Veilig en wel aangekomen

Nou moeders is er hoor. We hadden van Ron's zus al gehoord dat ze het toch wel erg eng vond om alleen te vliegen. Ze was er bij Schiphol al uitgehaald voor een security check en de koffer kon open. Daarna bleek de koffer te zwaar en dus de kaas er maar uit en in de handbagage. Afijn, het kon dus nog spannend worden...... Ron's moeder spreekt net als mijn moeder geen Engels dus dat maakt het er allemaal niet makkelijker op. Dus vanmorgen vertelde ik dit tegen Helma en die zei dat je dus bij een binnenlandse vlucht een pasje kunt vragen aan de balie om iemand persoonlijk bij de gate op te wachten. Dat zou super zijn als dat zou lukken. Dus wij inderdaad bij de balie gevraagd. De mevrouw was heel vriendelijk en ging gelijk voor ons kijken of ze inderdaad in het vliegtuig van US Airways uit Philadelphia zat. Ja hoor, zei ze zit er in. De overstap is gelukt , zei ze. Dat maakte ons al een stuk geruster. Daarna schreef ze een pasje voor ons uit en konden we naar de gate. En voor we het wisten, konden we onze schoenen uit, riemen af en sleutels inleveren en door de security check. Nou dat was wel even erg vreemd hoor. Ha ha ha, dat hadden we vanmorgen ook niet verwacht. Nu hadden we weer helemaal het gevoel dat we zelf gingen vliegen. En ja hoor, Ron werd ook nog eens apart genomen, want het bleef maar rinkelen bij hem als hij door het poortje heen ging...... Jeetje! Ron werd daarna natuurlijk nog even persoonlijk na gebliebt en mocht gelukkig wel door. Op naar de gate....
Toen we daar aankwamen zagen we dat de vlucht uit Philadelphia anderhalf uur vertraging inmiddels had. Waarschijnlijk door Ophelia toch. We hadden al die tijd niks tegen Ron's moeder gezegd over een eventueel aankomende orkaan, want we voelde al aankomen dat als we dat zeiden, dat ze dan nog meer gespannen zou zijn. Ook hier op het blog er dus maar niks over geschreven want dit leest ze altijd. We hebben er ook helemaal geen last van gehad gelukkig. Behalve dat het vandaag wat bewolkt was en dat er buien vielen, maar verders niks. Nu nog steeds niet en Ophelia trekt langzaam via het Noorden weg.Maar aan de kust was het toch wel flink aan het spoken. En vandaar liepen de vluchten naar Raleigh allemaal behoorlijke vertraging op. Afijn om kwart over zeven zagen we haar vliegtuig landen.





En niet lang erna zagen we haar naar buiten komen. Gelukkig veilig en wel aangekomen. Met de kaas, in haar handbagage nog steeds..... ha ha ha



Afijn waar we al bang voor waren was allemaal gebeurd. Ze was in het verkeerde vliegtuig ingestapt en er daarna ook weer uitgehaald. Ze was op Philadelphia op een of andere manier naar buiten gelopen waarna ze niet meer naar binnen mocht omdat ze haar ticket al had afgegeven bij de balie voor de binnenlandse vlucht naar Raleigh. En nu dus alleen nog maar zo'n klein instapkaartje had. Via een piloot die ze aanhield is ze uiteindeijk weer ergens binnen gekomen..... Maarrrrrrr, ze is er gekomen en heeft ze het mooi gedaan !!! Hartstikke knap van haar.... En nu was ze veilig bij ons en konden we samen met haar naar buiten en de koffer oppikken bij de bagage claim. Die kwam er al heel snel aan en daarna zijn we gauw naar huis gereden. En ongelooflijk wat er allemaal uit de koffer kwam. Van Jodekoeken tot Motorboekjes en van Koninginnesoep tot chocomelk tot Currysaus aan toe. Wat een feest weer !!



Door de honden is ze ook heel hartelijk begroet en beknuffeld, dus alles is weer als vanouds zeg maar ;-)



Groetjes Petra