Kerstfeestjes

Gisteren dus naar de Holiday Beardie Bounce geweest. Dit keer waren er wel heel veel hondjes aanwezig. Heb er zelf 22 geteld. En dat alles rende rond in huis, tuin en keuken. Connor natuurlijk helemaal in zijn nopjes.



En op een of andere manier wilde hij maar met de aanwezige pupjes spelen. Helemaal blij was ie er van. Denk dat hij is vergeten dat hij inmiddels zelf allang geen pup meer is en zijn lijf ietwat groter is dan dat van hen. Maar hij wilde dolgraag met hen aan het rennen. Later vond hij een Beardie meer van zijn formaat. Denk dat hij misschien toch Stace miste, want daar valt hij toch altijd weer op terug. Nu moest hij het vandaag zelf doen en dan zijn pupjes, misschien wel een veilige optie, die kan je wel de baas ;-)

Moest ook wel weer lachen want Jeanne, bij wie de bijeenkomst was, heeft zelf natuurlijk ook Beardies en door het hele huis heen liggen dan ook speeltjes. Maar wat vindt Connor?



Een verbindings stuk van een pvc buis... Heel de tijd liep ie er mee te sjouwen. Inventief typje die Connor.


(ps toen ik bij de bounce aankwam had hij echt wittere pootjes hoor ;-) )

Wat ik zelf altijd een hele lieve Beardie vindt is Blaze. Altijd in de buurt van haar bazinnetje en de rust zelve in al die hectiek. Zo klom ze in de schommelstoel en overzag zo het hele spul.



Ook was daar het pupje Polly, super enthousiast Beardietje. Allereerst wilde zij als enigste over het hek heen springen en later vond ik haar in deze pose..... Wat bleek, in die tas zat een lekkere cake. Met de nadruk op zat, ha ha ha....



En pupje Parker, die me wel heel erg aan Stace deed denken toen hij zo oud was...



Dit jaar was er ook weer de Stocking Exchange. Iedereen brengt een gevulde kerstsok mee en die verwisselen dan van eigenaar. Je krijgt nummertjes en die moet je in een zak doen en dan worden de nummers getrokken.



Verder had iedereen ook een kadootje mee genomen en die werden op dezelfde manier als bij de Bunko dames van de week uitgepakt. Erg leuk is dat toch, dirty Santa noemden ze het hier. Alleen had ik minder mazzel dit keer want ik had een heel leuke Beardie kerstbal uitgepakt en toen ik hem zag, wist ik al meteen dat ik die niet ging houden. Hartstikke mooi was ie en heel leuk verpakt in een hondensnoepjes pot. Natuurlijk moest ik die afgeven..... Maar er kwam een leuk Starbucks pakket voor terug.



Kortom een zeer geslaagde dag, waar Connor en ik heel veel plezier hebben gehad en waarbij aan het eind van de dag met meer dan 20 Beardies die in en uit liepen, de kerstboom nog steeds overeind stond....

en nog een filmpje....



Jeanne woont echt in het platte land en toen ik aankwam had ik de auto een beetje aan de zijkant geparkeerd. Tussen wat bomen en heel veel bladeren. Maar toen ik weg wilde rijden ging er in de auto een lampje branden. Rond was ie met een uitroepteken in de midden. En over het algemeen zijn uitroeptekens in je dashboard geen goed teken, dus Ron maar even gebeld. Waarna hij me vertelde dat het het lampje van de bandenspanning was. Oh nee, he heb ik dalijk een lekke band. Dus ik weer uit de auto, inmiddels kwam het met bakken uit de lucht. En kijken of ik een zachte band zag. Nou gelukkig was dat niet echt het geval en ik hoorde ook geen sissende geluiden. Ron weer bellen en volgens Ron zou het wel mee vallen. Maarja, moest nog wel twee uur terug naar huis rijden. Allerminst goed voor mijn gemoedsrust en de kerststemming was spontaan verdwenen. Dus ik bedacht me om toch maar even bij een benzine pomp wat extra lucht voor de zekerheid in de banden te doen. Ik eindelijk dat apparaat gevonden, blijkt dat je daar voor moest betalen. 75 cent moest er in. Natuurlijk geen los geld in mijn portemonnee,dus in de zeikregen naar binnen bij de benzinepomp. Dat apparaat stond mooi op het uiterste puntje van die pomp dus was al lichtelijk nat eer ik binnen was. Toen weer terug en natuurlijk stond dat apparaat voor lucht in je banden te krijgen niet bij een overdekt gedeelte dus na het oppompen van de banden was ik echt zeikie nat. Maar terug in de auto, startte ik de auto en het lampje bleef brandden. Nouja hoe kan dat nou? Ik had nog wel zo mijn best gedaan. Ron weer bellen, hij had inmiddels wat verder gelezen in het boekje en vertelde dat je een paar minuten er mee moest rijden en dan zou het lampje uit gaan als de banden spanning weer goed was. Maar, na 1, 5, 10, 20 minuten, het lampje scheen nog stralend als een kerstster in mijn dashboard. Maarja, ik was nu wel al een poosje aan het rijden en merkte eigenlijk nik bijzonders. Op goed geluk maar door gereden en ben heelhuids thuis gekomen. Nu ging Ron dus vanmorgen kijken en nog steeds geen platte band inmiddels. Wat blijkt nou? De reserveband had een te lage bandenspanning..... Pfffff, ja daar had ik nou ff niet aan gedacht..... Jemig, zat ik daar zo over in een stress die twee uur naar huis. Maarja ook daar hebben we weer van geleerd, zullen we maar denken.
Eenmaal thuis was het snel wat eten en omkleden, want Laura en Fredi, buurtjes van verderop gaven een kerstfeest ter ere van het afstuderen van hun dochter. Veel buurtjes waren er en ook een stel vrienden van Kim, hun dochter. Het was heel gezellig zo met zijn allen. Laura had hun huis prachtig versierd, echt heel stijlvol. En natuurlijk onder de boom, tig kado's. Ook gisteravond werd mij een aantal keren gevraagd of ik al klaar was met het kerst shoppen. Uh ja, eigenlijk wel. Ron en ik zijn met zijn tweetjes dit jaar, dus nee geen kerst stress hier. Nou dat was bij de meeste buurtjes wel anders. Moet daar toch altijd om lachen. 1 van de buurtjes moest van de week naar Colorado vliegen en vorig jaar was daar met de kerst een grote sneeuwstorm waarbij veel mensen vast kwamen te zitten op het vliegveld. Natuurlijk moest zij dat tot in de treure aan horen. Dat het misschien, wellicht, of zou kunnen dat zij de kerst dit jaar wellicht moest overslaan. Wij buurtjes hebben ons dus al bij voorbaat op geofferd dat mocht zij het niet redden, wij natuurlijk voor haar alle kadootjes dan zouden uitpakken ;-)
Later op de avond werden er pinacolada's gemaakt. Nou drink ik dus nooit alcohol. Wordt er slaperig van en vindt het ook eigenlijk helemaal niet zo lekker. Maar..... Fredi heeft dus een pinacolada voor me gemaakt en moet zeggend die was errug lekker.
De clou was dat hij er roomijs in deed waardoor het meer een milkshake was. En ik daardoor waarschijnlijk de alcohol niet meer proefde. Echt lekker, maar na 1 ( overigens in een mega beker) was het wel genoeg, want de rum, al proefde ik het niet, deed wel zijn werk. Maarja zo was de banden"spanning" ook ineens weg verdwenen niet waar?

Groetjes Petra