Black Friday

Op Thanksgiving lag deze krant op onze oprit. Alhoewel krant? De dikte kwam door de aanstaande sale en de enorme hoeveelheid reclamefolders die er bij zaten. Natuurlijk alles lekker door zitten bladeren donderdag. Onze "turkey" lag in de crockpot te sudderen, dus had lekker de tijd. We kwamen tot de conclusie dat wij vooral de Walmart wilden bezoeken. Zij hadden DVD's voor $ 3,44 en er was een gereedschapskast in de aanbieding, waar bovendien al een lading gereedschap inzat. Ook stond er een tv met DVD speler in de aanbieding. Bij ons in Fuquay zit naast de Walmart, Staples en daar hadden ze een shredder (papiereter) voor $ 29,00. Ongelooflijk, maar hij kostte dus $ 29,- en daar kreeg je gelijk $ 10,- korting op plus een bon die je op moet sturen voor $ 20,- refund, dus was hij helemaal gratis....??? Geloofde het niet helemaal, maar we zouden er toch even langs gaan ;-)
's Avonds op het journaal zagen we al de lange rijen voor de winkels. De outlet shops in Smithfield gingen om 1 minuut over twaalf in de nacht open. Mensen stonden er dus al vroeg in de avond. Maar bijvoorbeeld Circuit City en Best Buy gingen om vijf uur 's ochtends open en mensen lagen dus met slaapzakken en al voor de winkel. Ha ha, dat gingen wij dus mooi niet doen !!! Mijn hemel, de beelden op tv van de rennende massa, deed ons plan iets minder leuk voorstellen, dan dat ik had toen ik de folders binnen kreeg. Dus toen we gingen slapen, na een overheerlijke Turkey filet veroberd te hebben, met als toetje een Chocolat mouse van Oetker, hadden we zoiets van nou laat maar geloof ik.
Maar, we waren allebei toch erg vroeg wakker de volgende morgen en we hadden zoiets van gaan we eruit of draaien we ons om. Uiteindelijk voor het eerste gekozen. Op naar de Walmart. Want eigenlijk waren we ook best nieuwsgierig hoe zo'n mega sale nou "live" voelt, zeg maar. Wat ons als eerste opviel was dat er in veel huizen licht brandde bij ons in de straat en dat er ook veel auto's op de weg waren. Dat beloofde niet veel goeds. Bij de Walmart aangekomen stond de parkeerplaats vol !!! Echt stampend vol. Ongelooflijk half zeven 's morgens..... Gelukkig viel het binnen ontzettend mee en ze hadden ook alle spullen waar we voor wilden kijken nog. Dit shoppen beviel ons wel !!
Op naar de Staples. Had zoiets van dat kan gewoon niet kloppen, maar dus wel he! Gewoon helemaal gratis. Dus wij zijn nu ook een shredder rijker, ha haha.



Heb nog een foto gemaakt van een auto die helemaal vol lag met aankopen. Ongelooflijk wat mensen allemaal kopen.
Daarna zijn we naar de Kohl's gegaan. Daar hadden ze een broodbakmachine voor $ 25,-. Ook hier de parkeerplaats stampend vol. Mega druk. De Kohl's zit in Cary. En in Cary was het toch wel een tikkie drukker dan in Fuquay. Maar.... ze hadden em nog. Dus op naar de kassa........ Er stond dus een rij van achteruit de winkel naar voren. Denk zeker 150 m lang en zo'n 60 mensen voor ons, met allemaal bergen spullen in hun kar...... Ahum, gingen wij hier aansluiten? Ik keek een keer naar Ron's gezicht en dat toonde een duidelijke nee. En eerlijk gezegd had ik er zelf ook niet veel zin in. Wat een berg mensen zeg! Nou waren de kortingen wel behoorlijk moet ik zeggen, maar dat zou zeker een uur gaan duren..... Dus wij de broodbakmachine weer terug gezet en gingen weer op huis aan. Op de weg naar huis zagen we de eerste auto met een kerstboom op het dak. Moet dan altijd denken aan die film met Chevy Chase, National Lampoons. En onderweg zagen we ook meerdere plaatsen waar ze de kerstbomen verkopen.



Als paddestoelen kwamen de kerstboomverkopers ineens te voorschijn. Ik vind wel dat ze hier hele mooie echte kerstbomen hebben hoor. Allemaal zijn ze heel prachtig van vorm en mooi vol. Nou hebben wij natuurlijk onze prachtige nederlandse "nepperd", maar de echte bomen zijn wel erg mooi zeg. Zag trouwens ook in de sale een kunstboom met 400 lichtjes er al in voor $ 25,- . Ongelooflijk goedkoop, en hij zag er nog mooi uit ook. Toen zijn we weer naar huis gegaan en waren om half negen klaar met shoppen. Ha haha, nog de hele dag voor ons.
Gisteravond had ik met de Nederlandse dames afgesproken om naar een basketball wedstrijd te gaan. Jesse had kaartjes ervoor en belde woensdagavond op of ik zin had om mee te gaan. Dit keer in Chapel Hill, bij de Tar Heels. Hartstikke leuk natuurlijk. Er voor zouden we in een restaurantje aan Franklin street wat eten. Eerst een Italiaan binnen, maar daar moesten we drie kwartier wachten voor een tafeltje. Dus door naar de volgende. Franklin street is een gezellige straat met allemaal verschillende restaurantjes, waarvan er veel niet van een keten of zo zijn. Daarna probeerden we een soort van bar/restaurant, maar moesten we ook wachten. Naast deze bar zat een Turks restaurant en die zag er heel gezellig uit. Dus naar binnen en ze hadden een tafeltje voor ons. De ober kwam al snel de kaart brengen en Helma bedankte hem hier voor en vroeg hem in het Nederlands: "Hoe gaat het ?" als een soort van Amerikaans "How are you doing". En moest wel lachen dat ze het in het Nederlands zei. Maar wat daarna gebeurde was zo grappig. De ober antwoorde in het Nederlands terug en zei: Hoe weet je nou dat ik Nederlands ben? We lachen helemaal in een deuk. Zitten we in Chapell Hill bij een Turk, met een Nederlandse ober. En Helma kende deze jongen helemaal niet. Hij vertelde dat hij hier geboren was en dat zijn moeder uit Roosendaal kwam en daarom Nederlands sprak. Erg grappig.



Daarna naar de wedstrijd en "gelukkig" waren we niet de enigste.....Tjemig wat was het druk. Maar we hadden ook een parkeerkaart, dus konden vrij dichtbij parkeren. Al is dat met vijf vrouwen in 1 auto best nog een hele toestand. Kortom het plekje was gevonden en we waren waar we zijn moesten. De plaatsen die we hadden waren super. Vlakbij het veld en prachtig uitzicht op het basketbal veld.



De Tarheels hebben gewonnen en natuurlijk was dat weer een feestje. Kortom het was een hele gezellige avond zo met zijn allen en we hebben weer heerlijk kunnen lachen en kletsen.

Groetjes Petra