Terug uit Poland

Nou vanmorgen dus weer sinds lange tijd naar de sportschool. Eerst op de treadmill gegaan. En eigenlijk viel het niet tegen, want ik kon zonder veel moeite zo 5 minuten hard lopen. Dat had ik veel erger gedacht. Dus 5 minuten hard en daarna 2 minuten rustig en weer 5 minuten. Tot 20 minuten. Moet zeggen dat die laatste 5 wat moeilijker gingen, maar lang niet zo erg als waar ik me op voorbereid had. Helemaal niet slecht ;-) Ik zag ook dat ze een aantal nieuwe apparaten hadden. Een stuk of 6 nieuwe loopbanden, met gevaarlijk uitziende schermen en veel knopjes. Niet helemaal geschikt voor Petra ben ik bang. En een heel nieuw apparaat genaamd de "wave". Althans dat stond op de poster die er schuin achter hing. Die moest ik even van me zelf proberen. Het voelde als een soort van schaatsen en dat voelde ik in mijn billen zeg! Maar wel leuk en weer es wat anders. Daarna omkleden en afdouchen en het zwembad in. En ik wist ineens weer hoe de samenstelling van de aquarobics groep was. De meeste kennen denk ik wel het zinnetje van de film "The Sixth Sense" en "scarymovie 1", "I see dead people"? En nu was het bij het deur openen van de deur naar het zwembad "I see old people". Het viel me nu ineens nog meer op. Old people alle over, hi hi hi. Goh het krulspeldgehalte was in die paar maanden tijd flink gestegen, leek wel. Eenmaal in het water kwam er een vrouw die ook altijd meezwemt naar me toe en vroeg me, "Hi Petra, how was your time in Poland?". En ik moest zo lachen.... Ze bedoelde het goed hoor en ze is een schat, maar ze had zich ietsjes naar het Oosten vergist. "Hi Nancy", zei ik,"I think you mean the Netherlands?". "Oh, yeah right sweetie, The Netherlands of course". Ach ze was wel aardig maar ietsjes in de war ;-) Ze vertelde me dat we een nieuwe juf hadden vandaag. Karee was haar naam en vorige week had ze haar eerste les gegeven. En.... nou komt het belangrijkste, ze had een "Radio with her". "With lots of crap music in it". Oh, zei ik,en ik moest lachen. En zei tegen haar dat het me eigenlijk wel leuk leek om op muziek te zwemmen. Ja, maar van die opzwepende muziek dat vond ze nou maar zo, zo. En ik moest weer lachen. Kortom ik had mijn binnenpretjes voor die ochtend dus al weer gehad en keek uit naar Karee. Die ik eigenlijk al meteen leuk vond. Het was een lekker pittig typje en de "Old people" waren helemaal van slag van haar. Want ze deed hele andere dingen dan onze andere juffen. Zoals een "squat" in het water. Niet leuk natuurlijk, want dan wordt je haar zo maar ineens nat als je met je billen naar achteren buigt. En het ging allemaal loeisnel op die opzwepende muziek. Halverwege kwam de vraag van een stel "old people" of de "music iet wat minder "loud" kon". Ze konden haar en zichzelf niet meer verstaan. En dit met een gebarende hand achter hun oren en hun hoofd schuin. Geweldig, ik moest zo lachen. En Karee was doortastend, je hoeft ook niet te luisteren, kijk maar naar mij en doe me maar na, hahaha. Niks kletsen, zwemmen was het motto van de dag. Ik vond het een heerlijke les en bij de cooldown ging "eindelijk" de opzwepende muziek uit. De "old people" gaven een zucht van verlichting. Karee stelde voor dat zij nu zelf maar een liedje moesten zingen wat ze leuk vonden. En dat deden ze!!!!. Alsof er een heel koor in het zwembad stond zongen ze, "America the Beautiful" Kippenvel kreeg ik er van.... Daar stond ik dan als Hollandse (die het Wilhelmus half kent). (klik op America the Bbeatiful om de music te horen op een filmpje van Youtube) Karee de nieuwe juf deed even hard mee en het klonk echt prachtig om ze te horen en hoe ze vol overgave allemaal mee zongen. Zo mooi toch weer en toch weer zo apart zo op een maandagochtend bij de aquarobics!!! Een mooie afsluiter dat was het zeker ;-)
Na het zwemmen ben ik naar het postkantoor gegaan want er lag vrijdag een briefje in onze bus dat er een pakje bezorgd was en wij waren niet thuis geweest. En aangezien het zaterdag Veteranen dag was, was het postkantoor dicht. Dus nu op maandag snel heen! En... het was een pakket van mijn moeder. Met allemaal lekkers. Van chocoladeletters tot banketstaaf, tot likkepot en kaas, Zaanse mayo en marsepeinen broodjes. En niet te vergeten een echt Unox rookworst! Hartstikke bedankt ma! Het is weer gelukt en we zullen zeer gaan genieten van al het lekkers! Ik vertelde het tegen Yvonne die ik vanmiddag aan de Skype had en zij vertelde (als medewerkster van de Unilever) dat Unox tegenwoordig een reclame heeft met Evert van Benthem. Er worden dan pakketjes naar hem in Canada gestuurd, met de Unox rookworst er in. Eerst was er een gewone reclame dat je Evert in Canada ziet en later 1 dat de pakketjes verdwijnen op het postkantoor en dat de postbeambte dan de rookworst zelf achterhoud en de pakketjes dus verdwijnen. Heel grappig. Even later belde ze me terug dat ze het filmpje van "Evert" had gevonden. Het is een stukje van RTL Boulevard. (Klik op RTL boulevard om het filmpje ook te zien)En toen ik het filmpje zag moest ik er wel omlachen, want zoals de vrouw van Evert het pakketje uitpakte zo stond ik vanmiddag ook met onze Unox rookworst. Tsja... je bent en blijft toch Hollander he? Ook al kun je ontzettend genieten en ontroerd zijn van een echt Amerikaans patriotic liedje. Maar het deuntje van de Unox in het filmpje geeft me toch wel een oerhollands gevoel ;-)

Groetjes Petra