Mustangs

Ron wilde al maanden naar Detroit naar de autoshow al daar. En die is altijd in het begin van het jaar. Ron is dus wat je zegt echt een autoliefhebber en dat is DE carshow natuurlijk. Maar elke keer gekeken voor vliegtickets, maar op de 1 of andere manier kwam het er niet van en nu is de show al in Detroit al aan de gang. Dus hebben we zaterdag onze eigen autoshow gehouden hier. We zijn naar de Ford dealer geweest, waar ze Ford Mustangs hebben.
Maar eerst nog even naar de Suzuki dealer. Want daar had hij iets voor uitgeprint. Je moest dat kaartje daar laten invullen en dan kreeg je bij de Shell $ 25,- aan benzine. En de Suzuki dealer zit vlak bij de Ford Dealer, dus gelijk maar "even" doen. We vonden het trouwens wel leuk om naar de Suzuki dealer te gaan. In Nederland heb ik een tijdje in een Suzuki Jimny gereden. Zo'n hoog leuk autootje waar het kapje af kan. En nu stond de nieuwe Suzuki Grand Vitara er dus die wilden we wel "even" gaan bekijken. Dus eerst naar de Suzuki dealer en daarna naar de Ford.
Toen we het parkeerterrein van die eerste op reden, kwam er al een verkoper naar ons toe gevlogen en we zaten nog in de auto! Oeps, dat beloofde niet veel goeds. Maar koelbloedig stapten we uit. Althans eerst Ron en die kreeg al gelijk een hand van deze meneer en daarna kwam hij op mijn deur afgelopen, dus ik ging ook een hand krijgen. Dat was zeker. "Hi, my name is Palmer, and what are you guys looking at, may I ask?" zei Palmer om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Of eigenlijk de deur in de auto te vallen, want ik zat nog half in mijn auto. Dit was een plakker, ik hoorde het meteen en ik had gelijk. Voor we het wisten waren we in een nieuwe Vitara aan het proefrijden. Leuke wagen hoor, lekker sportief, maar die verkoper..... Op een gegeven moment zei hij. "Mevrouw drinkt u water?" Ik zat achterin en hij was de Vitara aan het sturen. "Ja ik drink wel water", zei ik. "Ook uit flesjes?". "Ja zei ik ook uit flesjes", zei ik. "Grote of kleine", flesjes vroeg hij daarna. Waar gaat dit over dacht ik nog, maar gaf beleefd antwoord. "Grote en kleine flesjes", zei ik. "Zie je ik wist het", zei hij zowat juichend. "Ik dacht al meteen deze mevrouw is een waterdrinker en mevrouwtje, dan hebben we DE oplossing voor u, want in deze Vitara blijven uw waterflesjes gewoon staan en vallen ze nooit meer om". Ik voelde een vervelende opmerking opkomen bij mezelf, maar hield mijn mond. Alsof ik de wagen zou kopen om de waterflesjes houder... zucht. Het was duidelijk, hij had me ingeschat in de blonde vrouwtjes categorie en ik bedacht me dat we dat maar zo moesten houden en hield me zelf behoorlijk blond gedurende de rest van zijn verdere aanwezigheid op deze zaterdagmorgen. Nadat Ron ook in deze auto mocht rijden op de terugweg, gingen we zijn kantoor binnen en kregen we de hele riedel. Het was toch DE auto die we altijd al wilden hebben en wacht even ik haal mijn baas wel voor jullie erbij. De standaard preek speciaal voor ons dit keer en.... hij vulde ook het blaadje in voor de $ 25,- tanken bij de Shell. We waren pas de tweede die daarmee gekomen zijn, zei hij. Waarschijnlijk was Ron's collega de eerste, die had het aan Ron verteld en dat het allemaal zo gepiept was. Daarna hadden ze vast vergadering gehad bij deze dealer, en besloten dat ze die mensen toch echt wel een proefrit moesten laten maken. En wij waren de eerste gelukkigen. Al met al zijn we weer een ervaring rijker en is het ons gelukt om de showroom te verlaten zonder een auto te hebben gekocht, ha ha ha.
Toen naar de Ford Dealer een klein stukje verderop. Ron wilde wel heel graag proefrijden in een Mustang. Zelf vindt ik vooral het geluid van de Mustang heel mooi. Bij ons verder in de straat rijdt de buurvrouw er in 1 en dat geluid.... heel mooi. Maarja je zal zien, bij de Suzuki dealer wordt je bijna ontvoerd en tot een proefrit gedwongen, maar met de Mustangs zullen ze vast niet zo happig zijn. Wij het parkeer terrein op. Er stond ook nog de nieuwe Ford Explorer, dus daar begonnen we mee. Natuurlijk ook hier het verkoperalarm en direct waren we weer het haasje. Maar deze viel mee. Al moest ik wel lachen. Hij vroeg namelijk waar we vandaan kwamen halverwege ons gesprek over de Explorer en wij vertelden dat we uit Nederland kwamen. En toen zei hij, nou jullie zullen het vast niet geloven, maar hij kwam helemaal uit Florida. Toevallig he? zei hij. Ja erg, zei ik, met in mijn gedachte zoekend naar enig vergelijk. Maarja, deze man was wel aardig. Een rustiger soort verkoper en veel minder opdringerig. Daarna vroeg Ron of ze ook Mustangs verkochten. Waarop een volmondig ja volgde. De verkoper liep voorop en wij volgden. En toen kwamen we bij zo'n 8 of 10 Mustangs. Er stond een mooie zwarte bij, met lichte bekleding. Heel mooi. Na even er omheen gelopen te hebben vroeg Ron of hij even mocht passen. Ron is vrij lang en past niet overal zo maar in. Maar deze ging goed. Het was echt een hele mooie auto hoor.



En toen kwam de vraag zomaar, vanuit de verkoper zelf. "Wilt u er misschien een stukje in rijden?" Nou, zei Ron, als u het niet erg vindt? Nee natuurlijk niet en ging snel de sleutels halen en binnen een zucht was hij weer terug. Ik vertelde hem dat ik wel bij de parkeerplaats bleef zodat hij met Ron kon gaan rijden. Nee, geen sprake van, en ik moest mee en hij ging op de achterbank. Maar, zei ik, die achterbank is toch heel klein. Geen probleem hoor, zei hij. En frommelde zich op de achterbank. En ik frommelde mij voorin. Want omdat hij achter me zat kon de stoel niet meer naar achteren. Afijn, alles over voor een proefrit dus, ha ha ha.
Vanaf de parkeerplaats gingen we de highway op en Ron reed heel rustig. En toen we een eindje gereden hadden kwam er geluid van de achterbank naar voren toe. Het was de verkoper. Oja hij zat er ook nog in, ha ha ha. Meneer, ik vind het echt niet erg hoor als u de wagen even echt wil uittesten. Met andere woorden, "planken" maar hoor! Nou dat had Ron goed gehoord en was helemaal in zijn hum. Het was echt heel leuk, dat dat zo maar mocht. Dat geluid van die wagen, zelfs ik vond het super. Weer terug bij de dealer geen verdere pusherige verhalen en haalde voor ons een brochure en we waren weer vrij om te gaan en staan waar we wilden. Leuk!!!! Zo kan het dus ook.......

Groetjes Petra