind het nog steeds een hele leuke auto en hij rijdt super. Sindsdat we mijn Lancia Y-tje hadden gekocht is Ron helemaal Lancia gek. Je ziet ze hier niet zo vaak en ze hebben een apart design. Dus toen kwam de Lancia Delta van Ron. En uiteindelijk dus deze Lancia Lybra. In alle drie zaten leuke Lancia snufjes. We weten zeker dat het in Amerika geen Lancia zal worden voor ons. Ron kijkt er al naar uit om een mooie Amerikaan te gaan kopen. Dus het Lancia tijdperk is voor ons nu dus even voorbij. Maar we kijken er met veel plezier op terug en we hebben natuurlijk de foto's nog om na te genieten.
Vandaag was ook de laatste door ons georganiseerde Beardie wandeling hier in de buurt. Gisteravond hadden Ron en ik nog even naar Piet's Paulusma's weerbericht gekeken en we hebben zo moeten lachen. Hij voorspelde dus: Veel regenbuien, hagel, sneeuw en onweer en dit alles met de heerlijk temperatuur van 4 graden......"Oat Morn": zei hij nog. Ja daar ben ik lekker mee zeg! Jeetje dat dat allemaal tegelijk op 1 dag mogelijk is en dat ik nou net op die dag mijn wandeling gepland heb. Moet wel zeggen het is oerhollands weer, maar net een tikkie te veel van alles. Vanmorgen bij het opstaan natuurlijk gelijk naar buiten gekeken. En wat, de zon scheen zowaar. Met de nadruk op scheen want het was niet voor lang helaas. Sneeuw, hagel en onweer passeerde langs Zierikzee..... Dat zou wat beloven. In de ochtend zouden Anja en Theo en de kids en de Beardies eerst even een "bakkie" bij ons doen. Sam hun zoontje had op de vorige wandeling gevraagd of we er nou nog waren als hij jarig was. Daar maakte hij zich een beetje zorgen om. Vertelde hem toen dat we inderdaad dan al in Amerika zitten, want hij is in April jarig. Helemaal sip was ie...... Dus, hebben we daarom zijn verjaardag vervroegd en vanochtend alvast een beetje bij ons gevierd, met taart en kadootjes natuurlijk.
Ook kregen wij kadootjes. Van Anja en Theo. Wij kregen twee mooie baseballpetten, met Stacey en Connor erop en met de tekst: Baasjes vergeten jullie niet de geweldige tijd in Holland. (Maar dan in het Engels!) Leuk he. Dat wordt een verzamelaarsstuk, dat weet ik zeker ;-) En vergeten zullen we het zeker niet.
Nou dus toen op naar de wandeling. Onderweg in de auto nog een flinke bui en bij de parkeerplaats ook. Even na vertrek ook nog een klein hagelbuitje, maar toen..... Alsof ze boven hadden gehoord, dit kunnen we niet maken, het is haar laatste wandeling hier aan onze stranden. Dus laten we nu maar even de zon laten schijnen.
En ja hoor het werd droog. En het zonnetje kwam er ook nog bij. De wind ging liggen. En we hebben heerlijk kunnen wandelen. En zijn droog over gekomen.
Nog niet koud in de strandtent en het begon weer te hagelen. Maar dat kon ons niets meer uitmaken, wij zaten nu binnen en de warme chocomelk kwam er aan. Geweldig. Met zijn allen wat gegeten in de strandtent en daarna ook weer droog overgekomen naar de auto. Wat lief he van boven? Ze waren vast echt in een goede bui en hadden de plaatselijk opklaring precies op de juiste plaats geplaatst ;-) Bij de parkeerplaats heb ik een mooie bos bloemen gehad en een speeltje voor de honden van het bestuur van de Nederlandse Bearded Collie Club. Vond het een lief idee dat ze aan ons gedacht hadden en heb ze dan ook hartstikke bedankt. Heb de wandelingen altijd met plezier gelopen en genoot er zelf enorm van om de Beardies zo te zien rennen en dollen met elkaar. Heerlijk. Maar vandaag was het voor ons echt de laatste keer in Zeeland (alhoewel Ouddorp is Zuid-Holland) Stacey en Connor zullen het ook vast gaan missen. Dus het afscheid van de wandelingen zal zwaar zijn. Maar hoop dat iemand anders de wandelingen in Zeeland gaat doen, zodat ik vanuit Cary de foto's op mijn laptopje kan gaan bekijken. En dan stiekumpjes weer weg kan dromen van de mooie stranden van Zeeland.
Met zijn USA sjaal om denkt Connor nog even aan deze gezellige wandeling.
Groetjes Petra
http://www.beardie.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten