donderdag 19 februari 2009

Morgen....

krijgt mijn moeder een nieuwe knie. En het voelt eigenlijk maar heel raar om dan niet 'even' bij haar langs te kunnen gaan. In het ziekenhuis, maar ook strakjes thuis. Gisteren belde ik haar en was ze net haar tasje aan het inpakken. Even gekletst, maar toen ik ging slapen vond ik het eigenlijk maar niks dat ik haar niet meer zou spreken. Dus ben vannacht om half drie er nog maar even uit gegaan om te bellen. Ze stond toen net op het punt om naar het ziekenhuis te gaan. Later vandaag kreeg ik van mijn zus wel het telefoonnummer van haar telefoon aan bed. Dus toch nog maar een keertje bellen ;-) Maar het blijft wel ineens heel ver weg. En bovendien zie je eigenlijk pas echt hoe iemand zich voelt, als je er een gezicht bij ziet. Ze wordt in de middag pas geopereerd en voor ons is dat vroeg in de morgen. Dus morgen weten we meer!

Vandaag ben ik weer even bij de bloemenschuur geweest. Voor de derde keer deze week. Niet om te werken overigens. Je salaris krijg je hier veelal per check en die zou afgelopen maandag voor me klaar liggen. Ik maandag heen, was alles om 4 uur al gesloten. Hmm, geen check dus. Dinsdag maar even bellen. Ja hoor, hij lag klaar voor me en ze waren nu open. En dat was ook inderdaad zo, alleen was het uurloon een dollar lager dan afgesproken. Jeetje, weer terug. Gelukkig was ik nog niet zo ver weg toen ik het zag. De eigenaresse zou het aan haar man doorgeven en die zou me terug bellen. Woensdag geen telefoon... Ik vanmorgen zelf gebeld en ja hoor het verschil lag nu ook voor me klaar. Of ik weer even langs wilde komen? Dus voor de derde keer deze week, weer naar de bloemenschuur om mijn geld. Eigenlijk vind ik dat toch een beetje vreemd. Het is echt terug in de tijd en het voelt alsof je om je geld moet vragen. Terwijl ik hier toch ook echt telebankier, maar waarom salarissen toch veelal met een cheque gaan? Maarja, nu ik die cheque dan ook heb, heb ik mijn eerste zelf verdiende 'bloemen' cheque ook al weer uitgegeven.....

Photobucket

Namelijk een nieuwe fiets! Is ie stoer, of is ie stoer? ;-) Er staat een D en een B als logo, op de fiets. Maar het is net of er het logo van Dolce Gabbana op staat he? Als je heeeeeel snel voor bij fietst dan. Ha ha ha. En volop geveerd, kunnen we wel stellen. Goed voor Petra's gestel, in ieder geval. Let vooral ook op het zadel. Die is namelijk speciaal voor dames! Wel zo prettig. Het was een 2008 model en daarom flink afgeprijsd. Het wordt nu wel ineens heel erg sportief zo he?

Zo en dan ga ik me nu klaar maken voor les 'zoveel' met Evy. Hoop dat de wind is gaan liggen, want vanmiddag met de hondjes, waaide ik zowat uit mijn hemd!

Groetjes Petra

12 opmerkingen:

Anoniem zei

Heel veel sterkte met je moeder. Dat zijn inderdaad nadelen van ver weg wonen.

Inderdaad is het heel ouder wets die cheque. Ik krijg mijn check elke 2 weken. Mijn medewerkers ook elke week. Ik ben er inmiddles wel aan gewent en loop zelf tegenwoordig ook met ene cheque boek op zak. Ik vind het eigenlijk wel handig.

gr petra

Anoniem zei

Kleine bedrijven betalen nog per check, maar bij de grotere gaat dat allemaal per "direct deposit." Ik heb in de laatste 20 jaar geen check gezien van een werkgever.

Sterkte met je moeder. Ik ken dat gevoel van ver weg zijn heel goed.

Anja zei

Jij hebt je bloemencentjes goed besteed, wat een prachtige Dolce Gabbana fiets!!
Sterkte met je moeder, het is inderdaad een nadeel om dan zover weg te zijn.

Bianca zei

Ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt dat je nu niet even bij je moeder langs kunt gaan. Ik hoop voor haar dat de operatie en het herstel voorspoedig verlopen.

Wat een goede besteding van je verdiende geld zeg! Echt een supersportieve fiets!

Anoniem zei

Sterkte met je moeder en ook sterkte voor jezelf ivm de afstand naar nederland, je voelt je zo ver weg dan letterlijk en firguurlijk, maar ik hoop dat je straks goed bericht krijgt.

Miranda zei

Daar weet ik sinds pas ook alles vanaf. Persoonlijk vond ik het ook erg fijn dat die telefoon naast hun bed stond, maar op de care ging dat niet en mocht er maar door 1 persoon opgebeld worden normaal gesproken. Maar met wat medewerking mocht ik ze voor de operatie toch nog even bellen, en maakte de familie foto's van der zodat ik ook visueel beeld erbij had. Is ook erg fijn omdat een gezicht ook boekdelen spreekt. Misschien iets voor jou? En wij skypen nu bijna dagelijks en kunnen met een bakje koffie toch het gevoel hebben dat we bij elkaar op visite zijn geweest. En kan ze haar ei kwijt over de therapie.
Nou meid fietsen kun je nu de wind is gaan liggen, maar nu is het hier weer ijzig koud. Groetjes

Anoniem zei

Hoi Petra,veel sterkte wens ik jou
en je moeder,op zulke momenten is de afstand pijnlijk voelbaar.
Afleiding is dan een manier,op die blauwe schitterende velo is dit een must,zeker bij een lentezonnetje.Gr Lidy

Anoniem zei

Je salaris goed besteed, veel fiets plezier.

Groetjes, Kaar

Ineke zei

Beterschap en sterkte voor je moeder!

Mooie fiets, maar ik zat wel even vreemd te kijken naar dat onderstuk van het zadel, dat houdt ineens op :-)

gr, Ineke

Anoniem zei

Ondanks alle communicatiemiddelen is er niets fijner om even langs te gaan en dan is Amerika toch wel erg ver hoor...Sterkte ermee

Leuk is dat he? Van je eigen verdiende salaris iets kopen..Mijn salaris gaat altijd rechtstreeks naar de manege, dierenarts en hoefsmid, hahahaha
In ieder geval ben je super sportief bezig, toppie!

Mariet

Annemiek zei

Leuk kadootje voor jezelf.
Die check hadden ze ook wel op kunnen sturen. Waar ik werk kun je kiezen tussen check of direct op de bank laten zetten.
Een spoedig herstel aan je ma!

Anna zei

Wat een mooie fiets!Heel veel sterkte met je moeder.
Ik weet precies hoe het voelt.
Gr. Toos