zaterdag 13 januari 2007

Blogland

Het is nu twee jaar dat ik aan het "bloggen" ben. Twee jaar terug hadden we om deze tijd net onze visa en begon ik er mee begonnen. In eerste instantie voor de familie en vrienden. Zodat degene die geinteresseerd waren hoe het met ons ging een eenvoudige manier hadden om van ons wel en wee op de hoogte te blijven. Inmiddels 488 berichtjen geschreven en heel wat foto's verder. Nadat ik zelf was gaan bloggen ben ik ook van veel andere mensen hun blog gaan volgen. En zo heb ik een hele lijst met bloggers die ik volg. Veel toch van mensen die een link naar Amerika hebben. Zo volg ik vele blogs bijna dagelijks. Voorheen keek ik ze allemaal na, maar nu via bloglines die me een seintje geeft als er een nieuwe up-date is. Soms staan ze vol met grappige dingen, maar soms ook met verdrietige gebeurtenissen. En soms staan ze heel dichtbij gebeurtenissen die je zelf ook hebt mee gemaakt. Zo als nu bij het blog van Patricia. Gisteren kwamen er veel gevoelens boven bij me en ik moet zeggen dat ik het er best moeilijk mee had. De knoop in mijn buik en het akelige gevoel om afscheid te moeten nemen terwijl je dat niet wilt. Al met al was het zo'n dag dat je eigenlijk heel veel aan ze zou willen vragen maar dat niet meer kunt. Om onze zinnen te verzetten besloten we vandaag leuke dingen te gaan doen en leuke dingen te denken. En nu de dag terug kijkend denk ik dat dat heel goed gelukt is. Want we zijn even lekker naar het strand op Topsail island gegaan.

Photobucket - Video and Image Hosting


Even uitwaaien met de hondjes. We waren al vroeg op pad en voorgaande dagen was het alles behalve warm dus mijn laarzen aan en winterjas mee. Eenmaal rijdend zagen we de temperatuur oplopen. En eenmaal aan Topsailbeach was het 21 graden en een stralend zonnetje en toen we uitstapten viel er een heerlijke warme deken over ons heen. Wat zalig. Het zonnetje liet zich van zijn beste kant zien vandaag. Alsof er afgesproken was dat we dit nu echt nodig hadden vandaag. Het leek wel zomer! We zagen later mensen mensen in korte broeken lopen en in badpaktenue in een strandstoel een boekje te lezen. Terwijl in de rest van Amerika het bere koud is en er veel sneeuw en andere winters taferelen zijn.

Photobucket - Video and Image Hosting Photobucket - Video and Image Hosting

Photobucket - Video and Image Hosting


Feit was wel dat we het hartstikke warm hadden in onze warme kledij. Dus snel truien uit en de winterjas kon mooi in de auto blijven.

Photobucket - Video and Image Hosting Photobucket - Video and Image Hosting
Photobucket - Video and Image Hosting


De hondjes vonden het natuurlijk een feestje en bij de eerste blik op water en de geur van de zee was er eigenlijk maar 1 doel en dat was rennen...... heel hard rennen!!!



Daarna zijn we een stuk naar de pier gelopen. Heerlijk was het. Natuurlijk veel te warm in mijn laarzen en ben er ook achter gekomen dat ze alles behalve waterdicht zijn ;-)

Photobucket - Video and Image Hosting

Photobucket - Video and Image Hosting


In de haast 's morgens had ik nog wel twee heel verantwoorde lunchpakketjes gemaakt en die hebben we aan het strand op gegeten. Onder het genot van het mooie uitzicht en het geluid van de omslaande golven van de zee. Raar hoe je in twee uur rijden in een andere wereld kan zijn. Duidelijk geval van broodnodige vitamine B(uiten).

Photobucket - Video and Image Hosting

Photobucket - Video and Image Hosting


Na de lunch en een uitgebreid zonnebad, waar we allebei een lekker kleurtje hebben opgelopen, zijn we naar North Topsail Beach gereden en aan het eind van dit eiland kwamen we op een stuk wat leek op het autostrand van Oostvoorne. We wisten helemaal niet dat hier zoiets was. Er waren mensen aan het motorcrossen en dit terrein was voor Ron zeer uitnodigend om de nieuwe auto te testen op zijn 4WD kwaliteiten.

Photobucket - Video and Image Hosting



Al met al een daagje een zeer geslaagde dag met voor ons allebei leuke dingen. Alsof het van bovenaf voor ons geregeld was. Het deed ons beiden zo goed en ik moest denken aan het nummer "Afscheid" van Marco Borsato.

"Afscheid nemen bestaat niet,
Je gaat wel weg maar verlaat me niet"




Groetjes Petra

12 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi....ben er een beetje stil van hoor..geweldig om de jongens zo te zien rennen! Bij ons gaat dat niet meer zo met Beau, hij word natuurlijk 14 en weet af en toe niet meer waar hij heen moet en loopt ook zo met andere mensen mee en hij is doof dus...

