dinsdag 16 juni 2009

Smak....

Zondag zijn Ron en ik wat boodschapjes gaan doen. Hadden vooral het verse spul nodig. En nog wat andere dingetjes. En doordat we ook "andere" dingetjes nodig hadden en niet al te veel zin om verder te rijden, werd het de Walmart waar we naar toe gingen. Daar hebben ze alles in 1 winkel. Wel zo handig. Want na een vakantie heb ik altijd moeite om weer op gang te komen met de routine klusjes. Vooral het boodschappen doen. (en het wassen, stofzuigen, koken en zo nog een hele lijst, maar dit terzijde)

Het was druk in de winkel. Op zondag middag gaan hele families hier hun boodschappen voor de week halen. En het liefst ben ik dan niet in de supermarkt. Maar we hadden echt wat melk en dat soort dingen nodig na onze vakantie. We liepen dus in de Walmart en hadden bijna alles wat op ons lijstje stond. Moest alleen nog sla en bloemkool hebben. En ik dook dus de groente afdeling op. De sla al snel te pakken en zo ook de bloemkool. En bedacht me dat het wel lekker was om weer een keertje komkommers in azijn te maken. En ik maakt een soort van schijnbeweging richting het vak van de Engelse komkommers. En met een enorme sliding ging ik me daar toch onderuit.... Het was iets nat in het gangpad en natuurlijk moet ik daar net over heen lopen. Het was echt de perfecte sliding kunnen we wel stellen. Als het op het voetbalveld had plaats gevonden dan. Echter, ik lag nu languit in een overvolle Walmart. Uitermate charmant weer! Gut o gut, wat een timing. Ron stond al snel naast me en zo ook zo'n vijf andere Walmart bezoekers.... Pfffff, hoe krijg ik het toch weer voor elkaar?

Ik keek naar mijn knietje en ja hoor, prachtig geschaafd. Zo ook de bovenkant van mijn voet. Mijn voet???? Oh nee...., dat is helemaal niet goed. En het eerste waar ik aan dacht op dat moment was, dit kan gewoon niet, want ik moet blijven hardlopen. Dat komt helemaaaaaal niet goed uit! Is dat wat? Spontaan was ik alle starende gezichten vergeten en voelde aan mijn voet. Kan ik nu nog wel hardlopen was het enige wat in mij op kwam. Ik moet die nieuwbakken conditie wel bij blijven houden natuurlijk. En met een voet die niet mee werkt, gaat dat niet lukken. En die vraag bleef maar door me heen gaan. Kan ik nog wel hardlopen? Wie had dat een half jaar geleden gedacht. Dat ik dat zo belangrijk zou kunnen vinden??

Heel lang kon ik er overigens niet over nadenken, want er kwamen allemaal vragen van "mede-groente-afdeling-shoppers" op me af. Van gaat het? Moet ik iemand halen? Uh nee zeg, het gaat allemaal wel. Ron die had dan ook door dat ik mijn lagere positie in de Walmart niet echt kon waarderen en reikte me daarop snel een hand toe. Een andere man greep me onder mijn oksel en huppatee, Petraatje stond weer. Pfff, wat een gedoe toch weer.... En gelukkig mijn voet deed het nog. Hij voelde wat stijfjes, maar het staan ging. Nu nog lopen. Ik bedankte de meneer die mij ook geholpen had. En verliet samen met Ron snel de plek des onheils..... Vooral niet achterom kijkend ;-)

Thuis gekomen er toch nog maar ijs op gedaan en gelukkig leek het mee te vallen. Alles was soort van ongedeerd, behalve dan mijn "bruised ego" ;-) En gisteravond hebben we dan ook weer hard gelopen. En het ging best aardig. Heb wel een wandel minuutje ingelast, maar behalve dat ging het nog best. Ondanks de geschaafde knietjes ;-)

Groetjes Petra

14 opmerkingen:

Anoniem zei

pfffffffffff jeemig een beste smakkerd heb je gemaakt.
Gelukkig doen je voeten het nog.
Ik werd van de week bijna onderuit gehaald door Dana, ik dacht dus ook "ahhhhhhh mijn enkel daar gaat mijn hardloop carriere"

Wat een topsporters zijn wij hahahah

Erna

Petra zei

@ Erna
Ja wie had dat ooit gedacht, ha ha ha. Het is wat he? ;-)
Viel het mee je enkel?
Die Dana toch....

