Toch nog...

Nou het was vanmorgen toch nog wit. De weer mannen hadden er mooi naast gezeten. I.p.v. de voorspelde 5 inches, net misschien een halve inch? Wat dat betreft lijken ze dan toch wel weer op die van Nederland ;-)
De temperatuur is echt naar beneden gegaan en vannacht wordt het min 12 graden. Erg koud als is het maar mijn gevoel en lig ik warm in mijn bedje. Vanmorgen natuurlijk nog even naar buiten, om de hondjes te laten rennen in het beetje sneeuw wat er uiteindelijk is gevallen.


Jippie sneeuw!!!


Hellupie...., ik zie niks meer. Is dat nou een letterlijk voorbeeld van bord voor je koppie?


Pfffff, Connor let nou toch eens op....


Pak me dan, als je kan...


Hebbes...



Hun oogjes spreken boekdelen...., allebei denken ze die is van mij. En ik ga echt niet loslaten. En het komende kwartier was dat ook zo, want ze hobbelden nog wel even zij aan zij door de tuin. Beiden niet los willen latend.



Uiteindelijk wint Stace dit keer en Connor begrijpt het nog niet helemaal.



Nog een keer proberen met die groene dan, denkt Connor?



Stace vindt het wel best, even genieten van die frisse wind is ook wel lekker....


Dat bedoel ik lekker, die wind...

Hieronder nog een stel foto's van ze met de frisbees. Dat vinden ze beiden echt een geweldig spelletje. Die oogjes van ze vindt ik altijd zo sprekend en zo lief. Maar...., misschien ben ik wel ietwat bevooroordeeld ;-)

De lemons in ons "lemontreetje", zijn inmiddels in aantal gedaald. Van de week met de harde wind zijn er drie uit gewaaid. Nu nog twee stuks over, die steeds meer gaan lijken op mandarijntjes van kleur. Vond het zonde om ze te plukken, het is zo'n leuk gezicht om ze in het boompje te zien hangen. Hoop dat er komend jaar weer nieuwe in zullen groeien, maar dan moet het niet te koud worden nu he?



Ook aan de bramenstruik zitten nog veel bladeren. Ik ben er verbaasd van omdat ze normaal toch al snel de bladeren verliezen. Ze hebben nu zo'n mooie diep rode kleur. Aan dit blad hing nu ook een bevroren druppel. Waarschijnlijk was de sneeuw gaan dooien in de zon gistermiddag nog. Maar daarna, toen de zon onderging, is de druppel bevroren.



Ron vermaakt zich nog prima begrijp ik. Vandaag was hij bij mijn moeder. En daar was ook mijn zus en zwager, neefje Dylan en nicht Monique. Ook waren Yvon en Ton er met Ayla en Twinkle. Toen ik belde naar mijn moeder, liep net iedereen naar binnen en stonden de roze koeken op tafel. Ja fijn...., wrijf het er maar weer in.... ha ha ha.

Groetjes Petra