We volgen je blog al vanaf dat je vertrok uit Z`zee en blijf het volgen hoor, zo ben ik ook dagelijks een beetje in NC en daardoor ook een beetje bij Roon ;-)

Anoniem zei

Geweldig en mooi, gelukkig door je Blog kunnen we alles van dichtbij meemaken.En we genieten met jullie mee!

Prachtige foto's weer en het filmpje van de boys werd hier met geblaf ontvangen

Anoniem zei

je blog betekend zoveel voor mij,het mee beleven van jullie zo ver weg maar door je blog toch dichtbij.Dat je nog heel veel bladzijden vol mag schrijven.Het is meegenieten als je stacey en connor zo aan het strand ziet rennen.
groejes uit Barendrecht

Annemiek zei

Ik volg jullie ook al 2 jaar, en ben zelf ook al 2 jaar aan het bloggen. Mooi toch hoe je met "vreemden" mee gaat leven.
Lekker zo'n dagje strand hoor!!

Larissa zei

Lekker zeg, een warm dagje aan zee! Het is hier echt baggerweer! De hele week heeft het gestormd, brr!! Vandaag schijnt eindelijk de zon weer en is het droog, maar nog wel koud!

Mooie foto's weer, erg herkenbaar voor mij (heimwee!)

Ik heb je trouwens net nog een mailtje gestuurd!

Anoniem zei

Nou ik reageer misschien niet altijd op ieder berichtje, maar lezen doe ik hem wel. Het is zo ontzettend leuk om te lezen hoe het met jullie gaat, het zijn ook vaak hele leuke en komische verhalen. Tja, je wordt nu wel aan NL herinnerd, en dat is maar goed ook, want we missen jullie hoor!
Dus schrijf maar lekker door op je blog, plaatst die mooie foto's maar en maak ons maar lekker jaloers!! ;-)

Anoniem zei

Ik zit je blog met tranen in mijn ogen te lezen. Ook op een life blog hoeft niet alleen maar leuk nieuws te staan, dit maken we als mens ook mee. Het zet je aan het denken, en laat je gedachten weer gaan, ieder heeft zijn eigen herkenning denk ik ook. Hoe raar het klinkt, het laat je weer beseffen hoe mooi het 'leven'kan zijn. Prachtig nummer van Borsato, zo ook het "water" ! Mooi blog, Petra X

blips zei

Dit is met recht even uitwaaien in een verrassende temperatuur.
De jongens vinden het ook super zo te zien. Ze zien er zeer voldaan uit.
En het nummer van Borsato is in dit geval toepassend, om rillingen van te krijgen.

Inmiddels heb ik je foto ook gevonden op PhotoFriday, super.

Anoniem zei

Zo zit ik nog smakelijk te lachen om je vorige logje en je krijg je me stil. Ik denk dat we allemaal erg meeleven met de "stam" familie.
Geweldige strandfoto's heerlijk om zo de gedachten even te verzetten....

Petra zei

@ Mariet
Ach gossie die Beau.... Wat een lekkere Beardie knuf is het toch. Zie hem inderdaad zo met anderen meelopen, de lieverd.
Enne... kom hier maar NC "snuiven" hoor. Voor jullie ook heel bekend en vertrouwd terrein inmiddels.

@ Erna
Ja gekke Stace met zijn springveren ;-)

@ Ma in Barendrecht
We doen ons best! Het is voor ons een kleine moeite ;-)

@ Annemiek
Mooi is dat toch eigenlijk he? Hebben elkaar nog nooit ontmoet, maar leef inderdaad helemaal mee.

@ Larissa
Ja voor jou ook bekend terrein de kust hier. Heb je mailtje ontvangen ;-) Zal er morgen even op in gaan.

@ Marieke
Wij jullie en de meiden ook hoor!

@ Mary-Ann
Dank je wel en big hug uit NC voor jou!

@ Blips
Bedankt voor de Photofriday tip ;-)

@ Bianca
Dat gedachten verzetten is goed gelukt hoor. We kunnen er weer even tegen aan!

Groetjes Petra

Anoniem zei

Ik denk dat die gevoelen bij de meeste Nederlandse amerikanen wel heel herkenbaar is.
Ik ben wel heel blij dat wij tegenwoordig deze communicatie middelen ter beschikking hebben. Foto's, filmpjes en verhalen kun je direct delen met Nederland. Maakt het misschien soms wel moeilijk, maar toch heb ik het gevoel meer contact te houden met je dierbare in Nederland.

Anoniem zei

Mmmmmm heerlijk, een beetje meegenieten en inderdaad die blogs van allerlei personen kunnen verslavend werken, want ook ik zat meteen in het verhaal van Patricia. Ga dus maar niet meer op je linkjes staan :) Arm Jaapke zit nu maar alleen in de kamer.
Groetjes Audrey