mee- en tegenvallers

Gisteren moest Ron's motor voor een beurt. Nou heeft Ron zijn motor in Noord-Raleigh gekocht, dat is hier toch wel zo'n 45 minuten vandaan. Dus eergisteren ik achter hem aangereden naar Raleigh. Het is altijd zo'n drukke weg en absoluut niet mijn favoriete weg. Vooral niet tijdens de spitsuren. Alles staat vol, wagens die constant van baan verwisselen en andere die in volle vaart voorbij flitsen. Maar de motor ingeleverd en gevraagd of we de motor op dezelfde tijd de volgende dag konden oppikken. Ja, geen probleem zei hij. Nou is daar in de buurt ook een enorm leuk winkelcentrum, dus zouden we daar wat gaan eten en even shoppen.
Zo gezegd zo gedaan. We hebben bij California Pizza wat gegeten en even lekker bij Barnes & Nobles boekjes gekeken. Daarna zijn we weer naar huis gegaan.
De volgende dag de motor weer oppikken en weer door Raleigh heen en over de vierbaanflitsweg.... Daar aangekomen, hielp ons een zeer verbaasde jongen ons. Vandaag klaar? Nee hoor, we zijn er nog geen eens aan begonnen...... Oei, ik zag Ron al iets bozer gaan kijken.
Dus vertelde hij dat hij dit toch echt had afgesproken gisteren. Ja, zei de verbaasde jongen, ik zie het nu ook staan. Dat is vervelend zeg..... Ja, enorm vervelend zei Ron, we komen nou niet van om de hoek. Nee, hij begeep het helemaal en vertelde dat er een heel gezellig winkelcentrum verderop was (oja? hi hi hi) en vroeg ons over twee uur terug te komen. Er zat helaas niets anders op dan dit te doen en we liepen de motorzaak weer teleurgesteld en zonder motor uit. Althans Ron, ik een stuk minder, want we hadden gisteren nog een paar winkeltjes gemist, die ik nu even kon gaan vereren met een bezoek ...... Zoals Swoozies, altijd heel leuk om door heen te snuffelen en de Pier 1. Bovendien hadden ze in allebei de winkels nu ook al kerstspulletjes. En omdat het ook al etenstijd was, gingen we weer wat eten. Het zou al laat zijn eer we thuis waren. Dit keer bij Champps. Ik nam er de chicken cordon blue. En tijdens het bestellen sprak ik dit op zijn Frans uit. Dus Bleu ipv blue. Viel natuurlijk weer gelijk door de mand en de jongen die ons hielp vroeg of we uit Europa kwamen. Ja.... inderdaad uit Nederland. Hij begon gelijk helemaal enthousiast te vertellen dat zijn vader drie jaar in Amsterdam gewoond had en hij wilde heel graag ook een keertje naar Nederland, na het horen van alle verhalen van zijn vader. Toch wel weer grappig. Ze zijn altijd heel positief als je over Nederland praat. Leuk is dat.
Afijn na de Cordon "Blue" weer richting motor zaak. En we waren net uit gestapt en de verkoper waar Ron zijn motor had gekocht, kwam al op ons af. Het was vreselijk en ze vonden het allemaal zo erg en het zou nooit meer gebeuren en om ons tevreden te stellen zouden ze geen arbeidsloon rekenen alleen maar de materialen die ze gebruikt hadden. Eenmaal in de zaak, kwam ook de verbaasde jongen van eerder naar ons toe, met tig keer excuus. Heel erg netjes toch wel weer, vonden we. Uiteindelijk kwam dus deze beurt op $ 28,-, die ongeveer $ 150,- had moeten kosten. Helemaal niet slecht..... vonden wij. En gingen met een lekkerder gevoel weer achter elkaar aan op weg naar huis. Ron op de motor en ik in de achtervolging......
Mee vallertje niet waar? Helaas stond ons later op de avond een minder leuke verrassing te wachten, want de tv die vond het wel welletjes en hield er mee op. De dag ervoor ging hij al een gek geluid maken en vanavond in ene plop en uit ging het licht..... Gatver de gatver, Dat is flink balen zeg. Ron had nog gekeken of er een zekering was doorgebrand of zo, maar niets te bemerken. Nou belde hij zojuist dat er wel een erkend Deawoo reparatie bedrijf zit in Noord- Raleigh. Dus gaan we hem aan het eind van de middag daar brengen. Dus weer over die drukke vierbaansflits weg. Yippie! De derde dag achter elkaar... Op speciaal verzoek voor mij (ahum) . En nu hoop ik toch wel dat hij nog enigzins gemaakt kan worden.

Groetjes Petra