Anoniem zei

ha, wat voel je je eigen dan vreslijk lomp he? Ik zwikte een keetje vlak voor iemands neus en maakte een vreselijke smak, helemaal misselijk van de pijn maar gewoon opstaan en vooral snel doorlopen ;-)
Wel een echte sportersmentaliteit, goed hoor! Je kunt ze ook "sewen" of hoe heet en schrijf je dat, ff een schade-en letseladvocaat googlen, hahaha

Gelukkig valt de schade mee!

Mariet

Anna zei

Je Peet, wat een verhaal gelukkig is het goed afgelopen.
Het hardlopen is toch wel een verslaving vooral voor de lijn.
Sterkte .
Groetjes Toos

Marchiena zei

Wat moet jij je ongelukkig hebben gevoeld op dat moment. Gelukkig maar dat het toch goed is afgelopen.

Groetjes,
Marchiena

Jasmino zei

Heb je Walmart al gesue-ed? Daar is veel geld te halen ;-) Nee geintje, ik hoop dat het goed blijft gaan en dat er niets ernstigs is, ik kan me heel goed voorstellen dat je meteen denkt aan het hardlopen hoor! Je hebt ook enorm veel moeite gedaan om op dit niveau te komen toch, stel je voor dat je weer opnieuw moet beginnen....

Marjon zei

Oh, wat zul jij je rot gevoeld hebben! Ik kan me best voofrstellen dat je meteen aan harlopen dacht, je hebt zo'n mooie conditie opgebouwd, het zou zonde zijn als je een tijdje moest stoppen.
Ik sta er ook om bekend regelmatig languit te gaan. Eén keer zelfs voor een volle tribune in de sporthal :)En ik verzwikte ook een keer mijn voet in de supermarkt maar toen had ik direct gescheurde enkelbanden.

Annemiek zei

Gelukkig dat je nog kunt rennen! Sommige mensen zouden meteen naar hun advocaat gerend zijn, jackpot!

Bibi zei

Jeetje wat erg, en dan al die mensen om je heen! Gelukkig stond je snel weer op normale hoogte hihi, ik zou ook maken dat ik wegkwam. En de volgende keer in cognito terug komen hihihi.Ach zo erg is het ook niet natuurlijk. Gelukkig kan je gewoon blijven hardlopen.

Petra zei

Oh, dan voel je je zo opgelaten!! Vooral omdat iedereen hier toe komt snellen om te vragen of je ok bent, terwijl je eigenlijk gewoon zo ongemerkt mogelijk weer op wilt staan. Dat gevoel over een blessure herken ik ook, gelukkig valt het mee.

Miranda zei

Jeetje Petra, wat een verdraait genante valpartij. Gelukkig geen verzwikte enkel of zo. Da's helemaal niks namelijk. Voorlopig de Wallmart mijden als de pest totdat je het zellf weer wat vergeten ben......Hihihi. Knuffel van hiero, midden Virginia

Anoniem zei

Nou Ron zal vast gaan smullen van dit verhaal en zijn mening bevestigen, dat die Walmart echte trauma's veroorzaakt. Een winkel dus waar je niet hoeft te komen.
Ik kan me weer levendig voorstellen hoe je je gevoeld hebt, gelukkig niet langdurig geblesseerd.
gr.Ann

Yvonne zei

Gelukkig eind goed al goed en ren je nog rustig verder ;-)

Anja zei

Ohh, wat erg zo'n smak in een volle Wallmart. Je voelt jezelf dan zó ongelukkig. Gelukkig kun je nog wel hardlopen.