Change of plans, twice

Deze week bedachten we ons dat het misschien een leuk idee zou zijn om de dagen voor de kerst naar Charleston te gaan. Charleston ligt hier zo'n 4,5 uur vandaan. Had op het internet gekeken en de hotelprijzen waren verbazend laag eigenlijk. Zeker voor deze tijd van het jaar en ook nog niet volgeboekt. Wel was er niet zulk best weer voorspeld dus we zouden nog even wachten met het reserveren van een hotel. Maar leuk idee en eigenlijk heel onverwachts. Nog even aankijken qua weer, maar had er erg veel zin in. Had inmiddels ontdekt dat in Mount Pleasant DE plantage is van de serie North en South.



Met Orry en Madeline en de o zo gemene David Carradine. Ik vond de serie destijds zo leuk en zat elke week voor de tv. Dus die wilde ik wel een keertje in het echt zien. Eigenlijk was ik op zoek naar een plantage die we eventueel konden gaan bekijken en zag toen het plaatje van een huis en dacht dat lijkt wel het huis wat in North en South was. Vooral die lange laan met die overhangende bomen herkende ik. Nu weet ik inmiddels dat de Avenue of Oaks is. Heel leuk allemaal, dus die stond op het programma. Verder nog veel andere dingen gezien. Zoals Battery wall en het vliegdekschip en het festival of lights. Maar.... in de nacht van woensdag op donderdag had Stace ons verrast met een paar hoognodige midnachtelijk wandelingen. Het was duidelijk, Stace was niet lekker. Hij had echt krampen en moest zeker om het uur naar buiten. Zo zielig. Gistermorgen nog steeds hetzelfde en tegen de middag ging het wat beter en ging hij eindelijk even rustig liggen slapen. Dus het tripje naar Charleston leek ons nou niet zo'n goed idee met Stacey zo ziek. Dat moest dan nog maar even wachten. En ach... die plantage staat daar nou al zo lang, die zou er over een poosje ook nog wel staan. Eerst Stacey weer even beter zien, was veel belangrijker. Nou hadden we gisteren ook nog het kerstfeestje van Ron's werk. En eigenlijk wilde ik hem niet alleen laten. Stel dat hij net naar buiten wilde als wij net weg waren? Sinds twee uur 's middags had hij niet meer aangegeven naar buiten te willen en was gaan slapen. We hadden besloten om om 5 uur met hem te gaan wandelen en als het dan nog foute boel was we dan thuis zouden blijven. Maar de wandeling ging heel goed en hij kwispelde zelfs weer. Dus ben ik gaan douchen en me om gaan kleden. Om half zeven weer even met hem naar buiten, maar ook dat ging goed. Dus zijn we naar het etentje gegaan. Wat bij een Grieks restaurant was. Het was leuk om Ron's collega's weer even te zien. Vond vooral het vlees wat geserveerd werd erg lekker. Jammer genoeg geen tzatziki er bij, maar misschien kennen ze dat hier niet. Het voordeel van geen tzatziki is dat ik vanmorgen niet met een ontzettend droge keel wakker werd van de vele knoflook dat daar altijd in zit. Gisteren hadden we dus al besloten niet naar Charleston te gaan. En gelukkig is Stace al weer wat opgeknapt. Gisteravond toen we terug kwamen van het etentje had hij zich keurig gehouden en sindsdien ook niet meer aan de race. Wat voor hem wel een hele opluchting moet zijn. Heb hem gisteravond een klein beetje eten gegeven en ook dat is vannacht goed gegaan. Vanochtend weer wat gegeten, dus we hebben goede hoop dat het ergste nu weer voor bij is. Vind het maar niks als ze niet lekker zijn en zou dan heel graag willen dat ze even konden praten zodat je wist of ze ergens pijn hebben of zo. Gelukkig zoekt hij ons dan wel steeds op en wijkt niet van mijn zijde. De lieverd.
Verder is van de week hier een aantal keren de internetverbinding heel slecht geweest. Telkens als ik een stukje had geschreven, was er weer geen verbinding. Heel vervelend. Vanmorgen ook weer steeds, dus hoop dat ik dit stukje wel op het blog krijg. Ron is vandaag vrij en gaan we strakjes samen nog even op pad al is het niet richting Charleston. Gewoon dus lekker hier wat dingetjes doen. Want vandaag is Ron dus vandaag vrij, maar werkt op de tweede kerstdag. Want een tweede kerstdag kennen ze hier niet. Belangrijkste voor Amerikanen is kerstavond en de eerste kerstdag. Dus tweede kerstdag zal een beetje raar zijn dit jaar, maar we nemen het er maar van vandaag en vanavond ;-)

Groetjes Petra